زنگ انشا؛ موضوع: جهان عاری از خشونت

واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری پانا: زنگ انشا؛ موضوع: جهان عاری از خشونت خبرگزاری پانا:وقتی نوشته های بی پیرایه و ساده ی دانش آموزان کم سن و سال را درباره ی جهان عاری از خشونت می خوانی، آرزو می کنی که ای کاش سیاستمداران امروز جهان نیز کمی دغدغه ی این کودکان و نوجوانان را داشتند و تلاش بیشتری برای زدودن خشونت و دهشت افکنی از جای جای جهان می کردند.
۱۳۹۳ سه شنبه ۲۷ خرداد ساعت 12:16

به گزارش خبرنگار سرویس آموزش و پرورش پانا:طرح «جهان عاری از خشونت» که در شهریور پارسال از طرف «حسن روحانی» رییس جمهوری در شصت و هشتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد پیشنهاد و با رای مثبت 190 کشور عضو این سازمان به قطعنامه ی رویارویی با افراط گرایی و خشونت تبدیل شد، مورد توجه بسیاری از صلح دوستان داخلی و بین المللی قرار گرفته است و از آن زمان تاکنون یادداشت ها و اظهارنظرهای بسیاری در این رابطه منتشر و مطرح شده است.
اگرچه بسیاری از مولفه های جهان عاری از خشونت در برداشت انسان ها از این مفهوم مشترک است، اما هر یک از انسان ها بسته به ملیت، فرهنگ، جنسیت، سن و بسیاری از ویژگی های خود، فهم متفاوتی از انگاره ی جهان عاری از خشونت دارند؛ فهمی که شناخت آن می تواند یاری گر دولتمردان و مسوولان در برنامه ریزی و تدوین سیاست های کلی باشد.
در این میان، شناخت برداشت جوانان و نوجوانان از این مقوله از اهمیت دوچندانی برخوردار است؛ زیرا این گروه در سال های آتی به عنوان نیروهای فعال و پویای جامعه، کشور را اداره خواهند کرد.
بر این بنیاد تلاش برای ایجاد فهمی فراگیر، جهان فهم و نه ایدیولوژیک از این مقوله ی ارزشمند باید در دستور کار قرار گیرد تا کنشگران کشورمان در دهه های آینده بتوانند کشور را بر اساس واقع گرایی مبتنی بر عقلانیت اداره کنند.
در همین ارتباط مسوولان مدرسه ی راهنمایی شهید حسینی در منطقه ی 8 تهران، در سال تحصیلی 93-1392 از دانش آموزان خواستند به طرح دیدگاه های خود در خصوص جهان عاری از خشونت در قالب انشا و نقاشی بپردازند که این گزارش تلاش کرده است تا گوشه یی از این آثار را منتشر کند.
*** نگاهی متفاوت به جهان عاری از خشونت
بسیاری از نوجوانان این مدرسه در نوشته های خود جنگ را از مصداق های بارز خشونت دانستند. از دید اغلب آنها جهان عاری از خشونت به جهانی اطلاق می شود که خشونت و جنگ و ظلم در آن جایی ندارد و صلح و آرامش در آن حکمفرما است.
«جهان عاری از خشونت به معنای جهانی است که در آن جنگ و خونریزی وجود نداشته و همه در صلح و دوستی با یکدیگر زندگی کنند؛ یعنی زمانی که انسان های تمام جهان با یکدیگر تفاهم داشته باشند.» این توصیف «امیررضا محسنی» یکی از دانش آموزان از مقوله ی جهان عاری از خشونت است.
«مهدی باغجری» هم در انشای خود نوشت: «خشونت زمینه ی همه ی دشمنی ها است و باعث ستیز و نابودی می شود. خشونت در واژه به معنی عصبانی بودن و درگیری فکر و افکار است. خشونت مهمترین عامل درگیری میان دو کس است؛ حال این دو کس می توانند آدم ها و یا کشورها باشند. خشونت ها معمولا میان دو فرد رخ می دهد، اما این خشونت ها در میان دو کشور خود را نشان می دهند. نظیر آن بمباران شهر هیروشیما و ناکازاکی است که هنوز هم آثار آن باقی مانده است و مردمان این شهرها از کشور آمریکا به خاطر این خشونت و عمل هنوز نفرت دارند.»
