محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802719854
روزشمار تاریخ نخستین نویسنده آسیایی دریافت کننده «نوبل» چه کسی بود؟
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: روزشمار تاریخ
نخستین نویسنده آسیایی دریافت کننده «نوبل» چه کسی بود؟
نخست وزیری جمشید آموزگار تشکیل جهاد دانشگاهی، درگذشت آنتونی فان دیک، درگذشت رابیندرانات تاگور از جمله وقایعی است که در 16 مرداد به وقوع پیوست.
به گزارش خبرگزاری فارس امروز 16 مرداد 1393 خورشیدی برابر با 10 شوال 1435 هجری و 6 آگوست 2014 میلادی است که وقایع ذیل روی داده است. رویدادهای مهم 16 مرداد در تقویم خورشیدی: * بعدازظهر امروز جمشید آموزگار نخست وزیر تازه ایران وزیران خود را به شرح زیرمعرفی کرد. (1356 ش) عباسعلی خلعتبری وزیر امور خارجه، مهرداد پهلبد وزیر فرهنگ و هنر، هوشنگ انصاری وزیر امور اقتصادی و دارائی، محمد یگانه وزیر مشاور و رئیس سازمان برنامه و بودجه، ارتشبد رضا عظیمی وزیر جنگ، امیرقاسم معینی وزیر کار و امور اجتماعی، منوچهر گنجی وزیر آموزش و پرورش و سرپرست وزارت علوم و آموزش عالی، غلامرضا کیانپور وزیر دادگستری، مهناز افخمی وزیر مشاور در امور زنان، دکتر شجاع الدین شیخ الاسلام زاده وزیر بهداری و بهزیستی، کریم معتمدی وزیر پست و تلگراف و تلفن، اسدالله نصر اصفهانی وزیر کشور، مرتضی صالحی وزیر راه و ترابری، محمود کاشفی وزیر مشاور در امور پارلمانی، منوچهر آگاه وزیر مشاور در امور اجرائی، احمد علی احمدی وزیر کشاورزی و عمران روستائی، تقی توکّلی وزیر نیرو، فیروز توفیق وزیر مسکن و شهرسازی، رضا امین وزیر صنایع و معادن، داریوش همایون وزیر اطلاعات، کاظم خسروشاهی وزیر بازرگانی، ارتشبد نصیری معاون نخست وزیر و رئیس سازمان اطلاعات و امنیت کشور، علی فرشچی معاون نخست وزیر و سرپرست سازمان اوقاف، سپهبد قاسم خزاعی معاون نخست وزیر و رئیس آمادگی ملی و بسیج غیرنظامی، اکبر اعتماد معاون نخست وزیر و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران، صادق کاظمی معاون نخست وزیر در امور اجتماعی. * امیرعباس هویدا از طرف شاه به جای امیر اسدالله علم به وزارت دربار منصوب شد. (1356 ش) *انتخاب "جمشید آموزگار" به نخست وزیری رژیم پهلوی (1356 ش) پس از روی کار آمدن جیمی کارتر به ریاست جمهوری آمریکا، شاه برای جلب رضایت صدرنشین جدید کاخ سفید، حاضر به قربانی کردن نزدیکترین کسان خود، حتی هویدا، نخست وزیر مطیع و وفادرش بود. از این رو پس از دوازده سال و نیم نخستوزیری هویدا، او را از کار برکنار کرد تا خود را بیشتر از قبل با سیاست‌های آمریکا موافق نشان دهد. شاه برای جانشینی هویدا به دنبال کسی میگشت که ضمن فرمانبرداری از او، از اعتماد و توجه ویژه آمریکا نیز برخوردار باشد. تا این که جمشید آموزگار را که به مدت بیست سال در صحنه سیاسی ایران در جریان انواع کارها قرار گرفته بود، به این سمت انتخاب کرد. فاجعه آتشسوزی سینما رکس آبادان، شهادت آیتاللَّه سید مصطفی خمینی، اعلام فضای باز سیاسی، چاپ مقاله اهانتآمیز علیه امام در روزنامه