واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
![180](http://www.mojnews.com/iCFileHandler.aspx?FieldName=img_Image&Contract=cms_Contents_I_Images&Size=250&StartupService=Read&BaseRecord=1403810)
۱ مرداد ۱۳۹۳ (۷:۵۴ق.ظ)
آفرينش: عينک بدبيني برچشم جامعه نزنيم!
به گزارش خبرگزاري موج، روزنامه آفرينش چنين نوشت:
همواره درتمام مشکلات و عرصه هاي سختي که افراد برسر دوراهي شک و ترديد يا اعتماد يا عدم اطمينان قرار مي گيرند، توصيه شده که نيمه پر ليوان را مشاهده کنيم و علاوه براينکه معايب کار برايمان سخت و غيرقابل تحمل مي شود، نگاهي هم به محاسن و نقاط اميد موجود نيز داشته باشيم. يا در تمثيل اخلاقي ديگر داريم که تمام افراد از بدي مبرا هستند مگر خلاف آن ثابت شود. اعتماد و اطمينان بي منطق به افراد يا امورات ديگر صحيح نيست، اما نبايد ملاک تصميم گيري را نيمه خالي ليوان يا سوء ذن داشتن قرار داد.
اين مقدمه را براي فراهم کردن بستر ورود به بحث حضور زنان براي تماشاي مسابقات واليبال مطرح کرديم. چرا که جداي از اختلافات و انقولت هاي داخلي که بر اين موضوع وارد بود، اکنون فدراسيون جهاني واليبال نيز به آن ورود کرده، و مي تواند تاثير منفي بر وجهه و حيثيت ملي ورزش کشور وارد کند. ابتداي امر براي بسته شدن باب مغالطه برخي حاشيه پراکنان بايد عرض کنيم که باتمام وجود به تمام چارچوب ها و موازين شرعي براي حفظ عفت و کرامت زنان واقفيم و برآن تاکيد داريم.
اما دراين حيطه به نظر مي رسد که عينک بدبيني به چشم زده ايم و همه چي را سياه مي بينيم. اين نوع نگرش آثار مطلوبي به لحاظ رواني براي جامعه به همراه ندارد و عواقب منفي ديگري نيز براي ورزش کشور خواهد داشت. اينکه ما زنان را دريک محيط کنترل شده همچون سالن برگزاري بازي هاي واليبال راه ندهيم چه کمکي به ارتقاي فضاي اخلاقي و اسلامي جامعه مي کند؟ يا اگر آنها را راه بدهيم کدام يک از ملاک هاي ارزشي کشور به خطر خواهد افتاد؟ به زعم نويسنده با مقايسه اين دو نگرش و توجه به نوع عملکرد فعلي در اين جريان، نوعي بي اعتمادي به سلامت اخلاق جامعه در دستور کار قرار دارد!
ما به جوانان خود در حفظ و رعايت شئونات اخلاقي اعتمادي نداريم و آنها را به چشم خاطي مي نگريم!. درصورت صحت چنين فرضي (که نادرست است) آيا با اقدامات سلبي و پاک کردن صورت مسئله مشکل ابتذال اخلاقي جامعه وجوانان حل خواهد شد؟ با اندکي تامل و جدا کردن حساب آن دسته از مفسدان اخلاقي که معلوم الحال هستند، آيا جوانان ما و فرزندان مردم اين آب و خاک که داعيه انسانيت و اسلاميت را سرلوحه شعارهاي خود قرار داده اند، افراد فاسد، هنجارشکن، لااوبالي، هرزه و... هستند؟! اگر چنين است ( که صد البته نيست) بايد هزار افسوس به حال عملکردمان درطي ساليان متمادي خورد که نتوانسته ايم فضايي سالم براي تنفس جوانان به وجود آوريم.
امروز قشرکثيري ازجوانان کشور را دانشجويان و افراد تحصيل کرده تشکيل مي دهند که مراتب شعور و درک اجتماعي را در فضايي آموزشي آموخته اند و نوع رفتار اجتماعيشان را متناسب با شخصيت فرهيخته خود بروز مي دهند. آن دسته از افرادي هم که به مراتب عاليه تحصيلي دست نيافته اند به يمن گسترش فضاي ارتباطات جمعي و شبکه هاي مختلف اجتماعي درک قابل توجهي از رويکرد انساني و اخلاقي کسب کرده اند.
عدم اجازه تماشاي مستقيم مسابقات واليبال براي زنان، مصداق "پيشگيري بهتر از درمان" نيست، بلکه محاکمه اي است پيش از وقوع جرم!. ما با اين ديد زنان را به ورزشگاه براي ديدن واليبال تيم ملي راه نمي دهيم که احتمال ايجاد مفسده اخلاقي درپي خــــــــــــــــــــواهــــــــد داشت!.
درحالي که هيچ دليلي براي اين نگرش منفي و عدم اطمينان به رفتار جوانان وجود ندارد. اين پيشگيري از جرم در مسائلي مثل موادمخدر، برخورد پيش گيرانه با سارقان، قاتلان و قاچاقچيان و... مثمرثمر خواهد بود، نه درمورد رفتار اجتماعي جوانان پرشور و هيجان که قلبشان براي پيروزي و شادي تيم ملي کشورشان مي تپد.
شايد درشأن مخاطبان فهيم وفرهيخته نباشد اما براي واشکافي موضوع لازم است برخي مسائل گفته شود؛ اگر قرار به فساد اخلاقي و خداي ناکرده ايجاد روابط نامشروع و غيراسلامي هدف تماشاچيان باشد، مکان ها و فضاهاي بسياري درسطح جامعه وجود دارد که هيچ کنترلي هم برآنها نيست و ضرورتي ندارد تا درفضايي بسته و کنترل شده به دنبال هنجارشکني باشند!
اما بايد عينک بدبيني را ازچشم برداشت و براين اعتقاد داشت که اکثريت جوانان اين مرز وبوم بر سر سفره خانواده هايي بزرگ شده اند که همواره حامي ارزش هاي نظام و انقلاب بوده و حماسه سازان ايران اسلامي هستند.
آيا اين صحيح است که ما به اجبار سازمان جهاني واليبال براي ازدست ندادن ميزباني بازي هاي ليگ جهاني با ورود زنان به ورزشگاه راضي شويم، اما خودمان به جوانان اعتماد نکنيم و مردم اين عمل را حاصل فشارهاي جهاني تلقي کنند؟!
آيا اين براي حيثيت و اعتماد جامعه به عملکرد مسولان ضرر آفرين نيست و نمي تواند دست مايه اي براي آن دسته از فرصت طلباني باشد که با راه اندازي کمپين هاي سوري و مجازي برعليه ارزش هاي نظام اسلامي اقدام مي کنند؟!
اميدواريم مسولان و فرهنگ کاران در عرصه هاي مختلف جامعه بتوانند باور کنند که مردم اين جامعه درصدد هنجارشکني نيستند، آنها عنادي با امنيت اخلاقي و ارزش هاي اسلامي ندارند، فضاي سالم را موجب رشد و سلامت روحي و جسمي خود مي بينند، مبارزه با فساد اخلاقي را قبول دارند اما نه به شيوه سلبي و متهم نگري، وفقط انتظار دارند شأن انساني وحقوق شهروندي آنها بدون عينک بدبيني مورد توجه قرار گيرد.
نويسنده: حميدرضا عسگري
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]