واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: سوريه در نقطه عطف بحران
بشار اسد، رئيسجمهور سوريه، با سخنراني در دانشگاه دمشق ارزيابي كلي خود از وضعيت موجود در سوريه را بيان كرد كه از نظر او در نقطه عطف قرار دارد. او در اين مورد گفت: «اين نقطه عطف بحران است، هم از نظر نظامي و پيروزيهاي ارتش در جنگ عليه تروريسم و هم از نظر روند آشتي ملي و گسترش آگاهي درباره ماهيت حملات (عليه سوريه)». اين ارزيابي گوياي ديدگاه رئيسجمهور سوريه نسبت به روند بحران در كشورش است، ديدگاهي كه پيش از اين نيز و با بيان پشت سر گذاشتن اوج بحران مطرح شده بود. شايد به نظر برسد كه اسد براي تقويت موضع خود اين ارزيابي را مطرح ميكند اما با توجه به تطبيق دو محور ذكر شده در سخنراني اسد با وقايع رخداده ميتوان گفت كه ارزيابي او صرفاً يك موضعگيري سياسي نيست بلكه ترسيم شرايط موجود در سوريه است و اينكه نظام سوريه توانسته با استقامت خود به نقطه تعيينكننده بحران برسد. محور اول در سخنراني اسد مربوط ميشود به شرايط ميداني در سوريه و اينكه نبرد بين ارتش و گروههاي مسلح در چه وضعيتي است. با نگاهي گذرا به حدود سه سال جنگ در سوريه ميتوان مسير بحران را در نموداري ديد كه نقطه اوج آن در سال گذشته و به صورتي روشنتر، بعد از حملات شيميايي در غوطه واقع در حومه دمشق بود. معارضان مسلح كه بعد از مدت مديد توان سقوط نظام سوريه را از طريق نظامي نداشتند بعد از اين حمله در 21 آگوست سال گذشته، اميد به مداخله نظامي قدرتهاي خارجي داشتند تا با يك حمله گسترده خارجي بتوانند جنگ را به نفع خود تمام كنند. همه شرايط بعد از اين حمله شيميايي فراهم شده بود؛ جنگ تبليغاتي وسيع عليه نظام سوريه به راه افتاده بود و ائتلاف نظامي متشكل از امريكا، انگليس و فرانسه فراهم شده بود و در منطقه نيز تركيه و عربستان تمام امكانات لازم براي انجام مداخله نظامي در سوريه را فراهم كرده بودند. با وجود تمام شرايط اما حملهاي انجام نگرفت؛ دولت انگليس با مانعي به نام رأي مخالف مجلس عوام بازايستاد و اوباما به بهانه رأي كنگره پا پس كشيد و در نهايت نيز فرانسه حاضر نشد بار مداخله نظامي به سوريه را به تنهايي تحمل كند. اكنون، سيمور هرش با مقاله تحقيقي خود در روزنامه امريكايي نيويوركر فاش كرده كه حمله شيميايي در غوطه از سوي نظام سوريه نبوده بلكه، اقدامي مخفيانه توسط تركيه بوده است. يك وجه اين افشاگري مربوط ميشود به نمونه گازهاي استفاده شده در غوطه كه طبق اطلاعات انگليس اين نمونهها با بستههاي گاز موجود در زرادخانه تسليحات شيميايي سوريه سازگاري ندارند. وجه ديگر افشاگري هرش به شواهد متعدد از حمايت و حتي دخالت تركيه براي انجام حمله شيميايي در سوريه ارتباط دارد كه يك نمونه آن گزارش 5 صفحهاي تحليلگران آژانس اطلاعات دفاعي امريكا به معاون آژانس خود، ديويد شيد، است كه در اين گزارش شواهد در مورد حمايت تركيه از جبههلنصره براي انجام حمله شيميايي در سوريه ذكر شده است. در هر صورت، توقف مداخله نظامي در سوريه روند بحران را به نفع نظام تغيير داد تا آن كه با پيروزيهاي استراتژيك نظامي در القصير، يبرود و القلمون بتواند دست بالا را در ميدان جنگ داشته باشد. دو دور مذاكره بين نمايندگان دولت سوريه و معارضان در ژنو تحت عنوان ژنو 2 نشان داد كه معارضان به لحاظ سياسي نه انسجام دروني دارند و نه ميتوانند نمايندگان واقعي براي گفتوگو با دولت سوريه باشند. محور دوم سخنراني اسد به اين دو دور مذاكره اشاره دارد كه بعد از آن وزنه سياسي معارضان خارجنشين معلوم و مشخص شد كه آنها به جاي نمايندگي بخشي از مردم سوريه يا حتي همان گروههاي مسلح داخلي بيشتر نمايندگان دولتهاي حامي خود هستند و نقطه نظرات آنها را در مذاكرات پيش ميبرند. اكنون و بعد از پشت سر گذاشتن نقطه اوج بحران در سال گذشته، اسد جبهه مقابل خود را هم از نظر نظامي و هم از نظر سياسي در چنان وضعيتي ميبيند كه ميتواند از نقطه عطف بگويد. اين نقطه عطف به لحاظ نظامي به معناي تفوق ارتش و نيروهاي مردمي سوريه در جبههها است و به لحاظ سياسي به معناي ضرورت يافتن راه حل سياسي بر مبناي آشتي ملي است چراكه نميتوان شرايط بحران سوريه را همانند يك سال پيش دانست كه گزينه نظامي براي معارضان يك راه حل بود. با توجه به اين موضوع است كه ميتوان گفت نقطه عطف در بحران سوريه تنها يك مسير را در پيش پاي هر دو طرف بحران قرار ميدهد و آن رفتن در مسير آشتي ملي است.
نویسنده : نعيم رحماني
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: 25 فروردين 1393 - 22:40
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 122]