تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804234126
مجازات بزرگ‌تر از جرم هم فايده‌اي ندارد وقت بخشش پسر شرور
واضح آرشیو وب فارسی:ايران ورزشی: مجازات بزرگ‌تر از جرم هم فايده‌اي ندارد وقت بخشش پسر شرور
روري اسميت
اوليويا براون فراموش نكرده است، پدرش، دس هم فراموش نكرده. مي‌‌خواهيد بدانيد اوليويا چه كسي است؟ خب او همان دختر بچه 10 سالهاي بود كه پيش از آغاز بازي يكشنبه تاتنهام و ليورپول در وايت‌هارت لين، همراه با بازيكنان تيم ميزبان براي خوشامدگويي به بازيكنان ليورپول به زمين بازي آمد و وقتي به لوئيز سوارز رسيد كار عجيب و غريبي كرد. پدرش به او گفته بود اگر هنگام روبرو شدن با سوارز به جاي دست دادن با اين مهاجم اروگوئه‌اي دهان كجي كند، 20 پوند به او خواهد داد. سواي اينكه اوليويا هم توانسته وجود يك تورم «جمهوري ويماري» (دولت آلمان در فاصله سالهاي 1918 تا 1933) را حس كند، يك دختربچه 10 ساله آن 20 پوند را براي چه چيز ديگري مي‌توانست لازم داشته باشد؟ مطمئناً 5 پوند هم كافي بود. به هر حال اين ماجرا يك ماجراي خنده‌دار بود كه پايان جالبي داشت. واكنش سوارز فقط يك لبخند بود اما اوليويا هم 20 پوندش را گرفت. پدر اوليويا توانست تنفرش از سوارز را به همه نشان دهد اما چه فايده كه همان بازيكن منفور تيم او را به خاك و خون كشيد و در شبي رويايي نه تنها 2 گل زد بلكه زمينه ساز ديگر گل‌ها نيز شد تا ليورپول در خانه تاتنهام 5 بر صفر ببرد و يك روز بعد آندره‌ويلاش بواش، مربي پرتغالي سفيدپوشان لندن اخراج شود. به هر حال بازي تاتنهام - ليورپول براي دس و سوارز يك بازي دو سر برد. دس سوارز را تحقير كرد و سوراز هم تيم دس را تحقير كرد.
سوارز 36 ساعت پس از بازي دوباره به شمال لندن برگشت و اين بار هم به‌عنوان يك برنده. اين بار او در استاديوم امارات آرسنال – همان جايي كه در تابستان تلاش زيادي شد كه خانه‌اش شود – بود تا جايزه بازيكن سال فوتبال انگليس از نگاه هواداران را بگيرد.
گرفتن چنين جايزه‌اي كار هر بازيكني نيست. ضمن اينكه سوارز سزاوار يك تشويق ديگر هم بود زماني كه به ليورپول برگشت تا همراه با همسرش در مراسم شركت كند. شايد اين كار او جنبه تشريفاتي داشت، شايد هم براي برانگيختن تحسين ديگران و افزايش تعداد هوادارانش اما به هر حال زيادند بازيكناني كه حتي زحمت فكر كردن به چنين كاري را به خود نمي‌دهند.
علاوه بر اين، به نظر مي‌رسيد سوارز از دريافت اين جايزه بسيار تحت تاثير قرار گرفته است. به زبان انگليسي آميخته با لهجه روسي (نمي‌دانم چرا روسي؟) سوارز نطق كوتاهي داشت تا حالش را وصف كند و بگويد كه براي او مورد قبول مردم واقع شدن پس از دوران سختي كه در فصل گذشته داشت، چه معنايي دارد.
