محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803168722
اوکراین، زمین بازی ابرقدرت‌ها
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
اوکراین، زمین بازی ابرقدرت‌ها
با توجه به اینکه اوکراین به نوعی زمین بازی ابرقدرت‌ها تبدیل شده و روسیه و آمریکا سعی می‌کنند در این وادی به زورآزمایی با یکدیگر بپردازند، شاید نتوان فرجام چندان خوشایندی برای این جمهوری استقلال یافته متصور شد.
اوکراین همچنان در بحران و ناآرامی می سوزد. بحرانی که تعداد روزهایش سه رقمی هم شده است و تضاد میان بخش روس نشین و متمایل به غرب این کشور استقلال یافته اتحاد جماهیر شوروی سابق را فزونی بخشیده است. اما داستان از کجا آغاز شده است؟ واقع امر این است که ویکتور یانوکویچ رئیس جمهور فعلی اوکراین، چهار ماه قبل توافقنامه تجاری و بازرگانی پیشنهادی اتحادیه اروپا را نپذیرفت و دوباره آتشی که زیر خاکستر ناآرامی های سرزمین اوکراین پنهان شده بود را شعله ور کرد. آتشی که شاید پیشینه اش به دوران زمامداری ویکتور یوشچنکو و همچنین یولیا تیموشنکو سیاست مداران غرب گرای اوکراین باز گردد. افرادی که از آن ها تحت عنوان رهبران انقلاب نارنجی یاد می شد. انقلاب نارنجی اما پیشینه اش به رقابت میان دو ویکتور باز می گردد. جایی که در سال 2004 یوشچنکو و یانوکویچ در انتخابات ریاست جمهوری با یکدیر وارد رقابت شدند. یکی از اتفاقات عجیبی که در دوران قبل از انتخابات افتاد این بود که در سپتامبر همان سال ویکتور یوشچنکو، رقیب انتخاباتی سرسخت ویکتور دیگر(یعنی یانوکوویچ)، دچار مسمومیت دیوکسین شد. مدتی بعد وی با چهره ای که در اثر بیماری و تاثیر سم دگرگون شده بود به عرصه انتخابات بازگشت. شبهه دست داشتن گروه‌های حامی یانوکوویچ و حتی روسیه در این ماجرا در همان زمان مطرح شد؛ هرچند که راهی هم برای اثبات آن وجود نداشت. اما این بار آفتاب از سمت دیگری برای اوکراینی ها طلوع کرده بود. انتخابات برگزار شد و کمیسیون انتخاباتی هم اعلام کرد که ویکتور یانوکوویچ، کاندیدای مورد حمایت روسیه، آرای بیشتری نسبت به ویکتور یوشچنکو، کاندیدای مورد حمایت اروپا و آمریکا، به دست آورده است. خیلی زود صدای اعتراض حامیان یوشچنکو بلند شد؛ اما مقامات اوکراین خود را به ندیدن و نشنیدن زدند و در رادیو و تلویزیون این کشور هم خبری نبود. پنج ماه بود که در رسانه‌های رسمی اوکراین برای یانوکوویچ تبلیغ می کردند؛ پس دلیلی نداشت که اعتراضات گروه‌های حامی یوشچنکو نسبت به نتیجه انتخابات هم پوشش داده شود. برف و سرما بیداد می کرد. اما حامیان یوشچنکو هیجان زده بودند. زیرا ناگهان فهمیده بودند تقلب انتخاباتی زمین شان زده است. بر این اساس عده زیادی از آن ها به نشانه اعتراض به «میدان استقلال» کیف آمدند و طولی نکشید که پرچم ها و لباس های نارنجی به نشانه حمایت از حزب یوشچنکو «اوکراین ما» چهره این میدان را تغییر داد. این تظاهرات میلونی شهروندان اوکراینی که در «کیف» پررنگ تر هم بود سبب گردید تا در نهایت دیوان عالی اوکراین نتایج انتخابات را باطل اعلام کند و دو نامزد در 26 دسامبر همان سال دگرباره با یکدیگر به رقابت پرداختند. رقابتی که این بار با حضور پررنگ ناظران بین المللی انجام پذیرفت. در انتخابات جدید ویکتور یوشچنکو که حمایت غرب را نیز با خود به همراه داشت با 52 درصد آرا به عنوان فرد پیروز معرفی گردید. رئیس جمهور هم، تیموشنکو را به عنوان نخست وزیر به پارلمان معرفی کرد و با آرای قاطع نمایندگان خانم تیموشنکو با مدل موی معروف خود به عنوان نخست وزیر جدید اوکراین منصوب گردید. اما روندهایی که در سال های حکومت آقای رئیس جمهور در اوکراین اتفاق افتاد سبب گردید که مردم این کشور از او دلزده شوند. در واقع عملکرد بسیار ضعیف یوشچنکو باعث شد تا او هر روز منفورتر از قبل گردد و مردم بیش از همیشه از او روی گردان شوند. این اتفاق باعث شد تا او اوضاع نامناسبی در انتخابات سال 2010 داشته باشد و رقابت دوباره دو ویکتور این بار با پیروزی یانوکویچ به پایان برسد. رئیس جمهور روس گرای جدید، تیموشنکو را با اتهامات فراوان، از فساد مالی و خیانت گرفته، تا اتهام به قتل عمد، رو به رو کرد و در نهایت خانم نخست وزیر را راهی زندان نمود. نارضایتی های اجتماعی