محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831590710
انتخابات پارلمانی و اینده عراق
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: انتخابات پارلمانی و اینده عراق
سیامک کاکایی
کد خبر: ۳۹۹۴۱۵
تاریخ انتشار: ۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۳ - ۱۳:۳۱ - 10 May 2014
سرانجام رقابت نفس گیر 39 ائتلاف بزرگ عراقی برای به دست گرفتن کرسی های پارلمانی به پایان رسید و مردم عراق علیرغم تهدیدات امنیتی گروه تروریستی داعش پای صندوق های رای گیری رفتند. انتخابات عراق در این دوره دو تفاوت عمده با دوره های گذشته داشت و آن عدم حضور نیروهای اشغالگر آمریکائی و تغییر نگرش رهبران جریان های سیاسی از طایفه گری به سمت هویت سیاسی بود.
به گزارش «تابناک»، از سال 2003 که رژیم صدام سقوط کرد تا سال 2011 آمریکائی ها خود را قیم ملت عراق می دانستند و لذا در همه امور داخلی و سیاست خارجی دولت عراق دخالت می کردند. مقامات آمریکائی در آن زمان تلاش می کردند تا انتخابات عراق بگونه ای انجام شود تا شخصیت های مورد نظر آنان در ارکان دولتی وپارلمانی نفوذ کنند. اما معمولا نتایج انتخابات عراق علیرغم دخالت های آشکار و پنهان آمریکائی ها درست بر عکس خواست واراده آنان شکل می‌گرفت زیرا یکی ازابزار مقابله ملت عراق با اشغالگران صندوق های رای گیری بود.
با خروج آمریکائی ها از عراق شرایط سیاسی و اجتماعی این کشور در مقایسه با گذشته بهبود یافت زیرا ملت عراق تنها راه تشکیل یک نظام دموکرتیک را مشارکت جمعی در تعیین سرنوشت ملی خود می دانند. اما اگر چه آمریکائی ها از عراق خارج شدند این بار رژیم های عرب منطقه برای کارشکنی در فرایند شکل گیری یک نظام دموکراتیک و پارلمانی وارد عمل شدند واز کلیه ابزارهای سیاسی رسانه ای و مالی خود استفاده کردند.
این انتخابات با حضور نزدیک به 65 درصد از ملت عراق برگزار شد و این یک پیام روشنی به دشمنان عراق بود که این ملت در ایجاد یک نظام دموکراتیک کاملا جدی است. از سوی دیگر ویژگی این دوره از انتخابات این بود که ائتلاف های بزرگ شیعه، سنی و کردها بر اساس شاکله سیاسی و نه شاکله طایفه ای ایجاد شد و این امر برای نخستین باردر طول انتخابات 11 سال گذشته عراق رخ میدهد.
برآیند گزارش ها نشان میدهد که ائتلاف دولت قانون به رهبری نوری المالکی در 11 استان عراق پیشتاز است و ائتلاف المواطن"شهروند" به رهبری سیدعمار حکیم در رده دوم و ائتلاف الاحرار وابسته به مقتدی صدردر رده بعدی قرار دارند. کردها نیز از رهگذر ائتلاف میان حزب دموکرات ،اتحادیه میهنی ،جنبش اسلامی ،حرکت اسلامی ،جماعت اسلامی و حزب تغییر واصلاح گوران توانستند رای بالائی را در مناطق کرد نشین بدست آورند.
پس از اینکه مسعود بارزانی ریاست منطقه کردستان عراق اعلام کرد که تصدی پست ریاست جمهوری در عراق حق مردم کرد است، فراکسیون ائتلاف دولت قانون به ریاست نوری مالکی مخالفت خود را با این موضع ریاست منطقه کردستان عراق اعلام و تاکید کرد که هیچ متن قانونی وجود ندارد که به حق کردها برای تصدی پست ریاست جمهوری اشاره کرده باشد. از سوی دیگر اگر نوری المالکی اگر بتواند با سایر احزاب یک فراکسیون قدرتمندی را تشکیل دهد خواهد توانست برای بار سوم به عنوان نخست وزیر انتخاب شود.
این در حالی است که کمیسیون عالی انتخابات عراق اعلام کرد که نتایج انتخابات پارلمانی این کشور ۲۵ ماه مه جاری اعلام خواهد شد.
در همین ارتباط سیامک کاکایی کارشناس مسائل عراق در گفت و گو با تابناک انتخابات پارلمانی عراق و آینده عراق را مورد بررسی قرار داده است.
به عنوان سئوال اول ارزیابی شما از انتخابات پارلمانی عراق چیست؟
انتخابات پارلمانی در عراق به دلیل این که نظام سیاسی این کشور پارلمانی است، مثل انتخابات سایر کشورهای تحت سیستم پارلمانی اهمیت زیادی داشت. در این انتخابات 39 ائتلاف بزرگ انتخاباتی شرکت داشتند. این در حالی است که اعضای برخی از این ائتلاف ها به بیش از صد حزب هم می رسید.