سوارز به 2، 3 سوال از جيمز ريچاردسون، مجري مراسم – كسي كه به شوخي گفت اميدوار بوده و دعا كرده كه سوارز نتواند در جام جهاني 2014 در بازي تيم‌هاي ملي اروگوئه و انگليس به ميدان برود – جواب داد و بعد به ميزش برگشت تا بعد از صرف غذايش اعلام كند آماده است به هر كسي كه دوست دارد امضاي او را داشته باشد امضا بدهد و در كنار هر كسي كه او را دوست دارد عكس يادگاري بگيرد. بلافاصله بعد از گفتن اين جمله بود كه صفي طولاني از دوستداران سوارز بسته شد. نتيجه همه اين اتفاقات اما چه بود؟ آيا معناي اينها اين است كه الان وقت بخشيدن سوارز به‌عنوان يك فوتباليست است نه وقت قضاوت بر اساس شخصيت او؟ آيا دوران شرارت‌هاي او به پايان رسيده؟ آيا الان طبق چيزي كه مارتين تايلر – مفسر شبكه اسكاي اسپورت – گفت وقت آن است كه خلاف‌هاي سوارز كه حتما خودش هم عميقا از آنها پيشمان شده را بخشيد و به دست فراموشي سپرد؟
سوارز مطمئنا اميدوار است كه جواب تمام اين سوال‌ها بله باشد. اين بازيكن 26 ساله مدت‌هاست كه عادت كرده سوژه حرف و حديث‌هاي باشد اما كاملا مي‌شود حس كرد كه او ترجيح مي‌دهد جنجال‌هاي قديمي به پايان رسيده و دوران جديدي را آغاز كند. به هر حال او الان به مراتب دلچسب‌تر شده است و حالا افراد بيشتري رغبت مي‌كنند اين سوال را از خود بپرسند كه سوارز اكنون در ميان بزرگان فوتبال چه جايگاهي دارد؟ يا اينكه آيا شرايطي هست كه بتوان او را بهترين بازيكن دنيا معرفي كرد؟ بحث در اين مورد بي‌فايده است چرا كه معيارها متفاوت است و به‌عنوان مثال نمي‌شود امثال سوارز را با يكي از بزرگان تاريخ مانند زيدان كه هم پست او نبوده مقايسه كرد.
وسوسه مقايسه ميان بزرگان تاريخ فوتبال هميشه وجود داشته اما به نفع‌مان است كه شعور خود را با پرسيدن اين سوال كه آيا سوارز بهترين بازيكن دنيا هست يا نه، پايين نياوريم. بهتر است به جاي اين سوال، بپرسيم كه آيا در حال حاضر سوارز آماده‌ترين فوتباليست كره زمين هست يا نه. بپرسيم آيا او موثرترين بازيكن حال حاضر فوتبال دنيا هست يا نه؟
جواب سوال خيلي راحت پيدا مي‌شود وقتي نگاهي به آمار بيندازيد. البته اين ميراث ليونل مسي و كريستيانو رونالدو است. عملكرد انفرادي خارق‌العاده آنها و توانايي‌شان براي شكستن ركورد‌ها، تغييري به عظمت يك دريا در نوع نگاه ما به اين موضوع ايجاد كرده است. تحسين‌ها و ابراز عقيده‌ها ديگر كفاف نمي‌دهد. تا آمارشان را ندانيد متوجه اين موضوع نخواهيد شد. اولي در طول سال 2012 به تنهايي 91 گل براي بارسلونا زد. رونالدو هم در سال 2013 تاكنون توانسته 68 گل بزند. به نظر مي‌رسد كه اين 2 كلا خود را از بقيه جدا كرده‌اند اما سوارز مثل زلاتان ابراهيموويچ و گرت بيل جزو معدود بازيكناني هستند كه اگرچه نه به صورت كامل اما تا حدودي مي‌توانند بخشي از حس و حالي كه مسي و رونالدو دارند را تجربه كنند. ابراهيموويچ در سال 2013، 41 گل زده و سوارز 34 گل. البته فراموش نكنيد اگر آن 10 جلسه محروميت به خاطر گاز گرفتن بازوي برانيسلاو ايوانوويچ نبود، شايد الان سوارز خيلي بيشتر از اينها گل زده بود. در اين فصل اما سوارز بهتر از همه كار كرده است و آمارش به مراتب بهتر از مسي است. او در 11 بازي كه در ليگ برتر انجام داده (در 5 بازي ديگر محروم بود) 17 گل زده است و دارد به سمتي پيش مي‌رود كه به زننده بيشترين تعداد گل در يك فصل در تاريخ ليگ برتر انگليس تبديل شود.
با تمام اينها خيلي‌ها مانند دس هنوز هم سوارز را به‌عنوان شخصيتي منفور مي‌شناسند و حتي اهداي جايزه بهترين بازيكن سال از نگاه هواداران هم نظرشان را عوض نمي‌كند. هنوز خيلي‌ها هستند كه امكان ندارد بحث‌شان درباره سوارز را با واژه نژادپرست به پايان نرسانند. هنوز وصله نژادپرستي را به سوارز به خاطر توهين به پاتريس اورا مي‌چسبانند، هنوز خيلي‌ها هستند كه در وجود او نمي‌توانند نشاني از آدميت پيدا كنند اما ديگر وقت آن رسيده كه طرز تفكرها درباره‌اش عوض شود.
