تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1869045318
اتحاديه اروپا: تحريم‌هاي ايران لغو مي‌شوند
واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: اتحاديه اروپا: تحريم‌هاي ايران لغو مي‌شوند
وزيران خارجه اتحاديه اروپا اعلام كردندكه تحريم‌هاي اين اتحاديه كه در "برنامه اقدام مشترك" آمده است بعد از اجراي تعهدات ايران با آژانس برداشته مي‌شود.
به گزارش ايسناسايت رسمي اتحاديه اروپا در بيانيه‌اي درباره نشست ديروز شوراي وزيران اتحاديه براي بررسي مساله ايران اعلام كرد: اين شورا از موفقيت به دست ا مده اخير در مذاكرات گروه 3+3 به رياست رئيس سياست خارجي اتحاديه اروپا و برنامه اقدام مشترك در ژنو استقبال مي‌كند.
اين توافق نشانه‌اي مبني بر تعهد تمامي طرف‌ها براي اعتمادسازي، كاهش تنش‌ها و ادامه تلاشهاي ديپلماتيك به منظور دستيابي به يك راه‌حل جامع برطرف كردن نگراني‌هاي بزرگ درباره فعاليت‌هاي هسته اي ايران است.
در ادامه اين بيانيه آمده است: ايران بايد تعهدات خود را با حسن‌نيت اجرا كند و شورا هم متعهد مي‌شود گام‌هاي لازم را برداشته و آن دسته از تحريم‌هاي اتحاديه اروپا كه در برنامه اقدام مشترك آمده است، بعد از اجراي تعهدات ايران با آژانس بين‌المللي انرژي اتمي و بر اساس توصيه كاترين اشتون، نماينده عالي اتحاديه اروپا برداشته شوند.
گفتگوي دكتر ظريف با واشنگتن پست
وزير امور خارجه كشورمان با اشاره به مشكلاتي كه هفته گذشته در مذاكرات هستهاي پيش آمد، خاطرنشان كرد كه ايران 100درصد به توافق نهايي جامع متعهد است و در عين حال راه پرپيچ‌وخمي با چانه‌زني‌هاي دشوار پيش‌روي دوطرف قرار دارد.
به گزارش ايسنا متن كامل گفتگوي يكساعته محمد جواد ظريف با ديويد ايگناتوس، خبرنگار روزنامه واشنگتن پست چنين است:
* بگذاريد با اشاره به وضع مذاكرات شروع كنم. پس از اين كه هيات شما روز جمعه مذاكرات فني در وين را ترك كرد، همكارتان _عباس عراقچي_گفت كه اقدام آمريكا براي تقويت اعمال تحريم‌هاي موجود خلاف روح توافق ژنو است و افزود كه ايران در حال بررسي "يك پاسخ مناسب" است. آيا مي‌توانيد توضيح دهيد كه به عقيده شما موضع ايران چگونه بايد باشد؟
ما بااطمينان از اين كه اين پروسه كه به شجاعت زيادي از جانب ما براي رسيدن به اين توافق نياز داشت، آغاز كرديم ، به يك نتيجه رضايتبخش كه همه الزامات توافق موقتي ژنو را رعايت مي‌كند متعهد هستيم. يعني اين كه در ايران برنامه غني‌سازي داشته باشيم و در عين حال نگراني‌ها و محدوديت‌هاي اعمال شده توسط جامعه بين‌المللي رفع شود. اين هدف ماست. ازآنجا كه ما معتقديم برنامه‌مان منحصرا براي مقاصد صلح‌آميز است، قصد نداريم هيچگونه شك و ترديدي درباره ماهيت منحصرا صلح‌آميز برنامه‌مان باقي بگذاريم. بنابراين از طرف ما، معتقديم كه رسيدن به توافق بسيار آسان است. البته براي رسيدن به آن به اراده سياسي جدي و حسن‌نيت نياز است.
اكنون اظهاراتي از واشنگتن شنيده مي‌شود. ما مي‌دانيم كه تهران و واشنگتن وساير اعضاي گروه 1+5 (آمريكا، انگليس، روسيه، فرانسه، چين و آلمان) جوامع يكپارچه‌اي نيستند. حتي حكومت‌هاي يكپارچه‌اي نيستند. ما ديدگاه‌هاي مختلفي در ايران داريم. برخي از آنها با صراحت و شدت توسط مخالفان توافق ابراز شده است تا جايي كه حتي برخي از آنها خواستار كنار گذاشتن من شده‌اند. به عقيده من اين در يك جامعه دموكرات كه در آن نيروهاي مختلف، ديدگاه‌هاي سياسي مختلف و شاخه‌هاي مختلف دولتي كه براي بررسي و ايجاد تعادل در اعمال قدرت سياسي عمل مي‌كنند، عادي است. همين درباره آمريكا صدق مي‌كند. من فكر مي‌كنم كاملا طبيعي است كه قانونگذاران آمريكايي نگران باشند.
ما همه اميدواريم كه هم مخالفان ما و هم مخالفان شما در آمريكا بيش از هرچيزي به فكر امنيت ملي كشورشان باشند. من اين را درباره هردو طرف مي‌گويم و فقط روي يكي متمركز نيستم، ولي معتقدم كه به دليل سياست بخش‌هاي مختلف داخل آمريكا و سلطه‌گري سياست هاي آنها، گاهي منافع ملي در اين پروسه اشتباه گرفته مي‌شود؛ ولي اين چيزي نيست كه من بايد بگويم. اين يك مساله داخلي براي آمريكاست و معتقدم مردم و دولت آمريكا به خوبي از پس حل آن برمي‌آيند. ولي وقتي صداهايي از داخل دولت مي‌شنوي كه منطق مذاكرات را زير سئوال مي‌برد، اين غيرقابل تحمل مي‌شود، چه نقض مفاد طرح اقدام ژنو باشد و چه نباشد. ولي اگر اظهاراتي شنيده شود كه با هدف مذاكرات تضاد دارد و از داخل دولت به گوش مي‌رسد، اين نتيجه بسيار معكوس خواهد داشت.
