گمشده‌ای در هیاهوی زندگی‌های مدرن

واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سه‌شنبه ۳ تیر ۱۳۹۳ - ۱۰:۳۱

نادیده گرفتن نشاط، آسیب‌های اجتماعی بسیاری به دنبال دارد که تاثیرات منفی آن در جامعه با روح و جسم انسان‌ها در ارتباط است. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران‌(ایسنا)، منطقه خراسان جنوبی، دیدن چهره‌های غمگین، افسرده، عصبانی و اخمو مربوط به امروز و دیروز نیست‌ که در مورد آن بگوییم و دنیای بدون غم، خشم و جنگ و سرشار از مهربانی و شادی، آرزویی است که ریشه در خلقت و نهاد آدمی دارد. آرزویی که مقدمه غلبه بر تمام ناکامی‌ها است. شادی، این معجزه درونی، گره‌گشای بسیاری از رنج‌ها است که امروزه برای ما مفهوم غریبی است. اصولاً تفریح یکی از نیازهای طبیعی بشر است و یک نظام اجتماعی و مکتب زندگی باید برای ارضای این خواسته طبیعی فکر کند. به عقیده کارشناسان، فرهنگ شادی در جامعه ما به درستی تبیین نشده و با اینکه در چند سال اخیر رسانه‌ها به خصوص صدا و سیما سعی کرده‌اند فرهنگ شادی را در برنامه‌هایشان بیش از پیش افزایش دهند، اما هنوز به معنای واحدی از شادی و چگونگی آن دست نیافته اند، حتی خود جوانان در هاله‌ای از ابهام مانده‌اند که شادی حقیقی چیست؟ باید گفت‌ شاد بودن تنها یکی از شاخصه‌های زندگی مطلوب در جامعه است و هر قدر ملتی شادتر باشد، مطمئنا احساس رفاه بیشتری دارد، ممکن است افراد بتوانند تمام نیازهای اساسی و مادی را تهیه کنند و براساس معیارهای مرسوم بگویید یک فرد، گروه یا جامعه در رفاه هستند، اما اگر افراد را از دسترسی به چیزهایی که برایشان واجب است و نیاز دارند، بازداریم خواهیم دید که این جامعه حتی با داشتن تسهیلات مادی فراوان به معنای واقعی در رفاه نیست. الگوی نشاط در خراسان جنوبی، متناسب با اقلیم استان باشد فرامرز سنگری آبیز کارشناس ارشد پژوهش علوم اجتماعی و مدرس دانشگاه در گفت و گو با ایسنا گفت: الگوهای نشاط در استان باید رنگ و بوی مذهبی داشته باشد و با وضعیت اقلیمی همخوانی داشته باشد و مورد پذیرش خانواده‌ها قرار گیرد. سنگری با بیان اینکه شادی یا سرور واقعی با خنده‌ای که تظاهر صوری داشته باشد، فرق می‌کند، گفت: شادی واقعی همان احساسی است که محیط اجتماعی بر آن تاثیر دارد و باعث می‌شود که یک فرد شادمان سعادتمند تلقی شود. وی درخصوص رتبه مردم استان از نظر شادی، افزود: شنیده‌ها و مشاهدات حاکی از نبود شادی و نشاط در بین مردم است، همانطور که موسوی‌چلک از انجمن مددکاران اجتماعی عنوان کرده است: "ایران رتبه 115شادی در بین 157کشور دنیا دارد" که اصلا رتبه خوبی نیست و خانم فردوسی‌پور از روانشناسان اعلام داشته‌اند که جمعیت ایران به سمت افسردگی ‌پیش می‌رود. کارشناس ارشد پژوهش علوم اجتماعی اظهار کرد: علاوه بر اعتقادات دینی، آداب و رسوم قومی با مراسم مختلف برای هر امر "خرمن کوبی، جشن برداشت محصول، عروسی، نوروز و..."، زبان، موسیقی، حرکات موزون شادی و نشاط خوبی برای مردم داشت، که امروزه به تدریج از قدرت قومیت‌ها در عرصه عمومی کم شده و با ورود رسانه عمومی و همگانی شدن برخی از رسوم از شادی و نشاط قومی کاسته شده است. وی با اشاره به اینکه درگذشته بازی‌های بومی نشاط اجتماعی در بین مردم داشت، ادامه داد: فاصله گرفتن از بازی‌های گروهی و بومی و جایگزین شدن بازی‌های کامپیوتری بجای سنتی و قدیمی واقعیت تلخی است که برای بسیاری از خانواده‌ها مشهود نیست، اما زمانی که بدان پرداخته می‌شود خلا آن احساس می‌شود. کارشناس ارشد پژوهش