تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868516207
خیلی‌ها باید از این سه نفر حلالیت بطلبند+عکس
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
خیلی‌ها باید از این سه نفر حلالیت بطلبند+عکس
«رستگار»، «بهمنی» و «شیری»، 30 سال است که در جوار رحمتِ حضرت حق، پای سفره سیدالشهدا متنعم‌اند و به دنیا و دنیا‌پرستان خنده مستانه می‌زنند اما بد نیست به بعضی‌ها یادآوری شود که حق و حقوقی از این سه علمدار، برگردن دارند و باید از آنان حلالیت بطلبند. به گزارش نامه نیوز ، سایت مشرق نوشت: 23 اسفند ماه، سال گشت شهادت مردانی که که تصویر آنان را پیش رو دارید:
از راست؛ شهید «ناصر شیری» ، شهید «کاظم نجفی رستگار» و شهید «حسن بهمنی»مردانی که در ساحل شرقی رودخانه ی «دجله»، هم زمان و در کنار هم، بال در بال ملائک گشودند. پیکرهای سوراخ سوراخ و غرق در خونِ دوتایشان به تهران برگشت اما، 13 سال طول کشید، تا چند قطعه استخوان از «کاظم رستگار» به لطف «کمیته جستجوی مفقودین»، پیدا و در بهشت زهرای تهران دفن شود.مردانی که 40-50 روز قبل از شهادتشان، در زمره‌ی بهترین فرماندهانِ رزمنده‌گان تهران قرار داشتند اما زمانی که به منطقه عملیاتی «بدر» آمدند، فقط بسیجیانِ ساده‌ی حضرت روح‌الله بودند.مردانی که عشقشان به امامشان را خشمشان عوض نکردند.مردانی که پیشانی بند «لبیک یا خمینی» را با تحلیلشان تاخت نزدند.مردانی که گلایه هایی داشتند اما وقتی انگشت حجتشان به علامت سکوت بالا رفت، یک کلام دیگر دم نزدند و در رکابش ماندند و با پایانی سرخ، معرفت خود را به رخِ مدعیان کشیدند.مردانی که با شهادت مظلومانه و غریبانه شان، نقشه‌ی راهِ « ولایت پذیری» را این گونه ترسیم کردند که آزمونِ مدعیانِ «ولایت مداری»، آن زمان آغاز می شود که «ولی»، حکمی کند که مطابق بر تشخیص تو نباشد...بگذریم...«رستگار» و «بهمنی» و «شیری»، 30 سال است که در جوار رحمتِ حضرت حق، و پای سفره ی «سیدالشهدا(صلوات الله علیه)» متنعم اند و به دنیا و دنیا‌پرستان خنده‌ی مستانه می زنند اما بد نیست این روزها، به بعضی ها (و شاید خیلی ها) یادآوری شود که حق و حقوقی از این سه علمدار، برگردن دارند و باید از آنان حلالیت بطلبند.همان ها که در برابر خرده گیری های این عزیزان، رسم معرفت و هم‌سنگری را به جا نیاوردند.همان ها که حرف های حساب این سه نفر را، بدون رعایت انصاف، با خرده شیشه های بی‌خردانه مخلوط کردند تا از وزن و متانتِ استدلال های هوشمندانه‌ی آنان بکاهند.همان ها که در «مقر [...]» صدای ناکوکِ کوتوله‌ای بی ریشه و هویت را (که امروز کارش به انکار «امام زمان» کشیده)، آن قدر بلند کردند تا کسی آوای دلسوزانه‌ی سردارانِ لشکر «سیدالشهدا(صلوات الله علیه)» را نشنود.همان هایی که هیچ گاه راست و حسینی، گوش جان نسپردند به حرفِ دلِ این سه فرمانده‌ی تهرانی و هم‌سنگرانشان.همان ها که از فردای قرائت پیامِ امام در «پاد‌گان [...](روحی له الفداء)» از سکوت و اطاعتِ این سربازانِ روح الله را، برداشتِ غلط کردند و حتی شهادتِ مردانه‌ی آنان در خطوط مقدم نبرد، آنان را از اشتباه درنیاورد.همان هایی که تا سال ها بعد از «عملیات بدر»، نامی نبردند از «رستگار» و «بهمنی» و «شیری» و یادی نکردند از آنان، تا در پسِ پرده‌ی گم نامی نگاهشان دارند.همان هایی که وقتی فرماندهانِ مستعفی، با کسوتِ بسیجی در خط مقدمِ نبرد حاضر شدند، با آنان مهربانی نکردند و از بغضِ سنگینِ غربتِ آنان ، دست‌کم با نگاهی برادرانه و سلامی گرم، کم نکردند.همان هایی که حتی وقتی که پیکرِ «کاظم رستگار»، 9 سال پس از پایانِ جنگ به تهران آمد، حداقل به ادبِ سربازی، در مراسم تشییع او حاضر نشدند.همان هایی که امروز هم در ادای حقِ این فرماندهان صبور و پیش‌کسوتِ سپاه _که بر بسیاری سردارانِ جنگ، حق استادی دارند_کوتاهی می کنند و برای روشن شدنِ حق‌طلبی و حسن‌ِتدبیر آنان، قدمی برنمی دارند.همان هایی که شاید امروز هم نفهمیده اند، اگر به جای دست رد زدن به سینه‌ی پرچمدارانِ لشکر «سیدالشهدا(صلوات الله علیه)»، دست در دست آنان می گذاشتند، کارنامه دست‌آوردهایشان، نمرات قابل قبول‌تری داشت.همان هایی که [...]باز هم بگذریماماشما ای سردارانِ غریبِ لشکر «سیدالشهدا(صلوات الله علیه)»!حضرات «حسن بهمنی»، «کاظم رستگار» و «ناصر شیری»!جان به فدای جان های تابناک و دل های شکسته‌ی شماسینه های دریده و سرهای مُنشقِ شده تان در نبرد با دشمنانِ دین خدا، گواهی است بر مرامِ حیدری شما. عیشِ جاودان در بارگاهِ قربِ حضرت حق (جل و علا) گوارای وجودتان باد. شما اسطوره‌گان «ولایت مداری» و «ولایت پذیری» هستید. ما راه و رسم وفای بر بیعت و پیمان را از شما به خوبی آموخته ایم.سلام بر شما در روزی که زاده شدیدو در روزی که در خونِ خویش، جان دادیدو در روزی که دیگر بار، زنده و برانگیخته خواهید شد
1392/12/24
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 107]
-
گوناگون
پربازدیدترینها