تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868247502
تایید غنی سازی در ایران امتیازی مهم نیست
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
اندیشکده آمریکایی: تایید غنی سازی در ایران امتیازی مهم نیست تهران – ایرنا - مدیر سابق منع اشاعه تسلیحاتی شورای امنیت کاخ سفید تصریح کرده که تایید غنی سازی در ایران امتیازی مهم نیست و اساسا هیچ مقام دولت اوباما تصور نمی کرده غنی سازی صفر قابل دستیابی باشد.
ˈجوفی جوزفˈ در مقاله ای در پایگاه اینترنتی اندیشکده آمریکایی ˈمرکز بلفرˈ وابسته به دانشگاه هاروارد نوشت: ˈˈهر چند برخی این را یک امتیاز مهم به ایران به تصویر می کشند ، اما دشوار می توان در میان مقامات دولت اوباما که در زمینه سیاست مربوط به ایران کار می کنند ، شخصی را پیدا کرد که تصور می کرده ˈغنی سازی صفرˈ در وضعیت نهایی برنامه هسته ای ایران اصلا قابل دستیابی بوده باشد.ˈˈ
وی نوشته است: در روزهای آتی مذاکره کنندگانی از ایران و گروه 1+5 در وین دیدار خواهند کرد تا مذاکرات مربوط به توافق جامع برای حل و فصل نگرانی های باقی مانده جامعه بین المللی درباره برنامه هسته ای ایران را آغاز کنند.
نویسنده مقاله اندیشکده آمریکایی بلفر افزوده است: چالش مرکزی و اصلی برای مذاکره کنندگان این است که یک هماهنگی مرضی الطرفین تدوین کنند که هم اجازه ادامه برنامه هسته ای داخلی ایران از جمله غنی سازی اورانیوم محدود بومی را بدهد و هم توان بالقوه ایران برای گریز هسته ای و تولید سریع مواد شکاف پذیر را محدود کند.
جامعه بین المللی باید اندازه و مقیاس قابل قبول برنامه هسته ای ایران - از جمله ابعاد ظرفیت مجاز غنی سازی - را ارزیابی کند. رهبران ایران باید تصمیم بگیرند که آیا می خواهند ظرفیت گریز هسته ای و چند دهه دشمنی با غرب بخصوص آمریکا را به نفع یک پیشرفت دیپلماتیک کنار بگذارند یا نه.
در حالی که پرزیدنت اوباما و تیم امنیت ملی او برای یک فرایند گسترده دیپلماتیک آماده می شوند ، چهار ملاحظه کلیدی احتمالا به رویکرد آنان شکل خواهد داد:
1- تضمین وجود زمان کافی برای متوقف کردن هر گونه گریز هسته ای ایران
همانطور که در ˈطرح مشترک اقدامˈ مشخص شده است ، برای اولین بار جامعه بین المللی قبول کرده است که ایران همچنان ˈیک برنامه غنی سازی با تعریف طرفین مطابق با نیازهای عملیˈ در اختیار خواهد داشت.
توسعه سریع ظرفیت سانتریفیوژهای ایران در هفت سال گذشته و جایگاه این برنامه در گفتمان سیاسی ایران ، به این معنی است که ایران هرگز از برنامه غنی سازی خود دست نخواهد کشید.
در عوض ، تیم اوباما بجای تلاش برای پایان دادن به غنی سازی در ایران تلاش می کنند تا تضمین کنند که اگر ایران بخواهد فریبکاری کند ، آمریکا و شریکانش زمان کافی انجام اقدام لازم را داشته باشند.
این چارچوب زمانی ، به تعداد سانتریفیوژهای مجاز برای ایران و سطح پیچیدگی آنها و مقدار اورانیوم غنی شده سطح پایین در اختیار ایران مربوط می شود.
می توان انتظار داشت که آمریکا روی عدد سه هزار سانتریفیوژ به همراه محدودیت های شدید بر سطح غنی سازی 5/3 درصد تاکید کند. ایران ممکن است ملزم به برچیدن سانتریفیوژهای مازاد بر حد مجاز نباشد و آنها را در یک تاسیسات جداگانه تحت نظارت شدید به عنوان واحدهای جایگزین و پشتیبان (بک آپ) حفظ کند.
