تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837473053
اگر پدرم زنده بود مجرم نمی‌شدم
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
اگر پدرم زنده بود مجرم نمی‌شدم نام و تاهل: «احسان - م»، مجرد سن: 27سال تحصیلات: دبیرستان اتهام و محل دستگیری: سرقت - استان تهران یگان دستگیرکننده: پلیس پیشگیری
احسان 9 ساله بود که پدرش را از دست داد. این اتفاق تلخ، تمام زندگی او را تحت تاثیر قرار داد؛ به گونه ای که خودش می گوید اگر پدرش زنده بود، هرگز مجرم نمی شد.
او توضیح می دهد: «بعد از مرگ پدرم من و خواهر کوچکم همراه مادرم مجبور شدیم در خانه پدربزرگم زندگی کنیم. با این که آنجا زندگی راحتی نداشتیم، اما به هر حال مجبور بودیم تحمل کنیم. یک سال بعد اوضاع سخت تر شد. مادرم تصمیم گرفت با مردی که او هم دو بچه داشت و همسرش را از دست داده بود، ازدواج کند. از آن به بعد همه ما در یک خانه زندگی می کردیم. خانه مان همیشه شلوغ بود. ما بچه ها با هم نمی ساختیم. نه ما شوهر مادرمان را به عنوان پدر قبول داشتیم و نه بچه های او همسر پدرشان را به عنوان مادر. من اصلا نمی توانستم درس بخوانم. همیشه در مدرسه تحقیر می شدم و دعوایم می کردند. روزگار خیلی بدی بود تا این که بالاخره مادرم بعد از سه سال به این نتیجه رسید که با این وضع نمی شود زندگی کرد و طلاق گرفت و ما دوباره به خانه پدربزرگ مان برگشتیم. اما دیگر همه چیز خراب شده بود. آن سه سال زندگی مرا نابود کرد.» متهم پس از اندکی مکث ادامه می دهد: «تا کلاس دوم دبیرستان بیشتر درس نخواندم. همیشه درسم ضعیف بود و بیشتر از این نمی توانستم ادامه بدهم. از طرفی باید کار می کردم تا خرج زندگی مان را در بیاورم. تا قبل از آن مادرم سر کار می رفت، اما مریض شده بود و باید بیشتر استراحت می کرد. این طور شد که ترک تحصیل کردم و برای کار به یک موتورسازی رفتم. پیش خودم خیال می کردم این طوری بهتر است و می توانم مسیر جدیدی را در زندگی ام ادامه دهم. اوایل درآمدم خیلی کم بود و تقریبا همه آن را به مادرم می دادم، اما همین که حقوقم کمی بیشتر شد، بخشی از آن را برای خودم نگه می داشتم و گاهی اوقات با چند نفری که با آنها صمیمی شده بودم، به تفریح می رفتم. در همین دوران بود که اول با الکل و بعد هم با حشیش آشنا شدم. خیال می کردم این چیزها اعتیاد نمی آورد، البته تا قبل از سربازی هم واقعا معتاد نشدم، اما وقتی از خدمت برگشتم، اوضاع تغییر کرد.» خواهر احسان ازدواج کرد و به خانه بخت رفت. مادر او هم چند ماه بعد فوت شد و پسر جوان از آن به بعد تنها زندگی می کرد. او می گوید: «هنوز کار می کردم. بیشتر شب ها دوستانم را به خانه ای که اجاره کرده بودم، می بردم و با هم مواد می کشیدیم. همین کارم باعث شد کاملا معتاد شوم، طوری که بعد از مدتی مرا از محل کارم اخراج کردند. بعد از آن دیگر سر هیچ شغلی نرفتم، وضعم طوری شده بود که حال و حوصله کار کردن نداشتم. یکی از دوستانم به من پیشنهاد کرد با هم سرقت کنیم و من که چاره ای نداشتم، قبول کردم، اما خیلی زود گیر افتادم و زندانی شدم و یک سال در حبس ماندم.» زندان در رفتار احسان تغییری ایجاد نکرد و او بعد از آزادی دوباره سراغ جرم رفت. او داستان زندگی اش را این طور ادامه می دهد: «بعد از آزادی اوضاع فرقی نکرده بود. باز هم بیکار بودم و برای تامین مواد مخدر و هزینه زندگی باید از یک راهی پول به دست می آوردم، برای همین دوباره دزدی را شروع کردم؛ البته این دفعه با همدستی تازه. این بار چون زندان را تجربه کرده و ترسم ریخته بود، با جسارت بیشتری سرقت می کردم. کار من دزدی لوازم داخل خودروها بود. با دو مالخر هم آشنا بودیم که هر چه گیر می آوردیم، به آنها می دادیم. تمام پولی که از این راه به دست آوردم، خرج مواد مخدر و خورد و خوراکم شد، طوری که الان هیچ پولی ندارم. چند روزی است که بازداشت شده ام و احتمالا این بار حکم سنگین تری به من می دهند. البته فرق زیادی هم نمی کند؛ چون من بیرون زندان کسی را ندارم که نگرانم باشد. اگر پدرم زنده بود و در بچگی بالای سرم می ماند، من امروز اینجا نبودم و بچه سر به راهی می شدم. احتمالا درسم را می خواندم و دانشگاه می رفتم، اما مرگ پدرم همه چیز را به هم ریخت و این روزگار را برایم درست کرد.»/ ضمیمه تپش
پنج شنبه 04 اردیبهشت 1393 4:54
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]
-
گوناگون
پربازدیدترینها