واضح آرشیو وب فارسی:فارس: حامد شهبازی
سه عامل پیش روی افغانستان و دردسرهای عمو سام
رییس جمهوری آمریکا در گردابی خودساخته به دام افتاده است؛ نه در خانه حمایتی برای تمدید حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان می بیند نه در افغانستان تمایلی برای امضای توافق امنیتی دوجانبه مشاهده میشود.
مردم افغانستان در حالی با هزار امید به پای صندوقهای رای رفتند تا آیندهای بهتر را برای این کشور جنگ زده رقم بزنند که هنوز هم ابهامات بسیاری درباره امنیت و انتقال سیاسی در این کشور وجود دارد. در عین حال چشم انداز بهبود وضعیت اقتصادی این کشور به نحوی است که سوالات متعددی را در این رابطه رقم زده که افغانستان چگونه با چالشهای ناشی از خروج نیروهای آمریکایی و ایساف و پیامدهای آن روبرو خواهد شد. هنوز هم افغانهایی هستند که می هراسند که در پی خروج نیروهای بیگانه پس از سال 2014 احتمال وقوع جنگ داخلی وجود دارد و برخی منابع از تشدید خروج افغانها از پایتخت به سبب افزایش درگیریهای احتمالی خبر می دهند. در این میان امنیت، تحولات سیاسی و اقتصادی در سالهای 2014 و 2015 به طور اجتناب ناپذیری تحت تاثیر سه عامل خواهد بود: عامل اصلی نخست این است که آیا نیروهای امنیتی افغانستان(آنساف) قادر خواهند بود در پی خروج نیروهای بیگانه دستکم در سطحی که در سال 2013 عمل کردند، نسبت به تامین امنیت اقدام کنند در عین حال که حمایتهای لجستیکی را تقویت کرده و تلفات نیروها را به حداقل برسانند یا خیر؟ عامل دوم این امر خواهد بود که به رغم مخالفتهایی که از سوی دولت کرزی در قبال امضای توافق امنیتی دوجانبه با آمریکا صورت گرفته آیا با روی کار آمدن رییس جمهوری جدید چنین توافقی امضا خواهد شد تا حضور حدود 10 هزار نیروی آمریکایی پس از سال 2014 را قطعی نماید و برای دیگر کشورهای ائتلافی، برعهده گرفتن تعهدات مشابهای را میسر سازد یا خیر؟ در این صورت وضعیت و نوع ماموریت و استقرار نیروهای آمریکایی و متحدان آن و حمایتهای مالی بین المللی نیز از اهمیت دوچندانی برخوردار می شود. انتخابات ریاست جمهوری که اخیرا برگزار شد عامل سومی است که به طور عمیقی بر تحولات سیاسی، امنیتی و اقتصادی افغانستان طی ماهها و احتمالا سالهای آتی تاثیرگذار خواهد بود. هر سه این عوامل در عین حال بر مذاکرات آتی بین دولت افغانستان و طالبان تاثیرگذار است در عین حال که اوضاع اقتصادی نابسامان این کشور بر امنیت و ثبات این کشور جنگ زده تاثیرات کوتاه مدت و میان مدت بسیاری به دنبال خواهد داشت که از حوصله مطلب حاضر خارج است. در کنار عواملی که اشاره شد اعمال نفوذ برخی همسایگان و قدرتهای منطقهای در امور افغانستان بر تشدید یا کاهش درگیریهای داخلی افغانستان تاثیر بسزایی دارد و می تواند به باثبات شدن این کشور کمک نماید یا این کشور را درگیر مناقشات خونین و طولانی سازد. به نظر می رسد که اکثریت مردم افغانستان بیش از این به تمدید حضور نیروهای آمریکایی و دیگر نیروهای خارجی در این کشور تمایلی ندارند حتی با وجود ملاحظاتی که درباره توانایی نیروهای افغان به منظور تامین امنیت حداکثری وجود دارد اما سیاست اهرمی در دست سیاستمداران است و وقوع هر رویدادی را باید محتمل دانست. اقتصاد افغانستان در سال 2014 هم به نظر نمی رسد با تحول مثبتی همراه باشد اما برگزاری بدون حاشیه و با حداقل دغدغههای امنیتی انتخابات ریاست جمهوری این کشور باعث تقویت اطمینان و آرامش مردم افغانستان و جامعه بین الملل خواهد شد. مقامات آمریکایی بدقت تحولات افغانستان را رصد می کنند چرا که انتقادات از عملکرد دولت آمریکا در این کشور در میان مردم آمریکا بشدت افزایش یافته و بسیاری حضور نظامی آمریکا در افغانستان را بیهوده و با کمترین دستاوردها می دانند که صرفأ به کشته شدن 2 هزار و 300 آمریکایی و صرف 600 میلیارد دلار از سال 2001 منجر شده است. نظرسنجی شبکه تلویزیونی سی ان ان در ماه دسامبر فاش کرد که مخالفت آمریکاییها در قبال جنگ افغانستان به 82 درصد رسیده که به مراتب مخالفت بیشتری را به نسبت جنگ عراق نشان می دهد. تنها یک چهارم پاسخ دهندگان خواهان باقی ماندن نیروهای آمریکایی پس از خروج کامل نیروها از افغانستان هستند. اوباما در گردابی خودساخته به دام افتاده است؛ نه در خانه حمایتی برای تمدید حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان می بیند نه در افغانستان تمایلی برای امضای توافق امنیتی دوجانبه مشاهده می شود. دردسرهای اوباما همچنان ادامه دارد. شکست پشت شکست مهمترین دستاورد دولت کنونی آمریکاست. عمو سام چه زمانی از شکستهایش عبرت می گیرد روشن نیست. انتهای پیام/.
93/01/17 - 15:29
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 94]