واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سهشنبه ۲۱ مرداد ۱۳۹۳ - ۱۰:۰۷

خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)- منطقه خراسان- یادداشت روز مهدی تقوایی- مدرس دانشگاه پیام نور مشهد دغدغه امروز مدیران اجرایی، سیاست و اجرای اقتصاد مقاومتی است، واژهای خوشایند و مخاطب پسند و مسلماً فرآیند پذیر، زیرا هیچ تحول و تغییری به ویژه در مراحل توسعهای بدون نگاه سیستمی و فرآیندی موفقیتی را در پی نخواهد داشت. با گذشت چندین ماه از فعالیت دولت، در نهایت بسته پیشنهادی خروج از رکود، پس از اجرای مقدماتی برنامه کنترل تورم و برنامه ریزی اولیه آن رونمایی شد. برای عبور از رکود، اقدامهای هماهنگ نظیر سرمایه گذاری، اعتمادآفرینی در بخش خصوصی و مصرفکنندگان به کالاهای ساخت داخل، اتخاذ سیاستهای اقتصادی و تجاری با سایر کشورها و در مجموع سیاستهای اقتصاد کلان، سیاستهای بهبود فضای کسبوکار، تامین منابع مالی و فعالیتها و محرکهای خروج از رکود ضروری است. نگاهی به وضعیت صنعت کشور نشانگر آن است که روند رشد ارزش افزوده بخش صنعت که از سال 1382 تا 1385 پیوسته بیش از 10 درصد بوده است، از سال 1386 تا 1391 به استثنای سال1389 (به نحو چشمگیری کاهش یافته است و متاسفانه در سال 1391 بخش صنعت و معدن رشد منفی 9.5 درصد را نسبت به سال قبل تجربه کرده است. حوزه صادرات غیرنفتی کشور در سال 1391 با کاهش 6 درصد روبهرو بود که این کاهش روند در نیمه اول سال 1392 نیز ادامه داشت؛ از سوی دیگر محدودیت حمل کالا از طریق دریا به دلیل تحریم کشتیرانی و بنادر، هزینه حمل و زمان رسیدن کالا به مقصد را نیز افزایش داد. در مجموع بررسی شاخصهای بینالمللی در زمینه فضای کسبوکار، رقابت پذیری و رونق اقتصادی نیز بیانگر کاهش رتبه کشور در فعالیتهای تولیدی و اقتصادی است. اما سوال مهم در اقتصاد کشور ما با الگوی خاص و منحصر به فرد خود یعنی ویژگی دولتی- خصوصی بودن آن، چگونگی نقش مدیران اجرایی و دستگاههای دولتی در فرآیند اقتصاد مقاومتی و شرایط کنونی است. اگر در جلسات اقتصادی به سخنان مدیران اجرایی کشور توجه شود آنان را همچون رهبرانی در حوزه کاری خود میبینید که در تمامی علوم سرآمد و برش کلامی و تصمیمسازی نهایی را از خود نشان میدهند. این افراد راه حل مشکل اقتصاد را در مسائل و امور بیرون از دستگاه خود و خودشان جستجو میکنند، به طوری که نگاهشان به مشکل و مسئله از برون است، آنان سعی در تغییر رفتار ظاهری افراد و بخش خصوصی اقتصاد کشورمان دارند. ویژگی این تغییرات فرمایشی بیدوامی و ناپایداری آن است، از لحاظ علم رفتار این تغییر، صرفاً رفتاری و نه تحول گرا است، اشکال عمده قوانین مختلف، فرمانها، بستهها و ... در این است که میتوان به نوعی با آن کنار آمد. نظیر شعار هرسال که انواع مقاله و مطلب به اسم آن و یا وظایف ذاتی دستگاههای اجرایی به اسم نام این سال خود را جلوه میدهند و نوعی دور زدن آن فرمان صورت میگیرد. برخی از مدیران در شرایط کنونی ذاتاً سعی در کنترل امور دارند، شخصاً تصمیمگیری و فرمان صادر میکنند که البته در تمامی این موارد ظاهر دموکراتیک آن را حفظ میکنند، خواسته آنان رهبری کردن و در راس امور بودن است و نسبت به پست و موقعیت خویش احساس مالکیت میکنند، آنان بازخورد اطلاعات را فقط از کانالهایی که خود تعبیه کردهاند جستجو میکنند و از بازخورد اطلاعات دیگر بیزارند، چرا که آن را تهدیدی برای پست و موقعیتی که به شدت به آن وابستهاند میپندارند. اقتصاد کشور نیاز به یک جراحی عظیم و جهاد گونه دارد، برای یک عمل جراحی موفق نیاز به شرایط و علائم حیاتی است که سلامت و جان اقصاد به آن وابستگی شدید دارد. پیش شرط لازم برای موفقیت این جراحی بزرگ شامل تشخیص درست بیماری، پیچیدن یک نسخه درمانی درست و دقیق، وجود پزشک یا تیم جراحی مجرب یا همان رهبران خدمتگزار، وجود اعتماد کافی بین بیمار و پزشک (دریافت بازخورد اطلاعاتی)، با ثبات و پایدار بودن وضعیت بیمار (پرهیز ار نگاه سیاسی گونه و منفعت طلبانه)، امکان کنترل و مدیریت پیامدهای پس از جراحی (دریافت بازخور اطلاعاتی) و مهمترین آن استریل و پاک بودن محیط جراحی اقتصادی و دستهای پزشک جراحی کننده است که با حضور مدیران خدمتگزار میسر میشود. شرایط کنونی اقتصاد کشور مدیران اجرایی را میطلبد که توجهشان به خدمت در راستای هدف باشد. این افراد رهبران خدمتگزار و خادم هستند. نظیر امام علی (ع) و مالک اشتر. تنها در صورتی مسئولیت اجرایی را میپذیرند که بتوانند از طریق آن به بهترین وجه خدمت کنند، آنها ذاتا تمایل به مفید واقع شدن دارند؛ رهبری و مدیریت آنان به عنوان یک کار نظارتی است و چنانچه فردی را از خود مناسبتر تشخیص دهند، آماده شریک کردن وی در مسئولیت رهبری و اجرایی هستند و حتی حاضرند کنار رفته و کار دیگری را پیدا کنند! با این هدف که از آن طریق، بهتر خدمت کنند. مدیران اجرایی مورد نیاز کشور برای این عمل مهم جراحی و اجرای بسته خروج از رکود و رونق اقتصادی باید به شدت علاقمند به بازخورد اطلاعات باشند زیرا آن را عاملی برای خدمت بهتر میدانند. آنان به معنای واقعی، در مقابل تمامی حوزههای اقتصاد خاضعند! انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]