تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833239480
معنایابی توافق جامع هسته‌ای
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
معنایابی توافق جامع هسته‌ای
پرسش اساسی که این روزها ذهن تحلیلگران سیاسی را به خود مشغول ساخته این است که آیا دستیابی به توافق هسته‌ای تا ۲۹ تیرماه میان ایران و گروه ۱+۵ امکان پذیر است؟
نوذر شفیعی*: پرسش اساسی که این روزها ذهن تحلیلگران سیاسی را به خود مشغول ساخته این است که آیا دستیابی به توافق هسته ای در 29 تیرماه 1393 میان ایران و گروه 1+5 امکان پذیر است؟ و اگر پاسخ به این سوال مثبت است، با توجه به وجود اختلافات جدی طرفین در ابعاد فنی، حقوقی و حتی سیاسی، معنای توافق احتمالی چه خواهد بود؟
قبل از این که به پرسش فوق پاسخ دهیم، ابتدا لازم است عمده ترین اختلافاتی که در فرایند مذاکرات به عنوان موانع جدی دستیابی به توافق نهایی مطرح هستند را در زیر مورد اشاره قرار دهیم:
1-موانع فنی شامل اختلاف در مورد سطح غنی سازی، تعداد سانتریفیوژها، تاسیسات فوردو و چگونگی لغو تحریم ها؛
2-موانع حقوقی مانند پذیرش یا عدم پذیرش پروتکل الحاقی و ... ؛
3-موانع سیاسی مانند فشار لابی صهیونیستی و برخی متحدین عرب منطقه ای آمریکا برای کارشکنی در فرایند مذاکرات و همچنین اعتقاد آمریکا به استفاده دائمی از ابزار تحریم ها علیه ایران.
با این وجود، به رغم موانع جدی مزبور به نظر می رسد برخی نشانه ها و شواهد وجود دارند که می توان از آن ها به عنوان دلایل امکان دستیابی به توافق یاد کرد:
1-توافق های کارشناسی فنی و در نتیجه کاهش اختلافات فنی؛ به نحوی که به نظر می رسد تعداد موضوعات مورد اختلاف بین طرفین کاهش و یا مورد اغماض قرار گرفته است.
2-همکاری های سازنده سیاست خارجی جدید جمهوری اسلامی ایران و توسعه گفتمان صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران؛
3-وجود اراده سیاسی قوی نزد طرفین برای دستیابی به توافق؛ به نحوی که طرفین حداکثر تلاش سیاسی و اجرایی خود را برای جلوگیری از بن بست مذاکرات صورت می دهند.
4-افزایش سطح واقع بینی بیشتر نزد طرفین با توجه به تبادل نظر و گفتگوهای مثبت 5 ماه گذشته؛
با توجه به آن چه گفته شد، به نظر می رسد امکان بازگشت مذاکرات به دوران قبل از توافق هسته ای ژنو در سوم آذر 1392 به هیچ وجه وجود ندارد؛ هر چند دستاورد مذاکرات کم رنگ باشد.
*عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی
منبع: خبرگزاری تسنیم
1393/4/15
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]
-
گوناگون
پربازدیدترینها