بنابراين ما بايد توجه شركاي مذاكراتي‌مان را با شديدترين لحن به اين مساله جلب كنيم و فكر مي‌كنم ما اين كار را كرديم. اين به ا ن مفهوم نيست كه مذاكرات مرده است. اين يعني مذاكرات به مانعي برخورده است. همانطور كه مارك تواين گفته است، خبر مرگ آن شديدا اغراق شده است.
بنابراين معتقدم كه بايد ارزيابي مجددي درباره آنچه مي‌خواهيم انجام دهيم ، داشته باشيم. همه بايد اين كار را بكنند؛ با اين ديدگاه كه اين موانع بايد برداشته شود تا بتوانيم پيش برويم، به ميز مذاكرات بازگردند. ما اين كار را با حسن‌نيت انجام مي‌دهيم، با اراده سياسي و عزم راسخ نه فقط براي اجراي اولين گام بلكه براي رسيدن به توافق نهايي در كمترين زمان ممكن كه به عقيده ما به نفع همگان است و هرگونه تلاشي براي اختلال در آن بايد متوقف شود، زيرا نتيجه منفي خواهد داشت.
* آيا توضيحي از دولت آمريكا درباره معنا و هدف اظهارات ديويد كوهن، وزير خزانه‌داري آمريكا كه فكر مي كنم منظورتان از اظهارات دولتي همان بود، دريافت كرده‌ايد؟
ما گفتگو‌هاي تلفني داشته‌ايم. بگذاريد اين طور بگويم، ما تماس‌هايي با اعضاي گروه 1+5 داشتيم و در چند روز گذشته درباره اين مساله صحبت كرده‌ايم و من فكر مي‌كنم اين گفتگوها ادامه خواهد داشت. اين اولين باري نيست كه لازم ديده‌ايم كه هم در گفتگو‌هاي علني و هم در گفتگو‌هاي خصوصي در حاشيه مذاكرات با گروه 1+5 شركت كنيم. اين بدون شك يك مورد از آنهاست. من با مقامات آمريكايي و همينطور سايرمقامات گروه 1+5 و كاترين اشتون (رئيس سياست خارجي اتحاديه اروپا) صحبت كرده‌ام و همه دنبال احتمالاتي براي حركت به جلو هستند.
* آيا آمريكا‌يي‌ها چيزي گفته‌اند كه نگراني شما درباره اين كه اظهارات كوهن "روح ژنو" را خدشه‌دار كرده است، را برطرف كرده باشد؟
ترجيح مي‌دهم گفتگو‌هاي خصوصي، خصوصي باقي بمانند. دوست ندارم درگير ديپلماسي عمومي شوم. اما چيزي كه مي‌توانم بگويم اين كه ما در گفتگوها براي اطمينان از اين كه همه به ژنو متعهد هستند، شركت داريم. چيزي كه من از جان كري و خانم اشتون شنيده‌ام اين است كه آنها به نهايي كردن زودهنگام پروسه ژنو با هدف رسيدن به يك توافق جامع متعهد هستند. من در اين هدف شريكم. من مطمئنم كه ما در مسيرمان به موانع ديگري بر خواهيم خورد. اين يك پروسه بسيار دشوار است (نه به اين دليل كه رسيدن به هدف آن دشوار است، بلكه به دليل اين كه مداليته‌هاي رسيدن به هدف دشوار هستند)، زيرا در ايران فقدان اعتماد وجود دارد، مردم و دولت ايران نسبت به نيات طرف مقابل شك دارند و آنها هم نگراني‌هايي درباره نيات ما دارند. بنابراين اين پروسه دشوار خواهد بود. مسير پرپيچ و خمي را پيش‌رو داريم. متأسفانه نيروهايي بسيار قوي وجود دارند كه سعي مي‌كنند در اين پروسه اختلال ايجاد كنند. ما بايد از اين مساله آگاه باشيم و بايد با ذهن باز عمل كنيم.
* فقط مي‌خواهم شفاف‌سازي كنم: شما گفتيد كه با كري و اشتون گفتگو كرديد و احتمالا منظورتان گفتگو‌هاي اخير بود. درست است؟
ما هرگز ارتباطات را قطع نكرديم و گفتگو‌هايي انجام شده است.
* پس از اظهارات كوهن، به نظر مي‌رسد كه كري به شفاف‌سازي آن كمك كرد كه اين به شما اطمينان مي‌دهد.
من سخنگوي آقاي كري نيستم. مي‌توانم بگويم كه ارتباطاتي برقرار كرديم. سرگئي لاوروف (وزير امور خارجه روسيه) به اينجا (ايران) آمده بود و ما مذاكراتي طولاني داشتيم.
* چه زماني؟
چهارشنبه (11 دسامبر) من با خانم اشتون، هم قبل و هم بعد از چهارشنبه گفتگو كردم. من با سايرين از جمله كري گفتگو كردم. يا شايد بايد بگويم آنها با من ارتباط برقرار كردند.
