محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829420242
قربانيان سلاحهاي شيميايي کرمانشاه همچنان در جزيره گمنامي
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش خبرنگار ايرنا - برگزاري اين کنفرانس در حالي در دستور کار مجمع عمومي سازمان ملل متحد قرار گرفته است که هنوز انتقاد بسياري از سوي ملتها و کشورهاي مستقل دنيا به انباشته شدن زرادخانه هاي هسته اي کشورهاي بزرگ از سلاحهاي اتمي وجود دارد و شرايطي در دنيا پيش آورده است که افکار عمومي دنيا کم کم دارد به سمت اين قضاوت پيش مي رود که ممکن است سازمان ملل متحد به ابزاري در دست چند کشور اتمي مبدل شده است. هم اينک و براساس اعلام روز گذشته يکي از مسوولين پنتاگون، کشور امريکا بيش از پنج هزار انواع تسليحات اتمي را در اختيار دارد که اين اعتراف صريح و البته تهديد اتمي برخي کشورهاي ديگر همچون کشور ايران از سوي رييس جمهور ايالات متحده هم مزيد بر اين تصريح مقام امريکايي شده است و اين سووال را به اذهان متبادر مي کند که اساسا نقش تشکلي به نام سازمان ملل متحد و آژانس بين المللي انرژي اتمي در کنترل و کاهش تسليحات فوق کشتار جمعي در دنيا چيست؟ در کنار شهرهايي چون هيروشيما و ناکازاکي که براي اولين بار مورد مرگبارترين سلاح قرار گرفتند مي توان به برخي کشتارهاي دسته جمعي ناشي از اين تسليحات کشتار جمعي در حلبچه عراق نيز اشاره کرد. در جريان جنگ تحميلي و هشت ساله رژيم بعث عليه کيان کشورمان هم به دفعات استفاده از سلاح کشتار جمعي شيميايي در مناطقي چون سردشت، روستاهاي زرده و نسار ديره استان کرمانشاه و حتي برخي مناطق جنوبي کشور ايران از سوي اين رژيم سفاک و با کمکهاي تسليحاتي غرب و بخصوص آلمان ها مشاهده شد. شدت آسيبهاي جنگ در بعد کلي و به طور اخص در بمباران شيميايي مناطق مذکور در استان کرمانشاه به حدي است که اينک و با گذشت حدود 22 سال از اين جنگ ويرانگر، هنوز هم آثار زخمهاي برجاي مانده بر پيکيره شهروندان، آسيبهاي روحي و رواني ناشي از بمبهاي خردلي و فسفري در ميان اهالي اين روستا وجود دارد و آنها را پس از اين همه سال فريادرسي از سوي مجامع به اصطلاح طرفدار صلح در دنيا نبوده و پس از چندين سال هنرمندي سازمان ملل تنها در تاييد استفاده رژيم بعث از سلاح شيميايي و کشتار جمعي عليه بي دفاعان در ايران خلاصه شد و در نهايت يک پرونده مختومه! وقتي شعارهاي دهن پرکن و تبليغاتي حقوق بشر، کرامت انساني و عدم اشاعه و استفاده از تسليحات کشتار جمعي را هر روز از زبان مقامات و مسوولين کشورهايي که خود دارنده اين تسليحات هستند، مي شنويم و از سوئي عدم صدور رواديد براي سازماني مردم نهاد و NGO يي که تنها رسالتشان رساندن صداي قربانيان سلاحهاي ساخت همين کشورها که روزگاري به رژيمهايي خونخوار همچون صدام اهدا شده است، مي بينيم و با عملکردشان مي سنجيم تنها اين نتيجه گيري را مي توان داشت که آنها با اين پارادوکس و تناقض رفتاري قصد تسخير افکار عمومي کشورهاي جهان را دارند و البته نهان داشتن حقايق زرادخانه هاي شان از انظار عمومي جهانيان. در استان کرمانشاه چند سالي است که تشکلي مردم نهاد (NGO) به نام انجمن حمايت از قربانيان جنگ (صلح سبز) تشکيل شده است که نه سياسي کار و نه انتفاعي است بلکه عمده تمرکز اين انجمن روي انعکاس مصايب و رساندن