محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844506003
سود و زیان اردن در بحران عراق
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
سود و زیان اردن در بحران عراق تهران-ایرنا - نقش اردن در تحولات امنیتی عراق تا حد زیادی در هاله ای از ابهام قرار گرفته است. دولت این کشور از یک سو از دیرباز اردن را به کانون تحرک بعثی ها تبدیل کرده بود و هم اکنون نیز این کشور مطمئن ترین پایگاه برای بعثی ها به حساب می آید.
در ادامه یادداشت روز سه شنبه روزنامه کیهان به قلم «سعدالله زارعی» آمده است: رژیم اردن اخیرا با دادن اخطار به دختر صدام حسین مبنی بر عدم فعالیت سیاسی، اعتراف کرد که از برجسته ترین عناصر بعثی پذیرایی می کند.
در عین حال با نگاه به مواضع اردن در بحران سوریه درمی یابیم که اردن قاعدتا با تحرک داعش در عراق موافق نیست و آن را تهدیدی علیه خود ارزیابی می کند.
از سوی دیگر اردن به عنوان کشوری که از سوی آمریکا و عربستان حمایت می شود، نمی تواند در نقطه مقابل سیاست این کشورها درباره عراق قرار گیرد بنابراین از این منظر اردن با جریان عمومی آمریکایی عربی درباره عراق هماهنگ است.
اما با این وجود اردن به شدت از سرایت بحران در عراق و سوریه به خاک خود نگران است. وجود حدود 4/5 میلیون جمعیت فلسطینی که در فاصله سال های 1967 تا 2014 (یعنی نزدیک به پنج دهه) در شرایط بسیار سختی در اردن زندگی کرده اند، یک ماده انفجاری و ویرانگر به حساب می آید.
ورود داعش به داخل اردن که تنها کمی بیش از 21 درصد خاک عراق مساحت دارد، شرایط را برای دولت اردن به سرعت بحرانی می کند.
غلبه جمعیت فلسطینی بر اردنی (65 درصد در برابر 35 درصد) نگرانی هایی را هم برای آمریکا و رژیم صهیونیستی به وجود می آورد چرا که وقتی اوضاع از دست پادشاه اردن خارج شود، هیچکس نمی داند پس از آن چه روی می دهد.
بنابراین می توان گفت در منطقه هیچکس با نفوذ داعش به داخل اردن موافق نیست.
روابط عراق و اردن طی دوران زمامداری صدام حسین و شاه حسین به طور ویژه ای رو به پیش بود تا جایی که در جریان جنگ اول خلیج فارس، اردن در کنار عراق بود و از حمله غرب به عراق انتقاد می کرد از این رو شاه حسین در سال 1378 در حالی مرد که دیگر مورد اعتماد عربستان و آمریکا نبود و البته او عایداتی هم از اینکه کنار صدام حسین قرار گرفته بود، به دست نیاورد.
روابط دو کشور با روی کار آمدن عبدالله دوم در اردن استمرار پیدا کرد و اردنی ها پس از سقوط رژیم بعثی به فرماندهان و عناصر فراری ارتش، حزب بعث و دیوانسالاری اداری عراق اجازه دادند که در خاک اردن بمانند و از قضا بعثی ها در اردن احساس یک «میهمان» که ناچار باشند به زودی خاک این کشور را ترک کنند، نداشتند و از آزادی عمل زیادی برخوردار بودند.
اردن در فاصله سال های 1382 تا 1393 با پوشش «همکاری انسانی» به بعثی ها اجازه فعالیت داده بود ولی واقعیت این است که دولت اردن تا قبل از شروع موج اخیر بیداری اسلامی گمان می کرد حضور بعثی ها در اردن قدرت چانه زنی آنان را در مواجهه با آمریکا و عربستان و دیگران بالا می برد.
