واضح آرشیو وب فارسی:ايران ورزشی: پرسپوليس يك - سايپا صفر صدرنشيني، خوش نشيني
پنجشنبه 28/9/1392، هفته نوزدهم سيزدهمين دوره ليگ برتر، ساعت 16:20، ورزشگاه آزادي، تماشاگر: 10 هزار نفر
پرسپوليس يك
گل: محسن مسلمان (73)
سايپا صفر
داور: حسين زرگر
كمكها: محمدرضا منصوري و آرمان اسعدي
اخطار: محمدرضا خلعتبري (پرسپوليس)
بازيكن برتر: پيام صادقيان (پرسپوليس)
پرسپوليس: نيلسون (6)، جلال حسيني (6)، محسن بنگر (6)، ميثم حسيني (5/5)، حسين ماهيني (5/5)، رضا حقيقي (5/5)، مهرداد كفشگري (6)، محسن مسلمان (5/6)، پيام صادقيان (7) (محمد نوري 3+90)، محمدرضا خلعتبري (6) (حميدرضا عليعسگري 1+90) و مهدي سيدصالحي (5) (فرزاد حاتمي 64)
سرمربي: علي دايي
سايپا: محمدباقر صادقي (5/4)، مجيد ايوبي (5/4)، سجاد مشكلپور (6)، بابك حاتمي (5)، ابراهيم شكوري (5/4)، حامد شيري (5)، روزبه شاهعليدوست (5)، مهدي جعفرپور (4) (ابراهيم صادقي (4) 55)، محمدرضا ناصحي (5/5) (محسن ارزاني 69)، كاوه رضايي (5/3) و سجاد شهباززاده (3) (علي يونسي 77)
سرمربي: انگين فيرات
پيشدرآمد
پرسپوليس نگران است و به همان اندازه، سمج. آنقدر سمج كه در فاصله كمتر از يك روز تا شروع بازي، سرمربياش را از محروميت ميرهاند! البته نه با خريدن اين محروميت كه پيشتر دبير ستاد منشور اخلاقي پيشنهادش را داده بود. دايي و پرسپوليسيها آنقدر با فدراسيون رفت و آمد كردند تا بالاخره حرفشان به كرسي نشست و علي دايي از آن محروميت دو جلسهاي تبرئه شد. اين بهترين پيشدرآمد است براي بازي پرسپوليس- سايپا و بازي هنوز شروع نشده، ورق را به سود قرمزها برميگرداند.
نيمه اول
بازي همانقدر سرد است كه هواي برفي تهران. ورزشگاه آزادي هم يكي از سردترين روزهاي پاييزياش را ميگذراند. سكوهايش خالي و زمين خالي از فوتبال! از هيجان هم هيچ خبري نيست. دلمان به همان شوت سركش محمدرضا ناصحي از پشت محوطه جريمه خوش است كه در دقيقه 13 تير دروازه پرسپوليس را به لرزه درآورد و بعد از آن، دوباره هيچ. توپ در وسط زمين به اين سو و آن سو ميرود و گاه كه راهش را گم كند، از نزديكي يكي از دروازهها راهش را كج كرده و ميافتد آنطرف خط. بيشتر هم از سمت دروازه پرسپوليس. تا آخر نيمه، حكايت بازي همين است. احتياط، بيحوصلگي، بيبرنامگي و مهمتر از همه، دور از انگيزه! پيش از سوت البته براي بار دوم نيمخيز ميشويم اما پرسپوليس خوششانستر از اين حرفهاست كه توپي از خط دروازهاش بگذرد. حتي اگر سجاد شهباززاده 7 گله با نيلسون تك به تك شده باشد! او حتي دروازهبان برزيلي را هم پشت سر گذاشته اما توپ را ميفرستد بالاي دروازه و پشت سرش، داور بلافاصله پايان نيمه را اعلام ميكند.
