واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران:
منصوریان: هر بازی اسلحه پنهان داریم
سرمربی نفت تهران گفت: امیدوارم که شرایطی پیش نیاید تا برای گرفتن امتیاز مجبور به استفاده از شرایط غیرحرفهای شویم.
به گزارش گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران، علیرضا منصوریان در نشست خبری پیش از بازی با راهآهن گفت: هر دفعه که من نشست دارم سوژهای است. هفته گذشته اتفاق تلخ بود که درگذشت معدنی و ناصر احمدپور بود و این هفته اتفاق خوشایندی است که روز خبرنگار را به شما تبریک میگویم. در مورد مسائل فنی بازی باید بگویم بازیکنان رده ملی زمان ما همگی شرایط سرمربیگری پیدا کردند هفته گذشته با علی دایی مچ انداختیم و این هفته هم باید با استیلی که پیشکسوت من است بازی کنیم من با او در تیم ملی بودم و چند سال هم در سنگاپور با همخانه بودیم استیلی مثل برادر بزرگم است من به بازیکنانم هم گفتهام که بازی خطرناک و سختی خواهیم داشت.
وی ادامه داد: هفته گذشته بازی استقلال و راهآهن را دیدیم بازیکنان راهآهن عملکرد خوبی داشتند و شرایط نابسامان باشگاه در بازیشان تاثیری نداشت. ما فکر میکردیم این اتفاق رخ بدهد و این مسئله بر روی بازی آنها نقش داشته باشد.راهآهن هم مثل ما بازیکنان شایسته و کاربلدی دارد و بازی را مواظب شروع میکنیم. استیلی به کار گروهی اعتقاد دارد و من هم بر روی همین مسئله کار کردهایم امیدوارم بازی زیبایی همراه با نتیجه انجام دهیم امیدوارم شرایطی پیش نیاید که مجبور شویم از شرایط غیرحرفهای و زیرکی برای گرفتن امتیاز استفاده کنیم.
منصوریان در مورد اینکه آیا در این بازی هم اسلحه پنهان دارید گفت: تا آخر فصل اسلحه پنهان داریم ما نسبت به هر بازی که پیش رویمان است اسلحه پنهان داریم و برای هر بازی شرایط خاص خودش را اختیار میکنیم در هر بازی ممکن است یک بازیکن ما اسلحه پنهان باشد.
وی در مورد سبک بازی تیم نفت گفت: سبک بازی ما همان شیوهای است که در تیم امید انجام میدادیم البته پیشرفتهتر زیرا زمان کافی در اختیار داریم و میتوانیم متفاوتتر کار کنیم. ما فوتبال را جنگنده و بدون ترس بازی میکنیم و این دو اساس کار ماست میخواهیم فوتبال را زیبا بازی کنیم و امتیاز هم بگیریم.
منصوریان در مورد اینکه هفته گذشته بعد از گلزنی به پرسپولیس با تمام نیمکتنشینانش دست داد گفت: داخل تیم ما اتحاد و هماهنگی وجود دارد و چند بزرگتر در تیم هستند که بازیکنان جوان را به خوبی هدایت میکنند فوتبال یک بخش فنی دارد یک بخش هم این است که با رفاقت کارهای نشدنی را انجام داد. من یک سرمربی 42 ساله هستم و شاید هنوز شرایط بازی و شادی پس از گل در وجودم هست. تیم ما وقتی گل میزند همه از ته قلب خوشحالی میکنیم و وقتی هم گل میخورد با اتحاد و همدلی تلاش میکنیم تا آن گل را جبران کنیم. بازیکنان ما در داخل و بیرون زمین با یکدیگر متحد و همدل هستند.
انتهای پیام/
تاریخ انتشار: ۱۵ مرداد ۱۳۹۳ - ۱۵:۰۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]