اطلاعات، وقایع خونبار 19 دی قم و 29 بهمن 56 در تبریز از جمله وقایع دوران نخست وزیری آموزگار بود. سرانجام این عنصر خود فروخته پس از یک سال صدارت، به علت عدم موفقیت در کنترل نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی(ره) و گسترش انقلاب به سراسر کشور در چهارم شهریور 1357 از مقام خود استعفا داد. *تشکیل جهاد دانشگاهی به فرمان "امام خمینی"(ره) (1359 ش) پس از پیروزی انقلاب اسلامی، فضای جامعه از فرهنگ طاغوتی پاک نشده بود و مظاهر آن در همه جا به چشم میخورد. همچنین عوامل فعال طاغوتی در دانشگاهها مانع اشاعه فرهنگ اسلامی بودند. در نتیجه دانشجویان در برابر این مسأله، به مقابله برخاستند و دانشگاهها تعطیل شد. حضرت امام با تأیید این حرکت، فرمان تشکیل نهاد انقلابی جهاد دانشگاهی را صادر کردند تا پس از تشکیل ستاد انقلاب فرهنگی، فرهنگ منحط غربی از مراکز علمی و فرهنگی کشور زدوده شود. این مرکز فرهنگی در سال 1363، به عنوان ستاد اجرایی انقلاب فرهنگی تغییر نام داد تا این که در سال 1364، پس از استقلالِ دانشگاهها و جدا شدن وزارت فرهنگ و آموزش عالی، مجدداً به عنوان جهاد دانشگاهی مطرح گردید. بر اساس اساسنامه این نهاد جهاد دانشگاهی نهادی است عمومی و غیر دولتی، زیر نظر شورای عالی انقلاب فرهنگی، دارای شخصیت مستقل و از لحاظ استخدامی و مالی، تابع مقرراتی است که در چهارچوب اختیارات قانونی به تصویب هیئت امنای جهاد دانشگاهی میرسد. از سال 1369، جهاد دانشگاهی به عنوان پلی میان دانشگاه و بخش صنعتی و خدماتی کشور معرفی و محل استقرار آن، بیرون از دانشگاه تعیین شد. گسترش تحقیقات و شکوفایی روحیه پژوهش، گسترش طرحهای کاربردی و نیمه صنعتی از طریق پیوند با مراکز علمی و تحقیقاتی به منظور به کارگیری وظایف و توسعه امور فرهنگی در سطح جامعه از طریق همکاری با حوزه و دانشگاه و سایر مراجع و نهادهای فرهنگی به ویژه برای نسل جوان، از اهداف مهم جهاد دانشگاهی میباشد. رویدادهای مهم این روز در تقویم قمری (10 شوال): * درگذشت «میرزا حسین خلیلی» از رهبران مشروطه (1326 ق) حاج میرزا حسین فرزند حاج میرزا خلیل تهرانی از فقهای شیعه در قرن چهاردهم هجری و از پرورش یافتگان حوزه درس شیخ محمدحسن نجفی صاحب جواهر و شیخ مرتضی انصاری بود. ایشان پس از فوت حاج میرزا محمدحسن شیرازی، مرجع تقلید بعضی از مناطق شیعه نشین شد. آیتاللَّه خلیلی از رهبران نهضت مشروطیت در نجف بود که باتشکیل چند انجمن، روحیهی مبارزه با استبداد را در ایرانیها تقویت نمود. از ایشان آثار خیریهای بر جای مانده که از آن جمله میتوان به بنای دو مدرسه در محله عمارهنجف اشرف اشاره کرد. این عالم بزرگ در روز جمعه دهم شوال 1326 قمری در مسجد سهله وفات یافت و پس از انتقال به نجف اشرف در مقبرهی خصوصی خود مدفون شد. رویدادهای مهم این روز در تقویم میلادی (7 آگوست): * امپراتوری که دو بار از ایرانیان شکست خورد (317 م) کنستانتین دوم که از 337 تا 361 امپراتور روم بود هفتم آگوست سال 317 میلادی به دنیا آمد. وی در طول حکومت خود دو بار از ایرانیان شکست نظامی