محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829950674
اظهارات باهنر درباره نامه نمایندگان به ضرغامی: نامه را امضا کردم اما لزوما منتقد نیستم/ بخشی از مذاکرات تا نهایی شدن آن باید محرمانه باقی بماند
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
اظهارات باهنر درباره نامه نمایندگان به ضرغامی: نامه را امضا کردم اما لزوما منتقد نیستم/ بخشی از مذاکرات تا نهایی شدن آن باید محرمانه باقی بماند
نقدهای علمی که درباره مذاکرات مطرح می‌شود قابلیت آن را دارد که در قالب یک برنامه تولیدی و حتی به صورت پخش زنده در تلویزیون نشان داده شود و مردم بدانند که در میان مدافعان و منتقدان مذاکرات چه می‌گذرد و حرف این گروه چیست. به گزارش نامه نیوز، روزنامه ابتکار در گفتگو با محمدرضا باهنر دبیرکل جبهه پیروان خط امام و رهبری نوشت؛
آقای باهنر شما به همراه بیش از یکصد نماینده دیگر مجلس برای دومین بار نامهای را در تأکید بر این امر که نظرات منتقدان مذاکرات ژنو در رسانه ملی باید پخش شود، نوشتید و امضا کردید. اما همین درخواست شما پیش از این نیز از سوی رئیس سازمان صدا و سیما که گیرنده نامه است با موافقت مواجه نشد و استدلال آقای ضرغامی این بود که اولویت رسانه ملی حمایت از مذاکرات ژنو است، آیا اصرار بر ارسال دوباره این نامه، به معنی این است که می‌خواهید اولویت سازمان صدا و سیما را تغییر دهید؟
نگاه کنید یک سری از مسایل در کشور و به ویژه درباره مذاکرات ژنو وجود دارد که البته قابلیت مطرح شدن در رسانه‌ها و از جمله رسانه ملی را دارد. این متفاوت از آن بخش مذاکرات است که طبیعتا بر اساس عرف دیپلماتیک، امنیت ملی و منافع ملی امکان انتشار عمومی ندارد. بخشی که باید تا نهایی شدن مذاکرات و فرا رسیدن زمان مناسب اعلان عمومی محرمانه باقی بماند.ارسال دوباره این نامه به این معنی است که آن بخش از تحلیل‌ها و نظراتی که پیرامون مذاکرات قابل انتشار است در رسانه ملی مطرح شود تا موازنه میان نظرات موافق و مخالف در یک رسانه که نام ملی را بر پیشانی دارد، رعایت شود.
طبیعتا بسیاری از مسایل درباره این مذاکرات قابل نقد است و منتقدان خاص هم در جامعه سیاسی کشور دارد اما رسانه ملی هیچ میدانی به منتقدان نمی‌دهد تا صریح و مستقیم در مقابل چشم مردم انتقادات خود را مطرح کنند.
به نظر من نقدهای علمی که درباره مذاکرات مطرح می‌شود قابلیت آن را دارد که در قالب یک برنامه تولیدی و حتی به صورت پخش زنده در تلویزیون نشان داده شود و مردم بدانند که در میان مدافعان و منتقدان مذاکرات چه می‌گذرد و حرف این گروه چیست.
به نظر شما در یک برنامه زنده تلویزیونی می‌توان حساسیت‌های مذاکرات را در همه مباحث رعایت کرد؟
اگر نقدها علمی باشد، بله! البته خدای نکرده قرار نیست مباحث یا نقدهایی خلاف منافع ملی در برنامه یا برنامه‌هایی که ما با نوشتن این نامه در صدد پخش آن هستیم، مطرح شود و البته کسی نیز چنین موضعی ندارد. هرچند که همه چیز حتی در یک برنامه زنده قابل کنترل است و طبیعتا نقدها باید علمی باشند.
ما باید این روی سکه را هم در نظر داشته باشیم که اگر نقدها درباره مذاکرات در رسانه ملی پخش نشود، وجهه خوبی برای اعتداال در این رسانه نخواهد داشت و اصولا من معتقدم که باید کرسی‌هایی برای مناظره میان منتقدان و مدافعان وجود داشته باشد و فضای تک بعدی تلویزیون در این باره تعدیل شود.
