تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833184215
دولت مراقب SD LUREها باشد
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۵ تير ۱۳۹۳ (۹:۴۶ق.ظ)
کيهان: دولت مراقب SD LUREها باشد
به گزارش خبرگزاري موج، کيهان نوشت: جسارت به برخي دلارام‌هاي امروز نباشد. هنگامي که ارتش دشمن به خاک پاکمان پنجه انداخت و از عوام و خواص، خون خونمان را مي‌خورد، سياستمداري پرادعا با ژست دل‌آرامي گفت «نگران نباشيد! زمين مي‌دهيم و زمان مي‌گيريم و مثل کوروش و داريوش عمل مي‌کنيم.» بعدها البته معلوم شد او با اسم رمز SD LURE با لانه جاسوسي آمريکا در ارتباط بوده است. اما آن سرزميني که در اثر بي‌کفايتي و ولنگاري و خيانت برخي سياستمداران ظرف چند هفته به اشغال دشمن رفت، با جان‌فشاني بهترين فرزندان ملت و با زحمتي 8 ساله بازپس گرفته شد؛ هرچند که جناب دلارام چند ماه پس از آن نبوغ استراتژيک، با گريم و آرايشي نه چندان دل‌آرا از کشور گريخت و در پاريس اقامت گزيد. البته همه آنها که نگراني‌هاي واقعي را انکار و دعوت به دلارامي مي‌کنند، مامور نيستند و چه بسا دچار بدفهمي يا تن‌آساني‌اند. اما در اصل ماجرا- که لالايي خواندن و خواب کردن افکار عمومي به هنگام بيدارباش دشمن است- و آثار شوم آن تفاوتي ايجاد نمي‌کند.
تصور کنيد ما و شما و دست‌چيني از مسئولان و سياستمداران و اصحاب رسانه و تريبون را از حجاب تاريخ و فاصله امروز و ديروز عبور مي‌دادند و مي‌بردند به شهر کوفه پايتخت حکومت اسلامي، آنجا که علي بن ابيطالب عليه‌السلام به خطبه ايستاده است. به راستي از شنيدن نگراني‌ها و دلواپسي‌هاي شجاع‌ترين و دل‌آرام‌ترين مرد تاريخ چه حالي مي‌شديم؟! غيرت ما به جوش مي‌آمد؟ لبيک مي‌گفتيم و عازم مي‌شديم؟ يا ترش مي‌کرديم و مي‌گفتيم يا علي! چرا مدام دشمن- دشمن مي‌کني و آرامش و خاطر خوش ما را به هم مي‌زني؟ گوش بخوابانيد و دل بسپاريد! کلمات، تازه تازه است. «جهاد لباس تقوا، زره استوار الهي و سپر محکم اوست. پس هر کس آن را از سر روگرداني واگذارد، خداوند جامه خواري بر تن وي بپوشاند و بلا را بر سرش بکشاند و او در زبوني و فرومايگي بماند؛ حق از او رويگردان، به خواري محکوم و از عدالت محروم شود. بدانيد من شما را شب و روز و پنهان و آشکار به نبرد با اين قوم خواندم و گفتم با آنها بجنگيد، پيش از آن که با شما بجنگند، که به خدا سوگند با هيچ قومي درون خانه‌اش نجنگيدند مگر اينکه او را خوار ساختند. اما شما مسئوليت اين کار را به گردن هم انداختيد و يکديگر را خوار ساختيد تا آن که از هر سو به شما تاختند... به خدا سوگند دل را مي‌ميراند و هم و غم را با خود مي‌آورد، اجتماع آنها بر باطل‌شان و تفرقه شما از حق خويش. زشتي و اندوه سزاوار شما باد در هنگامي که آماج و نشانه تيرهاي دشمن شده‌ايد. شما را غارت مي‌کنند و هجوم نمي‌بريد. مي‌جنگند و نمي‌جنگيد. معصيت و نافرماني خدا مي‌شود و شما رضايت مي‌دهيد.»
حضرت آنگاه بهانه‌هاي جماعت مصلحت‌‌شعار اما صلاح‌ستيز را مرور کردند و آنان را مردنمايان نامرد با افکار و روياهاي کودکانه خواندند و فرمودند «قاتلکم‌الله. خدا شما را بکشد. همانا دلم از دست شما پرخون و سينه‌ام مالامال از خشم است. تدبير و راي مرا با عصيان و خذلان، تباه کرديد تا آنجا که قريش گويد پسر ابوطالب شجاع است اما علم جنگ نمي‌داند. خدا پدرانشان را مزد دهد. کدام يک از آنان در امور جنگ ماهرتر و باسابقه‌تر از من است؟ من هنوز به 20 سالگي نرسيده بودم که براي نبرد به پاخاستم و اکنون ساليان عمر من از 60 مي‌گذرد. ولکن لا رأي لمن لايُطاع. اما براي کسي که اطاعت نشود، راي و تدبيري نيست.» (خطبه 27 نهج‌البلاغه)... برخيز آقاي وزير، جناب وکيل! خطبه به سر آمده است. ما از اهالي کوفه نيستيم. بايد بازگرديم و ببينيم ما نيز از رنج‌ها، غم‌ها و دلواپسي‌هاي اميرمومنان عليه‌السلام سهمي داريم؟! البته که ما امروز به برکت همان خون دل‌خوردن‌ها و مجاهدت‌هاي علي(ع) و ياران پاکباز او، بر سر سفره کرامت و عزت و اقتدار و امنيت و آسايش نشسته‌ايم. اما آيا حق نان و نمک اين سفره نيست که در برابر دشمن مترصد، به رسم خواب‌زدگان غوطه‌ور در رويا سرنکنيم؟! نعمت را بايد ارجمند داشت و قدر شمرد.
