تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836974418
برچیدن امپراتوری، آخرین امید آمریکا
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
برچیدن امپراتوری، آخرین امید آمریکا
به نظر نویسنده کتاب «برچیدن امپراتوری،آخرین امید آمریکا» منظور از داشتن پایگاه های خارجی عبارت است از حفظ سلطه ایالات متحده آمریکا بر جهان و تحمیل آن چیزی که در تحلیل تحلیل گری نظامی، امپراتوری مصرف نامیده می شود.
«برچیدن امپراتوری، آخرین امید آمریکا» عنوان اثری از چالمرز جانسون است که ترجمه فارسی آن توسط خسرو کلانتری از سوی نشر مهرویستا در 256 صفحه منتشر شده است.فهرست کتاب پنج بخش را معرفی می کند: آن چه ما کردیم، جاسوسان، بدخیمان و مزدوران، دنیای پایگاه ها، پنتاگون ما را به سقوط می کشاند و راه پایان دادن. این بخش ها، پانزده مقاله با عناوین دنیای واکنش، امپراتوری در برابر دموکراسی، نابودی تمدن ها، دست فروشی دموکراسی، آژانس بدکرداران، کمدی امپریالیستی، اخطار! مزدوران مشغول کارند، امپراتوری پایگاه های آمریکا، پیشروی های نامطلوب آمریکا، هزینه های بی اساس، ورشکسته شدن، انسان نظامی ـ صنعتی، پولش را داریم، گرداب مرگ اقتصادی در پنتاگون و برچیدن امپراتوری را برای کتاب در بر دارند. چالمرز جانسون در کتاب «برچیدن امپراتوری، آخرین امید آمریکا» سیاست حکومت آمریکا را در زمینه های داخلی و در مناسبات خارجی مورد بررسی و نقد قرار می دهد و در پیش گفتارش بر کتاب یادآور شده است، در سال های آخر دولت کلینتون 65 ساله بوده و به صورت کوتاه تا روی کار آمدن دولت اوباما را مرور و نقدهایی را بر دولت جورج بوش وارد کرده است. او خاطرنشان کرده بیشتر مقاله های کتابش در طول سه سال نوشته شده و غالب آنها بر محدود بودن امکانات آمریکا برای ادامه رفتارش به صورت یک امپراتوری و نتایج احتمالی این رفتار تاکید دارد. البته این کتاب نشان می دهد که پیش رفتن در این راه یک امر ناگزیر نیست و هنوز می توان مسیر دیگری را در پیش گرفت. نخستین مقاله با عنوان «دنیای واکنش» سیری از فعالیت های سازمان سیا (سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا) در کشورهایی مانند ایران، افغانستان، پاکستان و عربستان سعودی را در دوران جنگ سرد واقعه نگاری و ارزیابی کرده و به این نتیجه رسیده است آنچه که امروز آمریکا به آن نیاز دارد پایان دادن به مخفی کاری هایی است که سیا در پس آنها پنهان می شود و از جوابگو بودن برای اعمال خود در می رود. تا به امروز، سیا همه کوشش هایی را که برای اجرای یک سیاست خارجی مبتنی بر قانون اساسی مطرح شده، بی هیچ پروایی از مسیر خود منحرف کرده است و به نظر می رسد با از میان رفتن جنگ سرد- یعنی علت وجودی سازمان سیا - دیگر هیچ توجیهی برای ادامه کارش وجود ندارد و فقط باید منحل شود. مقاله دوم با عنوان «امپراتوری در برابر دموکراسی» به دنبال اثبات این نکته است که تاریخ می گوید یکی از بی ثبات ترین ترکیب های سیاسی، نظام کشوری است که بکوشد مانند ایالات متحده ی امروز آمریکا، در داخل دموکرات و در خارج امپریالیست باشد. نویسنده یادآور شده 737 پایگاه نظامی آمریکایی در سراسر جهان وجود دارد و بیش از نیم میلیون نظامی و جاسوس و مقاطعه کار آمریکایی و وابستگان شان در این پایگاه ها و در بیش از130 کشوری مستقرند که اداره آنها در دست نظام های خودکامه است و به شهروندان شان حق نداده اند خود تصمیم بگیرند که آیا می خواهند آمریکا را راه بدهند یا نه. محوریت مقاله سوم با عنوان «نابودی تمدنها» چپاول میراث فرهنگی عراق در حمله سال 2003 آمریکا و انگلیس و متحدان شان به این کشور است. شواهدی ارایه و این جمع بندی به دست می آید