واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
انتخابات 2014 و تغییرات احتمالی در سیمای سیاسی عراق وبلاگ > پشنگ، اردشیر - تلاش و رقابت گروهها در هر انتخابات نسبت به گذشته دوچندان شده است و همگی تلاش دارند با جلب توجه افکار عمومی، نهایتا تعداد کرسیهای بیشتری را در انتخابات از آن خود کنند تلاشهایی که احتمالا به تغییر سیمای سیاسی عراق در برخی پستهای کلیدی منجر خواهد شد.
طی دهه اخیر انتخابات پارلمانی در عراق دارای اهمیت فوقالعادهای برای تمام گروههای مختلف و احزاب سیاسی فعال در این کشور بوده است چراکه طبق قانون اساسی این کشور، پارلمان مرجع اصلی و نهایی تسهیم و تقسیم قدرت و آرایش گروههای مختلف در سپهر سیاسی چهار ساله این کشور است، به همین دلیل شاهد آن بوده و هستیم که تلاش و رقابت گروهها در هر انتخابات نسبت به گذشته دوچندان شده است و همگی تلاش دارند با جلب توجه افکار عمومی، نهایتا تعداد کرسیهای بیشتری را در انتخابات از آن خود کنند تلاشهایی که احتمالا به تغییر سیمای سیاسی عراق در برخی پستهای کلیدی منجر خواهد شد. اما با توجه به وجود سه گروه بزرگ قومی و مذهبی در ساختار جمعیتی عراق، میتوان گفت نوع صفبندی گروههای سیاسی نیز عمدتا متاثر از این ساختار است.
شیعیان – رقابت داخلی برای نخستوزیری
شیعیان با توجه به میزان جمعیت خود که حدود دستکم 60 تا حداکثر 65 درصد کل جمعیت عراق را تشکیل میدهند بهطور خودکار پست نخستوزیری را از آن خود میکنند البته این امر میتواند با توجه به نوع ائتلافها در فردای اعلام نتایج دستخوش تغییر شود اما در کل بعید به نظر میرسد یک کرد یا عربی سنی به پست مذکور دست یابد. در بین شیعیان در دوره اخیر سه جریان اصلی سالهای اخیر حضور دارند که عبارتند از ائتلاف کتلهالاحرار (جریان صدر) که نزدیک به مقتدا صدر است، ائتلاف المواطن که با محوریت حزب مجلس اعلای اسلامی و رهبری عمار حکیم و نفراتی همچون احمد چلبی در انتخابات شرکت میکند و سرانجام ائتلاف دولت قانون که نوری مالکی از حزب الدعوه اسلامی عهدهدار رهبری آن است. با توجه به پیشرفت آرایالمواطن در انتخابات شوراها، کنارهگیری ناگهانی مقتدا صدر از سیاست و افزایش انتقادها از عملکرد نوری مالکی، پیشبینی اینکه کدام گروه در این بین پیروز خواهند شد، بسیار سخت خواهد بود اما به نظر میرسد امکان ایجاد ائتلاف میان صدریها و مجلس اعلا بسیار بیشتر است.
کردها – رقابتی محلی برای پستهای ملی
کردها اینبار نهتنها لیست ائتلافی ندادهاند بلکه شاهد فروپاشی عملی اتحاد استراتژیک میان دو حزب دموکرات و اتحادیه میهنی هستند، بنابراین پنج گروه عمده در کنار سایر احزاب و شخصیتهای مستقل نمایندگی کردها را برعهده دارند. طی دو دوره گذشته همواره پست ریاستجمهوری به کردها و شخص جلال طالبانی رسیده است اما در این دوره دیگر او حضور ندارد و از سوی دیگر کیفیت تقسیم قدرت در بین احزاب کرد نیز نامشخص است و این امر باعث شده است تا پیشبینیهای مختلفی ازجمله ریاستجمهوری مسعود بارزانی (که مورد حمایت برخی شیعیان و سنیها نیز هست) تا نمایندهای از گوران یا اتحادیه میهنی مطرح باشد. احزاب اصلی شرکتکننده کرد در انتخابات عبارتند از: حزب دموکرات کردستان عراق با رهبری مسعود بارزانی، جنبش گوران با رهبری نوشیروان مصطفی، حزب اتحادیه میهنی با رهبری جلال طالبانی (خود او در آلمان و تحت مداواست) و احزاب اسلامگرای اتحاد اسلامی و جماعت اسلامی.
سنیها – در رویای کرسی ریاستجمهوری
اما سومین گروه عمده عراقی شامل سنیهای این کشور به همراه برخی چهرههای سکولار شیعی هستند، آنها انتخابات 2005 را تحریم کردند و در انتخابات 2010 هم بهرغم اینکه تحت لوای ائتلاف العراقیه پیروز انتخابات شدند اما در عمل پستی بالاتر از ریاست پارلمان را نتوانستند به دست آورند. اینک نیز تشتت رای در بین آنان زیاد است و البته امیدوارند اینبار روند بهگونهای پیش برود که با تزلزل کردها و اختلافات داخلیشان، پست ریاستجمهوری را از آن خود کنند اما در همین حال برخی رهبرانشان از جمله ایاد علاوی بهطور رسمی از ریاستجمهوری بارزانی حمایت کردهاند. مهمترین احزاب سنی عراقی در انتخابات پیش رو عبارتند از: الوطنیه به رهبری ایاد علاوی، جریان المتحدون به رهبری اسامه نجیفی و ائتلاف العربیه به رهبری صالح مطلک.
منبع: روزنامه فرهیختگان
جمعه 5 اردیبهشت 1393 - 00:00:43
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 95]