تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837100165
پرداخت آب بها در ازای آب‌های آلوده!
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
گزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های صبح دوشنبه پرداخت آب بها در ازای آب‌های آلوده! روزنامه‌های صبح امروز ایران در سرمقاله‌های خود به مهمترین مسائل روز کشور و جهان پرداخته‌اند از جمله «واگرایی عربی در خلیج فارس»،«آثار منطقه‌ای فتح در یبرود»،«فریاد اعتراض عوامل جاسوسی آمریکا»،«تولید آثار فاخر هنری قاعده نظام اسلامی شود»، «آزادی یبرود مقدمه ای برای آزاد سازی حلب»،«خودروهایی که گران می‌چرخند!»،«چهارشنبه‌سوری کم‌خطر»،«بررسی برخی ابعاد حقوقی چهارشنبه سوری»،«پرداخت آب بها در ازای آب‌های آلوده!»،«بایسته‌ها و نبایسته‌های اقتصاد مقاومتی»و... که برخی از آنها در زیر می‌آید.
خراسان:واگرایی عربی در خلیج فارس «واگرایی عربی در خلیج فارس»عنوان یادداشت روز روزنامه خراسان به قلم علیرضا رضاخواه است که در آن می خوانید؛شکاف در شورای همکاری خلیج فارس علنی شده است. شورایی که عربستان خود را آقای سایر کشورهای عضو در آن می داند اندک اندک می رود تا کارآیی سیاسی خود را از دست داده و البته در آستانه فروپاشی عملی هم قرار گیرد. این در حالی است که سعودی ها هنوز در رویای تبدیل شورای همکاری خلیج فارس به یک اتحادیه منطقه ای برای مقابله با موج تغییرات در خاورمیانه هستند. صحبت از اخراج قطر از شورای همکاری خلیج فارس و فروپاشی این بلوک منطقه ای است. عربستان، امارات و بحرین همزمان در اقدامی اعتراض آمیز سفرای خود را از دوحه پایتخت قطر فراخوانده اند. "بلال ساب" تحلیلگر اندیشکده آمریکایی "شورای آتلانتیک" در این رابطه می نویسد: اتحاد شرکای آمریکا در خلیج فارس به سرعت رو به پایان است و اهمیتی ندارد که عربستان در این راستا چقدر فشار وارد کند. بی جهت نیست که پادشاه اردن از واشنگتن برای میانجی گری میان دوحه و ریاض کمک خواسته است. سه کشور فوق دلیل این حرکت انتحاری خود در برخورد با یک عضو دیگر شورای همکاری را عدم پایبندی دوحه به توافقنامه ای که در نوامبر 2013 به امضای اعضا رسید ، اعلام کرده اند. معترضان به سیاست های منطقه ای دوحه اعتقاد دارند که با وجود اینکه این توافقنامه به امضای تمیم بن حمد آل ثانی، امیر قطر رسیده است اما با گذشت بیش از سه ماه از امضای آن ، قطر هیچ اقدام لازمی برای اجرایی کردن آن اتخاذ نکرده است. از سوی دیگر کویت و سلطان نشین عمان تاکنون بیانیه ای درباره اقدام عربستان سعودی،امارات و بحرین در فرا خوانی سفیران خود از دوحه صادر نکرده اند. ظاهرا سکوت کویت بخشی از نقشه تحرکات برای حل مشکل است. شکافی تازه و اختلافاتی کهنه تحلیلگران معتقدند اگر چه شکاف تازه بی سابقه است، اما اختلاف بین کشورهای عربی حوزه خلیج فارس هرگز تازگی ندارد. شورای همکاری خلیج فارس در سال ۱۹۸۱ با هدف مقابله با نفوذ و آنچه تهدید استراتژیک جمهوری اسلامی ایران خوانده می شود، تشکیل شد. جز این هدف، این ۶ کشور که بیش از یک سوم از ذخیره نفتی جهان را در خود دارند، از همان آغاز دچار اختلاف بودند، از جمله اختلافات مرزی که هنوز حل نشده است. با این حال، هیچ گاه اختلافات تا این حد جدی نشده بود که سه کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس یک جا سفیران خود را از یک کشور عضو دیگر در اعتراض به سیاست خارجی آن فرا خوانند. عبدالباری عطوان می نویسد: بحران اخیر این شورا را به سه اردوگاه تقسیم کرده است که اردوگاه اول شامل عربستان سعودی، امارات و بحرین است که قوی تر و ثروتمندتر از اردوگاه دوم است که قطر به تنهایی در آن قرار گرفته است. در طرف سوم نیز دو کشور بی طرف قرار دارد، کشور اول عمان است که تصمیم گرفته حضور خود در شورای همکاری را کم کند و به تدریج از آن دور شود و به همین علت با واحد پولی واحد در کشورهای خلیج فارس مخالفت کرده و طرح اتحادیه مطرح شده از سوی سعودی ها را نیز رد کرده و روابط قوی خود با ایران را حفظ کرده است. کشور دیگر کویت است که ترجیح داده در بحران کنونی از هیچ طرفی جانبداری نکند تا بتواند نقش میانجی را ایفا کرده و اختلافات موجود در شورا را کاهش دهد، به ویژه اینکه نشست سران عربی در 24 مارس جاری [4 فروردین 1393] در این کشور برگزار خواهد شد و کویت به دنبال ارائه موضع واحد از سوی کشورهای خلیج فارس است. اما چه عاملی باعث شده است تا شکاف میان امیر نشین های حاشیه خلیج فارس این گونه نمایان شود؟ عربستان و مثلث قدرت قطر ظاهرا پخش سخنرانی تند «یوسف القرضاوی»، پدر معنوی اخوان المسلمین از تلویزیون دولتی قطر به ویژه سخنان وی علیه حاکمان امارات عامل اصلی بایکوت دوحه از سوی عربستان، امارات و بحرین است، اما ریشه این اختلافات عمیق تر از این سخنان یک مفتی مصری است. قطری ها سال هاست که تلاش می کنند در دوران گذار کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس از جوامع قبیله ای به سمت موجودیت های مدرن و امروزی جایگاه عربستان در رهبری بلوک عربی خاورمیانه را از آن خود کنند، آنها هم چون رقیب سعودی شان بر وهابیت و سلفی گری تاکید دارند اما با تفسیری متفاوت. تفاوتی اندک اما آنقدر مهم که بتواند حیات فرزندان سعود را به چالش بکشد. بیداری اسلامی و موج اعتراضات مردمی در کشورهای عربی باعث شد تا در 3 سال گذشته اختلاف میان دوحه و ریاض بیش از