واضح آرشیو وب فارسی:فارس: مناجات عرشیان و فرشیان در سالروز میلاد کریم اهلبیت(ع)
سفره اکرام رضوی به نیمه رمضان رسید
در سالروز میلاد کریم اهلبیت(ع) صحن و سرای حرم مطهر رضوی مملو از زائران و مجاورانی است که برای عرض ارادت و تبریک به این حرم قدسی مشرف شدهاند.
به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، نمیدانم باید اسم این اتفاق را چه گذاشت که درست وسط این همه دغدغه و هیاهو و روزمرگی که گاهی همچون سیل تو را با خود به ناکجا آباد میبرد که دیگر خود واقعیت را هم گم میکنی و نمیدانی کجای این ورطه که اسمش به ظاهر زندگی است قرار گرفتی و بر سر اطرافیانت چه میگذرد. ناگهان و درست سر وقت در یک لحظه ناب همان موقع که باید باشد و دستگیرت شود تا تکانی بخوری و یادت بیاید که کسی هست از دور که تو را رها نخواهد کرد، افتخاری بزرگ پیش میآید، افتخاری از جنس عشق، نور، بندگی، عبادت خلوص و خدمت در قامت دعوت به سفره پربرکت افطاری شبهای ماه مبارک رمضان در مضجع بارگاه شریف امام رضا (ع)، آن هم چه مبارک شبی، شب میلاد اسوه حلم، بردباری، تقوی، زهد و عبادت حضرت امام حسن مجتبی (ع)، همان که فرزند خلف علی (ع) و فاطمه (س) و نخستین نوه پیامبر اکرم (ص) است، او که وجودش پاکش در ایام زندگی آرامبخش دلهاى دردمندان، پناهگاه مستمندان و تهیدستان و نقطه امید درماندگان بود.
حالا باید برای ورود به این میهمانی مقدس، نخست «صحن کوثر» را بگذرانی تا با راهنمایی خادمان مهربان حرمش به «صحن هدایت» برسی و آنجاست که تازه پی میبری تو در این شب فرخنده تنها نیستی، ضیافت ثامن الحجج(ع) مرد، زن، کودک، پیر و جوان نمیشناسد همه با کارت دعوت در ماه بخشش الهی بر سر سفره اکرام و پربرکتش مشرف شدهاند. راستی این سفرهها خوان پربرکت امامی است که نیابت دارد از سوی خداوند متعال و تنها بهانهای است تا برای لحظهای قطعهای از بهشت زمینی را تجربه کنی. بعد از اقامه نماز جماعت مغرب و عشا صحنها نور باران میشود این همه چراغانی برای مولود مولای متقیان مظهر عدل و عدالت است، مگر میشود بیتفاوت از چنین شبی گذشت وقتی که حداقل برای ساعاتی دیگر رها شدهای از قید و بندهای دست و پا گیری که خودت برای خودت ساختهای... ساعت به 9 که میرسد میهمان هنرمندی نقارهزنان میشوی حالا آنها هستند که تو را از «صحن هدایت» میکشانند به «صحن انقلاب» همان جایی که قلبها را منقلب میکند، قلب که نه تمامی اعضا و جوارحت را به خود میآورد، همان جایی که وقتی میخواهی به آقا امام رضا (ع) عرض ادب کنی نمیتوانی سرت را بلند کنی تا چشمت به گنبد و گلدسته طلایش بیفتد که اگر افتاد دیگر اشکها امانت نمیدهد.
نقارهزنها را تجمع زائران به وجد آوردهاست همه دارند میآیند تا شاهد هنرنماییشان باشند شب میلاد امام بردباری است مگر میشود به همین سادگی از این مراسم پر فیض که به آن دعوت شدهای دل کند... صحنها کم کم شلوغ میشود. ساعتی پس از خداحافظی با صاحب خانه حال و هوای خودش را دارد نه این یک میهمانی ساده است و نه اینجا یک سرای معمولی، حالا اگر بخواهی از او تشکر و خداحافظی کنی، بابت کرمش در این شبهای پرفیض کم میآوری و تنها دست به دامانش میشوی که فراموشت نکند. اما اینجا دراین بارگاه ملکوتی که حج فقرا میخوانندش جای هیچکس خالی نمیماند، اینجا، میدانم این روزها اگر هم که ندانی و یا در باغ فراموشی باشی او تو را هرگز فراموش نخواهد کرد، کارت دعوتش را به در خانه اسیریات میآورد تا لحظهای به بهانه میهمانی به یاد او باشی که او تو را رها نخواهد کرد. انتهای پیام/70005/صا40
93/04/22 - 12:55
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]