واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: ميليونها سال پيش نقاش هستي، طبيعتي شگفت انگيز و زيبا را در ميان رشته کوههاي بلند و سر به فلک کشيده شهر تاريخي مهاباد خلق کرده است که چشم و روح را مينوازد و انسان را در مقابل عظمت آفرينش به تفکر و تعمق وا ميدارد. درعمق اين طبيعت زيبا، غاري سحرانگيز نهفته است که با هزاران رمز و راز خيل مشتاقان طبيعت را بسوي خود فرا مي خواندو هر رهگذري را به خود جذب ميکند. غار آبي و تاريخي سهولان در 43کيلومتري جنوب شرق مهاباد و در مسير جاده ميان بر مهاباد به بوکان جاده برهان واقع شده که از شهر بوکان نيز نزديک به 35کيلومتر فاصله دارد. براي رسيدن به اين غار از شهرسرسبز مهاباد، بايد تپه ماهورهاي زيبا و چشم نواز جاده برهان را پشت سرگذاشت تا در نقطهاي به روستاي به نام عيسيکند رسيد. در روستاي عيسيکند جاده به دومسير تقسيم ميشود که مسير مستقيم به بوکان و مسير دست راست گردشگران را به غار سهولان ميبرد. سهولان نام روستايي است که عنوان خود را به اين غار داده، ولي مردم محل به آن کونه کوتر يعني لانه کبوتر ميگويند. قرار گرفتن اين غار در ميان رشته کوههاي بلند با قلههاي سر به فلک کشيده و درههاي عميق کاملا بکر و دست نخورده برعظمت و زيبايي اين پديده شگفت طبيعت افزوده است. از محل پارکينگ خودروها تا دهانه غار حدود 100متر فاصله است که گردشگران مجبورند اين مسير را تا دهانه غار با پاي پياده طي کنند. غار سهولان داراي دو دهانه است که به سمت جنوب باز شدهاند و چند درخت تنومند جنگلي که ازميان صخرهها سربرآوردهاند سايه خود را بر دهانه اصلي غار انداختهاند که علاوه بر تامين سايه براي گردشگران به طبيعت خشن و سرد محيط طراوتي دو چندان بخشيدهاند. مقابل دهانه بزرگ که به کونه کوتر مشهور است محوطهاي به وسعت حدود 400 مترمربع بصورت هموار درآمده که گردشگران ميتوانند در آن محل استراحت کنند. آب و هواي اين محل بدليل قرارگرفتن در ارتفاع دوهزارمتري از سطح دريا و محاط شدن درميان قلههاي بلند در تابستانها خنک و در زمستانها بسيار سرد و يخبندان است. سهولان واژهاي کردي به معني يخبندان است که وجه تسميه خود را از آب و هواي کاملا خشن و طبيعت وحشي گرفته است. با پرداخت 15هزار ريال براي تهيه بليط ميتوان زيباييها و شگفتيهاي غار را بازديد کرد، حرکت در قسمت آبي درياچه با قايقهاي پارويي امکانپذير است ولي بخش خشکي را با پاي پياده نيز ميتوان پيمود. اسکلهاي که گردشگران را به داخل تونلها، دالانها و درياچههاي غار ميبرد 45متر پايين تر از دهانه اصلي قرار دارد که با 106پله بتوني پيچ درپيچ به کف درياچه دورن غار ميرسد. هواي درون غار بسيار مرطوب و تاريک است که با کار گذاشتن صدها نورافکن امکان ديد فراهم شده است. نورپردازي درون غار بسيار هنرمندانه انجام گرفته، در اين غار که تاريکي محض بر آن حاکم است هنرمند نورپرداز توانسته است ضمن ايجاد امکان ديد، نگارهها و پديدهها را بشکل برجستهاي به نمايش بگذارد. با ايجاد هر موج کوچکي درسطح آب، با پديده رقص نور، شگفتيها بيشتر جلوه ميکنند. درجه حرارت در فصل تابستان و زمستان بين 10تا 13درجه سانتيگراد در نوسان است و رطوبت حاکم بر غار نيز بين 70تا 80درصد متغير است که دراثر رطوبت بالا روي سنگها و صخرهها با خزههاي سبز و قهوهاي پوشيده شده و گاهي قطرات آب از بالاي ايوانها به روي سطح آب ميچکد. در بدو ورود به درون غار بوي رطوبت همراه با بوي خفيف گوگرد به مشام ميرسد. در سفر آبي درون غار هر يک از گردشگران پس از دريافت يک جليقه نجات در قايقها قرار ميگيرند و حرکت آغاز ميشود. نخستين درياچه پيش روي گردشگران حدود 200متر وسعت دارد که داراي آبي زلال و صاف است. دالان بالاي سر اين درياچه افزون بر 50متر ارتفاع دارد و در انتهاي آن دو دالان باريک به عرض دو متر ديده ميشود که به درياچهها و دالانهاي بعدي باز ميشوند. قايقرانان بيشتر از اهالي جوان روستاي سهولان هستند که بر اثر مراوده با گردشگران به فارسي و ترکي نيز مسلط هستند و برخي از آنها چند کلمهاي انگليسي را ميدانند. قايق به حرکت درميآيد، انواع استلاگتيت ها، استلاگميت ها، نگارههاي شگفت طبيعي يکي پس از ديگري در مقابل بازديدکنندگان قرار ميگيرد. قايقران در هر نقطهاي پديدهها و نگارههاي طبيعي غار را معرفي ميکند، عروس دريايي، مارماهي، لاک پشت، توت فرنگي، دلفين، پاي فيل، سرشير، تاج خروس،...