از دید نوجوانان همچنین جهان خالی از خشونت با مفاهیمی چون سرسبزی و گل و زندگی آرام پیوند خورده است.
«دنیا با خشونت زیبا نیست و نمی تواند سرچشمه ی خواستن، داشتن و توانستن باشد. زمانی که ما بتوانیم خصومت، دشمنی و خشونت را در روابط بین انسان ها از بین ببریم، دوباره آسمان زمینمان آبی خواهد شد و درختانمان سرسبز و رویاهایمان شیرین و ما عطر خوش زندگی آرام را دوباره در وجودمان احساس خواهیم کرد.» این بخشی از انشای «مهدی رزاقی» یکی دیگر از دانش آموزان در این ارتباط است.
بسیاری از دانش آموزان صلح، آرامش، رفاه و پیشرفت را نتیجه ی ایجاد جهان عاری از خشونت می دانند.
به نوشته ی «میلاد بابایی» یکی از دانش آموزان مدرسه ی راهنمایی شهید حسینی «همه روزه انسان های بی گناه زیادی کشته می شوند و تعداد زیادی هم آواره و بی خانمان می شوند. علاوه بر این بر اثر جنگ ها مشکلاتی چون بیماری، قحطی، نبود بهداشت، نبود دارو و ... در این کشورها زیاد است... اگر بتوانیم جهانی عاری از خشونت داشته باشیم، شاهد پیشرفت های زیادی در دنیا خواهیم بود، چرا که در محیطی که هیچ استرس و فشاری نباشد، فکرها و مغزها کار می کنند و می توانیم شاهد پیشرفت های علمی، فرهنگی، هنری و ... باشیم. اگر کشورها به چنین پیشرفت هایی برسند، امکانات و رفاه مردم هم بیشتر می شود و اقتصاد کشور هم رو به بهبود می رود. وقتی اقتصاد رو به بهبود رفت، امکانات پزشکی بهداشتی هم بیشتر می شود، وقتی امکانات پزشکی بهتر شد، سلامت جامعه بهتر خواهد شد.»
***خشونت، روح نوجوانان را آزار می دهد
ناراحتی ناشی از دیدن صحنه های جنگ و خشونت در تلویزیون و مظلومیت کودکان و آسیب هایی که در اثر خشونت متوجه آنها می شود، در انشای بسیاری از دانش آموزان برجسته بود. توجه به کشورهایی که درگیر وضعیت جنگی هستند یا این وضعیت را تجربه کرده اند، در نوشته های نوجوانان به کرات وجود داشت.
«علیرضا زرعا» با زبانی ساده و بی آلایش می نویسد: «هر وقت که به تلویزیون نگاه می کنم و تصاویری از جنگ و قتل و آدم کشی در کشورهای مختلف جهان را می بینیم ناخداگاه بغض گلویم را می فشارد و با خود فکر می کنم چرا؟ مگر آن کودک بی گناهی که در دامان مادرش خوابیده است و آن زن و مردی که در حال کار کردن در مزرعه ی خود هستندچه گناهی کرده اند که باید زیر بمب و موشک قرار گیرند. دولتمردان کشورها برای رسیدن به اهداف خود که دین را زیر سلطه ی خود درآورند به جنگ پناه می برند، یعنی از راه جنگ وارد می شوند. نمونه یی از این جنگ و خشونت در کشور خودمان اتفاق افتاده که سال های سال مردم ما درگیر حملات کشور عراق قرار گرفتند و برای اینکه بتوانند از حق خود دفاع کنند وارد جنگ شدند که نتیجه ی آن به شهادت رسیدن بسیاری از جوانان وطن ما و جانباز شدن بسیاری دیگر و یتیم شدن خیلی از فرزندان شد و عوارض آن بعد از سال ها از اتمام جنگ هنوز هم در کشور ما دیده می شود.»
