تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867842743
طنز 110 ساله دهخدا درباره فرجی‌دانا
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۲۵ مرداد ۱۳۹۳ - ۱۴:۲۲
خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - طنز روز رضا ساکی علی‌اکبر خان دهخدا دقیقا 110 سال پیش در شماره پنجم صوراسرافیل نوشت: «اگر چه دردسر می‌دهم، اما چه می‌توان کرد که نشخوار آدمیزاد حرف است. آدم حرف هم که نزند دلش می‌پوسد». حالا حکایت ماست که بعد از 110 سال هنوز همان حرفی را می‌زنیم که در صدر مشروطه می‌زدند. یعنی مشکل همان است. فقط دهخدایش شده است منِ طنزنویس، صوراسرافیلش شده است ایسنا و مخاطبی دارد که هنوز که هنوز است، یا وکیل‌الدوله است یا وکیل‌الطایفه یا وکیل‌الاقوام. یعنی کأنه دهخداست که از پس سالیان دراز هنوز فریاد می‌زند که کبلایی، وکیل باید وکیل‌المله باشد، مثل آن‌هایی که هستند. پس امر نشدنی هم نیست. الغرض همچنان بعد از 110 سال گیر کار همچنان در رعایت کردن یا نکردن حق‌الناس است. اگر امروز ممالک کره یا مالزی پیشرفت کرده‌اند و ما همچنان در 1325 هجری قمری مانده‌ایم، در همین خاله‌بازی کردن ماست. دخترعمه، بورسیه فلان جا، پسردایی استخدام بهمان جا، عمه مشاور بیسار وزارت، عمو معاون فیسار اداره. مثل ایالات ما که هر وقت ایلی بر ایل دیگر چیره می‌شود و در انتخابات رای می‌آورد، حکومت فامیلی تشکیل می‌دهد. یعنی همه کارمندان می‌شوند فلان‌وند، فلان‌پور، فلان‌زاده، فلانی، فلان‌نژاد، پورفلان، فلان‌وندی و ... و انگار همه چیز تقسیم می‌شود. از بورس داخله و خارجه بگیر تا بورس چیزهای دیگر. حالا اگر یک نفر پیدا شد خواست انگشت بگذارد روی فقط گوشه‌ای از این ماجرا، باید با کله کوبیدش زمین! چراکه نه؟! خلاصه که ماجرا ماجرای همیشگی هزارفامیل است. یک نفر در برابر هزار نفر. مثل قدیم. گویی که ناف بعضی جاها و برخی مفاهیم را با تکرار تاریخ بریده باشند. باقی بقای‌تان!
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]
-
سرگرمی
پربازدیدترینها