واضح آرشیو وب فارسی:فارس: ضیافت الهی در آسیای مرکزی، افغانستان و شبهقاره/۵
روزه؛ روزنهای به سوی یکرنگی و وفاق
روزه، روزنهای به سوی یکرنگی و وفاق مسلمانان و به عبارت دیگر در پرتو ماه پر فیض رمضان تمام تفاوتهای نژادی، مذهبی و ملیتی رنگ میبازد و همه مسلمانان یکرنگ میشوند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در کابل، روزه یکی از اوامر و آموزههای اسلامی است که میتواند روحیه اتحاد را در میان مسلمانان تقویت کرده و از این جهت میتوان آن را بهترین فرصت و فراخوان وحدت و وفاق میان مسلمانان تفسیر و تلقی کرد. روزه دغدغه و دلمشغولی دینی است که به فراخور فضای شکل گرفته در آن بستری برای همسانی و همرنگی مسلمانان به وجود میآورد. هر انسان مسلمان در هر گوشه گیتی به نشانه ابراز اعتقاد درونی و پایداری به این آموزه اسلامی روزها روزه میگیرد و در خودداری از خوردن و آشامیدن با مسلمان دیگر هماهنگ و همراه میشود. این همدلی و همداستانی آیینی و یکرنگی و امساک اعتقادی میتواند به سازگاری سیاسی و اتخاذ مواضع موافق و همسو در جهان اسلام منجر شود. به این معنا که در عرصه عمل سیاسی نیز موارد و مسائلی وجود دارد که مسلمانان با آن نسبت یکسان دارند و بر طبق آموزهها و پایههای اعتقادی خود باید با آن برخورد همسان و همگون داشته باشند. البته چنانچه در ابتدا اشاره شد، روزه یکی از آموزههای اسلامی است که عمل به آن به آفرینش انگیزه در میان مسلمانان منجر میشود و با اندکی تأمل موارد زیادی را میتوان سراغ داشت که به تعمیق و تحکیم روحیه همدلی و وحدت در میان مسلمان تأکید دارد. **فراخوان اتحاد در ادبیات عبادی مسلمانان تمام مسلمانان جهان در 5 وقت باید به نماز ایستاده و بگویند: «ایاک نعبد و ایاک نستعین» به کار رفتن کلمه «نعبد» به جای استفاده از کلمه «اعبد» به این معنا است که هر مسلمانی حتی در خصوصیترین عمل عبادی خویش که نماز است و با خدای خود خلوت میکند، نیز نباید از یاد ببرد که وی جزئی از پیکره و بدنهای به نام جهان اسلام است. همین گونه کاربرد کلمه «ایاک نستعین» به جای «استعین» نشانگر آن است که هر مسلمانی موقع مدد جستن از خدای خود دیگر مسلمانان را از یاد نبرد؛ بلکه خیر و خرسندی، صلاح و سعادت، رفاه دنیایی و رستگاری اخروی را که برای خود خواستار است برای دیگر مسلمانان نیز استدعا کند. رمز و راز این مسئله شاید در آن باشد که هیچ مسلمانی نمیتواند برای خود جزیره جداگانه خوشبختی، نیکی و نجات بسازد؛ بلکه خواه ناخواه از فضای فساد و فلاح موجود در جامعه اسلامی متأثر میشود. **یکی بودن قبله مسلمانان دلیلی بر لزوم همسویی یکی بودن جهت عبادی مسلمانان(قبله) نیز درخور دقت و درنگ است مگر نه این است که به فرموده قرآن کریم «هر سو رو کنید، خدا همان سو است» پس چرا مسلمانان ملزم به ادای نماز به یک سو( قبله) باشند؟ به نظر میرسد یکی بودن جهت و جانب عبادی مسلمانان تداعیکننده این نکته است که تمامی مسلمانان در سایر جهتها و جنبهها نیز باید متوجه مسیرهای مشترک و مقاصد مشابه خود باشند. انتهای پیام/
93/04/11 - 09:50
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]