خورد. بار اول در سال 359 در سوریه و بار دوم در سال 360 در غرب ترکیه امروز (ساحل مدیترانه) که نیمی از آناتولی غربی را به ایرانیان باخت. در هر دو جنگ فرماندهی ارتش ایران را شاپور دوم مستقیما برعهده داشت. کنستانتین دوم در سال 361 میلادی درگذشت و فرصت جنگ دیگری را به دست نیاورد. * تولد "فرانچسکو پترارک" شاعر و ادیب برجسته ایتالیایی (1304 م) فرانچسکو پِتْرارْکْ، ادیب معروف ایتالیایى در هفتم اوت 1304میلادی، در این کشور به دنیا آمد. وی در ابتدا در رشته حقوق تحصیل کرد اما دنباله آن را نگرفت و همه وقت خود را به ادبیات مصروف داشت. مدتی نگذشت که به سبب هوش سرشار، فرهنگ وسیع، دانستن آداب و ظرافت در رفتار، توجه مقامات حکومتی و مذهبی را به خود جلب کرد و به مشاغل دولتی دست یافت. وی طی سال‌های بعد، با مطالعه فراوان، معلومات هنری و فکری را بر وسعت تجربه افزود و با سرودن اشعاری زیبا، نشان افتخار شاعران ایتالیا را در 37 سالگی دریافت کرد. پترارک با سرودن دیوان نغمهها، در سراسر اروپا از احترام و ستایش بزرگان ادب برخوردار شد و رو به ترقی نهاد. در پترارک، عشق به فرهنگ و ادب کهن یونان و روم که بر مبنای انسانی قرار داشت، بسیار شدید بود. مطالعات او را در این زمینه نمیتوان مطالعات مردی محقق یا گردآورنده دانست، بلکه کوشش فاضل و ادیبی است که قصد دارد جهان از دست رفتهای را دوباره زنده کند. وی در اثر دو جلدی خود به نام زندگی در انزوا، زندگی در عالم انزوا را که به بشر امکان میدهد تا قوای معنوی و اخلاقی خود را تکامل بخشد ستایش میکند. شاعر، زندگی در انزوا را در برابر زندگی پرمشغله و پر اضطراب قرار میدهد که به سبب جاهطلبی و هوای نفس، پیوسته دچار آشفتگی است. زندگی در تنهایى، انسان را به تفکرات مذهبی که بیشتر جنبه فلسفی دارد، همچنین به لذت بردن از طبیعت وا میدارد. علاوه بر آن، ادبیات و زندگی، از نظر پترارک در زمینه بشر دوستی با یکدیگر تلفیق مییابد. پترارک در طی سال‌های پس از آن، منظومه افریقا در نه جلد، دیوان پیروزی و قطعه شعرهای روستایى را سرود. اما مهمترین اثر پترارک، نامهها نام دارد که در 24 جلد به نگارش درآمد و این نامهها، مدارک بسیار پرارزشی در تاریخ فرهنگ اروپا به شمار میآید. پترارک از نظر تبحّر در علوم ادبی و پیروی از زبان و ادبیات باستانی یونان و روم، پیشوای نهضتی فرهنگی است که سراسر جهان را فرا گرفت. از نظر شعر، پترارک، قالب غنایى و سنتی شعر را تکمیل کرد. پترارک قدرتی بلامنازع در فرهنگ و ادب عصر خود به شمار آمده و به نحو قاطعی در تعیین راه ذوق و سلیقه زندگی معنوی دوره رنسانس نفوذ داشته است. به طوری که پترارْکیسْمْ، تمایل شاعرانهای است در پیروی از اشعار پترارکْ که ابتدا در ایتالیا و سپس در اروپا تا قرن شانزدهم میلادی رواج داشته است. به طور کلی، افکار پترارک بر ضد افکار قرون وسطی بود. وی در بسیاری از علوم خصوصاً تاریخ و باستانشناسی مطالعاتی داشت و سبک خاصی که آمیخته با سبک نویسندگان قدیم و معاصر بود، به وجود آورد و غزلیاتی به زبان عامیانه سرود. وی محقق و مورخی بزرگ و صاحب مطالعات زیاد در کتب خطی قدیم و یکی از مبرّزترین افراد بشر دوست در عصر تجدد بود. پترارک عقیده داشت که نباید پیوسته به فکر رستاخیز و آخرت بود بلکه باید از زیبایى و لذتهای زندگانی بهرهمند شد. وی با سنن و عاداتْ، مخالفت می‌کرد و میگفت حقایق را باید به وسیله مشاهده و پژوهش و استدلال کشف نمود. با داشتن این عقاید، پترارک قهراً وجه اشتراکی با دورههای درخشان یونان و روم پیدا می‌کرد. به این جهت کوشید تا فرهنگ باستان را زنده کند و در آثار خود و کتابهایی که در ادبیات و نقد شعر و اخلاق نوشت، اوج گذشته را ظاهر سازد. فرانچسکو پترارک سرانجام در 21 نوامبر 1374میلادی در هفتاد سالگی درگذشت و در معبد بزرگی در رُم که افراد برجسته را در آن تجلیل میکردند، مدفون شد. *هیتلر منطقه مرزی آلزاس و لورن Alsace – Lorraine را که مورد اختلاف آلمان و فرانسه بوده است ضمیمه آلمان ساخت. (1940 م) * درگذشت "رابیندرانات تاگور" فیلسوف، نویسنده و شاعر هندی (1941 م) رابیندرانات تاگور، فیلسوف و ادیب شهیر هندی در 6 مه سال 1861میلادی در خانوادهای برهمایى در کلکته هندوستان به دنیا آمد. پدربزرگش مروج آیین برهمایى و پدرش مردی دانشمند بود. وی از کودکی شعر میسرود به طوری که در چهارده سالگی نخستین شعر خود را در جشن ملی - فرهنگی بنگالیها خواند. تاگور در سیزده سالگی به همراه پدر به سیر و سفر پرداخت و در هفده سالگی به همراه برادر به انگلستان سفر کرد و در رشته حقوق به تحصیل پرداخت. او در آن کشور شروع به مطالعه زبان انگلیسی و تحقیق و جستجو درباره شاعران انگلیسی نمود و خود نیز کتابهایى را که به زبان بنگالی نوشته بود به انگلیسی ترجمه کرد. وی به زودی به اصول تعالیم کهن و مکتبهای فلسفی هند روی آورد و به آثار شاعران گذشته بنگالی و انگلیسی دلبستگی یافت. وی تا قبل از 18 سالگی 7000 بیت شعر سرود و در این کار تبحّر یافت. این متفکر هندی در سال 1901میلادی مدرسهای با نام خانه صلح تأسیس کرد و همه نظریاتش را درباره چگونگی آموزش و پرورش، در این مدرسه به مرحله اجرا و عمل درآورد. تاگور در این مؤسسه، همواره به تربیت و ارشاد جوانان هندی و در پیشرفت معنویشان براساس اندیشههای مذهبی و سنتی میپرداخت. این سازمان تربیتی در سال 1921میلادی توسعه یافت و به دانشگاه تبدیل شد. تاگور به موازات نشر مقالات و کتابهای گوناگون، درباره مسائل تربیتی و فرهنگی، همچنان به خلق آثار ادبی محض، ادامه داد. تاگور از دوستان نزدیک گاندی، پیشوای هند بود و خود نیز هنرمند و متفکری بزرگ با افکاری بلند و نوشتهها و تابلوهایى بسیار جالب به شمار میرفت. این شاعر هندی در اشعار و نوشتههایش، توصیفات لطیفی از طبیعت را با تفکرات مذهبی و فلسفی در هم آمیخته است. تاگور عقیده داشت که این تحولْ فرایند یادگیری از طریق رنج است. او این اندیشه را به زیبایى تمام در یکی از اشعار خود بیان میکند. از میان آثار منثور تاگور که بیان کننده فلسفه اوست، شاید دلانگیزتر از همه، مجموعه نامههای خارجی است که در سال 1921میلادی انتشار یافت. همچنین از رابیندرانات تاگور حدود 60 