علوم اجتماعی گفت: اگر در استان خودمان شادی‌ها، بازی‌های بومی و محلی را احیا کنیم و از عینک ارزش‌ها و هنجار‌ها و کارکرد اجتماعی که از خود بجای می‌گذارد، نگاه کنیم، می‌توانیم حداقل روند افسردگی و غمگینی را در استانمان کندتر کنیم. سنگری افزود: مشکل ما در استان این است که متولیان امور فرهنگی، شادی و نشاط را براساس اصولی که برای خودشان مقبول است، تعریف می‌کنند و فراموش کرده‌اند که آنها سن وسالی را گذرانده و جوانان نیازهای مشروعی دارند که شاید برای آنها ناپسند باشد، خیلی از بزرگانمان مسابقه ماست‌خوری، بازی‌های بومی محلی، شادی‌های جوانانه را امری مبتذل می‌دانند و به کارکرد اجتماعی این کار مشروع و نشاط آور و مفید بی‌توجه‌اند. سیاست‌های شادی درکشور متولی ندارد وی درخصوص نقش نهادها، سازمان‌ها و حکومت در شادی، گفت: سیاست‌های شادی درکشور ما متولی ندارد و شادی‌ها به سیاست‌های کلی و یک‌دستی تبدیل شده است. کارشناس ارشد پژوهش علوم اجتماعی اظهار کرد: در کشور ما صرفاً نمایش شادی با پرداختن به یکسری برنامه‌های صوری "دادن شربت و شیرینی و.."محدود می‌شود و زمینه را برای اینکه کودک، نوجوان، جوان و بزرگسال از اعماق وجود شادمانی مشروعش را ابراز کند، در دستور کار نیست و اگر چنین زمینه‌ای فراهم شود از طرف برخی از بزرگان به ابتذال تعبیر می‌شود، در صورتی که دین اسلام اکمل ادیان بوده در روایات اسلامی داریم،‌" مومن غم خود را پنهان و شادی خود را آَشکار می‌کند." سنگری گفت: آنچه مشخص است جامعه ایرانی از بستر‌ها و بنیان‌های لازم برای ابراز شادمانی بویژه به شکل گروهی و همگانی برخوردار نیست، همچنین در جامعه ما نسبت غم به شادی اصلا قابل قیاس نیست، به عبارتی روزهای جشن و سرورمان به مراتب کمتر از غم است، در صورتی که بزرگان دینمان قطعاً پیروان غمگینی نمی‌خواهند. لزوم فرهنگ‌سازی در بحث شادی و شادمانی وی تصریح کرد: بهتر است، قبل از هر اقدامی روی فرهنگ‌سازی شادی و شادمانی کار شود و بعد شادی و نشاط متناسب با با ارزش‌ها و هنجارهای هر منطقه تعریف شده و به آن احترام گذاشته شود و به عبارتی آداب و رسوم قومی مورد تکریم واقع شود. این مدرس دانشگاه درخصوص اینکه ثروتچه میزان در شادی نقش دارد، گفت: شادی و نشاط تنها در پول نیست بلکه می‌شود در عین فقر نیز آدم شادی بود و به عبارتی کیفیت زندگی برای هر انسانی مهم است نه کمیت آن و صرفاً ثروت. گرایش به سمت انواع مواد مخدر از پیامدهای نبود شادی در جامعه سنگری اظهار کرد: اگر در جامعه شرایط شادی فراهم نباشد، انواع خشونت جای آن را خواهد گرفت و اگر جوانان با توسل به راه‌های قانونی و مشروع نتوانند شادی کنند، از راه‌های غیرقانونی و نامشروع شادی می‌کنند، که گرایش به سمت انواع مواد مخدرسنتی وصنعتی یکی از پیامدهای نبود شادی در جامعه است. وی با بیان اینکه نباید بگذاریم نیروهای سازنده یک جامعه، تبدیل به نیروهای بازنده شود، ادامه داد: شادی در جوانان به عنوان یک نیروی محرکه قوی رو به جلو مورد نظر است. کارشناس ارشد پژوهش علوم اجتماعی گفت: نشاط زمینه می‌خواهد و تا نتوانیم زمینه‌های مناسب نشاط جوانان را آن‌ گونه که مناسب است، فراهم کنیم نخواهیم توانست کنترل مناسبی بر جوانان و حتی افراد جامعه داشته باشیم. دستگاه‌های فرهنگی بستر توسعه شور و نشاط در بین جوانان را فراهم کنند مجید کریمیان معاون فرهنگی حوزه هنری خراسان جنوبی نیز با بیان اینکه واژه نشاط اجتماعی دارای تعاریف مختلفی است و بالطبع معیارها و شاخص‌های اندازه‌گیری نشاط اجتماعی با همین تعاریف