در انتخابات اخیر چه گروه هایی شرکت کرده اند؟
می توان انتخابات اخیر را بین سه گروه عمده شیعیان، کردها و اهل سنت تقسیم بندی کرد. تمامی ائتلاف ها در قالب همین سه گروه اصلی قابل دسته بندی هستند.
شیعیان:
آن طور که قابل پیش بینی بود و از نتایج اولیه انتخابات بر می اید در میان گروه های شیعه، ائتلاف شیعه دولت قانون نوری المالکی و ائتلاف المواطن، عمار حکیم و همینطور گروه های وابسته به شیعیان بیشترین ارا را به دست آورده اند.
در این بین نکته قابل توجه آن است که در این انتخابات به نظر می رسد که گروه های وابسته به عمار حکیم و المواطن تقویت شده است. این موضوع می تواند نشان دهنده حمایت های بخشی از جامعه شیعیان نسبت به نگرش مدارای سیاسی المواطن و عمار حکیم باشد. همینطور فهرست دولت ائتلافی دولت قانون به هر حال تا حدودی توانسته است موقعیت خودش را حفظ کند و از طرفی گروه های وابسته به فتح هم همان پایگاه سنتی خودشان را دارند.
سنی ها:
در گروه های فهرست المواطن و فهرست متحدون اسامه النجیفی بیشترین آرائ اهل سنت را به خود جلب کرده است. گروه های دیگر نظیر ائتلاف عربی و همینطور فهرست الوطنیه به ریاست ایاد علاوی نیز که البته این یک فهرست شیعی و سنی بود ولی نگرش ها به سمت سنی ها دارند ؛ توانستند به ترتیب بخشی از آراء را به خودشان جلب کنند. به نظر می رسد که متحدان سنی با نگاه جدیدتری درصدد هستند،که این طرح و روند سیاسی در عراق و جایگاه اهل سنت حرکت کند. متحدان سنی نگاهی هم به احراز پست ریاست جمهوری نیز دارد.
کردها:
در گروه سوم که کردها هستند یک وجه مشخصه این دور از انتخابات آن بود که کردها منفک شرکت کردند. یعنی آنها نتوانستند یا نخواستند که ائتلاف واحدی تشکیل بدهند.
تعداد زیادی از کارشناسان، معتقدند نتایج انتخابات تابستان گذشته پارلمان محلی کردستان عراق و تغییری که در جایگاه سیاسی گروه هایی چون اتحاد میهنی کردستان عراق به وجود آمد، منجر شد به آن که حزب دموکرات کردستان عراق به سمت ائتلاف بروند.
دو حزب دموکرات و اتحاد میهنی هیچگاه ائتلاف همگنی نداشته است. بنابراین مشارکت منفک این ها در انتخابات پارلمانی و به خصوص در سه استان کرد نشین سلیماینه و اربیل و دهوک این خود یک پیامی داشت. البته هم کردها و هم فهرست عربستان و هم فهرست شیعیان در خارج از منطقه و حوزه نفوذ خودشان ائتلاف های همگن ایجاد کرده بودند. مثلا در دیاله، بغداد، نینوا و استان های دیگری غلبه جمعیت با سه گروه نیست. انها عمدتا در انجا ائتلاف های مشترک تشکیل داده بودند.
بعد از انتخابات پارلمانی پست های مهم حکومتی یعنی ریاست جمهوری و نخست وزیری و ریاست پارلمان چگونه تقسیم خواهد شد؟
اکنون بعد از اعلام نتایج اولیه تا حدود زیادی تعیین کننده نتایج نهایی انتخابات پارلمان می باشد. با توجه به این که ترکیب جمعیت بالای بر 60 دردصد متعلق به شیعیان است. الزاما نخست وزیری از جناح های شیعه می باشد. البته در این موضوع اتفاق نظر و اجماع نظر وجود دارد.
در این میان بحث ها بر سر ماندن یا نماندن آقای مالکی به عنوان نخست وزیر مطرح است. در این میان دیدگاه های متفاوتی در بین گرو های اهل سنت، کردها و شیعیان مورد بحث است که می تواند یکی از موضوعات اصلی پس از انتخابات باشد.
خروج صدر از صحنه سیاسی عراق چه تاثیری در آینده سیاسی عراق داشت؟
نام خروج صدر بیش از آنکه که موضوع عمیق سیاسی باشد بیشتر رونما بوده است. چون که اقای صدر اساسا یک شخصیت سیاسی دارد و در ارتباط با جریان انتخابات هم گروه های وابسته به صدر یعنی کل گروه هایی که نزدیک به صدر هستند پایگاه سنتی خاص خودشان به خصوص در بغداد دارند.