که دولت آمریکا هیچ گاه درک نکرد که از19 مارس 2003 که اشغال عراق را شروع کرد، بنابر قانون مسئولیت آن چه که بر میراث فرهنگی این کشور گذشت بر عهده او قرار می گرفت. هرچه باشد تنها توجیه قانونی برای حضور در عراق قطعنامه 1483 مورخ 22 مه 2003 شورای امنیت سازمان ملل متحد است. هم ایالات متحده و هم بریتانیا هر دو به این قطعنامه که در آن رسماً وضع قانونی و وظایف ایشان به عنوان قوای اشغال گر در عراق معین می شود، رای داده اند. در این وظایف که در مقدمه قطعنامه ذکر شده، چنین آمده است: «نیاز به محترم شمردن میراث باستانی و تاریخی و فرهنگی و مذهبی عراق و نیز محافظت مدام از نقاط باستانی وتاریخی و فرهنگی و مذهبی و موزه ها و کتابخانه ها و بناهای باستانی.» برای همه ناظران در جهان که از آگاهی سیاسی برخوردارند، بی اعتنایی دولت بوش به قوانین بین المللی و رفتار بی پروای قانون شکنانه همیشگی اش از آغاز رسیدن به قدرت، امری واضح بوده، ولی این ماده موجب مسئولیت بسیار سنگینی است و می تواند در هر دادگاه بین المللی یا داخلی آمریکا مطرح شود. در این مورد ایالات متحده قانون شکنی کرده و در انتظار کشیده شدن به پای میز محاکمه است. مقاله چهارم با عنوان «دست فروشی دموکراسی» این چنین آغاز شده است که به نظر بی ربط و در اصل نادرست می نماید اگر کشوری بخواهد سیستم حکومتی یا راه و روش اقتصادی اش را بر کشوری دیگر تحمیل کند. چنین عملی مصداق تعریف امپریالیسم است که در فرهنگ ها می آید. هنگام سخن گفتن از دموکراسی، گاه فریب کارانه ادعا می شود که گویا هدف وسیله را توجیه می کند، یعنی وقتی کسی می خواهد دیگری را صاحب دموکراسی کند می تواند با او بجنگد. چنین رسالتی را دولت هایی برای خود قائل اند که رهبران شان آلوده به بیماری های گستاخی و نژادپرستی و خودبینی اند. مدت هاست که آمریکایی ها مرتکب چنین جنایتی می شوند. این مقاله تاثیرات اجباری سیاست های آمریکایی بر ژاپن و کره جنوبی را به عنوان نمونه بررسی کرده است. مقاله پنجم با عنوان«آژانس بدکرداران» پس از مقاله اول کتاب، مقاله دیگری است که به سازمان سیا و فعالیت های آن از منظر تاریخی و همچنین چند اثر مکتوب برجسته در این زمینه نظر دارد. به باور نویسنده، سازمان سیا به سختی شکست خورده و انحلال آن قدم مهمی در بازیابی تعادل در میران هزینه ها و موجودی در درون نظام سیاسی آمریکاست. همچنین به نقل از یکی از آثاری که سازمان سیا را ارزیابی کرده، یادآور می شود که داشتن یک سازمان اطلاعاتی بی کفایت یا لاابالی می-تواند همان قدر برای امنیت ملی خطرناک باشد که نداشتن یک سازمان اطلاعاتی. مقاله های ششم و هفتم با عنوان های «کمدی امپریالیستی» و «اخطار! مزدوران مشغول کارند» هم به نوعی به فعالیت های سازمان سیا مربوط می شود و از زاویه جمع آوری و تحلیل اطلاعات به آمریکا و رئیس جمهوری آن می نگرد که سازمان اطلاعاتی اش در معرض همه گونه فشار یا نفوذ یا اثرپذیری از خارج قرار دارد. مقاله های هشتم و نهم و دهم با عنوان های «امپراتوری پایگاه های آمریکا»، «پیشروی های نامطلوب آمریکا» و «هزینه های بی اساس» کامل کننده بخشی از نخستین مقاله های کتاب درباره پایگاه های آمریکا در سراسر جهان است. این چند مقاله با ارایه آمار و ارقام و به صورت موردی در وضعیت برخی پایگاه ها دقیق شده و فراز و نشیب تاثیر قدرت آمریکا از طریق این پایگاه ها را نشان داده است. به نظر نویسنده کتاب «برچیدن امپراتوری،آخرین امید آمریکا» در حقیقت منظور از داشتن پایگاه های خارجی عبارت است از حفظ سلطه ایالات متحده آمریکا بر جهان و تحمیل آن چیزی که در تحلیل تحلیل گری نظامی، امپراتوری مصرف نامیده می شود. جمعیت ایالات متحده کمتر