پیش نمایان شود. ثروت هنگفت ، شبکه تلویزیونی الجزیره و رابطه نزدیک با رهبران اخوان المسلمین مثلث قدرت قطر در جریان تحولات عربی بوده است. بیش فعالی سیاسی دوحه در این سالها باعث شد تا آل ثانی و آل سعود به دفعات در شرایط تضاد منافع با یکدیگر رو در رو شوند. رقابت از کابل تا قاهره قطر حامی اصلی اخوان المسلمین در مصر و دیگر کشورهای خاورمیانه به حساب می آید. وقتی اخوان المسلمین مصر در قدرت بودند، بزرگترین کمک کننده مالی وسیاسی دولت آنها بود. دوحه کودتای نظامی در قاهره را محکوم می کند و همچنان از هواداران مرسی و اخوان المسلمین حمایت می کند. این در حالی است که عربستان حامی نظامیان مصری بوده و جماعت اخوان المسلمین را یک گروه تروریستی می داند. قطر همچنین متهم است که در سوریه از گروه های تندروی پرنفوذ در صحنه، مانند جبهه نصرت که مرتبط با القاعده است، حمایت می کند. این گروه رقیب ارتش آزاد سوریه مورد حمایت عربستان سعودی است. گفته می شود اخوان المسلمین سوریه، منظم ترین گروه سیاسی این کشور، هم از حمایت قطر برخوردار است. در برخی رسانه های سعودی حتی این اتهام هم مطرح است که قطر، از حوثی ها در یمن حمایت می کند، آنهایی که بین سالهای ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ با نیروهای سعودی در مرزهای جنوبی این کشور با یمن جنگیدند و در حال حاضر با قبیله حاشد و سلفی های متحد آنها در شمال یمن می جنگند. همچنین آل خلیفه متهم است که از جماعت اخوان در خاک عربستان نیز حمایت مالی و معنوی می کند. پیش از بهار عرب، قطر نقش مهمی در سال ۲۰۰۸ در پایان دادن به ۱۸ ماه اختلافات سیاسی در لبنان ایفا کرد. حمد بن خلیفه، امیر وقت قطر، رهبران سیاسی لبنانی را برای گفت وگو به دوحه دعوت کرد و سرانجام "توافقنامه دوحه" را امضا کردند که به موجب آن میشل سلیمان فرمانده وقت ارتش، رئیس جمهور این کشور شد. در آن زمان هم ریاض و دوحه برای کسب نفوذ در لبنان با هم رقابت داشتند. عربستان از ائتلاف ۱۴ مارس به رهبری سعد حریری حمایت می کرد و قطر در کنار ائتلاف ۸ مارس ایستاده بود. سال گذشته میلادی، قطر به طالبان افغانستان اجازه داد که در دوحه، دفتر باز کنند تا زمینه گفت وگو ها برای دستیابی به صلح درافغانستان، فراهم شود. اگرچه پس از اعتراض شدید دولت افغانستان به افتتاح این دفتر زیر نام "امارت اسلامی افغانستان"، بسته شد. اما گزارش شده که شماری از رهبران طالبان هنوز در قطر زندگی می کنند. شیخ حمد آل ثانی که قدرت را در تابستان گذشته به فرزندش واگذار کرد، در دو دهه گذشته خود را به قهرمان مقابله با سیاست های عربستان در منطقه تبدیل کرد. با این حال امروز عربستان دیگر نمی خواهد شاهد قطری متمرد باشد و تصمیم گرفته است به نوعی این کشور را تحت فشار سیاسی قابل توجهی قرار دهد. عربستان می خواهد با فشار بر امیر جوان قطر او را به انفصال از سیاست های پدرش وادار کند. اقدامی که همزمان می تواند به فروپاشی شورای همکاری خلیج فارس منتهی شود . حال باید دید که میانجی گری کویتی ها قطار خارج شده از ریل شورای همکاری را به جایگاه اولش باز می گرداند یا واگرایی عربی در خلیج فارس ادامه خواهد یافت. کیهان:آثار منطقه ای فتح در یبرود «آثار منطقه ای فتح در یبرود»عنوان یادداشت روز روزنامه کیهان به قلم سعدالله زارعی است که در آن می خوانید؛عملیات ارتش در «یبرود» و پاکسازی کامل این منطقه حساس نشان داد که تروریزم یک شکست استراتژیک را در مقابل سوریه پذیرفته است. یبرود بعد از القصیر که در عملیات خرداد ماه گذشته پاکسازی گردید، دومین اقدام مهم به حساب می آید هر چند ارتش در فاصله 9 ماه اخیر در اکثر صحنه های عملیاتی به موفقیت هایی رسیده است ولی عملیات ظفرمند «یبرود» دارای معنای برجسته تری است و یک ضربه اساسی به تروریزم در سوریه به حساب می آید. «یبرود» بعد از سقوط القصیر، برای تروریست ها یک نقطه حیاتی و منحصر به فرد به حساب می آمد و از این رو بسیار به سختی این منطقه را ترک کرد و در این راه صدها کشته داد که بعضی از آنها، نیروهای کلیدی داعش به حساب می آمدند. یبرود یک نقطه وصل جدید بین سوریه و لبنان و به عبارت دیگر بین مناطق تحت سیطره تروریست ها و جهان خارج به حساب می آمد و بعد از سقوط القصیر جایگاه ویژه ای در عملیات تروریست ها بخصوص نیروهای داعش داشت و لذا سقوط یبرود تأثیر جدی بر نیروهای تروریستی و کشورهای حامی آنان خواهد داشت. یبرود از نظر دو دولت ترکیه و عربستان، نقطه «آزمون نهایی» گروههای مسلح وابسته به این دو کشور در سوریه است و در صورت پیروزی در این نقطه استراتژیک می توان به توانایی این گروهها در تغییر فضای کنونی سوریه امید بست و در صورتی که آنان نتوانند این نقطه را که از حمایت ویژه برخوردارند، در دستان خود نگه دارند، نمی توانند در صحنه های دیگر نیز موقعیت های خود را حفظ کنند. یبرود بین القصیر و تلکلخ واقع شده و به مرزهای لبنان و عناصر وهابی متعصب در طرابلس متصل است. تصرف این منطقه مهمترین پل مستقیم ارتباطی تروریست ها با مناطق آزاد بری و بحری (لبنان و مدیترانه) را از بین برده است و این آخرین امید ترکیه و عربستان به امکان حفظ تروریست ها را به یأس مطلق تبدیل می کند. از این رو یک ساعت پس از سقوط یبرود و تسلط ارتش بر آن، باراک اوباما با صراحت گفت «بدون تردید اسد پیروز شده است».