واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: ختم نسيم حشمتي همسر بنيامين؛ عزاداري يا پارتي؟؛ عكس
ختم همسر بنيامين بهادري (نسيم حشمتي) كه هفته گذشته در سانحه رانندگي درگذشت، در حالي با حضور مردم و اهالي سينما و موسيقي در تهران برگزار شد كه همچون گذشته صحنههاي نهچندان مناسبي در اين مراسم ثبت شد؛ صحنههايي كه نشان ميداد بخشي از مردمان ما هنوز بديهيات فرهنگي را نيز درك نكرده و رعايت نميكنند.
به گزارش گروه وبگردي باشگاه خبرنگاران،حريم خصوصي و فرهنگ درك و حفظ حدود اين حريم، همچنان يكي از مهمترين دغدغههايي است كه گاه و بيگاه به مسأله روز افكار عمومي مبدل ميشود و آنچه آن را پررنگ ميسازد، اتفاقاتي است كه در طول زمان رخ ميدهد؛ اتفاقاتي شبيه به آنچه در مراسم تشييع جنازه پروفسور معتمدنژاد، پدر علم ارتباطات ايران رخ داد و برخي عكاسان حرفهاي تا عكاسي از چهره مرحوم حين سنگ لحد گذاشتن پيش رفتند.
با اين حال چنين اتفاقي نه تازگي دارد و نه قرار است متوقف شود. پيش از اين به مراسم تشييع جنازه هر هنرمند يا چهرهاي كه ميرفتيد و از اين پس نيز به هر يك از مراسم اينچنيني كه برويد، صحنه مشابهي ميبينيد. اين موضوع البته تا حدودي به حريم خصوصي بازميگردد و تماماً متوجه اين حوزه نيست. در واقع تنها بخشي از ماجرا اين است كه هنوز برخي عكاسان نيمهحرفهاي و آماتور نميدانند كاركرد لنز «تله» چيست و نبايد لنزشان را به صورت عزادار در سر در خانهاش بچسبانند.
بخش ديگر ماجرا به گروهي از مردم بازميگردد كه هنوز درك مشخصي از موقعيت شهروندان مشهور ندارند و به همين دليل، امنيت و آسايش فردي براي يك چهره فرهنگي، سياسي، اجتماعي و ... نميگذارند. اين گروه اساسا برايشان اهميتي ندارد كه در چه موقعيتي هستند، بلكه آنچه برايشان مهم است، عكس و امضا و در مطلوبترين حالت، تلفن گرفتن از چهرههاست! اين اتفاق ميتواند در مراسم يك ورزشكار مثل عروسي علي دايي رخ دهد يا در تشييع جنازه يك هنرمند همچون همايون خرم.
مردمي كه گمان ميكنند حق دارند تلفنهايشان را در مراسم ختم اينسو و آنسو ببرند و بدون توجه به شأن مراسم، از هر شخصي در هر موقعيتي خواستند عكس بگيرند، چهرهها را در آغوش بگيرند و تصاوير دونفره ثبت كنند و با ذوقزدگي و خندههاي بلند، يك هنرمند يا بازيگر يا ورزشكار عزادار را بيش از پيش متأثر سازند، شايد در ديگر كشورها طبيعي باشند اما در ايران توهين به مجلس و درگذشته تلقي ميشوند و متأسفانه فرهنگسازي در اين زمينه نيز بيحاصل بوده است.
نگاههاي ناهي چنين رفتارهايي در عزاداري درگذشت همسر بنيامين بهادري، خواننده جوان كشورمان نيز قابل مشاهده بود؛ نگاههايي كه به مردم حاضر هشدار ميداد عزاداري خصوصي، پارتي عمومي نيست و بايد جايگاهشان را بشناسند و حداقل حرمتها را نگه دارند.
اين خواننده البته به عنوان تازهترين قرباني ساكت چنين رفتارهاي عمومي در اين زمينه كاري نميتوانست انجام دهد، جز آنكه از ورود عكاسان و موبايلبهدستان به مجلس نيمهخصوصي ختم همسرش جلوگيري كند اما جامعه تكليف ديگري دارد.
بايد پذيرفت اين جماعت موبايلبهدست، همان گروهي هستند كه هنگامه وقوع يك تصادف رانندگي، به جاي كمك به آسيبديدگان، تنها در مقام بيننده حاضر شده و فيلمبرداري ميكنند و يا در هنگام اعدام كه انجام آن در ملاء عام با هدف عبرتبخشي است، تخمه ميشكنند و از اين صحنهها فيلمبرداري ميكنند و در واقع موقعيت برايشان چندان تفاوتي نميكند و تنها به آنچه ميانديشند، ثبت موبايلي و شخصي تصاوير و فيلمهايي از يك واقعه است، ولو آنكه با روح حاكم بر فضاي مذكور در تعارض كامل باشد.
همانگونه كه نوع برخورد مردم با چنين رفتارهايي، باعث شده برخي از آنها در سطح جامعه به كمترين ميزان ممكن برسد و چنان زشت نمايد كه حتي طبقه پاييندست فرهنگي نيز سراغش نرود يا بسيار محدود باشند، در اين زمينه نيز ميتوان چنين مواجهههايي با اين دست اشخاص داشت كه ضمن رعايت حريم خصوصي قشرهاي گوناگون، مسئوليت اجتماعي را درك كنند؛ مسألهاي كه هنوز در كشورمان مفهوم خود را نيافته و نياز به فرهنگسازي از بدو كودكي دارد و شايد اگر امروز با شيوهاي درست شروع شود، 20 سال بعد بتوان نتايج مثبتش را درك كرد.
پنجشنبه 5 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1177]