با شروع بیداری اسلامی، دولت اردن که از حرکت اخوان المسلمین بشدت بیمناک بود، گمان می کرد در صورت ضرورت سرکوب اسلام گراها، بعثی ها می توانند نقش های امنیتی مهمی بر عهده بگیرند کما اینکه اردن با پذیرفتن «جمعیت العلمای عراق» که از گروه های نسبتا میانه رو تشکیل می شد، گمان می کرد از طریق این جریان مذهبی قادر به مهار جریانات اسلام گرا می شود.
وقتی داعش از الانبار به سمت «نینوا» و «صلاح الدین» به حرکت درآمد، اردن درباره اینکه چه موضعی باید اتخاذ کند دچار تردید جدی شد از این رو مواضع رسمی اردن در مواجهه با حرکت تروریستی داعش بعثی در عراق به مرور دستخوش تغییر شد.
واکنش اردن به داعش در آغاز حرکت، «مذهبی» معرفی کردن آن بود ولی این موضع کمتر از دو هفته تغییر کرد و دولت اردن وانمود کرد که تروریزم داعش در عراق را محکوم می کند دلیل اصلی این دگرگونی این بود که برخلاف بعضی از کشورهای دیگر تهدید اردن یک تهدید نزدیک محسوب می شد.
در عین حال اسناد زیادی وجود دارند که از نقش نسبتا فعال اردن در بحران عراق خبر می دهند.
اردن از 1382 در استان های شرقی خود پادگان هایی را به نیروهای بعثی داده بود و در میان کشورهایی نظیر یمن و سوریه بیشترین تعداد بعثی ها را در خاک خود پذیرفته بود.
در عین حال رژیم اردن با پناه دادن به «حارث الضاری» رئیس تشکیلاتی موسوم به «هیات علماء و مسلمین عراق» از سال 2006 میلادی و در اختیار دادن امکانات رسانه ای، سهم قابل توجهی در دامن زدن به درگیری های مذهبی در عراق ایفا کرد.
بعضی از خبرهای تایید نشده دیگر بیانگر آن است که اردن برای داعش پادگان های زیادی را در نظر گرفته و به تمرین و آموزش نظامی آنان پرداخته است. این در حالی است که طی این دوران، دولت عراق بارها از مقامات اردنی خواست که فعالیت این گروه ها در خاک خود را متوقف گرداند که موفق نشد.
اردن سال هاست که در معرض یک انقلاب مذهبی قرار دارد. مسلمانان در این کشور از سایر کشورها زودتر علاقه سیاسی خود به دنبال گیری انقلاب اسلامی نشان دادند و پیروزی نسبی اخوانی ها در اولین انتخابات مجلس پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، عمق نگاه راهبردی مردم این کشور به انقلاب اسلامی را نشان داد.
پس از این دولت اردن تلاش کرد تا نشان دهد که آماده پذیرش اصلاحات می باشد ولی واقعیت این بود که رژیم اردن زیر بار تغییر قوانین به نفع اصلاح جامعه نرفت و تنها به تغییر چند مقام خود اکتفا نمود.
از آن زمان به بعد اردن در صحنه های مهم منطقه ای نقش یک «حاضر غایب» را بازی کرد.
دولت اردن پس از پیروزی انقلاب اسلامی قادر نبود که به طور آشکار به نقش قدیم خود در روابط با آمریکا و رژیم صهیونیستی ادامه دهد و از این رو در طول سه دهه اخیر دولت های حاکم بر اردن به حالت انفعال ادامه حیات داده اند.
این در حالی است که در دوره اول حکومت، ملک حسین یک پای ثابت تحولات مهم منطقه ای به حساب می آمد هر چند این یک نقش انضمامی و مرتبط با غرب بود.
ملک عبدالله دوم اگرچه در مقابل حرکت های مردم نمی ایستد و به محض آنکه یک اعتراض مدنی و یا سیاسی شروع می شود، کابینه را منحل و فرد جدیدی را مامور تشکیل کابینه می نماید اما در عین حال از مبارزات مذهبی به شدت نگران می شود چرا که ملک عبدالله در بحران های مذهبی قادر به ایفای نقش نیست و این می تواند دامنه بحران را گسترش داده و از کنترل خارج نماید.