* باراك اوباما (رئيس جمهوري آمريكا) هفته گذشته در سخنراني‌اش در نهاد سابان در واشنگتن گفت كه احتمال رسيدن به يك توافق قابل قبول و يك راه‌حل جامع را 50- 50 مي‌داند. كنجكاوم بدانم ارزيابي شما چيست و آيا فكر مي‌كنيد اين يك ارزيابي منصفانه است يا نااميد كننده؟
همانطور كه گفتم به عقيده من رسيدن به يك توافق چندان دشوار نيست، زيرا هدف اصلي چيزي نيست كه مجادله آميز باشد. اين مسير پرپيچ و خم خواهد بود و بسته به اراده سياسي طرف‌هاي دخيل در آن و تأثير سياست‌هاي نهادهايي كه در اين مذاكرات حضور داشته‌اند، ممكن است به توافق برسيم يا نرسيم. من نمي‌توانم عددي براي آن تعيين كنم. من اهل قمار نيستم، بنابراين نمي‌توانم رقمي روي آن بگذارم. ولي ما با هدف حل 100 درصدي اين موضوع اين پروسه را آغاز كرديم. ولي ما هميشه محدوديت‌هاي خود را داريم. هركسي نگراني‌هايي دارد كه بايد رفع شود و ما براي حل نگراني‌هاي معقول آماده‌ايم.
* اجازه بدهيد درباره مسائل مشخصي كه هم توسط اوباما و هم توسط مقامات دولتي مطرح شده است صحبت كنم. توافق موقتي مي‌گويد كه تحت راه‌حل "جامع" ايران حق برنامه هستهاي غيرنظامي تحت معاهده منع گسترش تسليحات هستهاي (ان.پي.تي) را دارد و در بخش ديگري مي‌گويد كه راه‌حل جامع شامل توانايي غني‌سازي تحت محدوديت‌ها و شفافيت‌ها خواهد بود. بنابراين چيزي كه مقامات آمريكايي مي‌گويند اين است كه اين پايه و اساس (توافق) است. ولي ما فكر مي‌كنيم كه راكتور آب سنگين اراك و هر راكتور آب سنگين ديگري انسجامي با نيازهاي يك برنامه غيرنظامي ندارد؛ ما فكر مي‌كنيم كه 19 هزار سانتريفيوژ انسجامي با يك برنامه غيرنظامي محدود كه در توافق ژنو شرح داده شد ندارد؛ ما فكر مي‌كنيم كه تأسيسات مستحكم شده در داخل يك كوه در فردو انسجامي با يك برنامه غيرنظامي محدود ندارد. سؤال اين است: در اطمينان دادن به گروه 1+5 درباره اينكه ايران به دنبال يك برنامه غيرنظامي محدود است، آيا شما آماده مذاكره درباره محدوديت‌ها در زمينه نكاتي كه گفتم هستيد؟
تكرار مي‌كنم، من باور ندارم كه ما لازم است به طورعلني مذاكره كنيم. مذاكرات بهتر است به صورت خصوصي صورت بگيرد. ولي بگذاريد به حقايقي در اين زمينه اشاره كنم. اول اين كه اين گفتگوها بر مبناي چند اصول قرار دارند كه باراك اوباما در نامه‌هايش هم به رهبر معظم ايران و هم به حسن روحاني (رئيس جمهوري ايران) مطرح كرد. منظور از اين اصول، اصل برابري، احترام متقابل و منافع دوجانبه است. بنابراين ما بايد اين مذاكرات را براساس اين اصول انجام دهيم. يعني بايد به درك متقابل برسيم و سعي نكنيم چيزي را تحميل كنيم. همانطور كه مي‌دانيد ايرانيان هرگز دستورات نيروهاي خارجي را نپذيرفته‌اند و اين مساله هم از اين قاعده مستثني نيست. فشاري كه اعمال شده است و آمادگي زندگي كردن با اين فشار نشاندهنده خودداري ايران از پذيرش فشار و ارعاب است. بنابراين اصل برابري مساله مهمي براي ماست.
* منظورتان از اصل برابري چيست؟ يك توضيح ساده ارائه كنيد.
يك توضيح ساده اين است كه ما درصدد تحميل اين كه يك راه‌حل بايد چگونه باشد به آنها برنخواهيم آمد و علاوه بر آن راه‌حلي را كه آنها به ما تحميل كنند نخواهيم پذيرفت. ما قرار است نگراني‌ها درباره اين كه ايران سلاح هستهاي توليد نمي‌كند يا شرايطي را ايجاد نمي‌كند كه نگراني‌هايي درباره يك برنامه هستهاي تسليحاتي ايجاد كند را رفع كنيم. راههاي زيادي براي حل اين مساله وجود دارد و ما به آنها خواهيم پرداخت.
اصل دوم كه بايد در ذهن نگهداشته شود اين كه اگر بخواهيد در هر مذاكره‌اي به توافق برسيد بايد از ديدگاه طرف مقابل به مشكلات نگاه كنيد. نه فقط از ديدگاه خودتان. من همه را دعوت مي‌كنم از ديدگاه ما به اين مشكل نگاه كنند. در آن صورت احتمالا يك راه‌حل ساده‌تر خواهيم يافت. من آماده‌ام كه از ديدگاه شما يعني از ديدگاه غرب به اين موضوع نگاه كنم.
بياييد از غني‌سازي شروع كنيم. ايران تصميم نگرفت غني‌سازي كند. ايران مجبور شد غني‌سازي كند، زيرا ما سهمي در كنسرسيومي در فرانسه به نام "يوروديف" داشتيم كه هزينه آن را كامل پرداخت كرده بوديم، ولي نتوانستيم حتي يك گرم اورانيوم غني شده حتي براي راكتور تحقيقاتي‌مان كه تحت برنامه "اتم‌ها براي صلح" آيزنهاور (رئيس جمهوري پيشين آمريكا) ساخته شده بود، دريافت كنيم. ما تصميم نگرفتيم اورانيوم را تا 20 درصد غني‌سازي كنيم. ما را تحت ارعاب قرار دادند، به ما توهين كردند و آن قدر اين طرف و آن طرف كشاندند كه گفتيم خودمان اين كار را خواهيم كرد: چنين رفتاري را از جانب كسي تحمل نخواهيم كرد!
