واضح آرشیو وب فارسی:فارس: جریانهای مذهبی ـ سیاسی دهه 40 تا اوائل 50
نخستین تشکلی که حاضر به ائتلاف با منافقین نشد
جبهه آزادیبخش ملی ایران پس از نهضت خرداد 42، تشکیل شد که حرکت آن به نوعی ادامه مبارزاتی است که در قالب بچههای مذهبی و مبارز ادامه یافته و حاضر به ائتلاف با مجاهدین خلق یا گروههای سیاسی دیگر این دوره نبوده است.
به گزارش خبرنگار تاریح خبرگزاری فارس، حجت الاسلام رسول جعفریان در کتاب جریانها و سازمانهای مذهبی ـ سیاسی ایران نوشته حجت الاسلام رسول جعفریان در مورد جریانهای مذهبی ـ سیاسی دهه 40 تا اوائل 50 نوشته است. عزت شاهی درباره سالهای پس از نهضت خرداد 42، از تشکلی به نام «جبهه آزادیبخش ملی ایران» سخن میگوید که حرکت آن به نوعی ادامه مبارزاتی است که در قالب بچههای مذهبی و مبارز ادامه یافته و حاضر به ائتلاف با مجاهدین خلق یا گروههای سیاسی دیگر این دوره نبوده است. علی القاعده این حرکت باید همان جناح مذهبی از قشر میانی افراد وابسته به نهضت آزادی با ترکیبی از هواداران مؤتلفه و بچههای بازار باشد که جلالالدین فارسی در خاطراتش از آن سخن گفته است. سخن عزت شاهی درباره بچههایی است که در مبارزه عملی و در صحنه کار فعال بوند. وی میگوید که اعضای این گروه در سالهای 47-48 به سی نفر میرسیده است. آتش زدن طاقنصرتهای دولتی در جشن تاجگذاری شاه، پخش اعلامیههای امام و دیگران که به طور عمده درباره مخالفت با نظام شاهنشاهی، کودتای 28 مرداد و نفوذ آمریکا در ایران بود، از جمله کارهای آنان بوده است. این گروه در جریان مسابقات فوتبال در سال 49 که تیم اسرائیل هم آمده بود، هر شب بیش از 10 هزار اعلامیه و تراکت میان مردم پخش میکرد. در پایان مسابقه هم برخی از ماشینهای پلیس را آتش زده و دفتر هواپیمایی «ال عال» را هم در خیابان ویلا به آتش کشیدند. وی از همراهان خود با نامهای احمد کروبی (بعد از انقلاب با فرقان بود و در درگیری خیابانی کشته شد)، امیر لشکری، مصطفی ستاری محمدرضا مقدم و حسن کلاهدوزان یاد میکند. به گفته عزتشاهی، مطالعات مذهبی افراد این گروه محدود بود و آنان در سال 48 احساس ضعف جدی در این زمینه کردند. وی مینویسد: «مطالعات ما بیشتر در حوزه کتابهای مهندس بازرگان و برخی کتب متفرقه ترجمه شده کشورهای عربی بود». وی با این حال تاکید میکند: «ما معتقد بودیم که اصل مذهب است و افراد در گروه ما باید کاملا مذهبی باشند». عزت شاهی تفاوت گروه خود را مجاهدین در همین نکته دانسته و این که برای آنان «مبارزه»اصل بود در حالی که برای ما «مذهبی» حرکت کردن. از جمله تلاشهای ایدئوروژیک آنان، ترجمه جزوهای درباره امر به معروف و نهی از منکر از امام بود که با وساطت لاجوردی و به درخواست اعضای این گروه توسط جلالالدین فارسی ترجمه شد. وی میگوید «با فارسی چند جلسه ای نیز به بحث نشستیم». و تاکید میکند که «حرکت و فعالیتهای گروهها مورد تایید برخی از روحانیون از جمله سعیدی و ربانی شیرازی بود». و اینکه شماری از بچههای این گروه توسط مجاهدین خلق جذب شدند. انتهای پیام/
93/04/04 - 10:45
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]