***علت ایجاد خشونت در جهان از دید نوجوانان
بسیاری از دانش آموزان در نوشته های خود زیاده خواهی و قدرت طلبی انسان ها و سلطه گران بین المللی را عامل ایجاد خشونت دانستند. برخی دانش آموزان هم از لزوم تفکیک دولت و مردم «کشورهای سلطه گر» گفتند.
«ما فقط زمانی می توانیم جهان عاری از خشونت داشته باشیم که دست از جنگ و کشورگشایی برداریم. تا زمانی که کشورهای استعمارگر به کشورگشایی و جنگ و غارت سایر کشورها می پردازند، هرگز جهان و دنیای خوب و آرامی نخواهیم داشت و اگر این جنگ ها نباشد و حاکمان به مرزهای خود قانع باشند و هزینه ی کلانی که صرف می کنند نباشد، جهان خوبی خواهیم داشت. چون بیش از نیمی از درآمدو هزینه های کسب شده توسط یک کشور بیهوده برای سلاح و سرباز و تجهیزات جنگی صرف می شود... همیشه زندگی به این گونه است که کسی که به قدرتی که لایق آن نیست دست پیدا می کند، باعث زیان و آسیب می شود. وقتی که قدرت اضافی و پول های کلان به دست حاکمان و بزرگان یک کشور می رسد، زود از خود بیخود می شوند و کارهایی انجام می دهند که در گذشته آن را انجام نمی دادند. پس بهتر است که بزرگان کشورها با یکدیگر صلح کنند.» این بخشی از انشای «احسان دادستانی» یکی از دانش آموزان این مدرسه بود.
«سامان زمانیان» نیز در این ارتباط نوشت: «من نمی دانم چرا مردم شعار مرگ بر آمریکا سر می دهند. درست است که آمریکا کارهای بدی انجام داده و می دهد، ولی وقتی مردم ایران شعار مرگ بر آمریکا را بارها و بارها سرمی دهند، منظورشان کل مردم آمریکا است و معنی آن این است که باید به همه ی مردم آمریکا مرگ فرستاد. مردم آمریکا که بد نیستند، دولت آمریکا بد است. دولت آمریکا است که جهان را مملو از خشونت کرده است... من بعد از اینکه شنیدم آمریکا بمب اتم خود را در هیروشیما و یک شهر دیگر زده خیلی ناراحت شدم. البته سوء تفاهم نشود من از دولت آمریکا ناراحت شدم و بدم آمد، نه از مردم آمریکا. شاید اگر آمریکا فقط کمی از توقعات خود کم کند، جهان از این که هست آرام تر و زیباتر شود.»
***راه های رسیدن به جهان عاری از خشونت
امید و همچنین ناامیدی به ایجاد جهان عاری از خشونت در نوشته ی نوجوانان به چشم می خورد. برخی از دانش آموزان در نوشته های خود ایجاد جهان عاری از خشونت را رویایی دست نیافتنی دانستند و برخی ایجاد چنین جهانی را به برآورده شدن دعای مردم و ظهور منجی منوط دانستند. برخی اما راهکارهایی را برای ایجاد آن مطرح کردند.
اصلاح رفتار انسان ها از جمله راهکارهایی بود که دانش آموزان در این زمینه عنوان کردند.
به نوشته ی «علی ابراهیم شاه» یکی از دانش آموزان «جهان ما یکی است و همه با هم برادریم. فرقی نمی کند که از چه رنگ و جنس و نژادی هستیم. مهم این است که همه انسان هستیم. درست است که صلح با آمدن امام زمان (عج) انجام می شود، اما ما می توانیم صلحی برای خود به وجود بیاوریم. اول باید خودمان را درست کنیم و صلح جو باشیم، باید از تبعیض های رنگی و نژادی و جنسی دوری کنیم، که اگر همه خودشان را درست کنند، جهان نیز درست می شود. خیلی ها اعتقاد دارند که چون خوی جنگ و نژادپرستی از درون ما انسان ها است، نمی توانیم به صلح کامل جهانی برسیم، اما به اعتقاد من ما می توانیم تا حدودی به صلح برسیم. ما باید تا جایی که می توانیم بین خانواده های خودمان صلح ایجاد کنیم و از تفرقه و جدایی جلوگیری به عمل آوریم. انسان ها همه یکی هستند، ما نباید به اختلافات مذهبی و قومی دامن بزنیم. متاسفانه امروزه در منطقه جنگ ها و درگیری هایی میان شیعه و سنی دیده می شود. ما باید به آزادی بیان و آزادی مطبوعات اهمیت دهیم. باید انسان ها بتوانند حرف خود را بزنند و از لحاظ اقتصادی با هم برابر باشند.»