2 - تعطیلی یا تغییر قابل ملاحظه فردو و اراک
مذاکره کنندگان آمریکا هم از منظر منع اشاعه و هم برای قبولاندن توافق نهایی به کنگره ، تاکید خواهند کرد که ایران یا تاسیسات غنی سازی زیرزمینی در فردو و رآکتور آب سنگین در اراک را تعطیل کند یا طراحی و هدف آنها بطور قابل ملاحظه ای تغییر دهد.
همانطور که اظهارات هفته های اخیرحسن روحانی رییس جمهوری و سایر مقامات ارشد ایرانی در هفته های اخیر نشان داده است ، ایران در برابر هرگونه اقدامی که به مثابه برچیدن زیرساخت های هسته ای این کشور باشد به شدت مقاومت خواهد کرد اما راه حل های خلاقانه ای برای پرداختن به نظرات هر دو طرف می توان یافت.
اگر ایران با توقف غنی سازی اورانیوم در فردو و تغییر هدف این تاسیسات برای ایفای نقش دیگری در چرخه سوخت ایران موافقت کند ، بسیاری از نگرانی ها از بین خواهد رفت. در مورد اراک هم توافق ایران برای تغییر رآکتور آب سنگین به رآکتور آب سبک می تواند نقش زیادی در پرداختن به نگرانی های 1+5 داشته باشد.
3 - برچیدن نظام تحریم ها به شکلی منظم که به ایران انگیزه بدهد
ایران در ازای پرداختن به نگرانی های جامعه بین المللی انتظار برچیده شدن تحریم ها بخصوص تحریم های نفتی و مالی را خواهد داشت.
سوال این است که چه میزان از کاهش تحریم ها در مراحل اولیه دستیابی به توافق فراگیر انجام شود.
برای دادن انگیزه به ایران برای ماندن در فرایند در سرتاسر مدت مذاکرات، آمریکا و شریکانش احتمالا تاکید می کنند که کاهش تحریم ها در دوره های زمانی منظمی انجام شود و تمام تحریم های شورای امنیت برای شش ماه یا یک سال معلق شود و لغو دائمی آنها تنها در مراحل پایانی توافق قابل دسترس باشد.
4 - تلاش برای هر چه طولانی تر کردن مدت زمان توافقنامه
آخرین ملاحظه موجود در ارتباط با طول مدت هر گونه توافق نهایی است. استفاده از عبارت ˈدائمیˈ گمراه کننده است زیرا همانطور که در طرح مشترک اقدام نیز ذکر شده است ، توافق آینده نیز تاریخ انقضا خواهد داشت که پس از آن ˈبا برنامه هسته ای ایران همانند بقیه کشورهای غیر هسته ای عضو ان.پی.تی رفتار خواهد شد.ˈ
اجازه دهید در این مورد اشتباه نکنیم. زمانی که این توافق فراگیر به پایان برسد و دوران آن منقضی شود، ایران آزاد خواهد بود تا هر تعداد سانتریفیوژی که می خواهد نصب و بهره برداری کند، یک یا چند رآکتور آب سنگین احداث و بهره برداری کند و سایر اقدامات منطبق با یک برنامه هسته ای غیرنظامی را نیز انجام دهد مادام که آژانس بین المللی انرژی اتمی بتواند عدم انحراف مواد شکاف پذیر هسته ای را راستی آزمایی کند.
در این صورت تنها سوال باقی مانده ، زمان بندی مدت انقضای این توافق فراگیر است. دولت اوباما تلاش می کند که این زمان هر چه طولانی تر و احتمالا 20 تا 25 سال باشد.
**هدف ایرنا از انتشار این نوع مقالات اندیشکده ها، اطلاع رسانی درباره نگرش این اتاق های فکر است و انتشار این مقاله ها الزاما به معنای تایید تمام محتوای آنها نیست.
اروپام**1078** 1575
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
26/11/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]
-
گوناگون
پربازدیدترینها