محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853168472
کالبدشکافی «طرح» محدودیت واردات دارو
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
کالبدشکافی «طرح» محدودیت واردات دارو تهران - ایرنا - روزنامه شرق سر مقاله روز یکشنبه را به موضوع ورادات دارو اختصاص داد و نوشت : سلامت، امروزه جزو کالاهای عمومی public goods تلقی می شود. کالاهای عمومی، کالاهایی هستند که تامین آنها در حیطه وظایف عمومی دولت ها قرار داشته و «حاکمیتی» تلقی می شوند.
در ادامه این مطلب که به قلم «محمدرضا واعظ مهدوی » است می خوانید: تامین کالاهای عمومی نمی تواند به بازار واگذار شود و میزان بهره مندی افراد از این کالاها نمی تواند به قدرت خرید و میزان درآمد آنان منوط شود.
کالاهای عمومی اموری از قبیل امنیت، سیاست خارجی، سلامت، آموزش عمومی، عدالت اجتماعی، اشتغال و حمل و نقل پایه و محورهایی از این قبیل را شامل می شود.
از سوی دیگر، در حال حاضر، هزینه های بهداشتی و درمانی، امروزه به چالش مهمی در سیاستگذاری بهداشتی و درمانی کشور تبدیل شده است.
نظام بهداشت و درمان کشور، تا حد زیادی با افزایش مبلغ پرداختی از جیب بیماران و هزینه های کمرشکن درمانی مواجه شده است.
افزایشی که بالاخره مجلس و دولت را قانع کرد تا معادل یک درصد از مالیات بر ارزش افزوده در سال آتی به بهداشت و درمان اختصاص پیدا کند.
رقم این سهم مالیاتی به حدود سه هزار میلیارد تومان بالغ می شود. اگر چه سیاست هدفمندی یارانه ها که با افزایش قیمت حامل های انرژی توام شده است خود سیاستی تورم زا و به تبع آن فقرگستر بوده است، اختصاص مبلغ اندکی از منابع حاصل از مالیات بر ارزش افزوده به بهداشت و درمان، می تواند به عنوان مُسکن موقتی برای جبران اثرات سوء این سیاست در نظر گرفته شود.
بسیار مهم است که این اعتبار، به درستی در نظام بهداشت و درمان هزینه شود و با کنترل دقیق هزینه ها، ترتیباتی اتخاذ شود تا افزایش بودجه حاضر، دقیقا به محرومان کمک کند و هزینه های کمرشکن فقرا و گروه های کم درآمد را کاهش دهد.
اما نکته حایز اهمیت این است که گشایش هایی که اخیرا در تامین ارز دارو در کشور ایجاد شده است، ضمن آنکه فرصتی برای حل معضلات دارویی کشور را می تواند ایجاد کند، خود می تواند به تهدیدی جدی برای آینده نظام سلامت نیز تبدیل شود.
در سال های گذشته، افزایش بی رویه واردات دارو، عامل مهمی در ایجاد هزینه های کمرشکن درمانی در کشور بوده است.
نظام دارویی کشور که تا سال 1384 با نیاز ارزی حدود 500میلیون دلار اداره می شد و مشکلی هم نداشت، ناگهان به مصرفی بالغ بر سه میلیارد دلار گرفتار شد.
سیاست مصرفی دولت هشتم و نهم، نیاز ارزی دارو را 600درصد رشد داد. بخش اعظم این مبلغ به واردات داروهای ساخته شده اختصاص یافت و شرکت های وارداتی گسترش وسیع پیدا کردند.
تعداد شرکت های وارداتی طی یک دهه 9 برابر شد و نسبت واردکنندگان به تولید کنندگان شش برابر افزایش یافت.
در شرایط فعلی، گشایش هایی که متعاقب توافقات 1+5 و کنفرانس ژنو در کشور حاصل می شود، خطر بازگشت به سیاست مخرب مصرف گرایی و واردات محوری دولت قبل را متصور می سازد.
دولت باید سعی کند خدمات با کیفیت قابل قبول و با ارزان ترین قیمت را تامین کند و با «محدودیت واردات داروهای ساخته شده خارجی» و «حمایت از تولید» و «عرضه دارو به صورت ژنریک» سه جزو اصلی «سیاست ملی دارویی» کشور را تشکیل دهند.
در حال حاضر نمایندگان مجلس دنبال طرحی هستند که بر اساس آن، بتوانند واردات دارو به کشور را محدود کنند.
طرحی که فی نفسه طرح خوب و راهگشایی است، اما نمایندگان باید توجه داشته باشند که این طرح را سیاه و سفید نبینند.
به این معنا که کشور تا حدودی نیاز به داروهای خارجی ای دارد که فناوری تولید آن در داخل کشور وجود ندارد و نباید واردات این داروها برای بیماران مبتلا به بیماری های خاص، محدود شود، اما در سویی دیگر، برای مثال ما در دولت اصلاحات شاهد ساخت واکسن های سه منظوره در کشور و صادرات آن بودیم، اما واردات بی رویه در طول فعالیت دولت های نهم و دهم باعث شد، تولید در کشور زمین گیر شود.
بر این اساس طرح محدودیت واردات دارو در کشور فی النفسه اقدام خوبی است اما در کنار ایجاد محدودیت واردات داروهای خارجی باید به نیاز های کشور نیز توجه کرد و با شیب کم، وابستگی کشور به واردات داروهای خارجی را کاهش داد.
اول**1104
انتهای پیام /*
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]
-
گوناگون
پربازدیدترینها