در اوکراین همچنان وجود داشت و مردم از عملکرد رئیس دولت و همچنین نفوذ فراوان و دخالت های نه چندان کم تعداد کرملین در کشورشان ناراضی بودند. اما نکته ای که برای فهم بهتر تحولات اوکراین باید مد نظر قرار داد، چگونگی پخش نیروهای اجتماعی در این کشور است. باید توجه کرد که از حیث جمعیتی طیف طرفدار غرب در این کشور بیشتر هستند، اما در مقابل گروه طرفدار روسیه که در مناطق نزدیک به روسیه قرار دارند، بخش اعظم و اصلی اقتصاد این جمهوری استقلال یافته را در دست دارند. بر این اساس این تنش باعث می شود تا همواره نوعی موازنه میان دو طرف برقرار باشد و طیف غرب گرا به جمعیت خود بنازد و طیف روس گرا به بنیه اقتصادی توانمند و غنی خود. پیشنهاد امضای توافقنامه تجاری و اقتصادی میان اوکراین و اتحادیه اروپا بهانه دیگری بود تا این سرزمین همیشه در آشوب، دگرباره با ثبات خداحافظی کند. یانوکویچ با فشار پوتین و کرملین از امضای این توافقنامه که منافع اقتصادی قابل توجهی را برای این کشور به ارمغان می آورد، سر باز زد و در عوض پیشنهادات روسیه از قبیل اجاره پنجاه ساله برخی از بنادر اوکراین به مسکو در دریای سیاه را پذیرفت. بر این اساس قراردادهایی میان کیف و مسکو به امضا رسید. ناگفته پیداست که طیف غرب گرای اوکراین به هیچ وجه از چنین توافقی حمایت نمی کردند و خشم عمومی در این کشور فوران کرد. نکته قابل توجه اینجاست که این توافق حتی در درون روسیه هم با مخالفت هایی همراه بود و بسیاری از تحلیلگران بر این باور بودند با هزینه هایی که پوتین می خواهد در اوکراین انجام دهد، می توان بنادری جدید در خاک روسیه ایجاد کرد و این همه هزینه سیاسی و اقتصادی نیز متحمل مسکو نگردد. به هر ترتیب موج نارضایتی از این روند که از چهار ماه پیش شدت گرفته همچنان ادامه دارد و در حالی که جنبش غرب گرا و مخالف دولت در اوکراین، رهبران جدیدی را بر سر خود می بیند، به شدت با سیاست های ویکتور یانوکویچ مخالفت می کند. آقای «ویتالی کلیچکو» قهرمان اسبق بوکس جهان و رهبر حزب «اودار» در این کشور، که این روزها به نوعی جایگزین افرادی چون تیموشنکو و یوشچنکو شده است، امید اصلی مخالفان اوکراین برای مقابله با دولت روس گرای این کشور به شمار می رود. در واقع او امروز رهبری جریان متمایل به غرب در اوکراین را بر عهده دارد. توجه به این نکته ضروری است که افرادی چون تیموشنکو و یوشچنکو به دلیل عملکرد ضعیف خود تا حد زیادی از سوی جامعه اوکراین طرد شده اند و حتی زندانی شدن خانم تیموشنکو هم سبب نشده تا مردم او را دست آویزی برای حمله به دولت یانوکویچ قرار دهند و امروز شاهد هستیم آن ها بدون توجه به خانم نخست وزیر، با رهبر جدید خود به ادامه مسیر مشغول هستند. بر این اساس شاید یکی از نقاط ضعف جریان های مخالف در اوکراین، همین نبود یک رهبر کاریزما و توانمند است که بتواند پتانسیل های جریان های اجتماعی در این کشور را تجمیع نماید. در پایان و در مقام نتیجه گیری به نظر می رسد با توجه به اینکه اوکراین به نوعی زمین بازی ابرقدرت ها تبدیل شده و روسیه و آمریکا سعی می کنند در این وادی به زورآزمایی با یکدیگر بپردازند، شاید نتوان فرجام چندان خوشایندی برای این جمهوری استقلال یافته متصور شد و به دلیل همان تضادهای ذاتی و ساختاری که در این کشور وجود دارد، سناریوی تجزیه یکی از گزینه های محتمل در آینده سپهر سیاسی اوکراین به شمار رود. اما باید توجه کرد شاید مفهومی که بیش از این آمدن ها و رفتن ها حائز اهمیت باشد، تلاش و طی مسیری است که مردم اوکراین در این روند دنبال می کنند. بنا به گفته اساتید علوم سیاست دموکراسی هرگز با شورش و نا آرامی، جنگ و کودتا پدید نمی آید، بلکه دموکراسی با تلاش و حرکت مردم در این مسیر و مشقی که آن ها از دموکراسی تمرین می کنند، حاصل خواهد شد. در نتیجه شاید ادامه این آمدن ها و رفتن ها در اوکراین به یادگیری و تمرین دموکراسی و بالاتر رفتن میزان تحمل مخالف در این کشور بینجامد و در نهایت و البته در دراز مدت، سرانجام خوشی برای این جمهوری استقلال یافته شوروی سابق پدیدار شود. پویا صیامی‌نمین منبع: رصد
لینک را کپی کنید رصد
92/11/19 - 01:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 99]
-
گوناگون
پربازدیدترینها