محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802973419
شبه‌جزیره کریمه پس از 150 سال آبستن جنگ شده است
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: شبه‌جزیره کریمه پس از 150 سال آبستن جنگ شده است وبلاگ > دبیری‌مهر، امیر - برای فهم صحیح آنچه که در مناقشات کلامی بین امریکا و روسیه در این روزها می‌گذرد هم باید تاریخ را خوب خواند و مرور کرد و دانست که بحران کریمه دست کم قدمتی ۱۵۰ ساله دارد و پیشتر نیز روس‌ها و غربی‌ها در این منطقه رویارویی و صف آرایی خونینی داشته‌اند. به این تحولات باید از منظر علم ژئوپولیتیک نیز نگاه کرد. دو رویکردی که می‌تواند به پرسش‌های مطرح در خصوص اوکراین و شبه جزیره کریمه پاسخ دهد. در این نوشتار سعی می شود از همین دو زاویه به تحولات اوکراین بنگریم.
این روزها مهمترین مساله عرصه روابط بین الملل بحران پیش آمده در اوکراین و کشاکش غرب و روسیه بر سر شبه جزیره کریمه در جنوب اوکراین است. پرسش اساسی این است که آیا بحران کریمه بحران یک شبه است یا ریشه‌های قدیمی‌تر دارد؟ برای فهم صحیح آنچه که در مناقشات کلامی بین امریکا و روسیه در این روزها می‌گذرد هم باید تاریخ را خوب خواند و مرور کرد و دانست که بحران کریمه دست کم قدمتی ۱۵۰ ساله دارد و پیشتر نیز روس‌ها و غربی‌ها در این منطقه رویارویی و صف آرایی خونینی داشته‌اند. به این تحولات باید از منظر علم ژئوپولیتیک نیز نگاه کرد. دو رویکردی که می‌تواند به پرسش‌های مطرح در خصوص اوکراین و شبه جزیره کریمه پاسخ دهد. در این نوشتار سعی می شود از همین دو زاویه به تحولات اوکراین بنگریم. ۱- رویکرد تاریخی :
۱۶۰سال پیش در سال ۱۸۵۴ میلادی در جریان جنگ کریمه نیروهای فرانسوی و بریتانیایی پس از پیروزی بر ارتش روسیه تزاری در سواحل رودخانه آلما، بندر سباستوپل، قلعه جنگی مستحکم روسیه را در شبه جزیره کریمه محاصره کردند. اتحاد بی سابقه بریتانیا و فرانسه و عثمانی علیه روسیه زمانی شکل گرفت که نیکلای اول، تزار روسیه به ناوگان دریایی امپراتوری عثمانی در دریای سیاه حمله و سرزمینهای رومانیایی امپراتوری عثمانی را اشغال می‌کند سرزمین‌هایی که اوکراین امروز بخشی از آن است. نیکلای اول، تزار روسیه به تبعیت از پطر کبیر در اندیشه دستیابی به آب‌های گرم بود و تصرف تنگه‌های بسفر و داردانل حد فاصل دریای مدیترانه و دریای سیاه مسیر این دستیابی بود. بریتانیا و فرانسه که هیچگاه متحد امپراتوری عثمانی نبودند در واکنش به اقدام غیر قابل پیش‌بینی نیکلای، اول تزار روسیه به این کشور اعلان جنگ دادند و این آغاز جنگ خونین کریمه در یک و نیم قرن پیش بود. نیروهای ناپلئون سوم، امپراتور فرانسه و ملکه ویکتوریای بریتانیا در تاریخ ۱۴ سپتامبر سال ۱۸۵۴ میلادی وارد اوپا توریا در شبه‌جزیره کریمه شدند و ضمن شکست سربازان روسیه تزاری برج مالاکف و قلعه مستحکم سباستوپل را بعد ازیک سال محاصره و نبرد طاقت فرسا به تصرف درآوردند. روسیه از کریمه عقب نشینی و تقاضای صلح کرد و پیمان صلح در روز ۳۰ مارس سال ۱۸۵۶ میلادی در پاریس امضا شد و روسیه موظف شد سرزمین‌هایی که در خاک عثمانی تصرف کرده بود را به امپراتوری عثمانی بازپس دهد. جنگ کریمه در سال‌های دور از این جهت مهم بود که منشا تحولات مهمی در روسیه شد، از نوع تحولاتی که در ایران پس از جنگ با روس‌ها رخ داد. روس‌ها که با شکست کریمه تحقیر شده بودند به نقاط ضعف خود پی برده و الکساندر دوم، تزار جدید روسیه که پس از مرگ نیکلای اول جانشین او شده بود، دست به اصلاحات وسیعی در این کشور می‌زند همانگونه که عباس میرزا، نایب السلطنه ایران در دوره قاجار پس از شکست از روسیه خواستار انجام اصلاحات در ایران شد؛ آرزویی که امیر کبیر، صدر اعظم دوران ناصری به آن جامه عمل پوشاند. هرچند آغازگر جنگ کریمه در نیمه قرن نوزدهم روسیه تزاری بود اما می‌توان گفت هراس الیگارشی بریتانیا از اقتدار روز افزون