با سقوط یبرود، عربستان و ترکیه باید راه حل دیگری در برابر اسد دنبال نمایند. دو روز پیش یکی از رهبران شیعه ترکیه گفت «سیاست دولت ترکیه در مورد سوریه تغییر نکرده ولی متوقف شده است». توقف ماشین سیاسی و نظامی عربستان و ترکیه در سوریه در واقع ریاض و آنکارا را در موضع ضعف قرار داده و آثار این سکته نه فقط در سوریه بلکه در کل منطقه پدیدار خواهد شد و از این رو پذیرفتنی است اگر بگوئیم عربستان و ترکیه باید حتی در انتظار یک سلسله حوادث داخلی ناشی از سرخوردگی اجتماعی از سیاست های دولتی باشند. منطقه قلمون و یبرود منطقه سیطره پیچیده ترین و برجسته ترین چریکهای گروه های تروریستی و بخصوص نیروهای داعش بود. داعش در میان گروه های مسلح تروریستی در سوریه برجستگی خاصی دارد چرا که سالهاست تحت تعالیم ابوبکر البغدادی آموزش های سخت نظامی و چریکی دیده و تحت عملیات عقیدتی ویژه بوده است و لذا این نیروها در مقایسه با نیروهای جبهه النصره و جیش الحر از استقامت بسیار بیشتری برخوردار می باشند. از این رو وقتی این گروه شکست می خورند، برای جبهه النصره و جیش الحر جایی باقی نمی ماند. احمد الجربا، یک روز پس از شکست تروریست ها در یبرود ادعا کرد که عامل اصلی شکست آنان در یبرود اختلاف میان داعش و النصره و ارتش آزاد بوده است و نه قوت ارتش و نیروهای حامی آن. این سخن الجربا چندان دقیق نیست چرا که از یک سو نیروهای عمل کننده در یبرود از زبده ترین نیروهای داعش بوده و ارتش حر در آنجا حضور نداشته است تا با دو گروه دیگر اختلاف داشته باشند. کما اینکه هیچ گزارشی از وقوع اختلاف و درگیری بین داعش و جبهه النصره در یبرود منتشر نشده است. بنابراین می توان گفت که نیروهای مقاومت سوریه بر پُرقدرت ترین جریان تروریستی غلبه کرده است و از منظر دیگر، اگر گروههای تروریستی در سوریه دچار اختلاف شده اند، اختلافشان بعد از وقوع شکست از مقاومت در سوریه به وجود آمده است وگرنه چگونه دو گروه که از یک منبع تغذیه شده و برای یک هدف می جنگند دچار اختلاف آنهم در مرحله قبل از پیروزی بر دشمن مشترک می شوند! داعش و جبهه النصره و ارتش آزاد هر سه بطور مشترک از سوی غرب، کشورهای عربی، رژیم صهیونیستی و ترکیه حمایت شده اند و همه برای اسقاط دولت اسد و برچیدن جبهه مقاومت به میدان آمده بودند. آنان، زمانی دچار اختلاف شدند که حزب الله لبنان کمر آنان را در القصیر شکست و ارتش سوریه، دمشق را از محاصره آنان خارج کرد. موقعیت حزب الله در لبنان، بعد از موفقیت عملیات جبهه مقاومت در «یبرود» مستحکم تر می شود. یبرود طی ماههای گذشته منطقه اصلی تجهیز ماشین های بمب گذاری شده علیه اهداف لبنانی بوده و سامانه شلیک موشک به منطقه بقاء در این منطقه قرار داشته است. در واقع اقدامات تروریستی ضد لبنان توسط فرماندهی القاعده در یبرود در منطقه «عرسال» استان هرمل لبنان طراحی و دنبال می شد که با سیطره مقاومت بر یبرود، عرسال نیز تسلیم شده و حزب الله لبنان می تواند وضع آرامتری در لبنان داشته باشد. شکست تروریزم در یبرود، شکست تروریزم وهابی در طرابلس و شکست تروریزم در صیدا به حساب می آید از این رو می توان گفت پیروزی در یبرود، چشم انداز بهتری را در اختیار حزب الله قرار داده و بار دیگر توجه نیروهای اجتماعی لبنان به حزب الله و مقاومت جلب می شود. می توان گفت تحت تاثیر پیروزی یبرود، کمیته وزارتی لبنان مقاومت در برابر خواست حزب الله را کنار گذاشت و پذیرفت که سلاح مقاومت یک سلاح استراتژیک برای دفاع از کیان، سرزمین و مردم لبنان در برابر دشمن خارجی است و رئیس جمهور لبنان - میشل سلیمان - که در پایان دوره خود قرار دارد، یک گام به عقب برداشت و با صراحت اعلام کرد که حزب الله بخشی از واقعیت لبنان است و بدون توجه به آن نمی توان به کابینه لبنان شکل داد. این در حالی است که تا دو هفته قبل از اعلام رسمی پیروزی در یبرود، سلیمان، حزب الله را به قربانی کردن منافع لبنان در طرح های منطقه ای متهم کرده بود. بنابراین کاملا واضح است که پیروزی در یبرود، برتری خاصی به موقعیت حزب الله در لبنان داده است. به موازات آن، مخالفان حزب الله در موقعیت ضعیف تری قرار گرفته و تجربه ثابت کرده است که مخالفان در موقع ضعف، انعطاف بیشتری داشته و به حل و فصل مسایل علاقه مندتر بوده اند. پیروزی در یبرود، ضمن آنکه استانهای حمص، حما و طرطوس را امن تر می کند در عین حال راه را برای عملیات ارتش در حلب هموارتر می کند چرا که با شکافته شدن جبهه شرقی، جبهه غربی و جبهه شمالی تروریست ها در حلب که طی ماههای اخیر روی داد، تروریست ها بخصوص در جبهه غربی حلب به کمک فرماندهی مرکزی القاعده در یبرود وابسته بودند، با سقوط یبرود، جبهه غربی حلب سقوط خواهد کرد و کار برای ارتش در بخش های شمالی نیز آسان می شود. پیروزی ارتش در یبرود اعتماد نفس زیادی به نیروهای نظامی سوریه می دهد و هرگونه تردید درباره اینکه می توان استانهای آلوده - حلب، ادلب، رقه و دیرالزور- را آزاد کرد، از میان برمی دارد و موضع ارتش را در مقابل جبهه تروریزم منسجم تر می نماید. پیروزی در یبرود، ساکنان حلب را به نفع اسد به حرکت در می آورد کما اینکه در ماههای گذشته شاهد تظاهراتی به نفع اسد در این شهر حساس بوده ایم. حرکت هواداران اسد در حلب، تروریست ها را بشدت دچار مشکل می کند چرا که حیوان تروریسم بدون داشتن یک «شکم مطمئن» نمی تواند به حرکت خود ادامه بدهد. در گذشته و تا همین چند روز پیش داعش هرگونه حرکت هواداری از اسد را با شدت تمام و