،. شباهت و ظرافت اين نگارهها به جانداران به حدي است کهگويي هنرمندي چيره دست سالها نشسته و اين آثار را با صبر و حوصله آفريده است. سکوت و آرامشي مرموز بر درون غار حاکم است، آنچه اين سکوت را در هم ميشکند صداي پاروي قايقران، پرواز و بغوبغوي کبوترها است. کبوترها ساکنان اصلي اين غارند ودرتمام اطراف آن استراحت ويا جوجهآوري مي کنند و براي يافتن غذا براي خود و جوجههايشان به نوبت از غار خارج ميشوند و زماني نيز براي رهايي ازرطوبت درون غار حمام آفتاب ميگيرند. کبوترها بدون ترس از حضور غريبهها در قلمروشان، گاهي درمکانهايي تخمگذاري ميکنند که بازديد کنندگان ميتوانند به راحتي آنها را لمس کنند. تعدادي خفاش نيز در اين غار وجود دارد که با انجام اصلاحات و ايجاد روشنايي در دالانها، قلمرو خود را به قسمتهاي تاريک غار منتقل کرده و کمتر در معرض ديد قرار ميگيرند. گردشگران در اين سفر پر از رمز و راز با گذشت از دالانهاي تنگ و باريک سه حوضچه آبي بزرگ و کوچک را پشت سر ميگذارند تا به چهارمين و بزرگترين درياچه برسند. اين درياچه حدود 500مترمربع وسعت دارد و در 250متري اسکله قرار گرفته و آخرين نقطهاي است که بازديدکنندگان بوسيله قايق طي ميکنند. متوسط عمق آب اين درياچه 25متر است و دالاني با ارتفاعي بيش از 30متر روي آن قرار گرفته که از چند تکه صخره عظيم يکپارچه تشکيل شده است. شبه جزيرهاي که در سمت غربي اين درياچه وجود دارد، محل پياده شدن از قايقهاست، در اين محل تعدادي صندلي براي استراحت گذاشته شده تا گردشگران ضمن استراحت زيباييهاي غار را نيز تماشا کنند. به گفته قايقرانان از درياچه چهارم به بعد حدود 200متر ديگر نيز توسط غارنوردان کشف شده ولي بدليل باريک بودن تونلها و نداشتن روشنايي ورود گردشگران به آن منطقه ممنوع اعلام شده است. در پايان سفر آبي، گردشگران از ميان تونلها و دالانهاي تنگ و باريک راه خود را به دهانه فرعي (دهانهخروجي) غار ادامه ميدهند. دهانه فرعي که به کونه مالان مشهور است با ارتفاعي حدود 50متر از سطح آبي غار با 170پله سنگي پيچدرپيچ به همان محوطه باز ميشود که دهانه اصلي نيز در آن قرار دارد. در اين مسير که داراي ايوانهاي بلند و تونلهاي تنگ و باريک و پستي و بلندي فراواني است آثاري از انسانهاي ماقبل تاريخ نيز ديده ميشود. اين آثار شامل نقش و نگارهايي از تصاوير انسان و حيوانات است که به احتمال زياد انسانهاي دوره شکار آنها را خلق کردهاند. متاسفانه اکثر اين آثار توسط افراد ناآگاه با نقد يادگاري در کنار آثار ماقبل تاريخ آسيب ديده و يا محو شدهاند. اين نوع يادگاريها را در اکثر تونلها و دالانها ميتوان ديد حتي در کنار تابلوهايي که روي آنها نوشته شده از نوشتن ديوارهها خودداري کنيد. مساحت کل اين غار حدود دو هکتار تخمين زده ميشود که تاکنون 300متر از مسير آبي و 250متر از مسير خشکي آن کشف و ساماندهي شده است. نخستين کسي کهتوانست بخشهاي ناشناخته اين غار را کشف کند ژاک دمورگان جهانگرد فرانسوي بود که در سال 1896با راهنمايي اهالي روستاي سهولان تا عمق 200متري غار پيش رفت و از دهانه دوم بازگشت. پس از آن در چند نوبت ديگر غارنوردان خارجي و ايراني قسمتهاي ديگر غار را کشف کردند. در سال 1379شهرداري مهاباد با ساماندهي، بخشهاي دروني و بيروني آن را براي بازديد گردشگران آماده کرد. در زمان حاضر جاده سهولان از مبداء مهاباد و بوکان آسفالت شده و اندک امکاناتي نيز براي استراحت و اقامت گردشگران در محل فراهم شده است. به گفته مدير اين غار سالانه افزون بر 180 هزار گردشگر ايراني و خارجي از اقصي نقاط کشور از اين اثر شگفت بازديد ميکنند. غار سهولان پس از غار عليصدر همدان دومين غار آبي بزرگ ايران زمين است که تاکنون شناخته شده است.ک/4 1724/584
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 255]