تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته میشود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820842980
کمی از صفرهای قرارداد فوتبالیست‌ها را صرف توسعه این رشته‌ها کنید
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: کمی از صفرهای قرارداد فوتبالیست‌ها را صرف توسعه این رشته‌ها کنید
نگاهی به سیر توسعه ورزش در ایران، نشان می‌دهد در یک دهه اخیر، مدیران به این نتیجه رسیده‌اند که علاوه بر فوتبال، روی ورزش‌های تیمی مانند والیبال و بسکتبال هم سرمایه‌گذاری کنند که صد البته نتیجه آن را هم دیده‌اند؛ اما به رغم توسعه این رشته‌های ورزشی، شاهد هیچ حرکتی در ورزش‌های نامبرده نبودیم و نیستیم.
کد خبر: ۳۹۲۹۶۳
تاریخ انتشار: ۲۵ فروردين ۱۳۹۳ - ۱۳:۴۸ - 14 April 2014
نزدیک پنج ماه دیگر بازیهای آسیای اینچئون برگزار میشود و به مانند سال‌های گذشته کشتی، وزنه‌برداری، تکواندو و یکی دو بازی تیمی مانند والیبال و بسکتبال، بالا‌ترین شانس دریافت مدال در میان سایر رشته‌ها برای کاروان ایران دارند. این همه سال گذشته و ورزش‌های ملی مانند چوگان، سوارکاری و شنا در سبد مدال‌های کاروان ایران جایگاهی ندارند.
به گزارش «تابناک»، نگاهی به دیدار هیأت‌ها و دست‌اندرکاران ورزشی با مقام معظم رهبری در سال‌ها اخیر (دست‌کم دو دهه اخیر) نشان می‌دهد که توسعه ورزش‌هایی مانند چوگان و سوارکاری، همواره از دغدغه‌های ایشان بوده، ولی هیچ گاه وضعیت این ورزش‌ها از آنچه در بیست سال پیش بوده بهتر نشده است.
بنا بر این گزارش، تقریبا در بیست سال گذشته، پنج دولت روی کار آمده و دستگاه ورزش ایران از معاونت رئیس جمهوری به یک وزارتخانه عریض و طویل تبدیل شده؛ اما نه اصلاح‌طلبان، نه اصولگرایان و نه اعتدالیون تا کنون نتوانسته‌اند گامی در راستای توسعه این ورزش‌ها بردارند.
نگاهی به سیر توسعه ورزش در ایران، نشان می‌دهد در یک دهه اخیر، مدیران به این نتیجه رسیده‌اند که علاوه بر فوتبال، روی ورزش‌های تیمی مانند والیبال و بسکتبال هم سرمایه‌گذاری کنند که صد البته نتیجه آن را هم دیده‌اند؛ اما به رغم توسعه این رشته‌های ورزشی، شاهد هیچ حرکتی در ورزش‌های نامبرده نبودیم و نیستیم.
اما تنها رویدادی که در زمینه ورزش‌های ملی در چند سال اخیر رخ داده، جهانی شدن رشته ورزشی ورزش‌های زورخانه‌ای و پهلوانی بوده که آن هم در پی مطالبات چند‌باره رهبری ده سال پیش و در دولت سید محمد خاتمی رخ داد و با راه‌اندازی فدراسیون جهانی این رشته، حرکتی در راستای جهانی شدن آن برداشته شد؛ هرچند همان رشته هم به رغم جهانی شدن، توسعه چندانی در ایران پیدا نکرد و اتفاقا رونق آن در میان کشورهای عضو این فدراسیون بیشتر از ایران بوده، دست‌کم جهانی شدن این رشته ورزشی، کاری مثبت در این زمینه بوده است.
شاید برای توسعه ورزش‌هایی به مانند چوگان و شنا و تیراندازی هم مانند ورزش‌های زورخانه‌ای باید پیگیری‌های پی‌درپی رهبری باشد تا اتفاقی اینچنین رخ بدهد، وگرنه اگر به مسئولان ورزشی ایرانی باشد که بیشترین کارشان در این زمینه، ابراز تأسف پس از ثبت چوگان از سوی آذربایجان خواهد بود.
هم‌اکنون این پرسش مطرح است؛ حتی اگر بگوییم که چوگان رشته المپیکی نیست و آن را در اولویت دوم گذاریم ـ که البته استدلالی اشتباه است ـ چرا وضعیت ما در رشته‌هایی مانند تیراندازی و شنا این گونه است؟ رشته‌هایی که علاوه بر اینکه در آیین دینی و ملی بسیار به آن توصیه شده و حتی این جذابیت را دارد که بیش از ده مدال طلا را در المپیک بیاورد؛ بنابراین، نباید برای کشوری که در برخی المپیک‌ها یک مدال طلا هم به دست نیاورده، مهم باشد؟!
این روز‌ها همه از رقم‌های میلیاردی فوتبالی‌ها دم می‌زنند و آنها هم این ارقام را در راستای قراردادهای حرفه‌ای فوتبالیست‌ها در سرتاسر دنیا می‌دانند؛ اما آیا این حرفه‌ای‌گری را نباید در مدیریت ورزشی و نسبت به رشته‌های مدال‌آوری که همه ما به آنها وابستگی دینی و آیینی داریم، نیز به کار بریم؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]
-
ورزش
پربازدیدترینها