تغییر می‌کند، به ایسنا گفت: به طور خلاصه پویایی و زنده بودن جامعه در حرکت به سمت اهداف و آرمان‌هایش یکی از ملاک‌های ارزیابی وجود یا عدم نشاط اجتماعی است. وی افزود: در استان ما امکان بروز و ظهور شادی‌ها در سطح اجتماع کمتر بوجود می‌آید و با توجه به بالابودن رشد بیکاری در بین جوانان و نبود فعالیت‌های مؤثر در حوزه اشتغال، نسل جوان دچار رکود در فعالیت‌های اجتماعی شده‌اند. این کارشناس ارشد مدیریت رسانه اظهار کرد: بی‌شک در چنین شرایطی دستگاه‌های فرهنگی باید به سمت پر کردن خلأهای فرهنگی و توسعه شور و نشاط فکری و معنوی در بین جوانان گام بردارند. کریمیان با اشاره به اینکه شهر بیرجند دارای دو سینما، یک فرهنگسرا و چند تشکل غیردولتی در حوزه مباحث هنری است، گفت: با توجه به رشد جمعیت شهری جوان بودن جامعه شهری و ورود تعداد زیادی از دانشجویان از نقاط مختلف کشور، زیرساخت‌های فرهنگی متناسب با نیاز موجود نبوده و باید هم به لحاظ سخت افزار و هم به لحاظ کارکردی توسعه پیدا کند. وی ادامه داد: حوزه هنری یک مجموعه تولید محور است و در راستای تولید محصولات با کیفیت با استفاده از ابزارها و تکنیک‌های هنری گام‌های مهمی را در استان برداشته است. معاون فرهنگی حوزه هنری خراسان جنوبی افزود: ارتباط این مجموعه با هنرمندان استان که اغلب قشر جوان هستند، علت اصلی موفقیت در راستای خلق تولیدات هنری است. کریمیان تصریح کرد: بی‌شک پویایی و نشاط هنرمندان جوان در استان ما را در راستای رسیدن به اهداف و ایده آل‌های حوزه هنری یاری خواهد کرد. وی ادامه داد: در همین راستا با برگزاری گردهمایی‌های هنری در رشته‌های مختلف اعم از تجسمی، تئاتر، موسیقی، ادبیات به تقویت و توسعه این نشاط کمک کرده‌ایم. معاون فرهنگی حوزه هنری خراسان جنوبی با اشاره به اینکه حوزه هنری دارای چهار انجمن شعری، یک محفل داستان و نشست‌های تخصصی و عمومی در بحث فیلم سازی و تئاتر است، گفت: با استفاده بهینه از ظرفیت‌های مانند سینما و نگارخانه بهمن و فروشگاه عرضه محصولات انتشارات سوره مهر حوزه هنری سعی شده در این راستا گام‌های خوبی برداشته شود. توسعه نشاط اجتماعی برابر با کیفی شدن عملکرد افراد جامعه کریمیان تصریح کرد: توسعه نشاط اجتماعی جامعه مساوی با توسعه پویایی و کیفی شدن عملکرد افراد جامعه تحقق هر چه بیشتر اهداف و آرمان های جامعه خواهد بود. وی با بیان اینکه محور قراردادن جوانان در حوزه نشاط اجتماعی می‌تواند بسیار مفید باشد، اظهار کرد: جوانان موتور حرکتی جامعه هستند و این نشاط در جوانان به معنی پویایی و زنده بودن آن جامعه است. معاون فرهنگی حوزه هنری خراسان جنوبی گفت: البته باید دقت کرد که با توجه به تعلیمات و آموزه‌های قرآنی اگر بُعد الهی و دینی در فرد تقویت شود، بی‌شک نشاط روحی بالاتری خواهیم داشت. کریمیان گفت: در تاریخ خراسان جنوبی آئین‌های متعددی داریم که انجام آنها در جامعه سنتی معمول بوده، مانند جشن‌های گندم، درو و برداشت محصول، سبک ابزار شادی و مراسمات عروسی، استفاده از موسیقی‌های و آواهایی که متعلق به این منطقه است، از جمله ساز و دهل و موسیقی مقامی همه و همه با رویکرد توسعه شادی و نشاط انجام می‌شده است، اما در این دهه اخیر با توسعه فرهنگ شهرنشینی و فاصله گرفتن از آداب و رسوم منطقه‌ای عملاً رویکردهای افراد تغییر کرده و به سمت قالب‌های غربی و غیربومی متمایل گشته‌اند. گزارش از: سپیده قلندری اسفدن، خبرنگار ایسنا، منطقه خراسان‌جنوبی انتهای پیام

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]