استفاده از همه ظرفیت نظامی قلع و قمع می کرد. همین هفته گذشته تروریست ها بیش از 30 نفر از اهالی حلب که در تظاهرات هواداری از اسد شرکت کرده بودند را در میدان مرکزی شهر به گلوله بستند این نشان می دهد که حرکت مردمی به نفع اسد در حلب، این جریان تروریستی را ریشه کن می کند. از سوی دیگر آزادی بقیه حلب از سیطره تروریست ها سبب شکست نزدیک آنان در رقه، دیرالزور و ادلب خواهد شد چرا که پیروزی اسد در حلب کارکردی نظیر فتح خرمشهر توسط رزمندگان اسلام در سال 1361 خواهد داشت. پیروزی در یبرود نشان می دهد مقاومت تنها جریانی است که می تواند فتنه القاعده و وهابیت را خنثی نماید. در واقع نبرد یبرود یک وزن کشی واقعی میان جبهه تروریستی وهابی با جبهه مقاومت به حساب می آید. از این منظر یبرود تا حد زیادی سرنوشت درگیری این جبهه تروریستی که آشکارا از حمایت همه جانبه غربی، عربی، صهیونیستی و ترکی برخوردار می باشد را در عراق، سوریه و لبنان مشخص می کند و این می تواند بازتاب گسترده ای در منطقه پیدا کرده و دامنه آن به بحرین و یمن که در معرض توطئه های مشابهی هستند، برسد. نبرد یبرود برای صهیونیست ها نیز بسیار تلخ بود چرا که اسرائیلی ها می دانند چریکهای داعش به مراتب از نیروهای ورزیده اسرائیل ورزیده تر هستند. پیروزی حزب الله در یک جنگ درون شهری با نیروهای ورزیده داعش به این سوال پاسخ می دهد که در صورت وقوع درگیری بین حزب الله و اسرائیل در منطقه جلیل شمالی، صغد و ... چه کسی در نهایت سرنوشت درگیری را رقم می زند؟ جمهوری اسلامی:فریاد اعتراض عوامل جاسوسی آمریکا «فریاد اعتراض عوامل جاسوسی آمریکا»عنوان سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی به قلم حسن خیاطی است که در آن می خوانید؛مارک زوکربرگ، بنیان گذار بزرگترین شبکه اجتماعی ـ مجازی جهان شب شنبه در صفحه فیس بوک خود خطاب به باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا نوشت: "جاسوسی دولتی از شهروندان، ما را خسته و درمانده کرده است". این گله گذاری بنیان گذار فیس بوک، از رئیس دولت آمریکا یک روز پس از انتشار گزارشی صورت گرفت که در آن گزارش فاش گردید سازمان امنیت ملی آمریکا موسوم به "ان.اس.ای" از صفحات فیس بوک کاربران در ساخت بدافزارهای اینترنتی سود می برد و این صفحات را تبدیل به ابزاری برای جاسوسی گسترده از شهروندان و اعضای فراوان این شبکه بزرگ مجازی جهان کرده است. در یادداشت زوکربرگ، جمله ای که بیشتر از سایر بخشهای آن خودنمایی می کند این جمله است که می گوید: "وقتی مهندسان ما سخت تلاش می کنند تا امنیت فیس بوک را بالا ببرند، تصور ما این است که داریم از کاربران در برابر "تبهکاران" حفاظت می کنیم نه دولت آمریکا(!)، اگر دولت آمریکا شفاف تر عمل نکند، مردم بدترین حدس ها و گمان ها را در این باره متصور خواهند شد." این جمله اوج درماندگی و کلافگی یکی از مهره های دستگاه حاکم بر آمریکا را نشان می دهد که دستگاه امنیتی این کشور از آنها و دستاوردهای فنی و ابزارهایشان برای جاسوسی در سطح بین المللی و در میان قشر گسترده ای از مردم جهان که همه روزه با این ابزارها سروکار دارند، سوءاستفاده می کند. هرچند آگاهی از حجم گسترده برنامه های سازمان های امنیتی آمریکا برای جاسوسی از شهروندان خود و سایر کشورهای جهان قبلاً هم وجود داشت، اما نخستین بار به طور رسمی این فعالیت ها با افشاگری های ادوارد اسنودن کارمند سابق نهادهای اطلاعاتی آمریکا برملا شد. هزاران مدرک و سند افشا شده توسط اسنودن، فاش ساخت که "ان.اس.ای" از طرق مختلف به حساب های کاربران 9 شبکه بزرگ اجتماعی و ارتباطی در اینترنت دسترسی دارد. در اسناد فاش شده از شرکت هایی مانند گوگل، فیس بوک، یاهو، اسکایپ، ای.اوال، اپل، یوتیوب، پل تاک، مایکروسافت، توئیتر، لینکدین و... به عنوان شرکت هایی نام برده شده که آمریکا از طریق آنها اقدام به جاسوسی می کند. پس از این افشاگری بود که جمعی از شرکت های یاد شده به اتفاق، گروهی را تشکیل دادند که مأموریت آن "اصلاحات در نظارت دولتی" تعریف شد و این گروه خواستار تغییرات گسترده و ساختاری در برنامه های نظارتی و اطلاعاتی دولت آمریکا شدند. گذشته از جاسوسی های آمریکا از شهروندان عادی سراسر دنیا، براساس افشاگری های اسنودن مشخص گردید که دولت واشنگتن از مکالمات حداقل 35 نفر از سران دولت های دیگر نیز استراق سمع کرده است که در این راستا حتی از سران دولت های متحد با دولت آمریکا نیز غافل نبوده و از صدراعظم آلمان گرفته تا نخست وزیر انگلیس و سران سایر کشورها جاسوسی کرده است. بر اساس همین افشاگری ها بود که سران کشورهای اروپایی در حاشیه اجلاس بروکسل با صدور بیانیه ای از دولت آمریکا خواستند به برقراری اعتماد متقابل روی آورد و به حاکمیت سایر دولت ها احترام بگذارد. این بیانیه در حالی صادر گردید که چند هفته بعد مشخص شد آمریکا در جاسوسی های خود از امکانات سازمان های جاسوسی دولت های اروپایی نیز سود می برد و در واقع از شرکای جاسوسی خود نیز جاسوسی می کند! با این حال، دولت آمریکا نه تنها به جار و جنجال های رسوایی جاسوسی از سران دولت ها وقعی ننهاده، بلکه اوباما یک هفته پس از افشای این ماجرا در طرحی که به نظر می رسید هدف از ارائه آن کمک به فروکش کردن جاروجنجال ناشی از این رسوایی است، ادعا کرد کنترل بیشتری بر اقدامات نظارت و پایش آژانس امنیت ملی آمریکا اعمال می کند اما در عین حال از توانمندی