اين به اين مفهوم نيست كه اگر آنها اكنون به ما سوخت بدهند، ما آن را خواهيم پذيرفت، زيرا اين سرمايه‌گذاري را در داخل انجام داده‌ايم و علاوه بر آن اعتمادي نداريم . سوم اين كه اكنون دليلي براي انجام اين كار نمي‌بينيم، زيرا وقت و تلاش زيادي را صرف آن كرده‌ايم و آنها را به جايي رسانده‌ايم كه توهم غني‌سازي صفر در ايران را كنار بگذارند، بنابراين چه دليلي دارد چيز كمتري را بپذيريم.
* ولي آيا محدوديت‌هايي را براي ميزان غني‌سازي خواهيد پذيرفت؟
درباره اين مساله با آنها صحبت خواهيم كرد. راههاي مختلفي وجود دارد. محدوديت‌ها به نوبه خود هدف نيست. هدف اطمينان از اين است كه اين برنامه براي مقاصد صلح‌آميز است و اين به وضوح اعلام شده است. هدف رفع نگراني‌ها نيست، بلكه اطمينان از اين است كه اين برنامه براي مقاصد صلح‌آميز است. به روش‌هاي مختلفي مي‌توان اين كار را انجام داد. ما درباره اين روش‌ها صحبت خواهيم كرد و به يك توافق در اين زمينه خواهيم رسيد، زيرا اين بايد مورد توافق دوجانبه قرار گيرد. ما معتقديم كه مي‌توان به يك توافق رسيد.
اكنون بياييد به سراغ مساله دوم يعني راكتور اراك برويم. ما گزينه‌اي را ارائه كرديم. همه برنامه‌هايي كه ايران دارد ابتدا از غرب درخواست شده بود و آنها درخواست ما را رد كردند و پس از آن ما به فن‌آوري خود تكيه كرديم. ما نمي‌خواستيم در ساخت همه اين راكتورهاي تحقيقاتي از صفر شروع كنيم. ما مي‌خواستيم از فن‌آوري آن استفاده كنيم. همه دوست دارند از فن‌آوري پيشرفته استفاده كنند. ولي اين فن‌آوري از ما دريغ شد و اين نقض معاهده ان.پي.تي بود زيرا اين معاهده كشورها را ملزم مي‌كند كه انرژي براي مقاصد صلح‌آميز توليد كنند. اين فقط يك حق نيست يك الزام است. يك وظيفه است. بنابراين آنها، يعني همه كشورهاي غربي حداقل در 22 سال گذشته- از سال 1990- معاهده ان.پي.تي را نقض كرده‌اند. متأسفانه هيچگونه قضاوت رسمي درباره نقض اين معاهده وجود ندارد، زيرا ماده‌هاي مختلف آن تحت هيچ مكانيزم نظارتي قرار ندارند. در حالي كه بايد اينطور باشد، زيرا معاهده ان.پي.تي بر سه ستون استوار است و يكي از آنها استفاده صلح‌آميز و ديگري منع اشاعه و خلع سلاح هستهاي است. بياييد درباره خلع سلاح صحبت نكنيم، زيرا سوابق آن چندان قابل توجه نيست.
ايران راكتور آب سبك دريافت نكرد. ما مجبور شديم با اطلاعاتي كه داشتيم سرمايه‌گذاري را آغاز كنيم. اين به اين مفهوم نيست كه ما يك راكتور آب سنگين مي‌خواستيم، چون مي‌توان از آن پلوتونيوم استخراج كرد. دليل آن اين بود كه در زماني كه كار را آغاز كرديم اين تنها فن‌آوري بود كه در دسترس ما قرار داشت.
مذاكرات برنامه هسته اي ايران نمرده است
وزير امور خارجه در گفتگو با شبكه خبري سي‌بي‌اس هم گفت كه مذاكرات درباره برنامه هسته اي ايران نمرده ،اگرچه ايران از دور جديد تحريم‌هاي وزارت خزانه‌داري آمريكا عصباني است.
ظريف با اشاره به اقدام وزارت خزانه داري آمريكا كه روز پنج شنبه فهرست سياهش عليه شركت‌ها و افراد ايراني را گسترش داد، گفت كه اين اقدام بسيار اشتباهي بود كه او را " غمگين" كرده است.
وي افزود: ما به طرح اقدام و اجراي توافق ژنو متعهد يم، ولي معتقديم كه براي اين كار تمايل هر دو طرف لازم است.
اين پروسه از مسير خارج شده است، ولي نمرده است. ما در تلاشيم آن را در مسير قبلي قرار دهيم و اين مسير را اصلاح كنيم و مذاكرات را ادامه دهيم، زيرا معتقدم پاي منافع زيادي براي دو طرف در ميان است.
ظريف در بخش ديگري از اين گفتگو در پاسخ به سئوال خبرنگار درباره رابرت لوينسون، مامور پيشين اف‌بي‌آي كه واشنگتن مدعي است در ايران گم شده است و آسوشيتدپرس گزارش داد كه از طرف آژانس اطلاعات مركزي آمريكا (سيا) براي جمع آوري اطلاعات به ايران سفر كرده بود، گفت: من از جاي او خبر ندارم. آنچه ما مي‌دانيم اين است كه وي در ايران زنداني نشده است.
ظريف گفت كه اگر لوينسون پيدا شود، ايرانيان درباره اين كه آيا او را به آمريكا بازمي‌گردانند "مطمئنا گفتگو خواهند كرد".
وزير امور خارجه ايران ادامه داد: هر احتمالي وجود دارد، اما من مي‌گويم كه ما ردي از وي در ايران نديده‌ايم.