روسیه در اروپا در این مناقشه نقش پر رنگی داشت. همان دغدغه و نگرانی که امروز غرب بعد از ۱۶۰ سال از روسیه‌ی پوتین دارد و ۱۰ سال است برای رفع این نگرانی اوکراین را محل نبرد سیاسی با روسیه قرار داده است. وگرنه روسیه در دوران تزارها و دوران کمونیستی و دوران پس از جنگ سرد همواره سیاست توسعه طلبی در جنوب اروپا و قیمومیت ملت‌های اسلاو درمنطقه بالکان را دنبال کرده است. امروزه و در نیمه دهه دوم قرن بیست و یکم نیز مجددا اوکراین آوردگاه تقابل غرب و روسیه شده است. روسیه‌ای که با گذشت ۲۴ سال از فروپاشی شوروی تلاش می‌کند در وسعت و جمعیتی کمتر از شوروی سابق همچنان خود را در حد یک قدرت جهانی حفظ کرده و مواضع و رفتارهای خود را نیز متناسب با چنین جایگاهی تنظیم نماید. در مقابل غرب نیز با محوریت امریکا در برابر سیاست مسکو قرار دارد و تلاش می‌کند روسیه را برای پذیرش جایگاه نوین خود یعنی یک قدرت منطقه‌ای متقاعد سازد. تلاش برای پیوستن اقمار سابق روسیه، یعنی اوکراین و گرجستان و... به اتحادیه اروپا و بلوک غرب در دهه اخیر در همین راستا صورت گرفته است و روس‌ها نیز به خوبی می‌دانند که هدف اصلی این سیاست‌ها تضعیف و تقلیل جایگاه روسیه در نظام نوین جهانی است و از این رو تا سر حد امکان در مقابل آن مقاومت می‌کنند. امروز هم روسیه کوتاه آمدن بر سر اوکراین را از دو جهت برای خود مضر می‌داند یکی هیمنه و اعتبار روس‌هاست که در صورت کرنش مقابل غرب به شدت خدشه‌دار خواهد شد و دیگر اینکه موقعیت و ژست ملی‌گرای پوتین و یارانش در روسیه شکننده شده و احتمالا در انتخابات بعدی ضربه سنگینی به آنها خواهد زد.
۲- رویکرد ژئوپولوتیک: اوکراین، به ویژه شبه جزیره کریمه از نظر موقعیت جغرافیایی در دریای سیاه و منطقه اوراسیا یعنی حد فاصل بین اروپا و آسیا موقعیت منحصر به فردی دارد. نگاهی به موقعیت اوکراین و کریمه در نقشه جهان بهتر از هر تحلیلی گویای اهمیت این منطقه است به گونه‌ای می‌توان گفت هر قدرتی بر این منطقه مسلط باشد می‌تواند سلطان دریای سیاه در منطقه اوراسیا باشد. مکیندر جغرافیدان ازاین منطقه به عنوان «هارتلند» جهان نام می‌برد و اسپایکمن، یک جغرافیدان دیگر نیز حاشیه‌های اوراسیا یعنی خاورمیانه را «ریملند» می‌نامد که تسلط بر آنها به معنای تسلط بر قلب جهان است البته این دو در تئوری‌های جغرافیای سیاسی خود نگاهی هم به خاورمیانه داشتند. از همین زاویه پیشروی غرب تا اوکراین به معنای هم مرز شدن جبهه غرب با روسیه است. نباید فراموش کنیم که قدرت‌های مدعی چه در سطح منطقه‌ای و چه در سطح جهانی همواره در خارج ازمرزها‌ی خود و در دیگر سرزمین‌ها برای خود مرزهای راهبردی و سنگرهای کلیدی تعریف می‌کنند. روسیه نیز تصرف اوکراین توسط غرب‌گراها را نوعی پیشروی غربی‌ها به سوی مرزهای خود تعریف و تفسیر می‌کند و بروز واکنش جدی را یک ضرورت می داند. در مجموع به نظر می‌رسد امریکا توانسته است در اجرای سیاست پیشروی به سوی شرق و درآوردن اوکراین از چنگ روس‌ها، متحدین خود را کاملا توجیه و همراه سازد، به گونه‌ای که حتی آلمان که تصور نمی‌شد به علت وابستگی انرژی‌اش به روسیه همراه امریکا شود این روزها به روسیه اولتیماتوم‌های دیپلماتیک می‌دهد. شواهد هم حاکی از آن است که روسیه نیز به شدت در این صف‌آرایی جدید محتاطانه موضع گیری می‌کند . مسکو نمی‌خواهد همچون ۱۶۰ سال پیش وارد یک مجادله جدی و حتی مناقشه فیزیکی با غرب شود زیرا می‌داند از این رویارویی پیروز بیرون نخواهد آمد اما در عین حال مسکو نمی‌خواهد نسبت به پیشروی آرام غرب به جوار مرزهای روسیه نیز بی‌تفاوت بوده و تسلیم سیاست‌های امریکا در منطقه شود. به نظر می‌رسد امید موفقیت برای مسکو در این سیاست دوم در صورت اتخاذ راهکارهای دیپلماتیک وجود دارد. منبع : پرس تی وی
شنبه 17 اسفند 1392 - 22:27:47
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]
-
گوناگون
پربازدیدترینها