های دولت برای جاسوسی الکترونیکی در راستای آنچه "مبارزه با تروریسم" خوانده می شود، نخواهد کاست. هر چند گله گذاری بنیان گذار فیس بوک از دولت آمریکا نشان می دهد برنامه های جاسوسی واشنگتن تا چه میزان موجب کلافگی و درماندگی گردانندگان شبکه های بزرگ اجتماعی شده است، اما همانگونه که "ریچارد فالکنرات" مقام سابق امنیت داخلی آمریکا اذعان کرده، نباید فراموش کرد که شرکت هایی مانند فیس بوک، گوگل، اپل، یاهو، توئیتر و... عمدتاً در آمریکا مستقر هستند که اساساً با کمک و بودجه دولت این کشور بنیان گذاری شده اند و از نظر تاریخی و استراتژیک روابط و همکاری بسیار نزدیکی با دولت آمریکا دارند و همین شرکت ها هستند که زمینه دسترسی دولت آمریکا به اطلاعات افراد، شرکت های اینترنتی، مخابراتی و رایانه ای در سراسر جهان را فراهم می کنند. شاید این گله گذاری از آن جهت باشد که مسئولان این شرکت ها تصور نمی کردند این چنین مورد سوء استفاده قرار گیرند و حجم گسترده درخواست های جاسوسی آمریکا، آنها را به درماندگی ناشی از بی آبرویی همراهی با دولت واشنگتن گرفتار کند. آنچه در این میان حائز اهمیت است، اینست که موج اعتراضات در داخل آمریکا و محافل اجتماعی این کشور و همچنین اعتراض مردم سایر کشورها، از جمله اروپایی های همپیمان آمریکا که اقدامات جاسوسی این کشور را تجاوز به حقوق فردی خود می دانند، در حال افزایش است و این موج افزایش اعتراضات نشان از این واقعیت دارد که ملت ها به میزان خطرناک بودن خودسری های هیأت حاکمه آمریکا در تعامل با جهان پی برده و دریافته اند که شعار دمکراسی خواهی دولتمردان آمریکایی که با توسل به آن هرگونه عمل خلاف عرف بین المللی و خلاف شأن انسانی را توجیه می نمایند، ادعایی توخالی و پوچ است. اکنون همگان دریافته اند که جاسوسی آمریکا از سراسر جهان به بهانه "مبارزه با تروریسم" آنهم تحت پوشش برقراری دمکراسی در جهان از نگاه آمریکائیها تنها برای حفاظت از منافع دولتمردان این کشور و لابی صهیونیستی پشت پرده حاکمیت در واشنگتن است. شعار دمکراسی که آمریکا به بهانه برقراری آن در جهان جاسوسی می کند، اشغالگری می نماید، جنگ و کشتار به راه می اندازد، ملت ها را تشویق به قتل عام یکدیگر می کند، ثبات سیاسی در سایر کشورها را بر هم می زند....، همه و همه ابزارهائی هستند برای بهره برداری مورد نظر هیأت حاکمه آمریکا که هدفی جز فراهم نمودن منافع شریک استراتژیک خود یعنی اسرائیل را در پی ندارد. مفهوم دمکراسی در نظر دولتمردان واشنگتن یعنی پیاده کردن دسیسه های امپریالیستی آمریکایی ـ صهیونیستی برای به بندگی درآوردن ملت ها. دقیقاً به واسطه همین نگاه است که آمریکائیها به خود اجازه می دهند همه اصول انسانی را برای رسیدن به اهدافشان زیرپا بگذارند و کلیه کارهای خلاف خود را چه در داخل آمریکا و چه سطح جامعه بین المللی توجیه نمایند. تردیدی نیست که اگر عوامل و نیروهای تحت نفوذشان نیز از اقدامات آنان به ستوه آمده و آشکارا این درماندگی و خستگی را اعلام می نمایند چندان اهمیتی برای آنان نخواهد داشت، چرا که دولت آمریکا نشان داده برای رسیدن به اهداف خود، دوست و دشمن نمی شناسد. قدس:تولید آثار فاخر هنری قاعده نظام اسلامی شود «تولید آثار فاخر هنری قاعده نظام اسلامی شود»عنوان یادداشت روز روزنامه قدس به قلم دکتر علیرضا پیروزمند است که در آن می خوانید؛توسعه فرهنگ به معنای ارتقای باورها، رفتارها و ارزشها مبتنی بر فرهنگ اسلامی است. از آنجا که «دین» خاستگاه فرهنگ ایرانی – اسلامی، است، زمانی توسعه فرهنگی مورد تأیید است که خاستگاه دینی داشته باشد. هر فرهنگی برای گسترش و توسعه نیازمند ابزاری است و ابزارهای فرهنگی زمانی ارزشمند می شوند که در خدمت گسترش و توسعه فرهنگی قرار بگیرند. در همه دنیا از ابزارهای فرهنگی در جهت پیشرفت وارتقای فرهنگ تعریف شده جامعه استفاده می کنند. مهمترین ابزار فرهنگی در دنیای معاصر «هنر» است، هرچند «زبان»، «کتاب» و سایر ابزارهای فرهنگی مانند رسانه های نوپدیدی که در دنیای کنونی حامل پیام فرهنگی هستند، به این جرگه ملحق خواهند بود. اما به نظر می رسد، اگر مفهوم هنر را عام در نظر بگیریم؛ زبان، کتاب و... نیز وارد این گود می شوند، زیرا زبان و کتابی نافذ هستند که بتواند هنر را به خدمت خویش در آورند. از همین روی می توان ادعا کرد، «هنر» ابزار نفوذ فرهنگ در هر جامعه ای است. همچنین هنر در مقیاس بین المللی و جهانی نیز بهترین ابزار برای توسعه فرهنگ می باشد. بر همین اساس در بین ابزار های فرهنگی بر «هنر» تأکید فراوان می شود. جامعه ما نیز از این قاعده مستثنا نیست، هرچند نسبت به چیستی و چگونگی هنر اسلامی در چند دهه بعد از انقلاب اسلامی کم توجهی شده است. با این همه، در کشور ما فرزندان متعهدی حضور داشته و دارند و شاهد خلق آثارهنری ماندگار و مؤثر از ناحیه آنها بوده ایم که مورد توجه و استقبال مردم جامعه قرار گرفته است. اما سوالی متوجه جامعه هنری و فرهنگی کشور است که آیا وجود این آثار هنری فاخر، استثناست یا به قاعده ای برای جامعه ایرانی تبدیل شده است؟ ما زمانی می توانیم وجود این آثار را حمل به قاعده شدن بنماییم که زیر ساخت دانشی «هنر اسلامی» فراهم و نیروی انسانی، مبتنی بر این دانش، پرورش یابند. پرسش دیگری که جامعه هنری باید به آن پاسخ دهند، این است که اگر بخواهیم از این جهت جامعه هنری و دانش هنر را ارزیابی کنیم، باید چه نمره ای بدهیم؟ البته واضح است که دستیابی به هنر اسلامی همچون سایر عرصه های علوم انسانی کاری دشوار و زمان بر است و این انتظار که ما توانسته باشیم در این مدت سی ساله به این پرسش پاسخ قطعی داده باشیم، دور از انتظار است. با این همه، اینکه جامعه هنری تا چه اندازه به این موضوع اهمیت داده و آن را جدی گرفته اند، همچنان خبر از غریبی «هنر اسلامی» می دهد. البته اگر بخواهیم بحث زبان، ادبیات و کتاب را جدای از هنر مورد نظر قرار دهیم، انصاف این است که در عرصه کتاب، بویژه بعد از انقلاب اسلامی پیشرفت چشمگیری داشته ایم و صاحبان قلم توانمندی در جامعه ظاهر شدند که در بحث تولید و خلق آثار مکتوب از نظر کمی و کیفی و تنوع موضوعات قابل مقایسه با قبل از انقلاب نیست. این یکی از میدان های موفقیتهای جمهوری اسلامی تلقی می شود. در عرصه کتاب هم اگر توجه کنیم آنچه کتاب را ماندگار می کند و به عنوان شاخص کتاب خوب مطرح است، دارای حرف نو بودن، حرف نو را خوب بیان کردن و به مسایل مورد نیاز جامعه پرداختن است. ضرورت دارد بین شاخصهای کتاب خوب، کمیت کتابهای منتشره و کیفیت آثار ستودنی ارزیابی صورت بگیرد و به عرصه فرهنگ در زمینه نشر کتاب امتیاز دهی شود تا ببینیم در مقوله کتاب در چه پله ای ایستاده ایم. ابزاری دیگری که در توسعه فرهنگی باید به آن توجه ویژه شود، «زبان» است. در زمان رژیم پهلوی زبان و ادبیات فارسی مورد تهاجم زبان و ادبیات غرب و بخصوص زبان انگلیسی قرارگرفت. هرچند پدیده انقلاب اسلامی این روند را کند کرد، اما متأسفانه هنوز برخی از روشنفکران کشور ما از این مسأله غفلت می کنند و به پاسداری از زبان فارسی اهتمام کامل ندارند، درحالی که باید به سمتی حرکت کنیم که همانگونه که ایران اسلامی در حال یافتن جایگاه مرجعیت علمی در جهان اسلام، منطقه و جهان است، زبان و ادبیات فارسی نیز به چنین جایگاهی دست پیدا کند. زیرا وقتی ما می خواهیم با فرهنگ جهانی آشنا شویم و زبان و ادبیات بیگانه را بشناسیم، باید در یک معادله دو طرفه به معرفی زبان و فرهنگ ایرانی - اسلامی بپردازیم و آن را نیز به جهانیان معرفی کنیم. فرهنگ و توسعه فرهنگی موضوع محوری انقلاب اسلامی بوده، هست و خواهد بود. به دلیل اینکه پایه و اساس انقلاب «فرهنگ» بوده و آنچه که ضریب نفوذ فرهنگ را بیشتر می کند، استفاده هر چه بهتر از ابزارهای فرهنگی و تولید هرچه بهترابزارهای متناسبی است که بتواند حامل «فرهنگ» باشد. سیاست روز: آزادی یبرود مقدمه ای برای آزاد سازی حلب «آزادی یبرود مقدمه ای برای آزاد سازی حلب»عنوان سرمقاله روزنامه سیاست روز به قلم صادق مهدی شکیبایی است که در آن می خوانید؛نیروهای ارتش سوریه پس از ۳۲ روز محاصره کامل تروریست های مسلح در شهر استراتژیک یبرود واقع در سلسله جبال القلمون این شهر را به طور کامل تحت کنترل خود در آوردند. عملیات گسترده نیروهای ارتش سوریه برای پیشروی به سوی شهر یبرود و پاکسازی آن ۲۳ بهمن آغاز شد، و نیروهای ارتش این کشور پس از تحت کنترل در آوردن شهرها و مناطق و ارتفاعات اطراف این شهر مهم و راهبردی، سرانجام روز دیروز توانستند این شهر را کاملا از وجود گروه های تروریستی پاکسازی کنند.
با توجه به اهمیت راهبردی بسیار بالای این شهر، گروه های معارض و تروریستی با استقرار تجهیزات و نیروهای فراوان در آن، به شدت تلاش می کردند تا مانع از ورود نیروهای ارتش سوریه به این شهر شوند. "یبرود" شهری تاریخی و قدیمی است که در ۸۰ کیلومتری شمال "دمشق" در منطقه مرتفع "قلمون" و در دل سلسله کوه های این منطقه راهبردی قرار دارد. کوه های قلمون هم مرز با لبنان است. این شهر که بخشی از استان "ریف دمشق" به شمار می آید، در ۸۰ کیلومتری جنوب شهر "حمص" واقع است. اهمیت باز پس گیری شهر یبرود از آن روست که پس از بسته شدن مرزهای ترکیه در شمال سوریه به روی تروریست های مسلح، بیش از ۲۰ هزار نفر از عناصر گروه های معارض با هدف فعال سازی جبهه جنوبی سوریه وارد این منطقه شدند. فعال سازی جبهه جنوبی سوریه نیز آخرین تلاش گروه های تروریستی و حامیان عربی و غربی آنها می توانست باشد که با اقدام اخیر ارتش سوریه عملا چشم اندازی برای وضعیت گروه های تروریستی در سایه اقتدار دولت و نظام سوریه نمی توان متصور بود. شاید بار روانی بازپس گیری شهر یبرود در صحنه داخلی و خارجی سوریه بیش از خود عملیات آزاد سازی این منطقه حساس و استراتژیک باشد چه اینکه تکمیل زنجیره ناکامی های گروه های معارض و حامیان آنان را از شمال تا جنوب سوریه در ذهن بیننده تداعی می کند. از دیگر سو همجواری منطقه یبرود در سوریه با مرزهای لبنان خصوصا با شهر لبنانی عرسال که طی دوسال گذشته به پایگاهی برای انتقال تروریست ها و تسلیحات تبدیل شده بود بر اهمیت آزاد سازی این شهر می افزاید. با پاکسازی مناطق حومه یبرود که تا مرزهای لبنان ادامه خواهد داشت بدون شک عقبه حمایتی تروریست ها و شریان های امدادی آنها قطع و به این ترتیب معادله جدیدی را در صحنه میدانی به نفع ارتش رقم خواهد زد. ضمن آنکه با توجه به فرار تروریست ها از طریق سلسله جبال القلمون به سمت لبنان این احتمال وجود دارد که در روزهای آتی لبنان به صحنه کینه توزی عناصر تروریستی علیه امنیت داخلی این کشور نیز مبدل گردد. علاوه بر این، با آزادسازی یبرود راه تروریست ها به صورت کامل بسته خواهد شد و شرایط را برای نبردهای مهم بعدی و در صدر آن حلب فراهم خواهد کرد. حلب پایتخت اقتصادی سوریه محسوب می شود و تقریبا بیش از نیمی از این شهر هم اینک در اختیار ارتش سوریه قرار دارد. ضمن آنکه ریف دمشق خاصه منطقه استراتژیک غوطه شرقی نیز با پیروزی ارتش سوریه در نبرد یبرود به زودی شاهد آزاد سازی خواهد بود. به این ترتیب هرچه به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سوریه نزدیک می شویم مناطق بیشتری از اشغال تروریست ها خارج شده و درصد بیشتری از شهروندان سوری قادر خواهند بود در این انتخابات مشارکت کنند، امری که تا پیش از برگزاری کنفرانس ژنو ۲ در هاله ای از ابهام قرار داشت. تهران امروز:خودروهایی که گران می چرخند! «خودروهایی که گران می چرخند!»