تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820494643
حاتمی‌کیا: سال 88 پسرهایم با بلندگوی کارگردانی من روی پشت بام الله اکبر می‌گفتند/ گرایش بچه‌های من به موسوی بود
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
حاتمی‌کیا: سال 88 پسرهایم با بلندگوی کارگردانی من روی پشت بام الله اکبر می‌گفتند/ گرایش بچه‌های من به موسوی بود
شماره ویژه نوروز ماهنامه مهرنامه به همراه گفت و گوی با ابراهیم حاتمی کیا منتشر شد.
به گزارش نامه نیوز، در این شماره گفت و گوی اصلی و عکس روی جلد مجله به ابراهیم حاتمی کیا، فیلم چ و همچنین شهید چمران اختصاص پیدا کرده است. در این گفت و گو حاتمی کیا به موضوعات مختلفی پیرامون فیلم «چ» و حواشی آن اشاره کرده است.
او برای اولین بار خاطرات خود از حوادث سال 88 را نیز بازگو کرده است. ابراهیم حاتمی کیا در این گفت و گو به سال 88 اشاره کرده و گفته است:« خاطره ای برای شما از زندگی شخصی خودم در سال 88 تعریف می کنم. از بیان این خاطره قصد دارم رفتار خودم با پدرم را مقایسه کنم. ما در خیابان پامنار زندگی می کردیم. در جریان 17 شهریور وقتی تیراندازی ها شروع شد، قصد داشتم به همراه پسرعموهایم از خانه فرار کنم و به خیابان بروم. پدرم در خروجی خانه را قفل کرد و حتی برای اطمینان پشت بام را هم بست. هیچ راه فراری از خانه برای ما باقی نگذاشت. بعد هم تاکید کرد که اگر شماها از خانه بیرون برویم، چنین و چنان می کند. آن موقع کلی به پدرم تکه انداختیم و ایراد گرفتیم که ببنید این آدم چقدر به زندگی وابسته شده که جرات ندارد از خانه بیرون بیاید و قدم به خیابانی بگذارد که بوی باروت و شهدا را می دهد. یادم می آید در سال 88 این اتفاق به شکلی دیگر برای من تکرار شد. گرایش فکری و سیاسی بچه های من همگی به آقای موسوی بود و در کوران حوادث پس از انتخابات سال 88 اینها به پشت بام می رفتند و با بلندگوی کارگردانی من الله اکبر می گفتند. این همان بلندگویی بود که در همه فیلم ها از آن استفاده می کنم. حالا دست بچه ها افتاده بود. من بین دو راهی مانده بودم. یا به همان روش پدر ، یا به روش نو جوانی خوم.»
حاتمی کیا ادامه می دهد:« دقیقا همان لحظات یاد ایشان افتادم. اگر می خواستم روش ایشان را انجام بدهم باید راه پشت بام را می بستم. اگر جلوی اینها را نگیرم بچه ها با بلندگو کل محله را روی سرشان گذاشته بودند و ممکن بود مشکلاتی درست کنند. مدام از خودم سوال می کردم که مانع بشوم یا نشوم؟ همه این دغدغه ها طی چند ثانیه مدام در ذهن من می گشت. تنها کاری که توانستم بکنم این بود که به بچه ها بگویم بلندگویم را پس بدهید. زمانی اصلا در تخیل من نمی گنجید که اتفاقاتی رخ دهد و من یک گوشه تماشا کنم. البته حالا جایی این بحث نیست و نمی خواهم آن را بازکنم. اما می خواهم از برهان خلف به یک نتیجه برسیم. اگر سال 1381 قرار بود فیلم «چ» را بسازم، مطمئن باشید این فیلمی نمی شد که اکنون دیده اید.»
او در این گفت و گو به حواشی پیرامون ساخت فیلم «چ» اشاره می کند.
1392/12/26
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 260]
-
گوناگون
پربازدیدترینها