صداي مظلوميت قربانيان بمبهاي مرگبار شيميايي صدام در مجامع جامعه جهاني است. قربانيان خاموشي که در روستاهاي بان زرده و نسار ديره کرمانشاه وجود دارند را شايد به جرات بتوان گفت از مظلوميت مضاعفي برخوردار هستند به طوري که علاوه بر مظلوميت ناشي از آن تهاجم وحشيانه شيميايي و به خاک و خون کشيده شدن بسياري از عزيزانشان و نقص عضوها و تبعات جسمي و رواني ناشي از اين يورش مهلک، داغ نرسيدن فريادهايشان به مجامع جهاني و زندگي در جزيره گمنامي را هم بايد تحمل کنند. رئيس انجمن قربانيان جنگ (صلح سبز) استان کرمانشاه که در سال 84 با هدف حمايت از حقوق قربانيان سلاحهاي شيميايي از سوي استاندار کرمانشاه مجوز فعاليت اخذ کرده است و همزمان رياست دبيرخانه سازمان بين المللي شهرداران صلح در غرب ايران را نيز بر عهده دارد، در گفت و گو با خبرنگار ايرنا، به دعوتنامه شهرداران بين المللي صلح جهت حضور نماينده اين انجمن در کنفرانس منع اشاعه تسليحات کشتار جمعي که هم اکنون در نيويورک برگزار مي شود، اشاره کرد و البته کارشکني دولت امريکا که خود را داعيه دار حقوق بشر مي داند، در زمينه عدم صدور رواديد براي هيئت کرمانشاهي را مورد تاکيد قرار داد و آن را عملي بر خلاف روح دموکراسي و صلح طلبي از سوي اين دولت مي نگارد. افشين مرادي ادامه داد: از آنجا که استان کرمانشاه در جريان هشت سال دفاع مقدس، پنج بار از سوي رژيم بعث عراق مورد حملات شيميائي قرار گرفت و دستاوردهاي ناميمون اين حملات هم برجاي ماندن سه هزار و 500 مصدوم شيميايي مي باشد و حتي بيمارستان صحرايي سومار هم در اين برهه از تيررس حملات شيميايي عراقيان در امان نماند، لذا ما حضور در اين کنفرانس را فرصتي مغتنم مي دانستيم که نداي مظلوميت اين افراد را به گوش جهانيان مي رسانديم. وي از اينکه اين اتفاق (صادر نشدن رواديد) براي هيئت ايراني از سوي دولت ايالات متحده، حادث شده است، ابراز تاسف کرد و گفت: اين کار باز هم سند ديگري در حمايتهاي پنهان و آشکار قدرتهاي غربي از رژيم معدوم عراق در هشت سال جنگ عليه ايران و تجهيز صدام که چهره خونخوارانه اش براي ملتهاي دنيا به اثبات رسيده است و نشان مي دهد که آنها نمي خواهند با بيان حقايق از سوي چنين انجمن هايي از تريبون مجمع عمومي سازمان ملل متحد، چهره واقعي شان براي جهانيان آشکار شود. البته اين نکته را بايد در نظر داشت که استفاده هاي ابزاري از سازمان ملل و بهره گيري از حق ناعادلانه وتو براي چند کشور خاص که خود را بسان اربابان جهان مي پندارند، نکته اي بوده که همواره از سوي مقامات عالي نظام اسلامي ما هم به دفعات مورد تاکيد قرار گرفته است اما متاسفانه اين به اصطلاح حق يکي از برگهاي برنده در حالت ناجوانمردانه اش براي اين قدرتهاست و وقتي با اين رويکرد به چنين مساله اي نگاه مي کنيم، شايد بشود عدم صدور رواديد براي هيئت ايراني را تا حد زيادي توجيه کرد. جداي از قربانيان شيميايي در کشورمان، کشور عراق هم از ترکشهاي حاکم سفاکش بي بهره نماند و همه ديديم که در آستانه نوروز سال 1988، صدام و علي حسن المجيد معروف به علي شيميائي ( علي کيميائي در اصطلاح کردهاي عراقي) چگونه در چشم به هم زدني و با هديه هاي مرگبار دول غربي بيش از پنج هزار زن و مرد و کودک و جوان بي گناه را به خاک و خون کشاند. اين حس همدردي از يک سو