* ولي اكنون؟
ما نمي‌توانيم زمان را به20 سال پيش برگردانيم و از ايران بخواهيم از شر پروژه‌اي كه سرمايه‌گذاري انساني و مادي گسترده‌اي روي آن صورت گرفته است، خلاص شود. اما روش‌هاي مختلفي براي اطمينان از اين وجود دارد كه اين راكتور منحصرا صلح‌آميز باقي خواهد ماند، زيرا اين هدف ما ست. روش‌هاي مختلفي وجود دارد براي اين كه مطمئن شويم مي‌توانيم به ايزوتوپ راديويي دست يابيم. ما امروزه هم نمي‌توانيم ايزوتوپ راديويي را از بيرون تهيه كنيم، بنابراين بايد خودمان آن را بسازيم.
* بنابراين اگر راهي وجود داشته باشد كه ايزوتوپ راديويي بسازيد و نگراني‌ها درباره بازفرآوري پلوتونيوم را رفع كنيد ...
درباره راكتورهاي آينده، اگر آنها روش‌هايي را در اختيارمان بگذارند كه نيازهايمان را برطرف كنيم اشكالي ندارد. درباره راكتور فعلي، بايد درباره روش‌هاي علمي مختلف و حل اين مساله گفتگو كنيم و ما آمادگي حل اين مساله را داريم. اين را به صورت مكتوب مي‌نويسيم و هميشه به قول‌هاي‌مان عمل خواهيم كرد. ما قول داديم كه مساله اراك را حل كنيم و مساله اراك را حل خواهيم كرد.
بياييد به سراغ مساله سوم برويم: فردو. اگر در ايران بنشينيد و كساني را ببينيد كه نگراني‌هايي درباره فردو دارند، تنها نتيجه‌گيري كه مي‌توانيد به آن برسيد اين است كه آنها مي‌خواهند به شما حمله كنند. اهميت فردو در چيست؟ فردو تاسيساتي است كه به طور روزانه تحت بازرسي آژانس بين‌المللي انرژي اتمي قرار دارد. روزانه! بنابراين ما نمي‌توانيم كاري در فردو انجام دهيم. تنها تفاوت فردو با تاسيسات غني‌سازي در نطنز اين است كه به فردو نمي‌توان حمله كرد. بنابراين اگر پافشاري كنيد كه ما بايد فردو را برچينيم يا كاري با فردو انجام دهيم، اين يعني كسي قصد حمله نظامي دارد و من بايد بگويم كه حمله نظامي نقض اساسي‌ترين اصول قوانين بين‌الملل است. منظورم اين است كه چنين كاري مبناي مذاكره نيست. من نبايد مذاكراتي را قبول كنم كه مبناي آن نقض قوانين بين‌الملل است. چه برسد به منافع ايران. بنابراين آنها من را مجبور مي‌كنند مساله‌اي را بررسي كنم كه به صورت اساسي غيرمنطقي است.
* باز هم راهي براي رفع اين نگراني وجود دارد ...
راه‌هايي براي رفع نگراني وجود دارد، زيرا ما نمي‌خواهيم اين برداشت را ايجاد كنيم كه ايران يك برنامه تسليحاتي دارد. اين به نفع ما نيست. ما سياست ابهام را دنبال نمي‌كنيم؛ اين قصد ما نيست. ما سياست شفاف‌سازي را دنبال مي‌كنيم، اين كه به دنبال سلاح هستهاي نيستيم. اگر شما ما را يك كشور مذهبي مي‌دانيد پس حداقل مبنا و اساس پايه‌گذاري يك كشور مذهبي را به رسميت بشناسيد. عالي‌ترين اصل در يك كشور مذهبي اين است كه وقتي عالي‌ترين مجتهد آن كشور فتوايي را صادر مي‌كند، اين فتوا قابل نقض نيست. فتوا اين است كه تسليحات كشتار جمعي خلاف اصول اسلامي و حرام هستند. بنابراين اين ابهامي را باقي نمي‌گذارد. ما آماده‌ايم كه اين شفافيت را عملي كنيم، زيرا ما علاقه‌اي به باقي گذاشتن هيچ ابهامي نداريم. ولي ما هيچ چيزي را كه به ما تحميل شود نخواهيم پذيرفت. ما قصد داريم درباره همه مسائل در چارچوب توافق ژنو مذاكره كنيم، ولي بر اساس اصل برابري و احترام متقابل. ما آماده‌ايم خود را جاي شما بگذاريم و در عين حال از شما مي‌خواهيم به محدوديت‌هاي ما احترام بگذاريد. از ما نخواهيد كه به شما يك تحليل اقتصادي از اين كه چرا غني‌سازي در ايران امكانپذير است، بدهيم زيرا اين درباره ما صدق نمي‌كند. قابليت اقتصادي براي ما مساله نيست، مساله اصلي براي ما فقدان (فناوري) است. وقتي دسترسي به چيزي نداريد، مشكل مالي مطرح نيست.
* مايلم به سراغ مسائل منطقه‌اي بروم. من مطمئنم كه شما به عنوان وزير امور خارجه تحولات سوريه را دنبال مي‌كنيد. يك علاقه روزافزون به اين كه آيا ايران آماده كار كردن با ساير كشورها از طريق پروسه تحت حمايت روسيه و آمريكا در ژنو براي رسيدن به يك انتقال سياسي در سوريه است يا خير، وجود دارد. مثالي برايتان مي‌زنم: در تاريخ 21 نوامبر نمايندگان ايران، عربستان، روسيه و آمريكا با ولري آموس، معاون دبيركل سازمان ملل در امور انساندوستانه ديدار كردند تا درباره امدادرساني احتمالي گفتگو كنند. بنابراين اين سئوال برايم پيش آمده است كه آيا ايران آمادگي دارد در يك پروسه گسترده‌تر شركت كند كه مي‌تواند يك كريدور كمك‌هاي انساندوستانه را به مركز حمص باز كند يا خير و اين كه چه گام‌هاي ديگري امكانپذير است؟
بگذاريد تلاش كنم سئوالات مختلف را جواب دهم. اول درباره ژنو 2؛ ما با صراحت گفته‌ايم كه ايران معتقد است راه‌حلي نظامي براي سوريه وجود ندارد. گرچه اين ممكن است كاملا آشكار باشد، فكر نمي‌كنم همه بازيكنان منطقه اين را باور داشته باشند.
