واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سهشنبه ۲۴ تیر ۱۳۹۳ - ۰۹:۴۹
یک روانشناس گفت: رواج بازیهای رایانهای امری طبیعی محسوب میشود. همان طور که جامعه به سمت تکنولوژی و صنعت پیشروی میکند بازیها هم پیشرفت میکنند ولی بعضی بازیهای کامپیوتری به دلیل اینکه خانوادهها از کم و کیف و آثار آنها آگاهی کافی ندارند، به جای رشد مهارتهای خوب در کودکان، موجب آسیب رساندن به آنها میشوند. اردشیر یاراحمدی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)- منطقه خوزستان- اظهارکرد: بازی حق مسلم کودک است و هر کودکی برای اینکه بتواند به طور موفقیت آمیزی در اجتماع بدرخشد و شهروندی خوب و مسئولیت پذیر و دارای روابط اجتماعی بوده و در ارتباط با دیگران مهارت داشته باشد، بهتر است که از طریق بازی این مهارتها را فرا بگیرد. وی ادامه داد: تحقیقات بسیاری درباره آثار بازیهای کامپیوتری بر فرد انجام شده است؛ به طور نمونه در برخی تحقیقات آمده است که بازیهای کامپیوتری سرعت عمل کودکان را بالا میبرد، همچنین در برخی تحقیقات نشان داده شده که بازیهای کامپیوتری موجب میشود برخی مهارتهای جسمی کودکان رشد یابد ولی از آنجا که یکی از اهداف مهم بازیها پروش کودکان و یاد دادن آداب و معاشرت روابط با مردم است، بسیاری از بازیهای کامپیوتری این ویژگی را ندارند و نمیتوانند آموزشدهنده خوبی برای روابط اجتماعی باشند. یاراحمدی افزود: از طرف دیگر چون در بازیهای کامپیوتری با یک شخصیت حقیقی سر و کار نداریم، معمولا مانند این است که کودک در محیط خلا مشغول بازی است و در دنیای واقعی زندگی نمیکند. بازیهای کامپیوتری آستانه تحمل کودکان را کاهش میدهد و موجب شده که کودکان عصبی و پرخاشگر شوند و تحمل شکست را نداشته باشند. وی عنوان کرد: بسیاری از شرکتهای سازنده بازیهای کامپیوتری برای این که فروش محصولات خود را افزایش دهند، از فنونی استفاده میکنند که با سطح سنی، رشد اجتماعی، رشد اخلاقی و رشد اعتقادی کودکان هماهنگ نیست و در واقع بدآموزی نیز دارند و به نظر میرسد چون پکیج این بازیها هنگام ورود به کشور بسته است، خانوادهها بدون مطالعه و آگاهی از نوع بازی، پکیج را در اختیار فرزندان خود قرار میدهند و از آن سوی دیگر نیز خانواده بر بازی فرزندان خود نظارت نمیکند. اینگونه است که کودک به جای سرگرم شدن و یادگیری مهارتهای خوب، مهارتهای بد را میآموزد. به عبارتی ممکن است یک مهارت جسمی را کسب کند ولی مهارتهای غلط هم به مهارتهای او افزوده شود و این موضوع تبدیل به یک معضل شود. این روانشناس گفت: خانوادهای که برای سرگرمی فرزند خود لوح فشردهای از بازیهای کامپیوتری را در اختیار او قرار می دهد و نظارتی بر بازی او نمیکند، در واقع به او خیانت کرده است. بنابراین با آموزش دادن به والدین میتوان آگاهی خانواده را بالا برد تا همیشه لحاظ کنند که هر بازی کامپیوتری متناسب با چه سنی و از کدام نوع بازیها است. یاراحمدی اظهار کرد: بازیهایی که اکنون در دست کودکان 10، 12 ساله وجود دارد، غالبا در کشورهای غربی و برای افراد بالای 21 سال تعریف شدهاند، یعنی مطابق با ظرفیتهای روانشناختی این گروه سنی طراحی شدهاند. وی ادامه داد: خانوادهها باید آگاه باشند که بازیهای کامپیوتری چه نقشی بر روان و رشد اخلاقی و اجتماعی کودکان دارند و چه آثاری بر فرهنگ یک جامعه میگذارند و از همه مهمتر چه اثری بر روابط والدین و فرزند دارند. خانوادهها پس از اینکه از آثار بازیهای کامپیوتری آگاه شدند باید یاد بگیرند با این مشکلات مواجه شوند. در کنار اینها نیز والدین باید این را بدانند که هیچگاه بازیهای رایانهای جای بازیهای واقعی و حقیقی را پر نخواهند کرد. این روانشناس گفت: باید به والدین آموزش داد که کودک در چه سنی، چه مهارتی و چه بازی را باید داشته باشد و والدین نیز باید بر بازی فرزندان خود نظارت داشته باشند و در زمینه بازیها اگر فرزندان دچار مشکلاتی شدند، با مطالعه و مراجعه به کلنیکهای روانشناسی، مشکل را حل کرد. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 488]