نيمه دوم
پرسپوليس از اين رو به آن رو شده؛ بيآنكه تغييري در چهرهاش ببينيم. همان بازيكناناند اما تيم انگار آني نيست كه در نيمه اول ديده بوديم. هم انگيزه دارد، هم زورش بيشتر است. برف از نفس افتاده و پرسپوليسيها تازه جان گرفتهاند. همان يكي دو حركت اولشان هيجان را به بازي بازگردانده و هر چه پيش ميرويم، اميدواريهايمان هم پررنگتر ميشود. پرسپوليس البته نقشي از آن تيم برنده در كرمان ندارد اما حداقل از نيمه اول خودش بهتر است. سرعت بازي هم آنقدر هست كه بشود بازي را يك بازي ليگ برتري به شمار آورد. اولين موقعيت پرسپوليس را پيام صادقيان ميسازد؛ با يك شوت محكم كه فقط توپ را به تيرك دروازه ميرساند و دوباره به زمين بازميگرداند. پرسپوليس مهاجم است و تنها چارهاي كه براي شاگردان فيرات مانده، دفاع كردن. تاكتيك خاص و تازهاي هم البته در اين حملهها به چشم نميآيد. يا با ناديده گرفتن هافبكهاي تدافعي توپ را بلند ميفرستند روي دروازه و يا اينكه از هر جا توپ به دستشان ميرسد، شوت ميزنند. مثل همين كاري كه محسن مسلمان در دقيقه 64 انجام داده و دروازهبان سايپا را به واكنش واميدارد. از پرسپوليس حمله است و از نارنجيپوشها دفع توپ. مقابل ضربه محسن مسلمان اما مقاومت بيفايده است. تازه به دقيقه 73 پا گذاشتهايم كه توپ ارسالي صادقيان از جناح راست با خروج اشتباه دروازهبان سايپا به مسلمان در فاصله چند قدمي دروازه ميرسد و او با يك ضربه سر، پرسپوليس را به گل ميرساند. بلافاصله بعد از اين گل پيام صادقيان با يك شوت محكم دروازه سايپا را تهديد ميكند كه اين بار هم توپش به تيرك ميخورد. تا اينجاي كار، هيچ موقعيتي روي دروازه پرسپوليس به وجود نيامده و تمام نيمه را در زمين سايپا گذراندهايم. تنها موقعيت نارنجيها را كاوه رضايي در دقيقه 83 از كف ميدهد و با همين اشتباه، ادامه صدرنشيني پرسپوليس را امضا ميكند.
پايان
براي پرسپوليس، بهتر از اين نميتوانست اتفاق بيفتد. يك پيروزي دوباره كه هم ركوردها را دست نخورده ميگذارد و هم پرسپوليس را در صدر. يك صدرنشيني 36 امتيازي كه جبران شكست بازي رفت هم هست و اهرمي براي نزديكتر كردن پرسپوليس به جام. اين بازي هم اما همچون ديگر بازيهاي هفتههاي پيش زشتيهاي خودش را داشت. بيش از همه، سكوهاي خالي ورزشگاه بود كه چشممان را ميزد و سرماي بازي را دو چندان كرده بود. آيا همه تقصير غيبت تماشاگران را بايد به حساب ماجراي اينترنتي شدن بليتها بنويسيم؟
برنده را مسلمان مشخص كرد اما گزاف نگفتهايم اگر پيام صادقيان را ستاره اين بازي بخوانيم. نه اينكه «بهترين» نمايش فصل او را ديده باشيم اما در روزي كه پرسپوليس و فانتزيبازهايش در سرماي تهران غرق شده بودند، صادقيان بهتر از همه توپ را در زمين ميچرخاند و غير از پاس گل خلاقانه و سه امتيازياش، دو بار هم تير دروازه سايپا را لرزاند. از بدشانسياش اما اين بار هم كارلوس كروش در ايران نبود تا هنرنمايي او را به تماشا بنشيند. سرمربي پرتغالي البته در بازگشت، بازيهاي ليگ را بازخواني خواهد كرد اما آيا براي مجاب كردن او، پيام صادقيان ميتواند به نمايش خيرهكنندهاش در بازي با سايپا اميدوار باشد يا همچنان بايد حسرت تيمملي را بر دوش بكشد؟
شنبه 30 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايران ورزشی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]