به نقدهای علمی اشاره کردید، اما اخیرا نقدهایی مطرح می‌شود که شاید دارای این ویژگی نباشند، به طور ویژه صحبت‌های آقای رسایی درباره روابط خصوصی میان وزیر امور خارجه و برخی طرف‌های مذاکرات هسته‌ای. از آنجا که ایشان هم از امضاکنندگان این نامه هستند، به نظر شما می‌شود از نقد علمی در این برنامه یا برنامه‌ها سخن گفت؟
نگاه کنید این صحبت‌ها حتی اگر از رسانه ملی پخش نشود، بالاخره از رادیو که نشست‌های صحن علنی را پوشش می‌دهد پخش می‌شود و مردم همه این مباحث را می‌شنوند، البته تردیدی نیست که ادبیاتی که در نقدها مطرح می‌شود هم بخشی از مناظره‌ها است و مردم که مخاطبان این مناظره‌ها و انتقادها هستند خودشان همه این موارد را در قضاوت نهایی لحاظ خواهند کرد. اما منظور ما از انتقادها نقدهایی است که متوجه محتوای مذاکرات و نتایج آن است نه دیگر مسایل.
هدف ما از نوشتن این نامه این نیست که فضای مذاکرات را محدود یا مخدوش کنیم، بلکه بنا داریم تا موازنه تحلیل‌ها در این موضوع مهم را در رسانه ملی ایجاد کنیم.
درباره این نکته‌ای هم که شما اشاره کردید همانطور که گفتم می‌توان در یک برنامه زنده تلویزیونی هم مباحث را مدیریت کرد. حتی با فرض انتشار چنین مباحثی با این ادبیات خاص هم این مردم هستند که در نهایت درباره مباحث مطرح شده قضاوت می‌کنند و همانطور که گفتم این ادبیات هم طبیعتا بخشی از نقدهایی است که مطرح می‌شود.
با این شرایط برای نمونه می‌خواهم بپرسم که نقد شما درباره مذاکرات چیست که می‌خواهید در رسانه ملی هم مطرح شود؟
اگر صدا و سیما این امکان را فراهم کند من هم صحبت‌هایم را همانجا مطرح می‌کنم.
این که از کلمه «صحبت» به جای «نقد» استفاده کردید به این معنی است که احیانا نقدی در این باره مطرح نمی‌کنید؟
نگاه کنید من الآن نمی‌خواهم وارد جزئیات بیشتری شوم، اما امضای آن نامه به این معنی نیست که حتما همه نمایندگانی که امضا کرده‌اند منتقد مذاکرات باشند، من هم شخصا این نامه را امضا کردم و گفتم که هدف از امضای آن، ایجاد موازنه در تحلیل‌ها است، لزوما به این معنی نیست که من هم منتقد مذاکرات باشم. چه بسا من که امضا کننده آن نامه هستم یا هر نماینده دیگری که جزو آن 110 نفر است، در صورت پخش چنین برنامه‌ای در مقام دفاع از مذاکرات و پاسخ به منتقدان حرف بزند.
آیا در دیگر موضوعات غیر از مذاکرات هسته‌ای هم قائل به موازنه مباحث مطرح شده در رسانه ملی هستید، اگر بله، در آن صورت امکان دارد که درباره آن موضوع هم با رئیس صدا و سیما مکاتبه کنید؟ منظورم خیلی از مباحثی است که در رسانه ملی مطرح می‌شوند از موضوعات مربوط به هدفمندی یارانه‌ها و نحوه انعکاس نظرات کارشناسان در این باره تا موضوعات اجتماعی و فرهنگی.
خطوط قرمز ما منافع ملی وامنیت ملی است، هر چیزی که در جهت حفظ و تقویت این دو باشد، باید به صورت متعادل و مناسب در رسانه ملی پوشش داده شود. در واقع منطق این کار یا همه یا هیچ نیست که بگوییم در همه موضوعات باید موازنه برقرار شود، رسانه ملی یک تریبون است که در آن باید تضارب افکار وجود داشته باشد، چون یک رسانه ملی است و در میان ملت هم تضارب افکار وجود دارد، پس انتشار و پوشش این تضارب آرا در رسانه ملی نه تنها موردی ندارد بلکه لازم وضروری نیز است.
برای مثال در مورد همین نامه عرض کردم که بر اساس مصالح کشور و منافع و امنیت ملی باید مدافعان و منتقدان مذاکرات نظرات خود را مطرح کنند تا شفافیت و موازنه اطلاع رسانی درباره این امر بیشتر وجود داشه باشد.
در همه مسایلی هم که شما در سئوالتان به آنها اشاره کرده‌اید منطق باید این نکته مهم باشد که عرض کردم و انعکاس بیشترین تضارب آرایی که در جامعه وجود دارد در رسانه ملی هم به صورت مناسب و رضایت بخش دیده شود.
1393/1/26
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]
-
گوناگون
پربازدیدترینها