دیوان شعر، چهل داستان کوتاه و بلند، پنجاه نمایشنامه و تعدادی رساله و کتاب فلسفی به جای مانده که بیشتر آنها به زبان انگلیسی ترجمه شده است. این اندیشمند هندی در 1913میلادی به عنوان اولین آسیایى، جایزه نوبل ادبی را دریافت کرد و شهرتی جهانی یافت. این جایزه، نه تنها به خاطر زیبایى شاعرانه سبکش در نوشتن، بلکه به خاطر عمق فلسفی افکارش به او اعطا شد. تاگور تنها شاعری غزلسرا نبود، بلکه مدیحهسرا، حماسهسرا و نویسندهای میهنپرست بود، برای کودکان شعر میسرود و در کنار اندیشههای فلسفی استوار، طبع بذلهگو و طنزآمیزش نیز تجلی می‌کرد. نمایشنامههایش از محیطی رنگین و خوشآهنگ و هیجان فراوان برخوردار بود. به موسیقی و نقاشی علاقه خاص داشت و موسیقی را زبان روح و نقاشی را وسیله نزدیکی به عالم طبیعت میدانست. تاگور اساس مذهب را برپایه نیکی و زیبایى نهاده بود و تمدن واقعی را در تحمل سختیها و متانت روح میدانست. از نظر تاگور، کمال مطلوبْ در عظمت روح و دست یافتن به عالم ناشناخته است و بشر تا درون خود را نشناسد معنی واقعی زندگی را درک نمیکند. اما مفهوم این نظر، کناره‌گیری از زندگی و لذت نیست. آثار متنوعی از تاگور بر جای مانده که باغبان، گورا، وطن و جهان، گیتاجانی، خاطرات من، قربانی و پُستخانه از آن جمله است. رابیندرانات تاگور سرانجام پس از یک عمل جراحی، در هفتم اوت 1941میلادی در هشتاد سالگی در خانهای که به دنیا آمده بود، درگذشت. * روزی که آیزنهاور از گسترش فعالیت‌های حزب توده اعلام نگرانی کرد. (1953 م) هفتم آگوست 1953 (1332 هجری خورشیدی) ژنرال دوایت دیوید آیزنهاورDwight David Eisenhower رئیس جمهوری وقت آمریکا که در ژانویه همان سال، در این مقام آغاز بکار کرده بود در یک مصاحبه عمومی نگرانی عمیق دولت آمریکا از گسترش فعالیت و نفوذ حزب توده در ایران و احتمال کمونیست شدن این کشور ـ در صورت ادامه وضعیت را اعلام داشت و اشاره کرد که وی در برابر این وضعیت نمی تواند ساکت بنشیند و دست روی دست بگذارد. متعاقب انتشار مصاحبه، حزب توده در تهران بر ضد آمریکا دست به یک رشته تظاهرات خیابانی زد که به نوشته مورخین، باعث تایید ادعای آیزنهاور در اذهان جهانیان شد و به تقویت بهانه او انجامید. تظاهر کنندگان در عین حال ورود همزمان ژنرال (سرهنگ) شوارتسکوف دوست آمریکایی شاه به ایران و بازگشت محرمانه اشرف پهلوی (خواهر دوقلوی شاه) را به کشور (ازتبعید) علائم یک توطئه در شرف وقوع خواندند. در این میان، دیپلماتهای آمریکایی مقیم تهران به دولت دکتر مصدق اخطار میدادند که اگر پشتیبان کمونیستها نیست، دستور سرکوبی تظاهرات را بدهد زیرا که ادامه تظاهرات، خطر حمله به سفارت آمریکا، کنسولگری های آن و موسسات فرهنگی ـ آموزشی آمریکا از جمله کلاسهای تدریس زبان انگلیسی انجمن ایران و آمریکا را دارد و ... که دکتر صدیقی وزیر کشور زیر بار سرکوب کردن تا زمانی که تظاهر کنندگان دست به ارتکاب جرم، تخریب و بی نظمی نزده باشند نمیرفت و استدلال می‌کرد که برگزاری اجتماعات در ایران آزاد است. باید دانست، اشرف پهلوی که پس از یک سال اقامت