واضح آرشیو وب فارسی:فارس: استاد حوزه علمیه عنبرآباد:
بصیرت امام کاظم (ع) چهره ضداسلامی هارون را آشکار کرد
استاد حوزه علمیه شهرستان عنبرآباد گفت: بصیرت امام کاظم (ع) به روشنی چهره خلیفه ستمگر را که در پی تباه کردن و از بین بردن اصول اسلامی و انسانی بود، نمایان می کرد.

به گزارش خبرگزاری فارس از عنبرآباد، حجتالاسلام حسین فضیلتینیا صبح امروز در مراسم شهادت امام کاظم (ع)، این امام همام را اسوه صبر در برابر ناملایمتهای دیوصفتانه خلفای عباسی دانست و اظهار داشت: از این باب ایشان را کاظم لقب دادند که نگهدارنده و فروخورنده خشم خویش بودند. وی بیان داشت: نشر حقایق فقه جعفری، تفسیر، اخلاق و کلام که از زمان امام صادق (ع) و قبل از آن در زمان امام باقر (ع) آغاز و عملی شده بود در زمان امام موسی بن جعفر (ع) با تربیت شاگردانی مانند علی بن یقطین، ابن ابی عمیر، صفوان بن یحیی و... همچنان ادامه داشت. فضیلتینیا تصریح کرد: جرم حضرت داشتن فضیلت و برتری بر هارونالرشید در همه صفات، سجایا و فضائل معنوی، علمی و اخلاقی بود. وی افزود: به همین دلیل خلیفه جور عباسی با روش ستمگرانه خویش همیشه درصدد حذف و یا لااقل گوشهنشینی ایشان از صحنه سیاست، تعلیم و ارشاد مردم بود تا به نشر حقایق حقه مکتب جعفری نپردازند. فضیلتینیا با بیان اینکه زیرکی و بصیرت امام به روشنی چهره خلیفه ستمگر را که در پی تباه کردن و از بین بردن اصول اسلامی و انسانی بود، نمایان می کرد، عنوان کرد: ایشان همچون سیره جد بزرگوارشان دست به افشاگری علیه این دستگاه ظلم و جور میزدند که نشانگر آن است، امام (ع) لحظهای از رفع ظلم و واژگون کردن دستگاه جباران غافل نبوده است. استاد حوزه علمیه شهرستان عنبرآباد گفت: هارونالرشید با توطئه در مدتی که از چهار تا 14 سال نوشتهاند به جرم حقگویی، ایمان و تقوا حضرت را در تبعید و زندانهای بغداد در غل و زنجیر تحت نظر داشت که همین امر موجب شد، عاقبت آن امام بزرگوار در سال 183 هجری در سن 55 سالگی به دست مردی ستمکار به نام «سندی بن شاهک» و به دستور هارون مسموم و شهید شود. فضیلتینیا سجایای اخلاقی و عرفانی امام کاظم (ع) را از زبان شیخ مفید برشمرد و گفت: «او عابدترین، فقیهترین، بخشندهترین و بزرگمنشترین مردم زمان خویش بودند، زیاد تضرع به درگاه خداوند متعال داشتند و این جمله را زیاد تکرار میکردند». وی اظهار داشت: «هیچکس مانند حضرت حافظ قرآن نبود، با آواز خوشی قرآن میخواند، قرآن خواندنش حزن و اندوه مطبوعی به دل میداد، شنوندگان از شنیدن قرآنش میگریستند و به این دلیل مردم مدینه به او لقب «زینالمجتهدین» داده بودند». انتهای پیام/80005/ح20
93/03/04 - 11:29
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]