واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۲ - ۱۵:۵۹

معاون برنامهریزی شرکت آب منطقهای اصفهان گفت: باروری ابرها و انتقال آب از خلیج فارس راهکارهای علمی و فنی برای حوضه زاینده رود نیست بلکه مهمترین و اساسیترین راهکار برای این حوضه، بکارگیری مدیریت یکپارچه است. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه اصفهان، علی اصلانی امروز، یکشنبه پس از مدتها سکوت در مقابل خبرنگاران به صورت علمی و فنی وضعیت حوضه آبی زایندهرود را از ابتدای انقلاب تاکنون بررسی و اظهار کرد: برنامه ریزی در خصوص مسائل آبی از پیچیدهترین مباحث در کشور است چرا که تمام عوامل هوایی، زمینی و اقلیمی بر روی میزان آن تاثیرگذار است. وی افزود: رشته کوه زاگرس و زاگرس مرکزی دارای دو منبع آبی بزرگ در غرب کشور هستند و زاگرس میانی به طور متوسط میتواند سالانه 30 میلیارد مترمکعب آب برای منطقه تولید کند که 95 درصد آن به طرف جلگه خوزستان سرازیر میشود و از طریق کارون و دز وارد میشود و تنها پنج درصد آب به سمت فلات مرکزی سرازیر میشود. معاون شرکت آب منطقهای اصفهان تاکید کرد: حوضه خوزستان همواره با سیل مواجه بوده اما تاریخ اصفهان نشان میدهد این استان همواره با خشکسالی دست و پنجه نرم کرده است. اصلانی ادامه داد: از سال 49 تا 65 و همزمان با احداث تونل دوم کوهرنگ متوسط آبی که ورودی به سد زایندهرود بوده یک میلیارد و 300 میلیون متر مکعب بوده است که از این میزان 950 میلیون مترمکعب به کشاورزی، 120 میلیون مترمکعب به آب شرب و 150 میلیون متر مکعب به محیط زیست اختصاص مییافته است و منابع آبهای زیر زمینی نیز در این حوضه قابل توجه بوده است. وی اضافه کرد: در سالهای 65 تا 77 تونل دوم کوهرنگ راهاندازی شد و در کنار آن یک دوره تر سالی برای حوضه اتفاق افتاد که در نتیجه آن ورودی آب برای سد یک میلیارد و 700 میلیون مترمکعب بوده است. در این زمان آب تخصیص داده شده به کشاورزی به دلیل توسعه آن دو برابر و به مصارف آب شرب نیز به همین میزان اضافه شد؛ با احداث فولاد مبارکه در این مدت نیز 115 میلیون مترمکعب آب به صنعت اختصاص یافت و 105 میلیون مترمکعب آب نیز برای محیط زیست باقی ماند. معاون برنامهریزی شرکت آب منطقهای اصفهان افزود: از سال 77 تا 86 تونل چشمه لنگان افتتاح شد و عقل سلیم میگوید که آب ورودی به سد باید بیش از گذشته میشد، اما آمار نشان میدهد که ورودی سد در این سالها یک میلیارد و 300 میلیون متر مکعب بوده است که 360 میلیون مترمکعب برای شرب و 70 میلیون مترمکعب به محیطزیست اختصاص پیدا میکرده و از همین سالها حقآبه گاوخونی قطع شده است. اصلانی ادامه داد: از سال 86-92 ورودی آب به سد زاینده رود به 960 میلیون مترمکعب رسید و یک اتفاق عجیب رخ داد. در همین سالها مصارف آب در بخش شرب به 450 میلیون متر مکعب افزایش پیدا کرد و 120 میلیون مترمکعب آب به صنعت اختصاص یافت و تنها 50 میلیون مترمکعب آب برای محیطزیست در نظر گرفته شد و مرگ گاوخونی رخ داد. وی با اشاره به اینکه این آمار و اعداد واقعیت حوضه زایندهرود را در سالهای گذشته نشان میدهد، افزود: بکارگیری مدیریت یکپارچه تنها راه حل اساسی برای حوضه زایندهرود است و تصویر میزان آب استان از ابتدای انقلاب تاکنون چنین واقعیتی را پیش روی ما قرار داده است. معاون برنامهریزی آب منطقهای اصفهان به برخی اظهارات مطرح شده برای نجات زاینده رود اشاره کرد و گفت: بنده به عنوان یک کارشناس که سالها عمر خود را در زمینه آب گذاشتهام باید بگویم که بارور کردن ابرها نمیتواند آب تولید کند و این فرایند کمکی به رفع مشکل کمبود آب نمیکند بلکه در زمینه دیگر کاربرد دارد. اصلانی به انتقال آب از خلیج فارس اشاره کرد و افزود: این طرح اصلا علمی نیست چراکه واقعا شرایط دشواری است، اگر بخواهیم 15 مترمکعب بر ثانیه آب را از خلیج فارس به مرکز کشور انتقال دهیم. این صحبتها غیر کارشناسی است. وی تاکید کرد: صرفهجویی در آب اتفاق بسیار خوبی است، اما اینکه گفته میشود با صرفهجویی در آب کشاورزی و شرب، آب در زایندهرود جریان مییابد یک صحبت انحرافی است چراکه صرفهجویی آب تولید نمیکند. معاون برنامهریزی شرکت آب منطقهای اصفهان با اشاره به راهکارهای علمی رفع کمبود آب حوضه زاینده رود افزود: تخصیص نیافتن حتی یک قطره آب، مدیریت یکپارچه حوضه و همچنین انتقال آب از حوضه زاگرس به این حوضه از راهکارهایی است که باید برای جبران کمبود آب زاینده رود مد نظر قرار داد. اصلانی خاطرنشان کرد: خشک شدن کارون و زمینهای کشاورزی به رودخانههای دجله و فرات بر میگردد و هچ ارتباطی به انتقال آب به اصفهان ندارد چراکه اگر بررسی کنید دبی آب در نقطه پل اهواز 400 متر مکعب بر ثانیه است. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]