تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820284148
راه دشوارعروس خاورمیانه برای انتخاب رئیس جمهور
واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: راه دشوارعروس خاورمیانه برای انتخاب رئیس جمهور
واقعیت این است که عدم وجود رهبرى واحد و قدرت نمایى رهبران متعدد صرف نظر ازوابستگى هاى خارجى و دخالت هاى آن ها، تنش ها واختلاف نظرهای بسیاری برانتخابات ریاست جمهوری لبنان سایه انداخته است. موقعیت استراتژیک و سوق الجیشی لبنان که عمدتاً مورد توجه قدرت های بزرگ جهانی و منطقه ای می باشد از یک طرف و نظام طایفه ای، سیاسی حاکم بر این سرزمین که لبنان را به قطعه اى متمایز از پیکره سیاسى ، اجتماعى جهان در جهان عرب تبدیل کرده است از جانب دیگر هر دو سبب شده اند که تحولات لبنان بویژه انتخابات در آن همواره در کانون توجه محافل منطقه ای و جهانی قرار گیرد.هم اکنون لبنان در شرایط حساسی قرار دارد چرا که از یک سو درگیر انتخابات ریاست جمهوری است که همچون دوره های قبل تحت الشعاع اختلافات گروهی و جناحی قرار گرفته و کار انتخاب رئیس جمهوری آینده لبنان را دشوار کرده است و از جانبی دیگر با تشدید اوضاع آشفته امنیتی، سیاسی و اجتماعی که طبیعتاً از منظری خاص بر روند انتخابات ریاست جمهوری تأثیر گذاشته مواجه شده است. لذا با تحلیل مجموعه این عوامل اینگونه به نظر می رسد که یکبار دیگر انتخاب رئیس جمهوری لبنان به پروسه ای زمان بر و چه بسا لاینحل که خالی از پیامدهای داخلی، منطقه ای و بین المللی نخواهد بود، تبدیل خواهد شد.
مکانیسم انتخاب رئیس جمهوری
براساس قانون اساسی لبنان رئیس جمهوری در این کشور توسط پارلمان که 128 عضو دارد برگزیده می شود. اصل ۷۳ قانون اساسى مقرر مى دارد حداقل یک ماه و حداکثر دو ماه قبل از مهلت پایان دوره ریاست جمهورى، به دعوت رئیس مجلس براى انتخاب رئیس جمهور جدید مجلس تشکیل جلسه مى دهد و پارلمان از میان کاندیداهای مسیحی، رئیس جمهور را برای یک دوره شش ساله انتخاب می کند و انتخاب مجدد یک رئیس جمهور برای دورهای دیگر ممنوع است.
ماده 49 قانون اساسی لبنان درباره نحوه انتخاب ریاست جمهوری لبنان بیان می دارد: رئیس جمهور در دوره اول رأی گیری بر اساس رأی دو سوم نمایندگان شرکت کننده و در دورهای بعدی بر اساس اکثریت مطلق انتخاب می‌شود. شایان ذکر است براساس میثاق ملی لبنان (امیثاق الوطنی) که توافقی غیر کتبی است و در سال ۱۹۴۳ در ملاقاتی بین اولین رئیس جمهوری لبنان (یک مارونیتی) و اولین نخست وزیر لبنان (یک سنی) حاصل شد، قرار بر این گردید رئیس جمهوری از میان مسیحیان مارونی، نخست وزیر از میان مسلمانان اهل سنت و رئیس مجلس از بین شیعیان این کشور انتخاب و معرفی شود. در تمامی این سال ها گروه های مختلف همواره بر این سنت پایدار بوده اند و هرگز جریان های مختلف تعدی و تخلفی در این اصل نانوشته انجام نداده اند.