* آيا بشار اسد اين را باور دارد؟
اسد معتقد است كه در نهايت به يك راه‌حل سياسي نياز است. ولي من معتقدم كه كساني كه خواستار اقدام نظامي آمريكا هستند از اين كه آمريكا تصميم گرفت در چارچوب قوانين بين‌الملل عمل كند و نه خارج از آن، نااميد شدند. آنها خواستار يك راه‌حل نظامي بودند، ولي ما همگي اميدواريم كه همه عقلشان سر جايشان بيايد و اين حقيقت را كه راه‌حل نظامي وجود ندارد درك كنند. ما به يك راه‌حل سياسي نياز داريم. ما گفته‌ايم كه اگر دعوت شويم، در ژنو 2 شركت خواهيم كرد و به رسيدن به آن راه‌حل سياسي علاقه‌منديم.
* آيا ژنو 1 (توافق 2012 كه خواستار انتقال سياسي است) را به عنوان آغاز اين پروسه مي‌پذيريد؟
ما هيچ پيش‌شرطي را قبول نخواهيم كرد، نه به اين دليل كه با چيزي مشكل داريم، بلكه به عنوان يك اصل. ما معتقديم كه لزومي ندارد ايران پيش‌شرطي را قبول كند، زيرا اگر بخواهيد ايران نقش مثبتي ايفا كند آنگاه ايران را دعوت خواهيد كرد. اگر نخواهيد ايران نقش مثبتي را ايفا كند و آنجا باشد، آنگاه كسي دنبال دعوت شدن نيست. بنابراين من به دنبال دعوت شدن نيستم. بدون شك هيچ پيش‌شرطي را نخواهم پذيرفت.
ما همگي مي‌دانيم كه توافقي در ژنو بايد صورت گيرد و اين توافق بايد يك توافق سوري باشد. بقيه نمي‌توانند براي سوريه تصميم بگيرند. بقيه تنها مي‌توانند يك راه‌حل سوري را بر مبناي موافقت مردم سوريه تسهيل بخشند. من معتقدم در نهايت بهترين راه براي پايدار كردن اين موافقت از طريق صندوق‌هاي راي است و ما نبايد از صندوق‌هاي راي بترسيم. من نگران اين هستم كه كساني كه به اصول دموكراتيك اعتقاد داشتند نگران نتيجه انتخابات هستند و در تلاشند پيش شرط‌هايي را مطرح كنند.
ما معتقديم كه بايد نگراني‌هاي همه طرف‌هاي دخيل را در نظر بگيريم. اگر مي‌خواهيد بيانيه‌هاي سياسي ابراز كنيد، اين يك مساله است. ولي اگر مي‌خواهيد به انسان‌هايي كه در بخش‌هاي مختلف سوريه هستند و تحت محاصره يك طرف يا طرف ديگر قرار دارند كمك كنيد، بايد مكانيز‌م‌هايي را پيدا كنيد كه قابل اجرا باشد.
*بگذاريد سئوالي را صريحا بپرسم: برخي افراد مي‌گويند كه آشكار است كه روحاني و ظريف اختيار مذاكره درباره پرونده هستهاي را دارند ولي پرونده منطقه‌اي در دستان سايرين به ويژه سپاه پاسداران قرار دارد. پاسخ شما چيست؟
من مخالفم. در ايران تصميم‌گيري درباره امور خارجي پروسه‌اي است كه با اتفاق نظر همراه است. رهبري ايران و شوراي عالي امنيت ملي ايران در همه مسائل دخيل هستند و رئيس‌جمهور بازيكن اصلي است، ولي اين كار را با موافقت رهبري انجام مي‌دهد. بنابراين من با حرف شما موافق نيستم. دولت در همه مسائل سياست خارجي اختيار دارد، ولي طبق قانون اساسي ، اين اختيار در چارچوبي قرار دارد كه بايد از سطوح مختلف گفتگوها و مشورت‌ها رد شود و ما بر اساس احترام به قوانين اين كشور كه محدوده‌هاي خاصي از اختيار را ايجاد مي‌كند، اين سطوح را پشت سر مي‌گذاريم.
* من اين سئوال را تا حدودي به دليل اظهارات سردار جعفري كه هفته گذشته شخصا از شما انتقاد كرد و اين ديدگاه را تقويت كرد كه دو ديدگاه، دو گروه و دو پرونده وجود دارد، مطرح كردند.
من معمولا سعي نمي‌كنم به اظهاراتي كه در خارج از چارچوب سخنراني‌ها و اظهاراتم مطرح مي‌شود پاسخ دهم و نمي‌خواهم بدون درك كل متن اين اشتباه را مرتكب شوم و درباره اظهارات فرد ديگري اظهارنظر كنم. من به اظهارات و ديدگاه‌هاي سردار جعفري احترام مي‌گذارم و اين انتظار را دارم كه در ديدگاهش با من تفاوت‌هايي وجود داشته باشد. نه ديدگاه‌هايي كه من مطرح مي‌كنم، نه ديدگاه‌هايي كه او مطرح مي‌كند، ديدگاه‌هاي رسمي دولت ايران يا سازمان‌هايي كه ما نماينده آن هستيم، نيست. ما سخنراني‌هايي مي‌كنيم و ديدگاه‌هايمان را مطرح مي‌كنيم و بعد پروسه‌اي بر اساس ايجاد اتفاق نظر جمعي آغاز مي‌شود كه ما در آن به مناظره و گفتگو و گاهي مناظرات داغ مي‌پردازيم و پس از آن به يك اتفاق نظر جمعي مي‌رسيم كه به آن متعهد خواهيم بود و بر اساس آن مسئوليت‌هايي خواهيم داشت.