نمي‌خواهم بگويم كه سوارز را به خاطر كارهايي كه انجام مي‌دهد بايد بخشيد بلكه منظورم اين است كه او بايد بخشيده شود يا حداقل فرصتي ديگر به دست آورد، چون اين چيزي نيست كه هيچ آدمي دوست داشته باشد با او رفتار شود. هيچ كسي منكر آن نيست كه سوارز خبط كرده و هيچ كسي نمي‌گويد كه او مستحق مجازات نبوده است اما مساله اين است كه او بابت اين خبط و خطا چقدر بايد مجازات شود؟ آيا مجازات توهين نژادپرستانه حبس ابد است؟ آيا يك بار و تنها يك بار استفاده از يك لفظ نژادپرستانه به معناي نژادپرست بودن است؟ آيا انصاف است تصور كنيم او هرگز نمي‌تواند تغيير كند؟
جواب‌تان هر چيزي مي‌تواند باشد اما رفتاري كه اين روزها با سوارز مي‌شود آن چيزي نيست كه در سيستم قضايي دنياي مدرن امروز ديده مي‌شود.
* مترجم : ياسر احمدي
راجرز: سوارز عاقل شده است
مربي ليورپول مي‌گويد مهاجم اروگوئه‌اي تيمش بعد از تجربه مجازات سنگيني كه اتحاديه فوتبال انگليس در فصل گذشته برايش در نظر گرفت حالا سر به راه شده است. لوئيز سوارز، ماشين گلزني اين فصل قرمزپوشان مرسي‌سايد كه در 11 بازي‌اش در ليگ برتر 17 گل زده است، فصل گذشته در جريان بازي با چلسي بازوي برانيسلاو ايوانوويچ را گاز گرفت و به خاطر آن تاوان سنگيني همچون 10 جلسه محروميت از همراهي تيمش داد. او نيمي از اين محروميت را در همان فصل گذشته و مابقي را در ابتداي فصل جاري گذراند اما بلافاصله پس از بازگشت‌اش به ميادين شروع به گلزني كرد تا اكنون در كورس كسب كفش طلاي اروپا حتي جلوتر از كريستيانو رونالدو 16 گله و مسي 9 گله باشد. سوارزي كه در پيش فصل از هر سو شايعه بروز اختلاف ميان او و مربي تيمش برندان راجرز شنيده و گفته مي‌شد كه در آستانه ترك آنفيلد است دوباره اكنون در قلب هواداران ليورپول جاي گرفته است و همين چند روز پيش بود كه با راي بيش از نيم ميليون هوادار، جايزه بازيكن سال را از فدراسيون هواداران فوتبال گرفت.
همين‌ها سبب شده كه راجرز شاگرد اروگوئه‌اي خود را در مسير كمال و عاقل شدن ببيند:«فكر مي‌كنم كه او ديگر عاقل شده است. او واقعا محبت هواداران را بعد از 10 جلسه حس كرد. آن 10 جلسه محروميت براي او واقعا سخت گذشت چون سوارز بازيكني است كه عاشق فوتبال است و دور ماندن از آن برايش سخت است. فكر مي‌كنم توانسته باشيد عشق‌اش به فوتبال را هر هفته و هر روزي كه كنار ما تمرين مي‌كند ببينيد و من خوش شانس هستم كه او را اينقدر باانگيزه مي‌بينم. من فقط فكر مي‌كنم كه او در حال پيشرفت است. او دارد نقش‌اش را در تيم و مسووليتي كه به او محول شده را مي‌پذيرد. او يكي از بازيكنان بزرگ و يكي از ستون‌هاي ليورپول است.» راجرز درباره شايعات اخير مبني بر اينكه مديربرنامه‌‌هاي سوارز شروع به مذاكره با ليورپول براي تمديد قرارداد اين بازيكن كرده هم گفت:«چيزي در اين باره وجود ندارد كه بخواهم گزارش كنم. مشخصاً تمام مسائل مربوط به عقد قرارداد خصوصي است و ما فقط روي عملكرد او تمركز داريم.»
شنبه 30 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايران ورزشی]
[مشاهده در: www.iran-varzeshi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 85]
-
ورزش
پربازدیدترینها