پارلمان لبنان، باید تا قبل از 4 خرداد رئیس‌جمهوری جدید این کشور را از بین نامزدهای مسیحی انتخاب کند، زیرا دوران ریاست جمهوری ژنرال میشل سلیمان از نیمه شب این روز به پایان می‌رسد. اگر تا روز 4 خرداد رئیس جمهوری لبنان انتخاب نشده باشد که البته تا این زمان هم نیز با تأخیر زیادی مواجه بوده است، آنگاه پارلمان لبنان به هیئت انتخابی تبدیل خواهد شد و دیگر نمی‌تواند هیچ گونه قانونی را از مجلس بگذراند و فقط زمانی دوباره به عنوان مجلس قانونگذاری رسمیت پیدا می‌کند که رئیس جمهوری را انتخاب کرده باشد.همین شرایط است که عملاً باعث می‌شود تا عدم انتخاب رئیس جمهوری، دو نهاد اساسی کشور یعنی ریاست جمهوری و پارلمان را به خلأ قانونی سوق دهد و لبنان را در شرایط نابسامان سیاسی و امنیتی که به بطور قطع و یقین در وهله اول به ضرر مردم تمام می شود قرار خواهد داد.
شکست گام نخست پارلمان برای انتخاب رئیس جمهور
پارلمان لبنان در حالی روز چهارشنبه هفته گذشته (3 اردیبهشت) دور اول انتخاب رئیس جمهوری این کشور را آغاز کرد که به هیچ نتیجه ای منتهی نشد. در انتخابات چهارشنبه گذشته سه تن از چهره‌های شناخته شده مسیحی، کاندیدای ریاست‌جمهوری شده بودند. اولی «سمیر جعجع» 61 ساله، رئیس حزب نیروهای لبنانی موسوم به فالانژها بود که از سوی حزبش کاندیدا و سپس از سوی 14 مارس و جریان مستقبل که بر خلع سلاح مقاومت تأکید دارند مورد حمایت قرار گرفت. جریان المستقبل که توسط سعد حریری تشکیل شد، حزب کتائب که از قدیمی ترین احزاب غربگرای مسیحی است، حزب قوات لبنان که توسط بشیر جمیل و در زمان جنگ های داخلی تأسیس شد و جریان سوسیالیست ترقی خواه به رهبری ولید جنبلاط از احزاب و گروه های مؤثر 14 مارس می باشند. جالب است گفته شود که در دور نخست انتخابات ریاست جمهوری اکثر این احزاب و گروه در حرکتی غافلگیرانه پشت 14 مارس را خالی گذاشته و هر یک بصورت مجزا به معرفی نامزد برای پست ریاست جمهوری پرداختند!
کاندیدای بعدی «هنری حلو» 61 ساله و نماینده پارلمان از بعبدا و منطقه دروزی نشین عالیه بود که از سوی فراکسیون حزب تحت ریاست ولید جنبلاط در پارلمان برای ریاست جمهوری کاندیدا شده بود. فراکسیون جنبلاط، 11 کرسی در پارلمان دارد که هنری حلو، یکی از اعضای آن است. ولید جنبلاط با وجود نزدیکی به 14 مارس و سعد حریری، یک روز پیش از برگزاری جلسه پارلمان، موضع خود را در قبال سمیر جعجع محکم و رسماً با نامزدی هنری حلو اعلام کرد. به این ترتیب آرای فراکسیون 11 نفری جنبلاط به سبد سمیر جعجع ریخته نشد و به این ترتیب جعجع نتوانست آرای دو سوم اعضای مجلس را به دست آورد. نامزد سوم «روبر غانم» 72 ساله و نماینده پارلمان لبنان از منطقه بقاع غربی بود. او خود از چهره‌های شناخته شده 14 مارس لبنان است و در حالی که تقریباً تمامی احزاب 14 مارس از جعجع حمایت کرده‌اند، ولی حضور روبر غانم نشان داد که بر سر جعجع اجماع کاملی هم وجود ندارد.