عنوان سرمقاله روزنامه تهران امروز به قلم سیدجواد سیدپور است که در آن می خوانید؛سوءاستفاده ازبازار ایران این بارتوسط شرکت های خارجی؛ گزارش سخنگوی هیات تحقیق و تفحص مجلس از صنعت خودروسازی ایران نشان می دهد که متاسفانه شرکت های خارجی همدوش شرکت های خودروساز ایرانی شریک شده اند به جای اینکه به فکرانتقال تکنولوژی مدرن تر به ایران باشند و در ازای بازار نسبتا آسان 75 میلیونی که در اختیارآنان قرارگرفته است، کمک حال خودروسازان ایرانی باشند، به فکر سوءاستفاده ازاین بازارمفت و آسان افتاده اند و خودروهای تقریبا از رده خارج شده را با گران ترین قیمت ممکن به مصرف کننده ایرانی می فروشند! اگرچه مقصراصلی دراین زمینه متولیان رسمی صنعت خودرو درایران هستند و دولت به هیچ وجه نباید اجازه چنین اجحافی را به مصرف کننده ایرانی بدهد، با این حال مسئولیت ازدوش خودروسازان خارجی هم ساقط نیست. چرا که همین خودروسازان تولیدات خود را دراروپا وآمریکا و شرق آسیا با تکنولوژی و کیفیت بسیاربالاتری نسبت به آنچه که دربازار ایران عرضه می کنند، می فروشند وجالب تراینکه با قیمت کمتر از آن چیزی که در ایران عرضه می شود، به فروش می رسانند! بگذریم از اینکه همین خودروسازان با انواع تبلیغات و امتیازات ویژه از قبیل وام های مختلف و خدمات متعدد پس از فروش و...مصرف کننده اروپایی، آمریکایی و شرق آسیایی را به خرید محصولاتشان راغب می سازند! اگر چه انتظار اینکه خودروسازان خارجی در بازار ایران هم همین رفتار را داشته باشند، زیاده از حد به نظر می رسد! اما با این حال گمان نمی رود رعایت قدری انصاف نسبت به مصرف کننده ایرانی خواسته زیادی باشد. ضمن اینکه از دهه هفتاد شمسی که همکاری جدی ایران با خودروسازان خارجی آغاز شد، دو انتظار از آنان می رفت اول اینکه تکنولوژی روز دنیا درعرصه خودروسازی را به ایران منتقل کنند و شرکت های ایرانی به مونتاژکاران اروپایی تبدیل نشوند و از آن سو هم دست کم 30 درصد از تولیدات شان در ایران را خارج از ایران بازاریابی کرده و از ایران به کشور ثالث صادر کنند. حال دو دهه پس از آغاز این همکاری نه تنها تکنولوژی روز دنیا به ایران منتقل نشده است و از صادرات محصولات اروپایی تولید شده در ایران خبری نیست که خودروسازان اروپایی به طمع سود بیشتر راه اجحاف به مصرف کننده ایرانی را در پیش گرفته اند. اجحافی که اگر همین خودروسازان در خاک اصلی خود مرتکب شوند با شدیدترین برخوردها و سنگین ترین جریمه ها روبه رو می شوند تا دیگر هوس چنین اجحافی به سرشان نزند. با این حال به نظر می رسد که زمان تجدید نظر اساسی در بخش صنعت خودروسازی کشور فرارسیده و به صلاح تولیدات صنعتی کشور و ایضا مصرف کنندگان دست و پا بسته نیست که این شرایط ادامه پیدا کند. حرکت جدی اما تدریجی به سوی آزاد سازی صنعت خودروسازی راهکاری است که دیریا زود باید بدان تن بدهیم. تنها یک شرط کوچک دارد: آن هم اینکه خودروسازان داخلی و خارجی آماده خداحافظی با این بازار بهشت گونه باشند و چرخ خودروهایشان را درایران دیگر اینقدر گران نچرخانند. حمایت:بررسی برخی ابعاد حقوقی چهارشنبه سوری «بررسی برخی ابعاد حقوقی چهارشنبه سوری»عنوان یادداشت روز روزنامه حمایت به قلم دکتر مرتضی ناجی است که در آن می خوانید؛چهارشنبه آخر سال که طبق رسوم ایرانیان از دیرباز همراه با آیین ها و رسوم خاصی برگزار می شد، در سال های اخیر با تغییراتی همراه شده است، تغییراتی که این اتفاق سنتی و شادی آور را با حوادثی تلخ همراه و گاهی تلخ کامی آن تا پایان عمر همراه یک خانواده است . در سال های اخیر مردم با پریدن از روی آتش این مراسم را جشن نمی گیرند و برای ابراز شادی با استفاده از انواع وسایل محترقه، به شکل غیرمتعارف به ابراز شادی می پردازند، اتفاقی که پای سودجویان را نیز به این بازار پر هیاهو باز کرده است چرا که در سال های اخیر استفاده بی رویه از این وسایل توسط افراد به خصوص جوانان و نوجوانان باب شده و در مواردی موجب ایجاد اخلال در نظم و امنیت روحی و روانی افراد شده است. در صورتی که مراسم چهارشنبه سوری منجر به ایجاد اخلال در نظم و آرامش شود، قابل مجازات است. قانون گذار در ماده 618 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1375 بخش تعزیرات مقرر می کند: «هر کس با هیاهو و جنجال یا حرکات غیرمتعارف یا تعرض به افراد موجب اخلال در نظم، آسایش و آرامش عمومی شود یا مردم را از کسب و کار باز دارد، به حبس از سه ماه تا یک سال و تا ( 74 ) ضربه شلاق محکوم خواهد شد.» البته تقریر این ماده از سوی قانونگذار به صورت کلی و عام صورت گرفته و حتی می توان گفت که شاید منظور قانونگذار از این ماده، تعیین مجازات برای اعمالی مانند روز چهارشنبه سوری نبوده است.