ولي امر مسلمين امام خامنه‌اي چهارشنبه گذشته در ديدار با اساتيد دانشگاه‌ها فرمودند «بعضي‌ها روي کلمه دشمن حساسيت دارند. به ما اعتراض مي‌کنند که چرا مدام مي‌گوييد دشمن، دشمن... اينکه ما روي دشمن مدام تکيه مي‌کنيم معنايش اين نيست که از عيوب خودمان و مشکلات دروني خودمان غافليم. نه، اعدي عدوک نفسک التي بين جنبيک. از همه بدتر دشمن دروني ماست، دشمن خود ماست، نفس راحت‌طلب ماست، تنبلي ماست، تن‌آسايي ماست، عدم تدبير ما در پيشبرد امورمان است اينکه معلوم است. اينها به جاي خود محفوظ اما غفلت از دشمن بيروني، خطاي راهبردي عظيمي است که ما را دچار خسارت خواهد کرد. خب، بايد دشمن را شناخت. دشمني او را بايد فهميد، نقشه او را بايد تشخيص داد.» بي آن که بخواهيم از سهم ساير دستگاه‌ها و نهادها چشم بپوشيم، بايد گفت دولت خط مقدم دفاع در برابر هجوم چند لايه دشمن است. تحريم اقتصادي، يکي از آشکارترين عداوت‌هاي رژيم مستکبر آمريکاست که با وجود اين عداوت خبيثانه شبکه‌ها و افرادي مي‌کوشند از دولت آمريکا، چهره يک دولت دوست و ميانه‌رو را ترسيم کنند. اما دشمن فراتر از فشار اقتصادي مي‌کوشد شبيخون از چند محور را به هم الحاق کند.
غرب مي‌کوشد در چند جبهه سياست خارجي، فرهنگ و سياست داخلي ما اثر بگذارد. اگر به اعتبار فشار اقتصادي، تسليم و عقب‌نشيني در جبهه سياست خارجي را مطالبه مي‌کند، از دو حوزه فرهنگ و سياست داخلي به عنوان دو بازوي عمليات گازانبري براي فروپاشي عزم و انسجام و اقتدار ملي بهره مي‌گيرد. اگر از نگاه استراتژيست‌هاي شيطان بزرگ بايد «مقاومت» ملت و حاکميت ايران بشکند، چاره کار در شُل کردن باورهاي اعتقادي قوام‌بخش از يک طرف و شُل کردن پيچ و مهره‌هاي «انسجام سياسي ذيل گفتمان کلي انقلاب و امام» از طرف ديگر است. افراطيون و نفاق جديد و قديم که امروز آنها را به نام جريان فتنه مي‌شناسيم، اصالتا براي چنين کار ويژه‌اي به خدمت گرفته شده‌اند. آنها حکم کساني را دارند که به وقت عمليات دشمن بايد درِ قلعه رسانه و فرهنگ و سياست و دانشگاه (به مثابه اتاق جنگ) را بگشايند و مجال ورود اسب تروا را بدهند. اگر در يونان باستان، اسب ترواي دشمن براي پياده کردن نيرو در عمق جبهه خودي «هديه» قلمداد شد، امروز هم يک جريان چند طيفي (ماموريت‌داران، دلارام‌هاي ساده دل، و عناصر لجوج که درگير عقده‌هاي شخصي‌اند) اسب ترواي ماهواره و اينترنت دشمن را تحفه و هديه مي‌شمارند و با حداقل نظارت و هوشياري در اين باره مخالفت مي‌ورزند. به راستي اگر اروپايي‌ها- متحدان آمريکا از تهاجم فرهنگي ايالات متحده ابراز نگراني مي‌کنند و محدوديت‌هايي را اعمال مي‌نمايند و اگر اوباما ترجيح مي‌دهد دختر خود را از فيس بوک دور بدارد، دلارام‌هاي داستان ما اين همه خوش‌باشي و بي‌خيالي و ولنگاري را از کجا به ارث برده‌اند؟!