اعلام خروج صدر از سیاست اگرچه این خروج هم حاصل نشده است و همچنان سکاندار اداره معنوی گروه صدر است . در واقع خروج صدر نتوانست منجر به نزدیکی این گروه ها به فهرست دولت قانون شود و همچنان این وضعیت باقی است. حتی اقای صدر در اثنای انتخابات بار دیگر تاکید کرده بود نوری مالکی نباید نخست وزیر شود.
عده ای معتقدند که بعضی از کشورهای منطقه ای در عراق دخالت می کنند. نظر شما چیست؟
بدین معنا نمی توان نام گذاری کرد. بلکه در صحنه سیاسی عراق بازیگران بیرونی، منطقه ای و بین المللی وجود دارند. کشورهای همسایه عراق نظیر ایران،ترکیه و عربستان که سه همسایه مهم منطقه هم هستند. این کشورها خواه یا ناخواه و به اشکال مختلف نه در ارتباط با انتخابات بلکه در عرصه سیاست، اقتصاد و مسائل داخلی بی تاثیر نیستند. منافع یا نگاه هر یک از این کشورها در ارتباط با مسائل عراق در تعارض است به خصوص آنجایی که مسائل امنیتی و حمایت برخی از گروه های اهل سنت مطرح بوده است. همواره پای عربستان مورد تاکید بوده است و یا انتقاد ها از سوی مقام های عراق مطرح بوده است. مقامات عراقی انتقاد تندی به دلیل چنین نگرشی از دولت عربستان کردند. به هر حال عربستان هنوز از نظام سیاسی عراق حمایت نکرده است و این یک نقطه مشکل دار در مواضع عربستان هست که مورد انتقاد دولت عراق بوده و هست.
الان ترکیه به عراق یک نوع نگاه می کند. مسئله کردستان ایران یکسری ملاحضات خاص خودش را دارد. خیلی از این گروه ها نزدیک به ایران هستند. همینطور در مقابل عربستان نقش خودش را داراست.
بعد از بیماری اقای طالبانی و خروج وی از صحنه سیاسی عراق به نظر شما جایگزن وی چه کسی خواهد بود؟
انتخاب رئیس جمهور عراق یکی از موثرترین و شاید مهمترین مسئله حاضر در عراق است که می تواند ارایش سیاسی در دولت آینده و چگونگی تعامل و یا تقابل گروه های اصلی در عرصه سیاست عراق تاثیر گزار باشند. بدان معنا که اکنون دو نگرش مطرح است.
1- جناح های اهل سنت مطرح کردند در عراق نباید رئیس جمهور غیر عرب باشد. آنها نسبت به این موضوع بسیار پافشاری می کنند.
2- مسعود بارزانی به عنوان جریان اصلی کردها رسما اعلام کرده بود که ریاست جمهوری حق کرد ها است. اگرچه در قانون اساسی به این موضوع اشاره ای نشده است. لیکن در دو دوره گذشته به دلیل حضور اقای جلال طالبانی به عنوان رئیس جمهور شبیه یک عرف سیاسی به خودش گرفته است که ریاست جمهوری به کردها برسد .اکنون با توجه به این روند احتمالاتی مطرح است.
اول اینکه کسانی درصدد احراز پست ریاست جمهوری باشند ممکن است بین اهل سنت و برخی گروه های شیعه حرف دولت ائتلاف قانون با توجه به اینکه اختلاف نظر دارند، نوعی پیوند سیاسی یا به عبارت دیگر توافق حاصل شود. که مثلا اگر مالکی چنین کاری بکند خودش نخست وزیر باشد و اسامه نجیفی به ریاست جمهوری برسد . این یک احتمال است. اگرچه دیدگاهشان خیلی در تقابل با همدیگر است. برای اینکه اهل سنت بتوانند پست ریاست جمهوری را به دست اوردند.
دوم اینکه اگر ریاست جمهوری به کردها نرسد واکنش آنه چه خواهد بود و اینکه این منجر به دوری کردها از خود عراق نخواهد شد. به خصوص که در ماه های گذشته بحث های در مورد تاثیر گذاری کردستان عراق مطرح شده است و این ممکن است به گریز کردها از مرکز منتج شود. به همین دلیل نوع گفت و گو و توافق سیاسی بین جناح های مختلف شیعیان وکردها و اهل سنت و در مورد پست های اصلی در فرایند سیاسی دولت آینده عراق بسیار تاثیر گذار است. حتی این احتمال مطرح است که این ها نتوانند به توافق اجماعی برسند باز موضوع کندی تشکیل دولت عراق مثل دوره عراق حدود 10 ماه طول کشید تکرار شود و عراق همچنان دستخوش کشمکش های سیاسی و یا نوعی مطابلات متعارض گروها تبدیل شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 103]
-
گوناگون
پربازدیدترینها