واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: فقر گفتماني دولت يازدهم
دولتها بر اين رسم هميشگي كه با تعريف گفتمان خود، رسوخ جايگاه را در دل جامعه به وجود ميآورند و از در تقابل با گفتمان دولت قبل به تثبيت آن ميپردازند، كار خود را آغاز ميكنند. آنچه كه عامل پيروزي دولتها در انتخاباتها محسوب ميگشته، برآيندي از اين عامل بوده است. حداقل در سه دولت پيشين گفتمانسازي امري بديهي بوده و به راحتي اين قضيه كه دولتها ماحصل تعريف و تثبيت گفتمان خود در جامعه هستند، ملموس است. دولت يازدهم اما از اين منظر در فقري بزرگ به سر ميبرد و شايد به نحوي در صدد جبران مافات است. توسل به شخصيتهاي سياسي براي فتح باب رياست جمهوري، شايد در ظاهر يك سياست بازي را به نمايش گذارد ولي در واقع يك اقدام ناشيانه است. دولتي كه حتي گمان رسوخ به اين اريكه را نداشت، ناگاه برگ انتخابات در روزهاي پاياني بر ميگردد و دولت يازدهم را از دل صندوقهاي رأي با اختلافي اندك با ساير رقبا بيرون ميكشد. عدم تفكر لازم براي تعريف تيمهاي فكري - گفتماني در دولت و شعارهاي نسنجيده و بعضاً غير عملي در انتخابات ناشي از چنين تصوري از نيامدن به عرصه اجرايي بود كه تا چند روز قبل از انتخابات نيز رئيسجمهور كنوني اين تصور را با خود يدك ميكشيد. طبيعي بود كه دولت فرصتي براي چينش نخواهد داشت لذا استفاده صرف از تفكراتي كه بعضاً اختلافات ماهوي زيادي نيز با هم دارند به اين امر منجر شد كه اصلاً گفتماني را نتوان از دل اين تفكرات به عنوان گفتمان غالب احصا كرد و زدودن برچسب اشخاص سياسي بر دولت نيز بدين طريق محقق نگشت. دولت اين نقطه ضعف را به شدت احساس كرده است و اين موضوع بديهي را با تعريف واژگاني بيبنياد كه حول محور واژه «اعتدال» ميگردند، قصد قوتسازي دارد. واژگاني از قبيل «افراطي» و «تندرو» امروز به انحاي مختلف از زبان نزديكان دولت و شخص رئيسجمهور بدون هيچ چارچوبي بيان ميشود تا بدينوسيله اعتدال را به عنوان يك گفتمان تعريف كنند. حال آنكه دولت در همين قضيه نيز تناقضات زيادي را مرتكب شده است. اين تناقضات عمدتاً با روح اعتدال همخواني ندارد و شايد در برخي مواقع حكايت ديگري را براي جامعه روايت ميكند. اينكه گاهي صحبتهايي از روي عصبانيت نسبت به منتقدين دولت زده ميشود پرده ديگري را به نمايش ميگذارد و اينگونه برداشت ميشود كه «اعتدال» تنها يك كالاي تبليغاتي براي استفاده سوء است. يك نكته بسيار مهم ديگر اينكه هنوز تعريفي صحيح و جامع از اين واژه در جامعه وجود ندارد و دولت نيز با تعاريف بسيار كليشه اي، معنا دهي به آن را از سر خود واكنده است. مبناي اينكه امروز عدهاي اصولگرا را تندرو يا افراطي ميخوانند هنوز براي همگان مشخص نيست. اعتدال واژهاي است كه بار ارزشي زيادي دارد و حد وسط هر چيزي را شامل ميشود. اينكه امروز بدون تشريح و تعريف روشني از اعتدال، بخواهيم از اين واژگان استعمال كنيم اخلاق مدارانه پيش نرفتهايم. اين واژه امروز به كرات در رسانههاي وابسته به دولت و اصلاحطلبان تكرار ميشود تا شايد فرجي در پر شدن خلاء گفتماني دولت شود. نكتهاي كه بسيار حائز اهميت است، وجود وزنهاي به نام ولي فقيه است كه تراز رفتاري- عملكردي اشخاص و آحاد جامعه بايد بر اساس منويات و فرامين ايشان باشد. اعتدال در يك نظام اسلامي تنها در اين حيطه خلاصه ميشود و معيار امروز دولت نيز بايد همين باشد. حال كه مبنا مشخص شد قطع به يقين در كنار تندروها، كندروهايي نيز بهوجود ميآيند كه امروز شايد عدهي آنها اطراف دولت بسيار باشد. كندروهايي كه حتي اصول اوليه انقلاب را نيز زير پا نهاده و به تاويلهاي نسبي گرايانه از انديشههاي امام(ره) ميپردازند. قطع به يقين خطر بزرگي از جهت كندروها متوجه انقلاب اسلامي است چراكه غرب زدگي و تمايل به زير بيرق غرب رفتن در بسياري از اين كندروها موج ميزند به طوري كه حاضر به از دست رفتن هويت و استقلال كشور هستند حال آنكه خود را امروز جزو جرگه اعتدال نيز تعريف ميكنند ولي مردم بر اين امر به خوبي واقفند و عملكردهاي پيشين آنها در زمان صدارت كاملاً مشهود بوده است. به هر حال دولت بايد اين ضعف بنيادين خود را قبول كند و با اقدامات نسنجيده سعي در پر كردن اين خلاء نكند و استفاده از نيروهاي زبده و انقلابي و نسل سوميهاي انقلاب را در دستور كار خود قرار دهد كه يقيناٌ هويت اين دولت در وجود چنين نيروهايي تعريف ميگردد نه عدهاي معلوم الحال كه قصد پدري براي دولت دارند و دولت را محصول شطرنج بازي خود به حساب ميآورند و شايد به گونهاي دولت را خانه خود ميدانند و با نگاهي صاحبخانهاي، دولت را اجاره دادهاند. از سويي بايد دولت مرز خود را با اشخاصي كه امروز خود را صاحب دولت ميدانند، كاملاً مشخص كند. هر چند هرگاه اين احساس در اين اشخاص رخ ميدهد كه دولت ميخواهد استقلال خود را حفظ كند دست به اقداماتي ميزنند كه باز نقش آنها را در پيروزي اين دولت به نمايش ميگذارد.» مستند 17:30 كه از سايت يكي از همين اشخاص منتشر شد، گوياي اين احساس خطري است كه از جانب آنها نسبت به برنامههاي آتي دولت روا ميشود و با چنگ و دندان در حفظ دولت براي خود ميكوشند و تا زماني كه چنين تفكري بر سر دولت حاكم باشد، گفتمانسازي و تفكرات مستقل هرگز نصيب دولت نخواهد شد.
نویسنده : فرهاد نظريان ساماني
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: 14 اسفند 1392 - 21:31
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 159]