تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1818020167
پلک زمین بی‌خواب روی علی(ع) است گوش چاه خالی از زمزمه‌هایت/ نخل‌ها هم همه مغروض نگاهت
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: پلک زمین بی‌خواب روی علی(ع) است
گوش چاه خالی از زمزمه‌هایت/ نخل‌ها هم همه مغروض نگاهت
امام علی(ع) با سردادن عبارت «فزت برب الکعبه» کارنامه درخشانش را نمایان کرد، ولی یتیمان و گرسنگان در انتظار علی(ع) هستند و زمین نیز بی‌تاب صدای پاهای او است.
● گزارش تصويري مرتبط
-------------------------------
به گزارش خبرگزاری فارس از قم، «الله‌اکبر، الله‌اکبر ...» نوای اذان در شهر کوفه طنین‌انداز شد، علی(ع) در خانه را باز کرد، چه رویدادی قرار است، اتفاق افتد که درب نیز مانع رفتن وی می‌شود، ولی علی(ع) است که دست رد بر دستگیره درب می‌زند، مرغابی‌ها بال‌های خود را مانعی در برابر پاهایش کردند، ولی حضرت بر تصمیمش مصمم است و می‌خواهد به دیدار فاطمه(س) برود و خود را به عرش برساند، باد بر عبا و پاهایش می‌پیچد تا نگذارد برود، صدای هو هو و ناله باد بلند می‌شود، ولی غافل از اینکه موسم دیدار است. امیرالمومنان(ع) به سوی مسجد می‌رود، چه دردی گلویش را گرفته بود که شب‌ها در چاه درد و دل می‌کرد، نگاهش به نگاه محراب گره خورد و نوای دلنشین اذان علی(ع) در گوش زمان طنین‌انداز شد، بر گرداگرد مسجد طواف کرد. محراب چشمانش را می‌بندد، نوای «فزت برب الکعبه» خبر از فرود آمدن شمشیر بر سرش داشت که در این هنگام نمازش همراه با فرق شکسته‌اش شکست، خورشید در این سحرگاه طاقت طلوع ندارد، زمان وداع است. علی(ع) در محراب عبادتش از خون خود حکایت می‌کند و در این هنگام نبض زمین و زمان سکوت می‌کند، نفس‌ها در سینه حبس می‌شود تا این سحرگاه غریب، بگذرد. شب 21 رمضان پس از گذراندن شب قدر، علی(ع) پرواز را تجربه کرد، و از نردبان قدر به سوی ذات حق اوج گرفت و روزگار تیره را به حال خود گذاشت. نخلستان کوفه دیگر نگاهت را لمس نمی‌کند و گوش‌های چاه جای خالی زمزمه‌هایت را احساس می‌کنند و در نبود اشک‌هایت، بی‌آب می‌شود بغضی سنگین بر چهره آسمان نشسته است، کوفه دیگر صدای گام‌های بلند علی(ع) را نمی‌شنود، باد با وزش خود نوای غریبانه‌ای می‌نوازد. یتیمان شهر دیگر دست نوازش علی(ع) را احساس نمی‌کنند، چشمان گرسنگان بر دستگیره در خشک شد، انتظار بی‌نتیجه است... زخم سرش برایش مهم نبود و تنها دردش زخم یتیمان و گرسنگان بود، کافی است که یا علی(ع) بگوییم و در این درد‌ها همراه علی(ع) و فرزندانش باشیم، حضرت زینب(س) را چه شد، زمانی‌که لرزش شانه‌ها و اشک چشمان برادرانش را دید، فرق شکسته و چهره زرد پدر، چه بر سر دل وی آورد و مانند سنگی شیشه دلش را شکست، ولی غربت علی(ع) به پایان رسید و به سوی حضرت فاطمه(س) و پیامبر اکرم(ص) رفت. انتهای پیام/78003/ع20
93/04/28 - 10:29
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]
-
گوناگون
پربازدیدترینها