واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
سایهسنگیناقتصادبرسرالسیسی،رئیسجمهورآیندهمصر
انتظار عینی و اقتصادی آنها از سوی اولین دولت پس از انقلاب 25 ژانویه یعنی دولت مرسی محقق نشد و حالا منتظرند تا اولین دولت پس از انقلاب دوم (به زعم آنها) یعنی دولت السیسی این انتظارات را برآورده سازد.
این روزها مردم مصر پس از برگزاری سه رفراندوم و دو انتخابات پس از انقلاب 25 ژانویه، خود را آماده شرکت در انتخابات مهم ریاست جمهوری میکنند. مصر این بار اما عمیقا از یک شکاف اجتماعی رنج میبرد، شکافی که میان اسلامگرایان و ارتش به وجود آمده است. اگرچه حمدین صباحی تنها رقیب انتخاباتی السیسی فرمانده سابق ارتش مصر است اما او نمیتواند قطب مخالف السیسی باشد چرا که این اخوان و اسلامگرایان هستند که اصلیترین مخالفان این نظامی برجستهاند. با این وجود اما دلایل بسیاری وجود دارد که نشان میدهد السیسی «باید» رئیس جمهور آینده مصر شود، هر چند صندوقهای رای چنین ضرورتی را ایجاد نکنند. او نماینده ارتش در سیاست است و حضور عریان ارتش در سیاست، نمیتواند نتیجهای جز پیروزی داشته باشد چرا که ارتش یک نهاد ملی است و شکست آن از سوی مقامات عالیرتبه نظامی غیرممکن و شکست کشور تلقی میشود، به خصوص که حالا ارتش با کودتا علیه مرسی، بیشتر از قبل خود را در لباس حمایت از مردم و منافع و مصالح ملی میبیند. اما آیا ریاست جمهوری السیسی همراه با موفقیت خواهد بود؟ آیا کاریزمایی که از او ساخته شده با رسیدن او به صندلی ریاست جمهوری تقویت خواهد شد؟ به نظر میرسد برای پاسخ به این سوال باید به تجربه اخوان المسلمین و ریاست جمهوری گریزی زده شود. اخوان المسلمین، ریاست جمهوری، اقتصاد پس از پیروزی انقلاب ژانویه 2011 و سقوط حسنی مبارک، اخوان المسلمین در یک اظهار نظر مدعی شد که قصد ورود به انتخابات ریاست جمهوری را ندارد و از فرایندهای سیاسی، تنها به صورت مستقیم در انتخابات پارلمانی شرکت کرده و در آنجا هم به بیش از 50 درصد کرسیها فکر نمیکند. همان روزها عبدالمنعم ابوالفتوح که گرایشهای انقلابیتری داشت، گفت که قصد کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری را دارد. این ادعا در تضاد با آن چیزی بود که اخوان گفته بود. در نهایت اما ابوالفتوح محترمانه از اخوان بیرون رفت و حزب مصر قوی را بنا نهاد. با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری 2012 اخوان از قصدش برای معرفی کاندیدا سخن گفت. حالا همه تعجب کرده بودند؛ اخوانی که بر سر عدم ورودش به انتخابات ریاست جمهوری آن قدر جدی بود که با یک عضو برجسته خود به دلیل نظر مغایرش برخورده کرده بود، حالا خود قصد ورود به انتخابات ریاست جمهوری داشت. تحلیلهای موافق و مخالف آغاز شد. عدهای این اقدام اخوان را ضروری میدانستند هر چند مخالف با نظر قبلیاش باشد و عدهای دیگر که البته بعضا از موضعی دلسوزانه سخن میگفتند، ورود اخوان به انتخابات ریاست جمهوری که احتمالا با پیروزی همراه بود را مساوی با کاهش محبوبیت آن تلقی میکردند. آنها یک تحلیل عمده داشتند که حالا بر اساس آن میتوان به آینده السیسی اندیشید؛ اخوان از پس انتظارات بالای مردم و مشکلات بسیار مصر بر نمیآید و تضعیف میشود. مشکلاتی چون تورم، فقر و بیکاری بالا در کنار بیثباتی اقتصادی گسترده و حتی موارد مشکلسازی چون قطعی مکرر برق، اگرچه از زمان حسنی مبارک وجود داشت اما حالا به دلیل بیثباتی دوران انقلاب تشدید شده بود و عملا بورس و صنعت گردشگری مصر هم به تعطیلی شده بودند. اما مردم که حالا شاهد یک انقلاب بودند، توقع بهبود این وضعیت با سرعتی قابل توجه را داشتند و این نشدنی بود. هر گروهی که اولین دولت پس از انقلاب را تشکیل میداد، با این توقع مردم و با این مشکلات بسیار روبرو بود و عملا در نهایت نمیتوانست به موفقیت دست یابد و با مخالفتهای گستردهای روبرو میشد. این مخالفتهای کارکردی را باید در کنار مخالفتها و رقابتهای سیاسی دید. تشکیل اولین دولت پس از انقلاب از منظر سیاسی چیزی شبیه خودکشی سیاسی بود. در هر صورت اما اخوان المسلمین به دلایل مختلف چنین کرد و پیروز انتخابات شد. حالا وقت رفع مشکلات بود. این ضرورت حتی از همان ابتدا اثرات خود را بر سیاست خارجی مرسی هم نشان داد اما اتفاق درخوری در حوزه اقتصاد البته با سرعت مورد انتظار مردم از شرایط جدید رخ نداد… دست آخر مرسی و اخوان با یک کودتا برکنار شدند. یکی از اصلیترین ضعفهایی که البته با بزرگنمایی از سوی مخالفان همراه شد و موجب بسیج بخشی از مردم علیه مرسی گردید، عملکرد بد او در حوزه اقتصاد بود. این اگرچه تنها یک دلیل مخالفت با اخوان بود اما اهمیت بالایی داشت. ژنرال السیسی، ریاست جمهوری، اقتصاد شرایط کنونی مصر اما همچنان تغییر نکرده است. اگرچه با وقوع کودتا، دولتهای عربستان، امارات و کویت خیلی سریع 12 میلیارد دلار به صورت نقدی و غیرنقدی به ارتش و دولت موقت مصر دادند تا اوضاع اقتصادی را به یک ثبات نسبی رسانده و مانع از بازگشت اخوانیها شوند اما مشکلات اقتصادی مصر همچنان پابرجاست. در چنین شرایطی و به خصوص که حامیان ارتش معتقدند به دلیل یک «انقلاب» در 30 ژوئن، مرسی برکنار شده، همچنان توقع بهبود اوضاع را دارند. انتظار عینی و اقتصادی آنها از سوی اولین دولت پس از انقلاب 25 ژانویه یعنی دولت مرسی محقق نشد و حالا منتظرند تا اولین دولت پس از انقلاب دوم (به زعم آنها) یعنی دولت السیسی این انتظارات را برآورده سازد. تحقق این خواستهها اما زمانبر و تدریجی است و در کوتاه مدت رخ نمیدهد همانگونه که با 12 میلیارد دلار اعطائی اعراب به مصر نیز تغییر چشمگیری که وضعیت اقتصاد را بهبود دهد، صورت نگرفت. «ژنرال السیسی» این روزها اگرچه برای بخشی از مردم مصر یک شخصیت کاریزما و ناجی است اما این کاریزما بودن برای «رئیس جمهور السیسی» چندان دوامی نخواهد داشت به خصوص که دولت بعد با مشکلات امنیتی هم روبرو خواهد بود. تدبیر ژنرال برای حفظ کاریزمایش در دوران ریاست جمهوریاش چیست؟ سعید ساسانیان منبع : پایگاه رصد
93/02/21 - 04:18
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 67]