برحسب قانون اساسی لبنان رئیس جمهور در دور اول باید دو سوم اکثریت یعنی 86 رأی از 128 رأی را را بدست بیاورد. اما در انتخاباتی که روز چهارشنبه 3 اردیبهشت صورت گرفت تعداد برگه های سفید 52 رأی، سمیر جعجع 48 رأی، هنری حلو 16 رأی و امین الجمیل 1 رأی و در میان این آراء 7 برگه با اسامی کسانی بود که یادآور جرایم سمیر جعجع بود. آنچه در جلسه نخست رأی‌گیری برای انتخاب رئیس جمهور بسیار حائز اهمیت بود، آرایی بود که به سود کسانی که دیگر در قید حیات نیستند ریخته شد. 7 برگه رأی به اسم «رشید کرامی» نخست‌وزیر اسبق لبنان، «دانی شمعون» رئیس حزب لیبرال‌های ملی‌گرا و «تونی سلیمان فرنجیه» نماینده سابق مجلس لبنان بود که برای یادآوری اتهامات وارد شده به سمیر جعجع درباره قتل‌عام صورت گرفته در این کشور به صندوق‌های آرا ریخته شد. رشید کرامی نخست وزیر اسبق لبنان در ژوئیه ۱۹۸۷ و دانی شمعون سیاستمدار سابق لبنانی در ۲۲ اکتبر 1990 و تونی سلیمان فرنجیه نیز در سال ۱۹۷۸ میلادی ترور شدند.
جعجع در سال ۱۹۹۵ به اتهام این جرایم به اعدام محکوم شد اما سرانجام در سال ۲۰۰۵ بر اثر دخالت سؤال برانگیز سازمان عفو بین‌المللی از زندان آزاد شد و فعالیت سیاسی خود را از سر گرفت. بنابراین نامزدهای ریاست جمهوری لبنان در جلسه روز چهارشنبه گذشته پارلمان که به ریاست نبیه بری تشکیل شد، نتوانستد آرای مورد نیاز را کسب کنند و بر این اساس انتخاب رئیس جمهوری لبنان به نشست بعدی پارلمان در روز چهارشنبه 10 اردیبهشت موکول شد.
ابعاد و پیامدهای عدم انتخاب رئیس جمهور در موعد قانونی
واقعیت این است که عدم وجود و حضور رهبرى واحد و قدرت نمایى رهبران متعدد صرف نظر از وابستگى هاى خارجى و دخالت هاى آن ها، تنش ها و اختلاف نظرهای بسیاری بر انتخابات ریاست جمهوری لبنان سایه انداخته است که البته با توجه به بافت سیاسى و اجتماعى این کشور که همواره محل نزاع جریانات داخلی، قدرت های منطقه ای و بین المللی بوده است امرى طبیعى مى باشد. این معضل هم اکنون در قضیه تعیین رئیس جمهور جدید در صحنه پارلمان و به صورت اختلاف عمده بر سر نحوه رأى گیرى بروز و ظهور کرده است. چرا که از میان طوایفى که هر کدام زیر چتر رهبرى یکى از چهره ها و خاندان هاى شناخته شده لبنان قرار دارند هیچ کدام داراى اکثریت دو سوم نمایندگان نیستند تا برنده رأى گیرى باشند و حرف آخر را در تعیین رئیس جمهور جدید بزنند.
در همین رابطه بزرگ‌ترین فراکسیون پارلمان در اختیار حزب المستقبل به ریاست سعد حریری است که 34 نماینده عضو آن هستند. فراکسیون بعدی از آن میشل عون است که 27 نفر در آن شرکت دارند. اگر فراکسیون سازمان ملل و حزب‌الله را یک مجموعه حساب کنیم، آنگاه هر کدام با 13 نماینده (در مجموع 26 نماینده) سومین فراکسیون بزرگ پارلمان به شمار می‌روند. اگر هر کدام از این دو با دیگر فراکسیون اراده کنند، می‌توانند مجلس را از اکثریت بیندازند که تحقق این امر حداقل در کوتاه مدت نیز با توجه به گفتمان و پارادایمی که مبتنی بر منطق قدرت بر جریان های سیاسی لبنان حاکم است تقریباً بعید به نظر می رسد.