از پنج درصد جمعیت جهان است، ولی حدود یک چهارم کل منابع جهانی، از جمله نفت را مصرف می کند و همه پایگاه های خارجی آمریکا باعث تنش با مردمی می شوند که مجبورند با آنها همسایه باشند. البته نویسنده پیش بینی می کند که امپراتوری پایگاهی آمریکا به زودی این کشور را ورشکست می کند و سرانجام، روزگار آن ایالات متحده ای را که می شناسند به پایان خواهد آورد. ریشه یابی این ورشکستگی در مقاله های یازدهم تا چهاردهم کتاب با عنوان های «ورشکسته شدن»، «انسان نظامی- صنعتی»، «پولش را داریم؛ فقط اگر آن را برای بودجه ای دفاعی به هدر نمی دادیم» و «گرداب مرگ اقتصادی در پنتاگون « دنبال شده است. نویسنده معتقد است که درباره ولنگاری ها و ولخرجی های نظامی دولت آمریکا تقریبا هر چه بگوید اغراق نیست و ریشه این وضعیت را در چند نکته می داند؛ مبالغ دیوانه واری پول خرج طرح های دفاعی می شود که هیج ارتباطی با امنیت ایالات متحده آمریکا ندارد، هزینه های کلان نظامی سیاست های دولتی که بر جنگ های متعدد و مخارج کلان سلاح و مهمات و ارتش های ثابت عظیم استوار است و در نهایت اشتیاق به نظامی گری. از سوی دیگر دولت آمریکا در کوششی برای پنهان نگه داشتن ابعاد واقعی امپراتوری نظامی آمریکا، مدت هاست که مخارج عمده مربوط به ارتش این کشور را در وزارتخانه هایی غیر از وزارت دفاع پنهان می کند. مخارج نظامی زیاده از حد در یک روند بسیار طولانی از یک ایدئولوژی به ظاهر موجه سرچشمه گرفته و اکنون در نظام آمریکا جاگیر شده است. چالمرز جانسون، نویسنده کتاب «برچیدن امپراتوری، آخرین امید آمریکا» این ایدئولوژی را کینزیانسیم نظامی می نامد، یعنی عزم جزم برای حفظ یک اقتصاد جنگی دائمی و پذیرفتن محصولات نظامی به مثابه تولیدات عادی اقتصادی، حتی با وجود آن که این گونه محصولات نه هیچ کمکی به تولید می کند و نه به مصرف. او از یک طرف باور دارد که صنعت جنگ افزارسازی در هر حوزه انتخابی در آمریکا، یکی پس از دیگری، یک نماینده همیشگی برای خود خریده است که رای دهندگان نمی توانند از جا تکانش بدهند و از طرف دیگر به این نتیجه ایمان دارد که اگر در آمریکا نتوان مخارج درازمدت و فزاینده نظامی را به طور عمده کاهش داد، در آن صورت ورشکستگی ایالات متحده امری اجتناب ناپذیر خواهد بود؛ همان گونه که سقوط وال استریت نشان داده است این نه یک گمانه زنی ذهنی که امکانی رشد یابنده است و وقت زیادی باقی نمانده است. البته خاطرنشان هم می شود که این روزها یک مجتمع نظامی- صنعتی چنان به توانایی خود در بازی دادن نظام آمریکا غره شد که باکش نیست تبلیغ کند که در صورت لغو شدن یک پروژه ی خاص چه تعدادی از کارگران آنجا بیکار می شوند و آن نمایندگان کنگره ی آمریکا هم که همکاری نمی کنند به قطع کمک سیاسی تهدید می شوند، تهدیدی که عملی هم می شود. کتاب با مقاله ی «برچیدن امپراتوری» به پایان می رسد. چالمرز جانسون در این مقاله، ابتدا سه دلیل برای این که باید امپراتوری آمریکا منحل شود یا منحل شدن خود را به خاطر آنچه پیش خواهد آمد به تماشا بایستد، کمی شرح می دهد. این سه دلیل عبارت است: 1ـ دیگر [ما آمریکایی ها] نمی توانیم از عهده ی توسعه طلبی دوران بعد از جنگ مان برآییم، 2- ما [آمریکایی ها] جنگ را در افغانستان خواهیم باخت و این به ورشکستگی ما کمک خواهد کرد و 3- مایه ی شرم پنهانی امپراتوری پایگاه ها را باید پایان داد. نویسنده در شرح این بند آخر یادآور شده که قراردادن پادگان های آمریکایی ها در پایگاه های خارج از کشور، درست در کنار مردم غیرنظامی که رفتار نظامیان آمریکایی با آنها غالبا مانند فاتحان خارجی با آزار و اذیت همراه است، خشونت جنسی با زنان و دختران را دامن زده و به مرحله