و البته انزجار مشترک ايرانيان و مردم آزاده عرق بخصوص کردهاي عراق از صدام سبب شده است تا زمينه هاي همکاري مناسبي ميان NGO هاي فعال در اين زمينه که در هر دو کشور ايران و عراق وجود دارد، بيش از هر زماني ايجاد شود. بنا به گفته افشين مرادي هم اکنون اين انجمن در راستاي تحکيم پيوندهاي ميان طرف ايراني- کرمانشاهي با طرف هاي عراقي زخم خورده از بمباران هاي شيميايي عراق از روابط خوبي برخوردار است چرا که هر دو هم اکنون در يک سنگر عليه استفاده کنندگان از سلاحهاي مرگبار در جهان مبارزه مي کنند. مرادي گفت: در حال حاضر و در راستاي حمايت از قربانيان جنگ و تحکيم روابط فرهنگي دو جانبه با قربانيان جنگ و سلاحهاي شيميايي در کشورهاي مختلف بويژه با کشورهايي که با جمهوري اسلامي داراي اشتراکات ديني و فرهنگي مي باشند همچون کشور عراق و به طور خاص تر بخش شيميايي زده آن روابط خوبي داريم و يکي از نشانه هاي اين تحکيم روابط هم دعوت از هياتي از شهر حلبچه عراق به رياست کريم خدر، شهردار حلبچه و نايب رئيس سازمان بين المللي شهرداران صلح جهان بود که چندي پيش صورت گرفت. وي عمده هدف از اين دعوت را بيان درخواست مظلوميت شيميايي شدگان کرمانشاهي به شهردار حلبچه که خود وي هم از جمله آسيب ديدگان اين نوع تسليحات مي باشد و از جايگاهي بين المللي نيز برخوردار است، عنوان کرد و گفت: ما از ايشان انتطار داريم که نداي مظلوميت مصدومين و قربانيان سلاحهاي شيميايي کرمانشاه را به سازندگان اين سلاحهاي مرگبار انعکاس دهد و براي اينکه کرمانشاه نيز تعدادي از کرسي هاي سازمان بين المللي شهرداران صلح بهره مند شود، تلاش نمايد. به هر حال تامل برانگيز است، اين رفتارهاي متناقض و گزينشي سازندگان و دارندگان تسليحات کشتار جمعي و شيميائي که از يکسو با تبليغات و رسانه هاي وسيعي که در اختيار دارند، خود را داعيه دار مبارزه با اين نوع سلاحها و تروريسم جهاني معرفي مي کنند و از طرفي وقتي بدانند که حضور يک تشکل و يا حتي يک فرد در جلسه علني مجمع عمومي سازمان ملل مي توان به افشاگري در خصوص نقش اين حکومتها در تجهيز رژيمهاي خونخوار و مشارکت در کشتار بي گناهاني چون مردمان روستاهاي زرده و نسار ديره و بيمارستان صحرايي سومار بيانجامد با ابزار عدم صدور رواديد مانع از اين کار مي شوند. اما واقعيت آن است که براي هميشه اين رويه تداوم نخواهد ماند و دير يا زود حقايق و نقش شيطاني اين قدرتها در کشتار بي گناهان چه در کرمانشاه، چه در سردشت، چه در هر نقطه ديگر ايران زمين و جهان براي سکنه کره خاکي مبرهن و هويدا خواهد شد. يقين که دولت امريکا با اين رفتارش نه تنها چيزي نخواهد درويد، که اعتبارش نزد افکار عمومي بيش از هر زماني خدشه دارتر و به چالش کشيده مي شود. لازم به يادآوري است هم اکنون کنفرانس بازنگري در معاهده NPT (منع اشاعه تسليحات کشتار جمعي) در محل سازمان ملل متحد در حال برگزاري است و اين در حالي است که رييس جمهور کشورمان هم در اين کنفرانس با سخنراني خود، باز هم واقعيتهاي موجود و بازي قدرت از سوي غربيها را براي جهانيان روشن نمود. اما يک نکته قابل توجه و اينکه صندلي خالي انجمن قربانيان جنگ در اين کنفرانس را چه تشکل يا فردي پر کرده است؟ 571/567
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1048]
-
گوناگون
پربازدیدترینها