اما به طور طبیعی مقنن به تعیین و نوشتن احکام کلی اقدام می کند که این احکام می تواند در موارد عدیده صادق باشد و در موارد مشابه نیز آن را اعمال کرد. منظور از «هیاهو و جنجال» در ماده 618 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1375 بخش تعزیرات، ایجاد و تولید صداست. اما عبارت «حرکات غیرمتعارف» کلی تر از «هیاهو و جنجال» بوده و اعم از آن است که فرد از خود یا به طریقی دیگر، صدایی تولید کند. «تعرض به افراد» نیز که در این ماده به آن اشاره شده است، می توان به تعرض فیزیکی یا جسمی و نیز تعرض به حریم تعبیر کرد. به این معنا که اگر در مراسم چهارشنبه سوری، فرد استفاده کننده از مواد محترقه یا منفجره، به پرتاب این وسایل مقابل فرد یا در نزدیکی او اقدام کرد، این مورد حکم تعرض به افراد را دارد. اما در صورتی که برگزاری این مراسم به طور مثال موجب شود که کسبه یک محل به تعطیلی مغازه های خود اقدام کنند یا شرکت ها و ادارات، ساعات کاری خود را در این روز خاص کاهش دهند، نمی توان عنوان تعرض به افراد را به کار برد. همچنین با این اوصاف، نمی توان گفت که نفس برگزاری مراسم چهارشنبه سوری مشمول ماده 618 قانون مجازات بخش تعزیرات می شود، مگر مواردی که منجر به ایجاد مزاحمت برای افراد، تعرض به آنها و اخلال در نظم و امنیت جانی و نیز مواردی از این دست شود. از لحاظ حقوق جزا باید تأکید کرد که این قبیل اعمال در این روز خاص، باید به اندازه ای باشد که در حقیقت باعث اخلال در نظم، امنیت و آسایش افراد و جامعه نشود .ایجاد صداهای ناهنجار در جریان برگزاری مراسم چهارشنبه آخر سال، البته در حدی که عرف جامعه به پذیرش آن اقدام کند و مخالفتی با آن نداشته باشد، پذیرفتنی است و در این صورت مشمول این ماده نخواهد شد ولی اگر این موارد اخلال در نظم که از سوی مردم در این روز خاص مورد پذیرش قرار گرفته است،از حالت استثنا خارج است و می توان به برخورد قانونی با آن اقدام کرد. بنابراین باید بر نقش تعیین کننده قبول این وضعیت از سوی افراد جامعه و پذیرش عرفی آن در جرم بودن یا نبودن این اعمال تأکید کرد. شرق:چهارشنبه سوری کم خطر «چهارشنبه سوری کم خطر»عنوان سرمقاله روزنامه شرق به قلم محمد بیات است که در آن می خوانید؛برخی سازمان ها و مراکز با توجه به نزدیک شدن به چهارشنبه آخر سال فهرستی از مواد محترقه مجاز و بی خطر اعلام کرده اند. اول باید متذکر شد از نظر آتش نشانی اصولا ماده محترقه ایمن نداریم. طبیعی است که هر ماده ای که پتانسیل آتش زایی دارد، می تواند خطرآفرین باشد کمااینکه بسیاری از آتش سوزی ها فقط با ته سیگار یا شعله کبریت ایجاد می شود اما چون مراسم چهارشنبه سوری در فضای باز برگزار می شود، ریسک و احتمال خطر کاهش می یابد. همچنین در خصوص مواد کم خطر باید توجه داشت در گذشته شاهد این بودیم که استفاده از مواد منفجره قوی حوادث زیادی را به بار می آورد و مثلا با تلفات ناشی از انفجار هنگام ساخت ترقه در پستوها و زیرزمین خانه ها مواجه بودیم اما در سال های اخیر با کارهای فرهنگی، اطلاع رسانی رسانه ها و اقدامات نیروی انتظامی دیگر شاهد چنین حوادثی نیستیم و مواد منفجره قوی مورد استفاده قرار نمی گیرد و بیشتر از ترقه های کم خطرتر استفاده می شود. اگر بخواهیم حوادث چند ساله اخیر چهارشنبه سوری را بررسی کنیم می بینیم خسارت کل حوادثی که در این روز در سراسر کشور رخ می دهد با یک تصادف ساده برابری می کند و حتی کمتر است زیرا مردم خودشان را با نکات ایمنی و استفاده از وسایل کم خطر تطبیق داده اند و ما نیز باید در همین راستا به آنها کمک کنیم. در حال حاضر سطح ایمنی و آگاهی مردم و مسوولان بالا رفته است و به همین دلیل شاهد کم شدن حوادث چهارشنبه سوری هستیم. طی سال های اخیر در مسیر درستی حرکت کرده ایم و باید آن را ادامه بدهیم. همان طور که با فرهنگ سازی استفاده از کمربند ایمنی رواج داده شد همین کار می تواند درباره چهارشنبه سوری نیز صورت بپذیرد تا این مراسم به موضوعی عادی تبدیل شود و مردم بدون آسیب دیدگی های بزرگ به صورت طبیعی به شادی بپردازند. در مجموع این خود مردم هستند که باید نظارت کافی را داشته باشند تا در این مراسم به خود و دیگری آسیب نزنند. شهروندان باید دستورالعمل های ایمنی را رعایت و از خودشان محافظت کنند. آفرینش:پرداخت آب بها در ازای آب های آلوده! «پرداخت آب بها در ازای آب های آلوده!»عنوان سرمقاله روزنامه آفرینش به قلم حمیدرضا عسگری است که در آن می خوانید؛اساس داد و ستد و انجام فعالیت های اقتصادی براین روال است که مصرف کننده باید به ازای کالا وخدماتی که دریافت می کند، هزینه بپردازد. اما آنچه به عنوان نقطه تعادل دراین گونه فعالیت ها مدنظر قرار دارد، همخوانی و سنخیت نرخ قیمت کالاها، با کیفیت آنها می باشد. در حال حاضر آلودگی آب شهر تهران و بسیاری دیگر ازشهرهای کشور، یکی از مهمترین موضوعاتی است که سلامت شهروندان را به خطر انداخته است. البته آلودگی آب هیچ گاه ازسوی مسولان پذیرفته نشده، اما مردم به چشمان خود اعتماد دارند و رسوبات و کثیفی های پشت فیلتر دستگاه های تصفیه آب، رسوبات آهکی درون سماورها و کتری ها و حتی تغییر رنگ آب لوله کشی ها را مشاهده می کنند. این موضوع آن قدر مهم و جدی است که تعدادی از مردم را به خرید آب معدنی واداشته و در این میان بیش از همه اقشار ضعیف و محروم را که توانایی خرید آب های تصفیه شده را ندارند نشانه گرفته است. استفاده ازآبهای زیرزمینی یکی مهمترین منابع تامین آب مصرفی مردم تهران می باشد. اما در سالهای اخیر در بسیاری از مناطق شهرتهران به دلیل استفاده روز افـزون مـواد شـیمیایی محلول و همچنین نشت فاضلابهای خانگی و صنعتی به داخل سفره هـای آب زیرزمینـی کیفیـت آبهـای زیرزمینی به شدت کاهش یافته است . "یون نیترات" از جمله مهمترین آلاینده های منابع آب های زیرزمینـی می باشد و با توجه به حلالیت بالای آن، زدودن آن از آب آشامیدنی بسیار پر هزینه است. نیترات در اثر ورود فاضلاب انسانی ، مـواد زایـد شـهری و صـنعتی و همچنـین فعالیت هـای کشاورزی وارد منابع آب و خاک شده و اثرات نا مطلوبی بر سلامتی مصرف کنند گان بر جـا مـی گـذارد . سرطان روده ، نارسایی های خونی، بیماری های گوارشی، مسمومیت و... از
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]
-
گوناگون
پربازدیدترینها