خارج از کنترلی رسانده است. به نظر نویسنده حق این است که گفته شود ارتش آمریکا یک میدان جهانی بازی های جنسی برای افرادش ایجاد کرده و برای عواقب رفتارهایشان در این میدان از آنها بسیار حمایت کرده است. کتاب چالمرز جانسون با شرحی در ذیل عنوان «ده گام در راه برچیدن امپراتوری» به صفحه های پایانی رسیده است. در این قطعه آمده است: «البته برچیدن امپراتوری آمریکا مستلزم برداشتن گام های بسیاری است. این ده گام از جمله مهم ترین آنها برای آغاز کار است: 1- باید که آسیب های زیست محیطی جدی ای را که با پایگاه هایمان بر سراسر کره ی زمین وارد کرده ایم متوقف کنیم. نیز باید به نوشتن توافقنامه «وضع حقوقی قوا»یی که ما را از مسئولیت پاکسازی آثار حضورمان معاف می کند پایان دهیم. 2 - باید بار امپراتوری پایگاه هایمان و هزینه- فرصت از دست رفته ای را که همراه دارد از دوش برداریم، کاری که می توانستیم با استعداد و امکانات خود انجام دهیم ولی نمی توانیم یا نمی خواهیم بکنیم. 3 - باید کاربرد شکنجه را متوقف کنیم. در دهه های 1960و1970 ما در برزیل و شیلی در سرنگونی دولت های برآمده از انتخابات دخالت داشتیم و در این کشورها رژیم های شکنجه گری را که الگوی رفتار خودمان با زندانیان در عراق و افغانستان شد، تأیید کردیم. برچیدن امپراتوری بالقوه به معنای پایان دادن به پرونده امروز آمریکا در استفاده از شکنجه در خارج از کشور است. 4 - باید قطار دم به دم درازتر شونده ملازمان اردوهای نظامی مان را حذف کنیم، ملازمانی که عبارتند از وابستگان پرسنل و کارمندان غیرنظامی وزارت دفاع و فروشندگان دوره گرد، به علاوه ی امکانات پزشکی گران قیمت و مسکن و استخر و باشگاه و زمین گلف و جز اینها. 5 - باید افسانه ای را که مجتمع نظامی - صنعتی می پراکند که گویا تشکیلات نظامی ما از نظر ایجاد کار و تحقیقات علمی و دفاعی برایمان با ارزش است، بی اعتبار سازیم. مدت هاست که تحقیقات جدی اقتصادی این مزایای ادعا شده را بی اعتبار کرده اند. پایان دادن به امپراتوری خود، پایان این افسانه است. 6 - باید به عنوان یک ملت دموکرات، از بزرگ صادرکننده ی اسلحه و مهمات بودن در جهان صرف نظر کنیم و به آموزش دادن تکنیک های شکنجه و کودتا گری و هواداری از امپریالیسم ما به ارتش های جهان سوم پایان دهیم. نخستین اقدام در این زمینه بستن فوری آکادمی نظامی ننگین ارتش آمریکا برای افسران ارتش آمریکای لاتین است. 7 - باید با توجه به فشار فزاینده بر بودجه فدرال، واحد آموزشی افسران ذخیره و دیگر برنامه هایی را که مدت های طولانی است میلیتاریسم را در مدارس ما اشاعه می دهند منحل کنیم. 8 - باید برای بازگرداندن انضباط و رسم پاسخگویی به نیروهای مسلح مان به گونه ای بنیادی از تکیه مان بر پیمانکاران غیر نظامی و شرکت های نظامی خصوصی و کارگزارانی که خارج از سلسله مراتب فرماندهی و ضوابط دادرسی نظامی برای ارتش کار می کنند بکاهیم. 9- باید اندازه ارتش ثابت مان را کم و نه زیادتر کنیم و به گونه ای بسیار موثرتر به مسأله زخم های درازمدت و تنش های جنگی ای که بر سپاهیان مان وارد می آید، بپردازیم. 10 - باید اتکای بی جای خود را بر نیروی نظامی به عنوان ابزار اصلی دستیابی به هدف های سیاست خارجی ترک کنیم. متاسفانه تعداد کمی از امپراتوری های گذشته داوطلبانه قلمروی خود را رها کردند تا حکومتی مستقل و خودگردان باقی بماند. دو نمونه مهم، امپراتوری های بریتانیا و شوروی اند. اگر ما از نمونه آنها نیاموزیم، سرنوشت مان زوال و سقوط است.» احد گودرزیانی منبع: فصلنامه تخصصی علوم انسانی اسلامی صدرا
92/10/30 - 06:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 131]
-
گوناگون
پربازدیدترینها