* مايلم درباره تغيير مسير تاريخ مدرن كه شما در حال گذران آن هستيد، صحبت كنم. توصيفي كه هنري كيسينجر (وزير امور خارجه پيشين آمريكا) براي آن ارائه كرده اين است براي اين كه اين چرخش اتفاق بيفتد ايران بايد يك ملت باشد، نه يك آرمان. بايد مانند ملتي عمل كند كه منافعي دارد، به دنبال احترام است، به دنبال برابري است، نه به صورت يك جنبش انقلابي كه باعث ناآرامي سايرين مي‌شود. بگذاريد صريحا از شما بپرسم: آيا ايران امروزه يك ملت است يا يك آرمان؟
من معتقدم دوگانگي غلط است، مخصوصا وقتي از جانب آمريكا باشد. من از شما مي‌پرسم: آمريكا يك ملت است يا يك آرمان؟ شما رفتار آمريكا را چگونه توصيف مي‌كنيد؟ آيا آمريكا تنها يك كشور است يا هدفي دارد؟ آرمان‌هايي دارد؟ بايد در چارچوب درست به اين مساله نگاه كرد. من معتقدم كه همه كشورها آرمان‌ها و منافعي دارند. به عقيده من دوگانگي بين منافع و آرمان‌ها وجود ندارد. معتقدم كه آمريكا منافع و آرمان‌هايي دارد. به عقيده من آرمان‌ها و منافع يكديگر را پوشش مي‌دهند، نه اين كه از هم فاصله بگيرند. ولي ايران به اصول قوانين بين‌الملل متعهد است. ما به دنبال ايجاد اختلال در هيچ دولتي نيستيم. ما به دنبال دخالت در امور داخلي هيچ كشوري نيستيم.
ايمني همسايه‌هاي ما، حكم ايمني و ثبات خودمان را دارد. معتقديم كه به يك محيط امن و آرام نياز داريم تا بتوانيم پيشرفت كنيم. ما معتقد نيستيم كه تنش به نفع ماست. بنابراين اگر شما اين را تعريف يك ملت مي‌دانيد، پس ما يك ملتيم. ولي اگر مي‌خواهيد يك دوگانگي بين آرمان‌ها و منافع ملي ايجاد كنيد، فكر مي‌كنم قبولاندن اين پيشنهاد پيش از قبولاندن آن به ايران در آمريكا هم دشوار باشد.
* به هر حال ما خود را يك ملت خارق‌العاده مي‌دانيم.
ما هم همينطور.
* ساده بگويم، هفته گذشته در ابوظبي و دوبي نگراني‌هايي را درباره آنچه اقدامات بي‌ثبات‌كننده ايران تلقي مي‌شود شنيدم. اين مردم را نگران كرده است. آيا همانطور كه مي‌خواهيد درباره اهداف هستهاي ايران به سايرين اطمينان دهيد، بررسي‌هاي مشابه و اعتماددهي‌هاي مشابه را در زمينه اين مسائل منطقه‌اي نيز خواهيد پذيرفت؟
بررسي را نخواهم پذيرفت. ولي در مقاله‌اي كه در روزنامه عربي الشرق‌الاوسط نوشتم پيشنهاد برقراري يك طرح همكاري و امنيت بين‌المللي را دادم. معتقدم كه ما بايد مدت‌ها پيش اين كار را مي‌كرديم. وقتي قطعنامه شوراي امنيت سازمان ملل كه به جنگ ايران و عراق پايان داد نوشته مي‌شد، به درخواست ايران در 26 سال پيش اين پيشنهاد داده شد كه امنيت منطقه‌اي در راس قرار گيرد. ما معتقديم كه اگر اين اتفاق مي‌افتاد، اكنون با دو فاجعه در عراق (حمله عراق به كويت و جنگ عراق كه با حمله آمريكا در سال 2003 آغاز شد) روبرو نبوديم. يك فاجعه يعني جنگ ايران و عراق كافي بود. بنابراين معتقديم كه اقدامات اعتمادساز، گفتگو و همكاري بين كشورهاي منطقه نه فقط لازم ، بلكه غيرقابل اجتناب هم هست. همه ما به آن نياز داريم. همه ما بايد سر عقل بياييم. نمي‌توانيم همسايگانمان را خودمان انتخاب كنيم. امنيت مي‌تواند از طريق همكاري در بين ما حاصل شود. امنيت را نمي‌توان خريد. نمي‌توانيم به قيمت ناامن كردن سايرين به امنيت دست يابيم.من (در اوايل ماه دسامبر) ملاقات‌هاي خوبي با رهبران كشورهاي حاشيه خليج‌فارس داشتم. معتقدم كه همگي در اين زمينه توافق داريم كه آنچه در ژنو اتفاق افتاده است براي آينده ما خوب است و به ضرر كسي نيست. دليلي براي نگراني كساني كه ابراز نگراني كرده‌اند، نمي‌بينيم. همه آنها با من صحبت كرده‌اند و گفته‌اند كه از اين مساله استقبال مي‌كنند.
* در عين حال نگراني‌هاي بزرگي را هم مطرح كرده‌اند.
من با يك كلام با دشمنان و دوستان صحبت مي‌كنم. ما در خليج‌فارس و در ميان كشورهاي منطقه به امنيت و همكاري نياز داريم. نگراني‌ها بايد حل شود و ما به عنوان قويترين كشور منطقه آماده‌ايم.
* سوال آخر: هفته گذشته با شنيدن اظهارات كوهن و تلاشهاي گسترده مقامات كنگره آمريكا براي اعمال تحريم‌هاي جديد، حتما احساس كرده‌ايد كه اين پروسه در حال از دست رفتن است. به رابين رايت (گفتگو با مجله تايم در هفته گذشته) گفتيد كه اگر تحريم‌هاي جديدي اعمال شود، كل توافق خواهد مرد.
اين جوابي در پاسخ به سئوال او بود.
* ولي من مي‌خواهم بپرسم به برخي افراد در ايران و آمريكا كه ممكن است از مردن اين پروسه خوشحال شوند چه خواهيد گفت.
به آنها مي‌گويم كه روش‌هايي كه انتخاب كردند اشتباه بود و بايد اكنون به مسير درست فرصتي بدهند. آنها تحريم‌ها را امتحان كرده‌اند. آنها فشار را امتحان كرده‌اند. تنها نتيجه‌اش 19 هزار سانتريفيوژ و بي اعتمادي مردم ايران نسبت به آمريكاست، زيرا آمريكا استانداردهاي دوگانه و فشار را بر مردم ايران تحميل كرده است. همه روش‌هايي كه آنها امتحان كرده‌اند اشتباه است. آنها مي‌گويند كه ديپلمات‌ها معمولا پس از امتحان كردن روش‌هاي غلط، روش‌هاي درست را امتحان مي‌كنند. سياستمداران همه راههاي غلط را امتحان كرده‌اند. اكنون زمان آن است كه اجازه دهند مسير درست پيش برده شود؛ حداقل فرصتي براي پيشرفت به آن بدهند.
* اين مرحله از تاريخ كه شما در حال گذر از آن هستيد بسيار بزرگ است. من فكر مي‌كنم ما به يك دو راهي رسيده‌ايم و من اميدوارم همه اهميت تاريخي اين پروسه را درك كنند. اين مي‌تواند مسير روابط ما با غرب را تغيير دهد.
نارضايتي ايران از اقدامات اخيرامريكا
وزارت امور خارجه با انتشار اطلاعيه‌اي ،گفتگوي تلفني دكتر محمدجواد ظريف با جان كري وكاترين اشتون را تائيد كرد. اداره كل ديپلماسي رسانه اي وزارت امور خارجه درباره تماس تلفني وزير امور خارجه آمريكا با محمد جوادظريف، وزير خارجه كشورمان اعلام كرد: پيرو تحولات اخير در زمينه اجراي اقدام مشترك، وزير خارجه آمريكا با ظريف تماس تلفني داشت و وزير امور خارجه كشورمان مراتب نارضايتي ايران را اعلام كرده است.در اين اطلاعيه آمده است: ظريف در همين زمينه با اشتون هم تبادل نظر كرده است.
اشتون: مذاكره با ايران از سر گرفته مي‌شود
«كاترين اشتون» نماينده عالي اتحاديه اروپا در امور خارجي ديروز گفت انتظار دارد مذاكرات فني ميان نمايندگان ايران و گروه 1+5 به زودي از سر گرفته شود.
به گزارش فارس، وي افزود: من به وزيران (خارجه اتحاديه اروپا) در مورد ايران و وضع فعلي اين موضوع توضيح خواهم داد. مذاكرات فني مجددا آغاز خواهد شد. مي‌دانيد كه اغلب جزئيات را مرتب كرديم، اما يكي دو موضوع در مورد نحوه اجرا مانده است كه بايد به دقت در مورد آن فكر و روي آن كار كنيم. دستيابي به توافق يك مساله و اجراي آن مساله ديگري است كه ضرورت دارد كارشناسان بر روي آن كار كنند. اشتون در مورد نيمه‌كاره ماندن دور قبلي مذاكرات فني كه در وين برگزار شد، گفت : به همين دليل تيم ايراني براي برخي مشورت‌ها بازگشت، اما من با وزير خارجه –ايران -در تماس بودم و ايراني‌ها هم با ما در تماس بودند. منتظر آن‌هاييم تا خيلي زود بار ديگر كارها را آغاز كنيم.
عراقچي با اشتون ديدار مي‌كند
سيدعباس عراقچي، عضو ارشد تيم مذاكره‌كننده هستهاي ايران امروز با كاترين اشتون، مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا ديدار و گفتگو مي‌كند.
به گزارش ايسنا، عراقچي كه براي شركت در نشست بنياد كوربر و ديدار با مقامات اين كشور به آلمان رفته بود ديشب عازم بروكسل شد.معاون وزير خارجه كشورمان در آلمان با قائم مقام وزارت خارجه و مسئول امور خاورميانه، آمريكاي لاتين و آفريقا وزير امور خارجه آلمان ديدار و درباره مسائل دوجانبه و مذاكرات هسته اي ايران و 1+5 گفتگو و تبادل نظر كرد.وي قرار است 8 صبح ا مروز به وقت محلي (10:30 به وقت تهران)، در ديدار با اشتون دربروكسل ،آخرين موضوعات مربوط به مذاكرات هستهاي ايران و 1+5 و توافق ژنو را بررسي كند.
نشست شوراي وزيران اتحاديه اروپا ديروز در بروكسل به رياست كاترين اشتون رئيس سياست خارجي اتحاديه اروپا با محوريت ايران، اوكراين و سوريه آغاز شد.در ابتداي اين جلسه شوراي وزيران خارجه اتحاديه اروپا درباره مساله هستهاي ايران با يكديگر گفتگو كردند.اشتون هم وزيران خارجه اين اتحاديه را در جريان آخرين روند تحولات برنامه هستهاي ايران گذاشت. وي درباره آخرين نشست كارشناسي ميان ايران و 1+5 كه در روزهاي نهم و سيزدهم دسامبر برگزار شد، گزارشي ارائه كرد.برنامه اقدام مشترك مورد توافق شده در مذاكرت نوامبر در ژنو يكي ديگر از مسائل مورد گفتگوي اين شورا بود.
سه شنبه 26 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[مشاهده در: www.ettelaat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 92]
-
گوناگون
پربازدیدترینها