تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833439934
آینده از آن حریفان ماست!
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: آینده از آن حریفان ماست!
مجيد جلالي
کد خبر: ۳۹۱۱۶۴
تاریخ انتشار: ۱۸ فروردين ۱۳۹۳ - ۲۱:۱۰ - 07 April 2014
همه تیم‌هایی که به فکر فوتبال آینده هستند، روی مالکیت توپ سرمایه‌گذاری می‌کنند و از مدرسان حرفه‌ای استفاده می‌کنند.
با جمع‌بندی بازی تیم‌های حاضر در لیگ قهرمانان آسیا متوجه می‌شویم که تیم‌های ایرانی با محوریت بازی درگیرانه و فیزیکی بازی می‌کنند، در حالی که چنین شیوه‌ای را در بازی تیم‌های عربی نمی‌بینیم. آنها سعی می‌کنند در مالکیت توپ بهتر باشند. این حرف به معنای آن نیست که عرب‌ها اکنون در مالکیت توپ خیلی خوب هستند ولی مشخص است که مسیرشان در این بخش است. شاید تیم‌های عربی به دلیل استفاده از بازیکنان با کیفیت خارجی می‌توانند مالکیت توپ را بهتر انجام دهند.
این کار یک پروسه زمان‌بر است ولی فوتبال را به پیشرفت با ثبات می‌رساند. مثلا تیم العین امارات از نظر مالکیت توپ از همه تیم‌های حاضر در چهار گروه بهتر است؛ همین‌طور الهلال عربستان. در نقطه مقابل اگر ما برابر این تیم‌ها به شکلی نسبی امتیاز می‌گیریم - یعنی از چهار بازی بین چهار تا شش امتیاز- صرفا به این دلیل است که از نظر قابلیت جسمانی و بدنی بهتر هستیم.
نکته مهم اینکه فوتبالیست‌های ایرانی از درگیری‌ها ترسی ندارند و شجاعانه درگیر می‌شوند ولی حریفان عربی محتاط بازی می‌کنند اما آنها در عوض وقتی صاحب توپ هستند، معلوم است که کلاس بالاتری دارند. ما در بازی درگیرانه و دوندگی‌ها بهتر هستیم و همین موضوع می‌گوید که هرچه جلوتر برویم نمی‌توانیم به آنها برسیم چون مالکیت توپ، پیشرفت با ثبات می‌آورد.بی شک مالکیت توپ در دوره زمانی بلندی که برای شکل‌گیری نیاز دارد ممکن است با چالش همراه باشد اما وقتی به قله برسد فوتبال را به کلاس بالاتری می‌رساند. در دنیا هر تیمی که بخواهد قهرمان شود یا کیفیت بهتری داشته باشد روی مالکیت توپ متمرکز می‌شود.
از منظر نگاه به آینده شاید بتوان این‌گونه تصور کرد که فوتبال فیزیکی ایران با این شیوه 15 سال بعد به تیمی شبیه ترکیه تبدیل شود. ترک‌ها از نظر بازی فیزیکی بهترین تیم جهان هستند. ما اگر می‌خواهیم در آسیا صاحب مقام شویم و تیم‌های بهتری داشته باشیم باید مسیر فوتبال‌مان را تغییر دهیم. باید راهکارهایی از قبیل همکاری باشگاه‌ها و کارشناس مراجع ذیصلاح و بالا بردن معلومات مربیگری پیدا کنیم و روی شیوه مالکیت توپ متمرکز شویم. اینطور ممکن است در کوتاه‌مدت دچار چالش شویم اما چون بازیکنان ما تکنیک و قدرت بدنی بهتری دارند، سرعت پیشرفت ما نسبت به تیم‌های عربی بسیار بیشتر خواهد بود. ما بازی شجاعانه و فیزیکی داریم و اگر روی مالکیت توپ هم وقت بگذاریم قطعا می‌توانیم سال‌های سال در غرب آسیا بی‌رقیب باشیم. در شرق البته کره و ژاپن و استرالیا پیشرفت‌های محسوسی در مالکیت توپ داشته‌اند.
در بحث مالکیت توپ و میزان اجرایی‌اش در لیگ برتر ایران باید توجه داشت که بعضی از تیم‌های ایرانی سعی می‌کنند این شیوه را اجرا کنند ولی مالکیت توپ فرآیندی است که یک دوره پیچیده دارد و تخصص می‌خواهد. این شیوه چالش برانگیز است و شاید دو یا سه ماه اول تیم را دچار سکته‌های بازی بکند که باید آنها را شناسایی و ترمیم کرد. این مدت می‌تواند تا یک سال هم طول بکشد اما وقتی به هدف برسد سرعت پیشرفت زیاد می‌شود. اغلب تیم‌های ایرانی حفظ توپ را با مالکیت توپ اشتباه می‌گیرند، در حالی که حفظ توپ تنها بخشی از مالکیت توپ است. اینجاست که باید علوم مربیگری بالا برود و باشگاه‌ها برای این کار وقت بگذارند. رسانه‌ها باید به هواداران دیدگاه بدهند و خودشان هم مالکیت توپ را بشناسند که اگر تیمی این شیوه را دنبال کرد، از آن حمایت کنند. سال‌هاست که با شیوه فعلی بازی می‌کنیم و برخی تیم‌های ما به مراحل بالای آسیا می‌رسند. اگر گروه آنها آسان باشد بیشتر بالا می‌آیند و اگر سخت باشد، کمتر! هر کدام از نمایندگان ما هم که شکست خوردند، حریفانشان براساس مالکیت توپ آنها را برده‌اند وگرنه از نظر فیزیکی در آسیا بهترین هستیم.
مالکیت بخش‌های مختلفی دارد که از فردی تا گروهی – تیمی را شامل می‌شود. فرآیند فنی‌اش ترکیبی و پیچیده است که حفظ توپ بخش کوچکی از آن است. مالکیت توپ یک کلاس بازی است. با همه این احوال با این وضعیت امید چندانی به موفقیت تیم‌های ایرانی در آسیا نداریم. دیده شده که یک تیم معمولی قطری در ایران می‌بازد ولی در همان حال کاملا مشهود است که از نظر مالکیت توپ کلاس بهتری دارد. ما روی ضربات ایستگاهی، کرنرها و درگیری‌ها قلدرتریم و گل می‌زنیم اما مشخص است که آینده متعلق به حریفان ماست. عربستان مربی هلندی می‌آورد و چند سال صبر می‌کند و حتی به جام جهانی نمی‌رود چون مسیر را شناسایی کرده است. همه تیم‌هایی که به فکر فوتبال آینده هستند، روی مالکیت توپ سرمایه‌گذاری می‌کنند و از مدرسان حرفه‌ای استفاده می‌کنند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
ورزش
پربازدیدترینها