درک متقابل، دوستی، همدردی و همکاری میان دو طرفی که با هم مناقشه دارند هم یکی دیگر از راه هایی است که از دید نوجوانان تمرکز بر آن می تواند خشونت را در دنیا کاهش دهد.
«امیرعلی پیرانی» هم در این زمینه نوشت: «بیاید دست یکدیگر را بگیریم و مشکلات همدیگر را برطرف کنیم تا همواره با دوستی و دنیایی بدون خشونت، زندگی راحتی نیز داشته باشیم. اگر هرکس در پی منافع خود بوده و به دیگران اهمیتی ندهد، در دل نزدیکان و شاید حتی کسانی که نمی شناسد نهال خصومت و نفرت را کاشته و با بدتر کردن وضع خود، این نهال را رشد دهد و شاید روزی شاخه های این نهال دامن او را گرفته و به اعماق بکشاند. تا وقتی که می شود با از بین بردن خشونت، همه چیز را عوض کرد، چرا آن را به کار می گیریم و وضع را بد و بدتر می کنیم. بیایید دست یکدیگر را بگیریم و مشکلات همدیگر را برطرف کنیم تا همراه با دوستی و دنیایی بدون خشونت زندگی راحتی نیز داشته باشیم.»
همچنین توجه به زندگی بدون خشونت پیامبر و امامان و الگو گرفتن از افراد بزرگ در تاریخ چون «ماهاتماگاندی» و «نلسون ماندلا» و ... از دیگر راهکارهایی بود که در نوشته های نوجوانان به کرات دیده شد.
«مهان نظری» در انشای خود نوشت: «در زمان های مختلف مردمان بزرگی بوده اند که وقتی مردم مانند حیوانات با هم رفتار می کردند، به راهنمایی آنها می پرداختند. اگر این افراد مانند پیامبران و امامان نبودند، الان در دنیایی زندگی می کردیم که همه در حال دعوا و جنگ با یکدیگر بودند. باید از بزرگان یاد بگیریم ؛ از امام موسی کاظم اسوه ی مهربانی است و به فرونشاندن خشم معروف بوده است، یا از پیامبر گرامی اسلام و یا کوروش کبیر که با نوشتن کتیبه یی مردم را به نیکی تشویق کرده است؛ کوروشی که هر زمان کشوری را فتح می کرد، با مهربانی و عطوفت با مردم آن برخورد می کرد.»

***زاویه های دید متفاوت
بسیاری از دانش آموزان از زبان خود به طرح دیدگاه ها در خصوص جهان عاری از خشونت پرداختند، در حالی که معدودی از آنها از رویکردهای خلاقانه برای بیان نظرهای خود استفاده کردند و از زبان زمین و آسمان به تقبیح خشونت پرداختند.
«ظهیرالمهدی مقدسی» از زبان آسمان از بدی های خشونت گفت و در انشای خود نوشت: «من واقعا تعجب می کنم وقتی می بینم که عده یی از شما برای تصاحب یک زمین با همنوعان خود می جنگید و در این بین عده یی انسان بی گناه می میرند، من به جای شما خجالت می کشم.»
«شما می توانید از انرژی اتمی برای پیشرفت خود استفاده کنید نه این که بمب های اتمی خود را روی سر و صورت من بترکانید. شما کارتان با خودتان مشخص نیست، روزهایی که حالتان خوش است مانند دو برادر با هم قرارداد صلح می بندید ولی وقتی ناخوش هستید همدیگر را تحریم می کنید و جنگ و خونریزی به راه می اندازید.» این هم بخشی از نوشته ی «محمدجواد عزیزی» بود که از زبان زمین خشونت را نقد کرده است.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاری پانا]

[مشاهده در: www.pana.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]