واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
سیاست خارجی ایران بعد از توافقنامه ژنو
هیچ تضمینی وجود ندارد که در انتخابات سال ۲۰۱۶ آمریکا، دولتی همین قدر موافق ایران بر سر کار بیاید. این بلاتکلیفی در تصمیمات دولت روحانی منعکس خواهد شد.
به گزارش سرویس سیاسی جام نیوز، وب سایت «روز آنلاین» در گزارشی به نقل از «اینفورمد کامنت» به بررسی سیاست خارجی ایران بعد توافق ژنو پرداخت.
در ابتدای این تحلیل آمده است: «اگر ایران موفق شود به توافقی دائمی و همه جانبه با کشورهای ۱+۵ دست یابد، دیگر مساله تعادل بخشی به روابط تنش آمیز این کشور و قدرت های غربی چندان اهمیتی نخواهد داشت و به این ترتیب خاورمیانه و منطقه اطراف آن می تواند در مسیرهای کاملا جدیدی حرکت کند. این موضوع بر نحوه برخورد با درگیری های سوریه نیز اثر قابل توجهی دارد.»
این وب سایت با اشاره به انتخابات ریاست جمهوری ایران افزود: «پس از انتخاب حسن روحانی به ریاست جمهوری ایران، روابط ایران و آمریکا رو به بهبود گذاشت، که این نه فقط به دلیل انتخاب روحانی بلکه همچنین به دلیل دید مثبت تر واشنگتن نسبت به تهران صورت گرفت. هیچ تضمینی وجود ندارد که در انتخابات سال ۲۰۱۶ آمریکا، دولتی همین قدر موافق ایران بر سر کار بیاید. این بلاتکلیفی در تصمیمات دولت روحانی منعکس خواهد شد. به همین دلیل موقعیت کنونی برای رسیدن به توافقی هسته ای ظرف ده سال گذشته استثنایی به شمار می آید. این توافق اثر قاطعی بر سیاست خارجی ایران می گذارد.»
در ادامه این تحلیل خاطر نشان شده است: «با وجود انتخاب روحانی با اکثریت بزرگی از آرا در انتخاب ریاست جمهوری، هنوز قدرت واقعی در دست رهبر ایران است. با وجود اینکه انتخابات به روحانی اجازه داد به مذاکره با آمریکا مشغول شود، ولی محافظه کاران نیز در حال تجدید سازمان هستند.»
همچنین این گزارش با اشاره به روند اقدامات دولت جدید ایران برای آنچه از آن به عنوان محبوبیت بیشتر یاد شده، می افزاید: «مسلما اکنون تمرکز اصلی بر مساله پرونده هسته ای و لغو تحریم هاست که باید با مدیریت بهتر اقتصادی و بهبود شرایط زندگی توام شود تا بتواند به محبوبیت سیاسی دولت تداوم بخشد. این کار آسانی نیست؛ هم اکنون حذف بقیه یارانه ها و سایر اصلاحات اقتصادی ضروری، ممکن است در کوتاه مدت فشارهای اقتصادی بیشتری را وارد آورد. به هر حال اکنون روحانی در فکر یافتن راه هایی برای افزایش محبوبیت ایران در منطقه و ماورای آن است.»
اقتصاد ایران نیز موضوعی است که این تحلیل به آن اشاره کرده و نوشته است: «ایران با ذخایر نفتی و گازی فراوان (۱۰ درصد نفت و ۱۵ درصد ذخایر گاز جهان) توان بالقوه قابل توجهی برای توسعه دارد. مساله برای ایران آن است که متحدان اقتصادی و سیاسی خود را از کدام طیف انتخاب کند. مرزهای شرقی با افغانستان و پاکستان، با قاچاق مواد مخدر اهمیت ویژه ای دارد و تا کنون جان صدها پاسدار و مرزبان را گرفته است. ایران با بخش شمال غربی افغانستان رابطه دارد و از طالبان دل خوشی ندارد. روابط ایران با پاکستان به دلیل تردید های ایران در زمینه حمایت پاکستان از عوامل افراطی سنی و حمایت دولت آن کشور از طالبان و نزدیکی به عربستان سعودی، چندان نزدیک نمی تواند باشد. خط لوله ایران به هند فعلا تا پاکستان پیشروی کرده است. ایران روابط خود با افغانستان را یقینا گسترش می دهد.»
در ادامه نیز با اشاره به روابط ایران با دیگر کشورهای اشاره شده، آمده است: «هند و چین وارد کنندگان بزرگ نفت ایران هستند و چین هم در زمینه سرمایه گذاری های نفتی و همچنین از نظر تامین سلاح های مورد نیاز ایران، متحد این کشور محسوب می شود. به این ترتیب ایران به چین نزدیک خواهد شد ولی به هند متمایل نخواهد بود و آن را به عنوان وسیله تعادل با پاکستان نگاه می کند. هرچند روابط ایران با آسیای جنوب شرقی خوب بوده است و در سیاست خارجی ایران نقش مهمی را بازی کرده است، ولی بهبود رابطه با ترکیه ظاهرا از اولویت زیادی برای ایران برخوردار است. ایران و ترکیه علی رغم اختلاف نظر بر سر سوریه، روابط گرمی با یکدیگر دارند.»
این گزارش در خاتمه یادآور می شود: «رابطه ایران و ترکیه، با توجه به گسترش چشمگیر در دهه اخیر، بازهم نزدیک تر خواهد شد، بخصوص زمانی که این دو کشور را محور ارتباطی اروپا با آسیا در نظر بگیریم. ترکیه هم با این نقش کاملا موافق بوده و آن را به عنوان عامل مثبتی در پیوستن این کشور به اتحادیه اروپا در نظر می گیرد. این لزوما به معنی کاهش درگیرهای داخلی در سوریه نیست و معلوم نیست دولت روحانی از چنین چیزی پشتیبانی کند. رابطه نزدیک ترکیه با ایران بیشتر به نفع تهران است تا به نفع آنچه به "هلال شیعه" معروف است که متشکل از لبنان، سوریه، عراق و ایران است.» 310
۱۳۹۲/۱۱/۹ - ۱۱:۱۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]