واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری پانا: نمایشگاه آثار گروهی از نقاشان معاصر گیلان در تهران برپا میشود خبرگزاری پانا:در ادامه روند نمایش آثار هنرمندان شهرهای مختلف کشور در گالری لاله تهران، نمایشگاه آثار گروهی از نقاشان معاصر گیلان با عنوان «تشنه بر کرانه سپیدرود» در این گالری برپا میشود.
۱۳۹۳ سه شنبه ۲۱ مرداد ساعت 14:43
به گزارش خبرگزاری پانا،اسم مصفا با اعلام این خبر گفت: این رویداد با هدف بررسی گستره جغرافیایی هنر معاصر و ایجاد فضای تعامل بین هنرمندان خارج از مرکز و هنرمندان شهر تهران، برگزار میشود و در نظر دارد جدیدترین تجربیات تجسمی آنها را در معرض نمایش قرار دهد. وی افزود: در نمایشگاه نقاشی «تشنه بر کرانه سپیدرود» آثار ۳۵ نفر از هنرمندان پیشکسوت و جوان گیلانی که بخشی ساکن تهران و بخشی در استان گیلان حضور دارند، به نمایش گذاشته میشود. مسئول روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان تصریح کرد: حسین محجوبی، فاطمه روشن ضمیر (گوجی)، محمدتقی مرتاض هجری، خسرو روشن، محمدحسن رضایی، کریم نصر، فرامرز توحیدی، نعمت لالهای، پرویز روزبه، جمشید حقیقتشناس، داور یوسفی، صمد توانا، حمیدرضا جهانی، فریدون امیدی، مهناز پسیخانی، محمود فخرینژاد، محمد زحمتکش، افشین آماده، رشید غلامیپور، احمد منتظری، شاهین آروین، حسین نوروزی، مازیار عمادزاده، مظفر تقوا بلسی، امید ژاله، امین شاهد، مرتضی زاهدی، زنده یاد علی عامه کن، حسن عامه کن، امیر سقراطی، امیر شعبانیپور، آیدین خان کشیپور، امین باقری، سوده بخشنده و المیرا روزبه هنرمندانی هستند که آثارشان در این نمایشگاه در معرض دید عموم قرار خواهد گرفت. آیین گشایش این رویداد هنری، روز جمعه ۲۴ مرداد از ساعت ۱۶ تا ۲۰ خواهد بود و علاقه مندان میتوانند برای بازدید و خرید آثار تا ۱۷ شهریور از ساعت ۹ صبح تا ۷ عصر به استثنای ایام تعطیل به نشانی تهران، خیابان دکتر فاطمی، ظلع شمالی پارک لاله، روبروی پارکینگ طبقاتی، نگارخانه لاله مراجعه نمایند. *** در یادداشت این نمایشگاه به قلم «کریم نصر» آمده است: گیلان در عرصه هنرهای تجسمی ایران موقعیتی ممتاز دارد. شمار قابل توجهی از هنرمندان هنرهای تجسمی از این خطه برخاستهاند، اماعجب آنکه به رغم بالیدن در آغوش طبیعت، شیوه «طبیعت گرایانه» و بازسازی طبیعت نقشی ناچیز در آثار این هنرمندان دارد. اینان حتی وقتی به تجلیل از زاد بوم خود میپردازند نیز با زبانی بصری پیکرهها و رویدادها را مینمایانند. این ماجرا از زمان جلیل ضیاءپور تا به امروز به همین منوال گذشته است. چه رازی در این نهفته است؟ مهمتر آنکه شمار زیادی از نقاشان این جغرافیا مینویسند، نقد میکنند و در عرصه چالشهای نظری نیز قلم میزنند. اینها در پی چیستند؟ از چه روی هنرمندان این قوم عرصههای عمل و نظر را مدام میکاوند؟ آیا پیوندی میان تاریخ، زیست بوم و آرمانهای آنها نهفته است؟ آیا دریا و رودهای جاری در رویای این هنرمندان آرمانی در نهاد آنان به ودیعه نهاده؟ البته که چنین است: مگر میشود پیوندی میان آب وآسمان و خاک و روان تنیده نشود. دم به دم نوشدن آموزه سپید رود است. شاید راز بیقراری نقاشان کرانه سپیدرود در این است؛ تمنای نوشدن، همیشه. عطشی که هیچگاه فرو نمینشیند. عطش یافتن راههای نو، «تشنه بر کرانه سپیدرود».
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری پانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]