واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: نخست وزيري كه به ملت ايران توهين كرد و ترور شد
در 26 آذر 1329، لايحه الحاقي "گس-گلشاييان" كه مربوط به شركت نفت جنوب و متضمن منافع نفتي انگليس در ايران بود، از سوي نمايندگان مجلس رد شد؛ همين امر سبب شد كه "حاجعلي رزم آرا" در قامت نخست وزيري به ملت ايران توهين كند و در نطق خود در مجلس بگويد: "ملت ايران قادر به ساختن لولهنگ نيست و يك كارخانه سيمان را نميتواند اداره كند".
به گزارش خبرنگار سياسي باشگاه خبرنگاران، در تاريخ 6 تير 1329، پس از استعفاي اجباري "حسنعلي منصور"، كرسي نخست وزيري به "رزم آرا" رسيد و وي كابينه خود را به مجلس شوراي ملي معرفي كرد.
"رزم آرا"، از فرماندهي ارتش تا نخستوزيري
"رزم آرا" كه سالها فرماندهي ستاد كل ارتش را برعهده داشت، اولين نخست وزير نظامي از روزگار ديكتاتوري رضاخان به بعد محسوب ميشد.
"رزم آرا" كه يك ديكتاتور نظامي محسوب ميشد، در زمان فرماندهي بر ستاد ارتش، با دستور نخست وزير وقت "احمد قوام" به آذربايجان لشگر كشيد و غائله فرقه دموكرات و "جعفر پيشه وري" را خواباند و در نتيجه به تحكيم پايههاي سلطنت منحوس محمد رضا جوان كمك كرد.
جريانهاي سياسي تاثير گذار همچون "حزب توده" و "جبهه ملي" از همان ابتدا روي كارآمدن رزم آرا رويكردي مخالفت آميز را با دولت وي در پيش گرفتند. در روز 11 تير بازاريان و كسبه طرفدار جبهه ملي در بازار تهران و ميدان بهارستان عليه دولت رزم آرا دست به اعتصاب و تظاهرات زدند.
"آيت الله كاشاني" از روحانيون سرشناس و متنفذ نيز با انتشار اعلاميهاي، مخالفت خود را با دولت رزم آرا اعلام كرد.
حزب توده ديگر جريان تاثير گذار آن روزگار ايران كه سرسپردگي زيادي به شوروي و رهبر خون ريزش يعني "ژوزف استالين" داشت، با دولت رزم آرا مخالفت پيشه كرد. روزنامه "به سوي آينده" ارگان رسمي حزب توده، طي مقالهاي "رزم آرا" را رضاخان دوم ايران ناميد كه به نمايندگي از امپرياليسم در پي غارت منابع و منافع نفتي ايرانيان است.
"رزم آرا"، آلت دست بيگانگان
بسياري از پژوهشگران تاريخ معاصر ايران متفقالقول بر اين باورند كه نخستوزيري "رزم آرا" دستوري بود كه از سوي اربابان "محمد رضا پهلوي" يعني انگليس و آمريكا به وي ابلاغ شده بود؛ به اين معنا كه "رزم آرا" مهره غربيها براي گرهگشايي از مسئله نفت ايران بود كه آرام آرام با پايمردي برخي عناصر دينمدار و وطنپرست در حال تبديل شدن به يك جنبش ملي و به چالش كشيدن سلطه غربيها بر منابع و منافع نفتي ايرانيان بود.
بر مسند نشستن "رزم آرا" و تلاش او براي تامين منافع نفتي انگليس مصادف بود با مجلس جنجالي شانزدهم كه طي آن اقليتي قدرتمند از نيروهاي ملي با تسلط بر "كميسيون نفت" تمام هم و غم خود را معطوف به بريدن دست بيگانگان از ذخاير نفتي كشور كرده بودند.
لايحهاي ننگين و تلاش رزم آرا براي تصويب آن
در 28 تير 1328، دولت ساعد لايحه الحاقي "گس-گلشاييان" را به مجلس ارائه كرد. اين لايحه تكميل كننده قرارداد ننگين 1933 بود كه در زمان رضا شاه ميان ايران و شركت نفت انگليس منعقد شده بود. يكي از دلايل روي كار آمدن دولت "رزم آرا"، گذراندن اين لايحه از تصويب مجلس بود.
در 26 آذر 1329، لايحه الحاقي گگس-گلشاييان" كه مربوط به "شركت نفت" جنوب و متضمن منافع نفتي انگليس در ايران بود، از سوي نمايندگان مجلس رد شد؛ همين امر سبب شد كه "رزم آرا" در قامت نخست وزيري (كه البته دست نشانده بيگانگان بود) ملت و مجلس را مورد عتاب قرار دهد و در نطق خود در مجلس بگويد: "ملت ايران قادر به ساختن لولهنگ نيست و يك كارخانه سيمان را نميتواند اداره كند". سخني كه شايد مهم ترين عامل در تحريك "خليل طهماسبي" براي ترور انقلابي "رزم آرا" در 16 اسفند 1329 بود.
در واقع "رزم آرا" كه با هدف خوش خدمتي به روباه پير استعمار، لباس نظامي را از تن در آورده بود و خلعت نخست وزيري به تن كرده بود، وقتي نتوانست لايحه ننگين نفتي را مطابق مطامع انگليسيها به تصويب برساند، بهترين راه را توهين به ملتي دانست كه خسته از استبداد بودند و ديگر توان تحمل استعمار را نداشتند.
هدف غربيها از تحميل رزم آرا بر پهلوي
اما استراتژيستهاي بلوك غرب، براي نخست وزير كردن "رزم آرا" علاوه بر مسائل نفتي، موارد ديگر از جمله اقتضائات جنگ سرد را در نظر داشتند. "هنري گريدي" سفير وقت آمريكا در ايران، دولت "رزم آرا" را پايگاهي عليه مراكز حساس شوروي همسايه شمالي ايران ميدانست. در واقع مقامات كاخ سفيد و خيابان شماره 10 لندن، قصد داشتند در صورت وقوع جنگ جهاني سوم به واسطه دولت "رزم آرا" ايران را به ميدان نبرد با كمونيستها تبديل كنند.
هدف ديگر غربيها از نخست وزير كردن "رزم آرا" اجراي سلسله برنامههايي اصلاحي بود كه در كشاكش جنگ سرد، بلوك غرب براي جلوگيري از نفوذ كمونيسم براي كشورهاي جهان سوم تجويز كرده بود.
خودگرداني استانهاي كشور از طريق تشكيل انجمنهاي ايالتي و ولايتي كه مهمترين بخش برنامههاي اصلاحي دولت "رزم آرا" بود، با مخالفت شديد شخصيتها و جريانهاي سياسي مواجه شد. "آيت الله كاشاني" اين طرح را مطابق ميل بيگانگان و در راستاي تلاش براي تجزيه ايران دانست. همچنين حزب توده طي بيانيهاي اين طرح را گامي در جهت تقويت فئوداليسم و قدرتمند شدن ملاكين و سرمايهداران محلي دانست.
دولت مستعجل و 9 ماهه "رزم آرا" نمونه كوچكي از سند وابستگي رژيم فاسد پهلوي به بيگانگان است. دولت و حكومتي كه به منظور خوشايند مستكبرين و جهان خواران حتي از توهين و فحاشي نسبت به ملت خود دريغ نميكرد.
انتهاي پيام/
سه شنبه 26 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 178]