از این رو سایش و شکست تروریزمی که در منطقه به نام مذهب بحران سازی می کند برای عبدالله یک موقعیت خوب به حساب می آید ولی در همان حال تروریزم بعثی برای عبدالله سبب نگرانی نمی شود چرا که از یک سو بعثی ها از قدرت مردمی بهره مند نبوده و همان هستند که دیده می شوند و از سوی دیگر بعثی ها به راحتی با حکومت اردن کنار آمده و دست و پای خود را در روزی که لازم باشد، جمع می نمایند.
اما یک نکته دیگر هم حائز اهمیت است و آن موقعیت ترانزیتی اردن برای تروریزم و رژیم صهیونیستی است. اردن در بین کشورهای عرب همسایه فلسطین بیشترین مرز را با رژیم صهیونیستی دارد. حداقل نیمی از مرزهای این رژیم در مجاورت مرزهای غربی اردن است.
اگر درباره نظر رژیم تل آویو درباره تروریست های داعش، جبهه النصره و ارتش آزاد در سوریه تردیدی داشته باشیم درباره نظر این رژیم در مورد این تروریست ها در عراق تردیدی نداریم چرا که پر واضح است که با کاسته شدن از سیطره دولت سوریه بر مرزهای خود، آینده را چگونه می توان پیش بینی کرد؟
وقتی مرزهای سوریه ناامن می شود به معنای ناامن شدن مناطق حاصلخیز فلسطین نیز می باشد و از این رو صهیونیست ها اگرچه به سقوط اسد در دمشق چشم دوخته بودند ولی نگرانی خود از بهم ریختگی وضع مرزها را نیز پنهان نمی کردند. در مورد اردن هم این موضوع صادق است در حالی که نتیجه به دست آمده در عراق برای رژیم تل آویو رضایت بخش است و توسعه ناامنی، وضع امنیتی اسرائیل را بهبود می بخشد.
رژیم صهیونیستی اصرار دارد که نزاع با جبهه مقاومت را کمی از مرزهای خود دور کرده و به سمت عراق به عنوان دربردارنده موقعیت استراتژیکی و به خصوص مجاورت با مرزهای ایران سوق بدهد. در واقع در بحران عراق یک مزیت بزرگ برای رژیم تل آویو وجود دارد و آن این است که می تواند بدون هزینه به فایده بزرگ دست یابد کما اینکه از نظر آنان تهران در بحران سوریه بدون هزینه به فایده های بزرگ دست یافته است.
اما در این میان رژیم صهیونیستی به تنهایی نمی تواند به بحران عراق دامن بزند و ناچار به استفاده از واسطه هاست اما اگر به روابط قدیمی پادشاهی اردن با رژیم صهیونیستی نظر بیاندازیم درمی یابیم که اردن در بین کشورهای همسایه عراق بیشترین روابط را با تل آویو دارد. با این وصف اردن اگرچه بطور طبیعی از شعله ور شدن دامنه بحران در عراق زیان می بیند و قادر به کتمان کردن نگرانی خود هم نیست، اما در عین حال تردیدی هم وجود ندارد که از سوی کشورهای ترکیه، عربستان و رژیم صهیونیستی برای ایفای نقش در بحران تحت فشار شدید قرار دارد.
واکنش اردن به فشارهای داخلی، منطقه ای و بین المللی برای کمک فعال به تروریزم عراقی تا حد زیادی به «وضع میدان» بستگی دارد. اگر صحنه عملیاتی تداعی کننده موفقیت نسبی تروریست ها و ضعف نسبی دولت عراق باشد، اردن به طور جدی در این بحران به نفع تروریست ها وارد می شود ولی اگر روند حرکت امنیتی به نفع بغداد باشد، اصرار رژیم های ترکیه، عربستان و اسرائیل تاثیری در موضع اردن بر جای نمی گذارد.
اول**س.ن1744
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
10/04/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها