تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836933977
جاده ها همچنان قربانی می گیرند
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
جاده ها همچنان قربانی می گیرند تهران - ایرنا - میلیاردها دلار خسارت و صدها هزار کشته نتایج تصمیمات نادرست در بررسی تصادفات جاده ای در 25 سال گذشته، به طور متوسط سالانه 20 هزار کشته و حدود 15 هزار تن مجروح شده اند؛ که مجموعه این تلفات در این سالها، چندین برابر شهدا و کشته شدگان جنگ بوده است.
اگر برنامه ریزی کلان در دستور کار مدیران ارشد دولتی بود و باز هم اگر متناسب با میانگین جهانی راه آهن ساخته بودیم و اگر همانند همه کشورهای توسعه یافته و یا در حال توسعه قطار های سریع السیر را می توانستیم به کار بگیریم، امروز هم میلیارد ها دلار در بخش سوخت صرفه جویی کرده بودیم و هم توانسته بودیم رضایت مردم را جلب کنیم و هم روزانه صد ها ایرانی به دلیل آلودگی هوا فوت نمی کردند.
دکتر احمدرضا نیک کار در گفت و گو با تابناک، ضمن بیان مطلب فوق خاطر نشان کرد: در 25 سال گذشته 500 هزار کشته داشته ایم و 375هزار مجروح صعب العلاج. این رقم چشمگیری است؛ به عبارتی در 25 سال گذشته نزدیک به یک میلیون کشته و مجروح داشته ایم. این آمار را می توان از ابعاد گوناگونی نگاه کنیم. یک بعد آن خسارات مادی است.
قائم مقام اسبق وزارت راه، با بیان اینکه خسارت های مادی و انسانی سوانح رانندگی در ایران به سبب کارهایی است که باید انجام می شد ولی نشده است، گفت: اگر به طور متوسط دیه را در 25 سال گذشته، 20 میلیون حساب کنیم، رقمی حدود 10هزار میلیارد تومان بابت 500هزار کشته و اگر هر مجروح را هم 5 میلیون حساب کنیم، حدود 1775میلیارد تومان هم بابت مجروحین دیه پرداخت شده است که در مجموع این دو قلم، بالغ بر 12هزار میلیارد تومان می شود. همچنین اگر متوسط اتومبیل های از بین رفته در این تصادفات را در نظر بگیریم (3 تن در هر اتومبیل) نزدیک به 300 هزار اتومیبل نابود شده است؛ اگر برای هر خودرو 10 میلیون تومان در نظر بگیریم، 30 هزار میلیارد تومان می شود.
این استاد دانشگاه در ادامه با اشاره سرمایه های هنگفت انسانی که در تصادفات جاده ای از دست می دهیم، گفت: با توجه به مجموعه انسان هایی که در این تصادفات از بین می روند و هزینه هایی که دولت برای تحصیل این ها کرده (از دوران ابتدایی تا دانشگاه و یا پس از آن) مجموعه این ارقام ، حدود 42 هزار میلیارد تومان می شود؛ بنابراین، با محاسبه این اعداد به دلار 1000 تومانی، به طور متوسط در دو دهه گذشته، بالغ بر 42 میلیارد دلار هزینه نداشتن جاده ها و راه آهن مناسب و دیگر وسایل نقلیه ای که می توانسته در اختیار ما باشد، پرداخت کرده ایم و متأسفانه هیچ توجهی هم به این موضوع نداشته ایم.میلیاردها دلار خسارت و صدها هزار کشته نتایج تصمیمات نادرستمیلیاردها دلار خسارت و صدها هزار کشته نتایج تصمیمات نادرست
نیک کار در ادامه افزود: ما در مجموع کمتر از 3هزار کیلومتر آزادراه در کشور داریم. در بخش ناوگان ریلی، تا اوایل انقلاب، حدود 5 هزار کیلومتر راه آهن داشتیم و نزدیک به 5 هزار کیلومتر هم در سه دهه گذشته به آن اضافه شده است که بعضا خیلی از آن باری است و عملا می توان گفت که در بخش ریلی هم هیچ کاری نکرده ایم. به طور متوسط سالی 300 کیلومتر هم راه آهن نساخته ایم که بتواند به فرسودگی و استهلاک جاده ها کمک کند. پس به طور خلاصه باید بگویم در مورد راه آهن متناسب با نیاز جامعه برنامه ریزی نکرده ایم.
وی با بیان اینکه متأسفانه به رغم آنکه کارهای بزرگی در کشور انجام شده، در بخش زیرساخت های حمل و نقل بسیار ضعیف بوده ایم، گفت: اگر برنامه ریزی کلان در دستور کار مدیران ارشد دولتی بود و باز هم اگر متناسب با میانگین جهانی راه آهن ساخته بودیم و اگر همانند همه کشورهای توسعه یافته و یا در حال توسعه قطار های سریع السیر را می توانستیم به کار بگیریم، امروز هم میلیارد ها دلار در بخش سوخت صرفه جویی کرده بودیم و هم توانسته بودیم رضایت مردم را جلب کنیم و هم روزانه صد ها ایرانی به دلیل آلودگی هوا فوت نمی کردند.
وی که اولین مدیر پروژه قطار سریع السیر بوده، در ادامه به انتقاد از هدر دادن پولهای کشور در موارد بلا استفاده پرداخت و گفت: هم اکنون حدود 90 فرودگاه در کشور داریم اما تنها حدود 15 فرودگاه عملیاتی است و شاید از نظر اقتصادی، 3 فرودگاه اقتصادی باشند و بقیه آن ها ضرر ده هستند. نگهداری همین فرودگاه هایی که ساخته ایم و هواپیمایی در آن نمی پرد، سالانه میلیار ها تومان هزینه دارد. در جاهایی سرمایه گذاری هایی کرده ایم و بهای نگهداری آن را می دهیم که هنوز بلا استفاده است. به عبارت دیگر هزاران میلیارد تومان را برای موارد بی مصرف هزینه کرده ایم و برای جاهایی که نساخته ایم میلیارد ها دلار در سال ضرر می دهیم و این در حالی است که سالانه تالماتی که به هموطنان در پی تصادفات جاده ای منتقل می شود، غیر قابل جبران است. همان گونه که گفتم، بارز ترین آن ها سالانه بیش از 10 میلیارد دلار ضرر نساختن آزاد راه ها و شبکه ریلی کشور را پرداخت می کنیم.
نیک کار با انتقاد از راه حل های منطقی و مقطعی، گفت: مشکل حمل و نقل و همچنین آلودگی هوا، نداشتن جاده های استاندارد و سالها بی توجهی به توسعه خطوط ریلی کشور است. اینکه فکر کنیم با زوج و فرد کردن می توانیم آلودگی هوا را حل کنیم به بیراهه رفتن است چرا که زندگی انسان ها را به هم می ریزیم و حق نداریم به عنوان مسئول به فردی که از خودرو برای کار روزانه خود استفاده می کند، بگوییم که حق ندارد آن را بیرون بیاورد. نباید صورت مسأله را پاک کنیم.
وی در ادامه اظهار داشت: باید زیرساخت ها را به گونه ای توسعه دهیم و مدیریت کنیم که با معضل گرفتار نشویم، چون اگر می گوییم سالانه یک میلیون ماشین تولید می کنیم و 50 درصد آن در تهران استفاده می شود در10 سال آینده 5 میلیون ماشین به ماشین های تهران اضافه خواهد شد. آن زمان باید خیابان ها را زوج و فرد کنیم. نتیجه اینگونه فکر کردن به بن بست رسیدن است. بایستی از افرادی برای تصمیم گیری استفاده کنیم که شرایط و شایستگی آن سمت را داشته باشند و بتوانند به ابعاد و گستردگی تصمیماتی که می خواهند بگیرند، بیشتر فکر کنند، نه اینکه عجولانه از سر خود باز کنیم و بگوییم زوج و فرد کنید. آخرش که چی؟ و هیچ وقت هم حل نخواهد شد و منتظر باشیم و دعا کنیم که باد و بارانی بیاید!
نیک کار در ادامه با بیان اینکه وقتی صحبت از بی برنامگی می شود، متأسفانه محدود به دولت ها نمی شود، گفت: متأسفانه در تهران تراکم بیست سال آینده را هم فروخته اند و در کوچه ها هم برج ساخته شده بدون اینکه در نظر بگیرند که این کوچه ها کشش این همه خانه جدید را دارد یا خیر. بیشتر بیزینس نگاه می کنند تا اینکه مشکل مردم چه می شود. اینکه تراکم بفروشید و با آن پروژه جدید تعریف کنید و پل جدید بزنید شاهکار نیست بلکه یک ایراد بزرگ است. متأسفانه نگاه ها در این قسمت اصولی نیست. تهران واقعا دیگر کشش ندارد که اجازه دهیم این همه ساختمان بلند مرتبه در آن ساخته شود و از طرفی بگوییم چرا این همه ماشین در خیابان هاست. به دنبال آن مجلس هم به میان آمده و به جای تفکر ریشه ای و در نظر گرفتن مطالعات عمیق و استراتژیک به استناد برخی برداشت های سلیقه ای، بحث انتقال پایتخت را مطرح می کند و می خواهد به گونه دیگر صورت مسأله را پاک کنند. چرا اینقدر اجازه می دهند فضا ها توسعه پیدا کند، بدون اینکه به حمل و نقل و زیر ساخت ها توجه شود؟
وی با تاکید بر ضرورت گسترش شبکه ریلی گفت: یکی از ارزانترین راه های حمل و نقل و همچنین ایمن ترین آنها، جابه جایی مسافر و بار توسط شبکه خط آهن است. متاسفانه در این خصوص از استانداردهای جهانی بسیار عقب افتاده ایم. در حال حاضر اکثر کشورهای توسعه یافته یا در حال توسعه، درصدد افزایش سرعت مطمئنه در جابه جایی ریلی، گسترش این خطوط به همه مناطق کشور هستند. اما در کشور ما هنوز استفاده از تکنولوژی روز دنیا، خدمات و رضایت پایین مسافران و بسیاری از مسایلی از این دست سبب شده است، شبکه ریلی کشور چندان توفیقی از کاهش بار ترافیک، حجم تصادفات و کاهش آلودگی بازی نکند.
اول**1516
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
23/11/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها