واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: اختصاصی از مادرید - جشن قهرمانی نرآتزوری در میدان سول در منطقه ای که هواداران زیادی از تیم ایتالیایی بالا و پائین می پریدند و فریادهای کمپئونس، کمپئونس آنها گوش فلک را کر کرده بود، یکی از هواداران بایرن مونیخ ، تنهای تنها روی زمین نشسته بود و در حالی که به سیگارش پک می زد، آرام آرام اشک می ریخت. گل- به محض به صدا در آمدن سوت پایانی بازی، در خیابانهای اطراف برنابئو، تنها صدای فریاد شنیده می شد. افرادی که در بارها حاضر بودند؛ سریعا خود را به دربهای ورودی ورزشگاه رسانده و در مقابل این دربها فریاد اینتر اینتر را سر می دادند؛ همگی دست می زدند و سرود کمپئونس، کمپئونس را می خواندند. حدود 1000 نفر در مقابل دربهای ورودی تچمع کرده بودند، عده ای از تیرچراغ برق بالا می رفتند و فروشندگان باهوش نیز در آنجا مشغول فروش بوق بودند که بازارشان هم بسیار داغ بود.حدود 10 دقیقه پس از پایان بازی بود که تعدادی از هواداران اینتر در نظر داشتند تا از دربهای خروجی که هواداران در حال خروج بودند، وارد ورزشگاه شوند تا دست کم جشن قهرمانی تیمشان را تماشا کنند.ولی با مخالفت نیروهای امنیتی ورزشگاه مواجه شده ودر این میان، درگیری های کوچکی نیز میان این گروه از هواداران و نیروهای امنیتی به وجود آمد که به سرعت پایان گرفت.این هواداران ایتالیایی برسر پلیس اسپانیا فریاد می زدند:«واقعا آفرین بر مادرید؛ این سیاست اقتصادی شماست؟ آفرین..شهر بیخودی دارید.»باز هم تفرقه افکنی میان هوادارانهرچه از پایان بازی بیشتر می گذشت، هواداران از ورزشگاه خارج شده و تعداد آنها در خیابانهای اطراف بیشتر و بیشتر می شد.هواداران بایرن ناامید و ساکت در خیابانها قدم می زدند و هواداران اینتر که غرق در شادی و غرور بودند، سر از پا نمی شناختند. آنها بالا و پائین می پریدند؛ بوقهایشان را به صدا در می آوردند و پرچمهایشان را در هوا می چرخاندند.در این زمان اگر از مسئولان پلیس می پرسیدید که جشن قهرمانی اینتر کجاست، بار دیگر پاسخهای مختلفی را دریافت می کردید. به نظر می رسید که مسئولان شهرداری مادرید بازهم در نظر داشتند تابا پاسخهایی مبهم، از تجمع هواداران اینتر جلوگیری نمایند.پلاسا دل سول شاهد جشن قهرمانی اینتردر مترویی که به سمت پلاسا دل سول حرکت می کرد، جای سوزن انداختن نبود. هواداران زیادی از بایرن و اینتر که قصد بازگشت از ورزشگاه را داشتند، سوار بر این مترو بودند و در داخل مترو نیز صدای دست و سرودهای قهرمانی قطع نمی شد.از آنجا که پلاسا دل سول در مرکز شهر مادرید است و اکثر هتلها نیز در آنجا واقع شده است، هواداران بایرن نیز ناگریز همسفر نرآتزوری شده بودند و با سکوت محض شاهد جشنهای ایتالیایی ها بودند؛ عده ای نیز به آنها تبریک می گفتند.تجمع در ایستگاه مترو برای تغییر خط سفر به حدی بود که عده زیادی تصمیم گرفتند تا پیاده به سمت پلاسا دل سول به راه بیفتند و زمانی که در خیابان قدم می زد، هرچند دقیقه یک بار، دسته ای متشکل از 20 تا 30 هوادار اینتر را می دیدی که با به حرکت در آوردن پرچمها و با به صدا در آوردن بوقهایشان، به شادی می پرداختندپلاسا دل سول، ترکیبی از غم و شادیبه محض ورود به پلاسا دل سول شاهد تجمع حدود 3000 نفره هواداران اینتر بودیم که پرچمهای بزرگشان را در آسمان می چرخانده و شعارهایی را در حمایت از بازیکنان و مربی تیمشان به زبان می آوردند.پس از 10 دقیقه حضور در این میدان، با صحنه ای بسیار احساساتی مواجه شدم. در منطقه ای که هواداران زیادی از تیم ایتالیایی بالا و پائین می پریدند و فریادهای کمپئونس، کمپئونس آنها گوش فلک را کر کرده بود، یکی از هواداران بایرن مونیخ ، تنهای تنها روی زمین نشسته بود و در حالی که به سیگارش پک می زد، آرام آرام اشک می ریخت.عده ای او را با انگشت نشان می داده و به نشانه تمسخر برایش دست می زدند یا پرچم اینتر را جلوی او گرفته و با او عکس می گرفتند. ولی عده ای دیگر از هواداران فهیم اینتر نیز به سمت این هوادار متعصب آلمانی رفته، دست او را می گرفتند و می فشردند و به او دلداری می دادند.آنها برای یکی دو دقیقه کنار این آلمانی سرخورده نشسته و با او به صحبت می پرداختند و به او امیدواری می دادند که بایرن سال بعد قهرمان خواهد بود.پس ازدقایقی برای صحبت کردن به نزد این هوادار سرسخت آلمانی که کریس نام داشت رفتم. او به من گفت که از شکست تیمش بسیار متاسف است و حتی نمی تواند باور کند که بایرن تن به شکست داده .اودر صحبتهایش می گفت که تیمش می بایست سومین جام قهرمانی را از آن خود می کرد و البته به این نکته اشاره کرد که بایرن در حالی که ستاره های تراز اول و درجه یکی در ترکیب تیمش نمی بیند، ولی با این وجود به خوبی مقابل اینتر ایستادگی کرد.او معتقد بود که بازی شنبه شب ورزشگاه سانتیاگو برنابئو یک نبرد تمام عیار و برابر بود و البته اذعان کرد که تیم اینتر واقعا تیم قدرتمندی است.هر چند دقیقه یکبار، تعدادی از هواداران اینتر برای دلداری دادن به کریس می آمدند و البته با گذشت دقایقی، تعداد دیگری از هواداران بایرن نیز وارد میدان شدند و بدین ترتیب شاید تا حدودی از بار کریس غمگین کاسته شد.اینتری ها با نورافشانی و چرخاندن پرچمهایشان شادی خود را ابراز می کردند و افراد مختلف از پیر و جوان این موفقیت را جشن گرفته بودند.جشن و پایکوبی هواداران اینتر همچنان ادامه داشت و تا حدود ساعت 3نیمه شب، صدای فریادهای شادی آنها شنیده می شد و دسته های کوچک و بزرگ این تیم با چرخاندن پرچمهای نرآتزوری، مشغول تردد در خیابانها و ابراز شادی شان بودند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 196]