صورت مسئله روشن است. نمي‌شود در حوزه فرهنگ و سياست و رسانه، مجال به تحليل بردن انسجام ملي و انسجام حاکميتي را به دشمن داد و آنگاه از موضع قدرت وارد زورآزمايي و مقاومت يا حتي مذاکره با او شد. به اين اعتبار، برخي اجزاي دولت در حوزه فرهنگ و رسانه و هنر و دانشگاه و مديريت، برخلاف منطق «قدرت ملي» عمل مي‌کنند و به جاي محکم کردن پيچ و مهره‌هاي مقاومت، در حال شل کردن و فشل ساختن سيستماتيک دولت هستند. مهره‌چيني افراطيون بدسابقه- که ننگ نقش‌آفريني در دو آشوب نيابتي را در کارنامه خود دارند، در برخي دستگاه‌هاي دولتي قبل از هر کس براي خود دولت و رئيس‌جمهور محترم هشداردهنده است. معامله‌اي که همين جريان با آقايان هاشمي رفسنجاني و ناطق نوري- و حتي خاتمي- در گذشته انجام دادند، به غايت عبرت‌آموز است. اگر رئيس‌جمهور محترم با تاکيد مي‌گويد «والله بالله تالله، سال‌هاي 84 تا 92 گذشت و تکرار نمي‌شود»، بايد بررسي کرد اولا آيا همه دغدغه‌ها مربوط به دوره 84-92 است و ثانيا چه زمينه‌ها و نگراني‌هايي باعث شد مردم در سال 84 حکم به تغيير بدهند؟ آيا مي‌توان از برخي خيانت‌هاي دوره 68-76 و مهم‌تر از آن دوره 76-84 چشم پوشيد که افراطيون، کار را به آشوبگري زنجيره‌اي، قفل کردن حاکميت، تهديد به تعطيلي انتخابات و فشار براي سرکشيدن جام زهر تسليم در برابر غرب کشاندند.
امروز متاسفانه همان طيف افراطي که مردم را به ستوه آورده بودند، در حالي که تصريح مي‌کنند «آقاي روحاني شخصا يک ميليون راي بيشتر نداشت و با حمايت ما 19 ميليون راي آورد»! در دولت طمع کرده‌اند. يا بايد اميد آنها را نااميد کرد و يا اينکه لااقل با قسم جلاله از بازگشت‌ناپذيري دوره 84-92 سخن نگفت. امروز همين‌ها هستند که چاره گشايش اقتصادي را گدايي آمريکا به قيمت کوتاه آمدن از اصول انقلاب مي‌دانند. اينها قسم خورده‌اند که آقاي روحاني و دولت او را به دولتي دست و کتف بسته در برابر آمريکا و غرب تبديل کنند. در نگاه اين جريان افراطي مذبذب، دولت روحاني صرفا يک رحم اجاره‌اي براي باليدن و فربه شدن جريان ساختارشکن است و پس از فربهي حتي مي‌توان مادر اجاره‌اي را پيش پاي جنين طفيلي قرباني کرد. در اين باره سخنان چندي پيش دبير کل حزب موتلفه اسلامي خطاب به وزير دادگستري، سخنان سنجيده‌اي بود. آقاي وزير مي‌گفت اصولگرايان از روحاني در انتخابات حمايت نکرده‌اند و بنابراين نبايد توقع داشته باشند که دولتي از جنس اصولگرايان شکل بگيرد اما از دبير کل موتلفه شنيد «دغدغه ما اين نيست که چرا نسبت انتصابات اصولگرايان در دولت بالا نيست؛ دغدغه ما اين است که به فتنه‌گران اجازه حضور ندهيد. آقاي روحاني سخنران روز 23 تير 78 بودند، ما مي‌خواهيم رئيس‌جمهور ما همان رئيس‌جمهوري باشد که آن سخنراني را کرد.»
يکي از آن نگراني‌هاي بزرگ را خداوند در قرآن حکيم بيان فرموده است «فما لکم في‌المنافقين فئتين... شما را چه مي‌شود که درباره منافقين دو دسته شده‌ايد حال آن که خداوند آنها را به خاطر عملکردشان وارونه کرد. آيا مي‌خواهيد به راه آوريد کساني را که خداوند بر اثر اعمال زشتشان گمراه کرد؟ و هر کس را خدا گمراه کند، راهي براي او نمي‌يابي. منافقين دوست دارند شما کافر شويد همان گونه که آنها کفر پيشه کردند تا با هم مساوي شويد. پس از ميان آنها کسي را به دوستي نگيريد...» (آيات 88 و 89 سوره نساء). اين تعبير الهي که «شما را چه مي‌شود» هشدار مهيبي است. حاکي از اينکه وارونگي ارزش‌ها سراغ مدعيان ايمان مي‌رود و آنها را ديگرگون مي‌کند. ما پيرو اميرمومنانيم که چون او را از تعقيب طلحه و زبير منع کردند، فرمود «به خدا سوگند، چون کفتار نباشم که با آهنگ او را رام و خواب کنند و فريب دهند و به دام اندازند.» (خطبه 6 نهج‌البلاغه)
محمد ايماني
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]
-
گوناگون
پربازدیدترینها