واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
لحن حسن روحانی یادآور کیست؟
صادق زيباكلام گفت: روحاني بر عكس اصولگرايان كه با زبان غيض و غضب با دنيا صحبت ميكنند، لحن ديگري را برگزيده است. لحن او يادآور لحن هاشميرفسنجاني در دهه 1370 و لحن «گفتوگوي تمدنهاي» خاتمي در دهه 1380 است.
روزنامه اعتماد: صادق زيباكلام دولت قبلي در عرصه بينالمللي اعتقاد داشت كه «هر كي با ما نيست دشمن ما است». دولت روحاني اما آن نگاه را كنار گذاشته و دست دوستي به سمت دنيا دراز كرده است.
روحاني بر عكس اصولگرايان كه با زبان غيض و غضب با دنيا صحبت ميكنند، لحن ديگري را برگزيده است. لحن او يادآور لحن هاشميرفسنجاني در دهه 1370 و لحن «گفتوگوي تمدنهاي» خاتمي در دهه 1380 است.
لحن او به جاي آنكه به ديگران با سوء ظن، بدبيني و دشمني نگاه كند، معتقد است كه «هر كه با ما دشمني نكند ما با او حاضر هستيم دوستي كنيم». چنين است كه راهي داووس شده است. به جاي محكوم كردن داووس به سرمايهداري، به پليدي و ظلم، او ميخواهد ببيند كه آيا ميشود در داووس گامي به نفع ايران برداشته شود.
جك استراو حرف درستي زد وقتي به غربيها گفت كه شما را به خدا اشتباه دوران خاتمي را تكرار نكنيد. به نظر ميرسد كه دولت اوباما متوجه آن اشتباه تاريخي شده و دارند تلاش ميكنند جلوي اصولگرايان تندرو را بگيرند. اگر روحاني موفق نشود، در ايران «نلسون ماندلا»، «واسلاوهاوي» يا «آن سان سوشي» به قدرت نخواهند رسيد بلكه كس ديگري براي هشت سال قدرت را در دست خواهد گرفت و مملكت را به اندازه 80 سال به عقب خواهد برد.
همچنان كه هشت سال مديريت اصولگرايان تبعات سنگيني براي كشور به بار آورد. روحاني در داووس حرف خاصي ندارد، الا اينكه ميخواهد بگويد «با كسي سر جنگ نداريم». روحاني در داووس ميخواهد بگويد اگر شما حقوق، مصالح و منافع ايران را محترم شماريد ما هم به حق خودمان قانع هستيم و چيزي بيش از حقمان نميخواهيم.
نه كشور ثالثي را ميخواهيم از روي زمين محو كنيم. اگر به اقليت شيعههايي درجايي ظلم شود قطعا به آنها كمك خواهيم كرد همچنان كه اگر سنيها مورد ظلم واقع شوند بيتفاوت نخواهيم نشست. داووس براي روحاني و ايران پلتفرم مناسبي است كه ايران اسلامي اعلام كند كه نه سوداي مديريت جهاني دارد و نه طالب مرگ و نابودي ملت، كشور، فرهنگ و تمدن است.
داووس براي روحاني پلتفرمي است كه اعلام كند همه دولتهايي را كه در جريان يك فرآيند دموكراتيك به قدرت رسيدهاند به رسميت ميشناسد، به آنان احترام گذاشته و مخاطبينش صرفا ملتها نيست بلكه براي دولتهاي آن ملتها هم احترام و ارزش قائل است. در يك كلام داووس براي روحاني و ايران فرصت مناسبي است تا بخشي از ستمهاي رفته بر وجهه ايران در عرصه بينالمللي را جبران كند.
تاریخ انتشار: ۲۶ دی ۱۳۹۲ - ۱۰:۵۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]