واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: دوربین های آنالوگبه طور کلی به دوربینی انعکاسی گفته می شود که نور برای رسیدن به منظره یاب آن بایستی توسط آینه ای با زاویه ی ٤٥ درجه ، شکستی معادل ٩٠ درجه پیدا کند
دوربین های آنالوگ را به دو گروه کلی می توان تقسیم کرد . ١ - دوربین های فانوسی : در این دوربین ها ، بدنه یا اتاقک دوربین ، یعنی فاصله ی میان لنز و محل قرار گرفتن فیلم ، از یک فانوس چرمی آکاردئون شکل تشکیل شده است . ٢ - دوربین های بدون فانوس : در این نوع ، لنز به وسیله ی ابزاری به نام مانت ١ ، به بدنه ی دوربین که از جنس سختی ساخته شده است ، متصل می شود . دوربین های آنالوگ را از نظر ساختمان ، با رویکری دیگر نیز می توان به چهار گروه تقسیم کرد : 1 – view camera ( Plate camera ) دوربین های تخت 2 – Parallex دوربین های پارالکس 3 – Twin lens reflexدوربین ها ی انعکاسی دولنزی 4 – Single lens reflexدوربین ها ی انعکاسی تک لنزی ١ - دوربین های تخت : این نوع از دوربین ، بیشتر به صورت فانوسی است . دوربین های اولیه و دوربین های حرفه ای که بویژه ، تا پیش از ورود دوربین های دیجیتال به آتلیه ها ، در آن جا ، مورد استفاده قرار می گرفتند ، از این گروه بودند .چون در این دوربین ها از فیلم تخت ٢ استفاده می شود ، به دوربین های تخت ، شهرت یافته اند . در این دوربین ها تصویر شئ پس از عبور از لنز ، به طور مستقیم روی صفحه ی ماتی که در پشت دوربین قرار دارد می افتد و برای ثبت تصویر ، مگزین ٣ یا مخزن فیلم ، دقیقا در محل این صفحه قرار می گیرد .
٢ - دوربین های پارلکس : پارالکس به دوربینی گفته می شود که در آن برای مشاهده ی تصویر و گرفتن عکس از دو عدسی متفاوت استفاده می شود و به این ترتیب ، آن چه ما در منظره یاب دوربین می بینیم ، با آن چه بر روی فیلم ثبت می شود ، قدری با هم اختلاف زاویه دارند . در برخی از این دوربین ها از ویزورهای رنج فایندر٤ ( محدوده یاب ) استفاده شده است . که تصویر حاصل از هر دو لنز یک دوربین پارالکس را بر روی صفحه ی منظره یاب می تاباند ، هر گاه این دو تصویر بر هم منطبق شوند ، گویای درستی فاصله ی دوربین تا موضوع می باشد . ٣ - دوربین های انعکاسی دولنزی : به طور کلی به دوربینی انعکاسی گفته می شود که نور برای رسیدن به منظره یاب آن بایستی توسط آینه ای با زاویه ی ٤٥ درجه ، شکستی معادل ٩٠ درجه پیدا کند . اساس کار دوربین انعکاسی دولنزی به کار گرفتن دو لنز موازی یکسان است ، که دارای زاویه ی دید بسیار نزدیک به هم می باشند . لنزی که در پایین قرار گرفته است ، دارای شاتر ، دیافراگم ، حلقه ی فوکوس ، اتصالات همزمان سازی فلاش و تایمر می باشد . این لنز نور مورد نیاز تصویر ما را در هنگام چکاندن دکمه ی شاتر به فیلم خام می رساند . لنزی که در بالا قرار گرفته ، فقط دارای حلقه ی فوکوس است و این حلقه یا حلقه ی فوکوس لنز پایین به هم قفل شده اند ، بنابراین پیچاندن حلقه ی فوکوس یک لنز ، به طور خودکار حلقه ی لنز دیگر را نیز به حرکت در آورده و هر دو را همزمان و با انطباق کامل تنظیم می کند . منظره یاب این نوع دوربین در قسمت بالای آن قرار گرفته است و عکاس ناچار است دوربین را به شکلی در دست بگیرد و یا آن که بر روی سه پایه قرار دهد که بتواند از بالا به آن نگاه کند . نور پس از عبور از لنز به آینه ای با زاویه ی ٤٥ درجه ، در پشت لنز بالایی قرار گرفته است ، برخورد کرده و به میزان ٩٠ درجه منحرف می شود . به این ترتیب تصویر بر روی شیشه ی مات منظره یاب که در قسمت بالای دوربین قرار دارد ، تشکیل می شود . مزیت این دوربین بر یک دوربین پارالکس این است که می توان وضوح عکس را به کمک تصویر تشکیل شده بر روی صفحه مات تنظیم نموده و درستی فاصله ی موضوع تا دوربین را تشخیص داد ، زیرا هر دو لنز این دوربین دارای فاصله ی کانونی برابر بوده و تصویر تقریبا یکسانی دارند . ٤ - دوربین های انعکاسی تک لنز : در این دوربین با بکار گرفتن یک مکانیزم ساده ولی ابتکارآمیز ، وظیفه ی تامین نور مورد نیاز برای نوردهی فیلم خام و منظره یاب به عهده ی یک لنز گذاشته شده است . تصویر مورد نیاز منظره یاب در این دوربین نیز بوسیله ی شکست ٩٠ درجه ای نور موضوع با یک آینه ی ٤٥ درجه تامین می شود ، با این تفاوت که این آینه در برابر همان لنزی قرار دارد که نور فیلم را نیز فراهم می آورد و به محض چکاندن دکمه ی شاتر این آینه از مقابل لنز کنار می رود و اجازه می دهد نور به فیلم بتابد . در مدتی که فیلم نور می خورد ، آینه ی از زیر به صفحه ی مات چسبیده است و بلافاصله با بسته شدن شاتر به طور خودکار به جای خود باز می گردد . در نمونه های پیشرفته ی این دوربین تطابق میان تصویر منظره یاب و آن چه بر روی فیلم ثبت می شود در حدود ٩٨ درصد است . نکته ی دیگر این که در این دوربین ها در بالای صفحه ی مات منشوری قرار دارد که مانند پریسکوپ عمل کرده و تصویر را به سمت چشمی دوربین که در پشت آن قرار دارد منحرف می کند . در واقع نور در دومرحله شکسته می شود ، بار اول توسط آینه به سمت بالا تا روی صفحه ی مات بیفتد و بار دیگر به وسیله ی منشور تا در چشمی پشت دوربین دیده شود . هنگام عکس گرفتن چشمی بدلیل مسدود شدن بوسیله ی آینه تیره می شود و این نشانه ی خوبی است برای عکاس ، که پس از چکاندن دکمه ی شاتر مادامی که چشمی تیره است ، دریچه ی دوربین باز بوده ، فیلم در حال نور خوردن است و در نتیجه دوربین به هیچ وجه نباید تکان بخورد . برگرفته از کلاس عکاسی - خانه عکاسان ایراننوشته : فائزه سیدخاموشی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 581]