به عبارت دیگر نحوه توزیع کرسی های احزاب در پارلمان لبنان را به این صورت نیز می توان برشمرد که نیروهای 14 مارس شامل 54 نماینده، نیروهای 8 مارس با 57 نماینده و نیروهای مستقل و میانه دارای 14 نماینده در مجلس هستند که این مسأله تا حد زیادی با توجه به اینکه هیچ یک را دارای اکثریت دو سوم ننموده فرآیند انتخاب سریع رئیس جمهوری را با مشکلات و موانع عمده ای مواجه ساخته است.
بنابراین با رفتن میشل سلیمان در چهارم خرداد ماه آتی و در صورت عدم انتخاب سریع رئیس جمهور بعدی که شواهد و واقعیات موجود چیزی غیر از این را نشان می دهد، لبنان با خلأ ریاست جمهوری مواجه خواهد شد که مدت آن هم حداقل دو و حداکثر شش ماه تا قبل از اکتبر آتی خواهد بود. لذا راه درست و رویکرد واقعگرایانه و اصولی همین است که احزاب و گروه های گوناگون سیاسی در لبنان برای تعیین مقام متصدی ریاست جمهوری، با ارزیابی شرایط فعلی و مهمتر از آن با در نظر گرفتن منافع و آینده سیاسی لبنان که هم اینک در معرض تهدید قرار گرفته است، هر چه سریعتر اختلافات و گسست های سیاسی و واگرایی رو به رشد را کنار گذاشته و تا آنجا که امکان دارد با یکدیگر به تعامل و توافق دست یابند. در غیر این صورت تنها ناآرامی، جنگ و ویرانی، بی ثباتی و ناامنی در انتظار این کشور خواهد بود که خواسته بزرگ برخی از رژیم های مرتجع عربی از جمله عربستان و همچنین قدرت های فرامنطقه ای از جمله آمریکا می باشد.
بنابراین در پایان باید تأکید کرد تنش سیاسی موجود در لبنان و عدم اتحاد و یکپارچگی میان جریانات مختلف بر سر انتخاب رئیس جمهور جدید به عنوان هدایتگر و مبنای نظم و امنیت و سیاست آینده، در سطوح داخلی نه تنها دستیابی این کشور را به سطوح توسعه اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی دشوار خواهد کرد، بلکه در اثر نبود اجماع و پیوستگی این احتمال وجود دارد که لبنان را وارد درگیری های بی پایان جریان های سیاسی و در نتیجه بی ثباتی سیاسی نماید که این وضعیت آثار و برآیندهای منطقه ای نیز در پی خواهد داشت و سبب تضعیف جایگاه لبنان در معادلات منطقه ای خواهد شد. با این حال نتایج این اختلافات و درگیری های سیاسی بر سر انتخاب رئیس جمهوری اصلح برای آینده سیاسی لبنان بسیار تعیین کننده است به گونه ای که نتایج آن نه تنها جامعه لبنان بلکه نوع نگاه دولت های منطقه ای و فرامنطقه ای به دولت جدید این کشور را نیز تحت تأثیر خود قرار خواهد داد. این کشور
این در حالیست که از این نکته نیز نباید غافل شد که برخی از قدرت های خارجی و کشورهای بین المللی هم از شعله ورشدن این اختلافات در لبنان که تجربه جنگ 15 ساله و خانمان سوز داخلی را در کارنامه دارد، آنهم بر سر انتخاب رئیس جمهور بشدت استقبال می کنند و حتی هیزم بر این آتش می اندازند. چرا که نیک می دانند ادامه روند کنونی و پیچیده تر شدن انتخاب رئیس جمهوری در این کشور می تواند شعله های تضاد و اختلافات را در لبنان که صد در صد در راستای منافع آن هاست فزونی بخشد تا آن ها براحتی بتوانند از آبی که گل آلود شده است ماهی صید کنند.
دانلود
پنج شنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۳ - ۱۸:۳۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبکه خبر]
[مشاهده در: www.irinn.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]
-
گوناگون
پربازدیدترینها