در خارج، سوم مُرداد 1332 با پیامی خارجی و محرمانه برای برادر خود به تهران بازگشته بود که دو روز بعد از افشای بازگشت او توسط تظاهرکنندگان و انتشار قضیه در مطبوعات به دستور دکتر مصدق دوباره اخراج شد. *ادوارد شواردنادزه رییس جمهوری پیشین گرجستان و وزیر امور خارجه اسبق اتحاد جماهیر شوروی (2014 م) ادوارد شواردنادزه 25 ژانویه 1928 میلادی در روستای ماماتی در منطقه لانچ خوتی شوروی سابق به دنیا آمد. در سال 1951 میلادی از مدرسه کمیته مرکزی حزب کمونیست جمهوری سوسیالیست گرجستان فارغ التحصیل شد. در سال 1959 میلادی وی مدرک تخصصی در رشته تاریخ را از موسسه کوتایسی دریافت کرد. وی طی سال‌های 1957 تا 1961 میلادی دبیر کل کمیته مرکزی و شاخه جوانان حزب کمونیست گرجستان بود. وی در سن 20 سالگی به حزب کمونیست گرجستان پیوست و به سرعت پله های ترقی را طی کرد و به ریاست این حزب در گرجستان رسید. در سال 1961 میلادی دبیر کل کمیته منطقه‌ای این حزب شد. شواردنادزده در سال 1964 میلادی معاون وزیر امنیت عمومی گرجستان شد. در سال 1965 میلادی ریاست این وزارتخانه را برعهده گرفت و از سال 1968 میلادی به سمت وزارت کشور گرجستان منصوب شد. وی تا سال 1972 میلادی این سمت را در اختیار داشت و در این سال به عنوان دبیر کل کمیته شهری تفلیس از حزب کمونیست گرجستان انتخاب شد. پاییز همان سال وی به ریاست کمیته مرکزی حزب کمونیست گرجستان رسید و به مقام رسمی عالی رتبهای در جمهوری گرجستان تبدیل شد. فعالیت سیاسی شواردنازده همزمان با اجرای پرسترویکا در اتحاد جماهیر شوروی شد. در سال 1985 میلادی میخائیل گورباچف رئیس جمهور شوروی سابق شواردنادزه را به عنوان وزیر خارجه پیشنهاد داد. شواردنادزده وزیر خارجه شوروی شد تا نظاره گر پایان جنگ سرد و عادی شدن روابط مسکو و غرب باشد. وی همچنین شاهد اتحاد دو آلمان بود. وی به یکی از همراهان اصلی و نزدیک گورباچف برای اجرای سیاست‌های شوروی سابق تبدیل شد. طی سال‌های 1985 تا 1990 میلادی وی عضو دفتر سیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست بود. وی در سال 1991 میلادی از سمت وزیر خارجه شوروی کناره‌گیری کرد و ریاست سازمان سیاست خارجی را بر عهده گرفت. در سال 1992 میلادی شواردنادزه به گرجستان بازگشت تا ریاست شورای دولتی جمهوری این کشور را بر عهده گیرد. در اکتبر همان سال شواردنادزه پس از برگزاری انتخابات پارلمانی به نخست وزیری انتخاب شد. 5 نوامبر 1995 میلادی نیز اکثریت مردم گرجستان وی را به عنوان رئیس جمهور انتخاب کردند. 9 آوریل 2000 میلادی وی بار دیگر در انتخابات ریاست جمهوری به پیروزی رسید و حمایت 80 درصد مردم گرجستان را جلب کرد. زمانی که شواردنازده به گرجستان بازگشت درگیری های داخلی متوقف شد. ژوئن 1992 میلادی در شهر سوچی توافقنامه آتش بس امضا شد تا درگیریهای گرجستان اوستیا و گرجستان و آبخازیا به پایان برسد. وی در سن 86 سالگی به علت بیماری از دنیا رفت. انتهای پیام/
93/05/16 - 00:01
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]
-
گوناگون
پربازدیدترینها