محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803583256
كارشناس روس:نتانياهو در مسكو براي اعمال فشار به ايران توفيقي كسب نكرد
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: كارشناس روس:نتانياهو در مسكو براي اعمال فشار به ايران توفيقي كسب نكرد
كارشناس روس با اشاره به ناكامي سفر اخير نخست وزير رژيم صهيونيستي به روسيه، بر تشديد اختلافات تل‌آويو- مسكو در آينده تأكيد كرد.
به گزارش خبرنگار دفتر منطقه‌اي فارس در دوشنبه، «ايگور پانكراتينكو» مشاور رئيس مركز مطالعات و ابتكارات سياست خارجه روسيه با انتشار مطلبي در سايت تحليلي «اينويسن.رو» به بررسي ابعاد مناسبات اسرائيل و روسيه پرداخته است كه بخش نخست اين مقاله در زير آمده است.
ناكامي سفر نتانياهو به مسكو
هدف اصلي ديدار اخير «بنيامين نتانياهو» نخست وزير اسرائيل با «ولاديمير پوتين» رئيس جمهور روسيه تشديد فشار بر ايران بر سر برنامه هسته‌اي اين كشور بود كه بايد بر روند مذاكرات و توافقات ميان تهران و گروه 1+5 در ژنو تأثير مي‌گذاشت.
نخست وزير اسرائيل به عنوان مخالف سرسخت برنامه هسته‌اي ايران قصد داشت كه پوتين را متقاعد سازد كه نبايد در قبال تهران گذشت كرد و اگر هم قرار باشد توافقي در ژنو به دست آيد، بايد شرايط سختي بر اين كشور تحميل شود.
اما در اين امر توفيقي كسب نكرد زيرا امروزه تل‌آويو به شدت با عادي شدن روابط ايران و كشورهاي غربي مخالف مي‌باشد و آغاز روند نرمش در مناسبات تهران و غرب با تمامي شكنندگي آن، براي اسرائيل قابل‌پذيرش نيست و همچون تيغ تيزي مي‌باشد.
با اين حال، بايد توجه داشت كه من همواره بر اين نكته تأكيد مي‌كنم كه شرط ادامه موجوديت اسرائيل در خاورميانه تقابل ميان غرب با يكي از كشورهاي اين منطقه است زيرا اين تقابل اهميت وابستگي سياسي اسرائيل براي آمريكا را دو چندان مي‌كند.
افزون بر آن، واشنگتن كمك‌هاي فراوان مالي و تسليحاتي در قالب برنامه همكاري فني- نظامي طرفين و ارائه ساليانه نزديك به چهار ميليارد دلار كمك بلاعوض مالي در اختيار تل‌آويو قرار مي‌دهد.
نكته قابل‌ملاحظه اين است كه در شرايط فعلي مناسبات باراك اوباما با اسرائيل بغرنج مي‌باشد كه مملو از بي‌اعتمادي و سوء‌تفاهم دوجانبه است ولي اين مسائل از جنبه صرفا كم‌ارزشي برخوردار مي‌باشد كه بيشتر اختلافات اين 2 در مورد راهكار است و ميان طرفين بر سر موضوعات راهبردي هيچ اختلاف‌نظري وجود ندارد.
حمله نظامي آمريكا به عراق در سال 2003 كه همانند حركت فيل بر روي طبق بود، توازن سياسي در منطقه را برهم زد. بعدا آمريكا جريان «انقلاب‌هاي عربي» را به بهانه آغاز روند دموكراسي در برخي از كشورهاي منطقه سازماندهي كرد كه موجب شد واشنگتن مديريت اين تحولات را از دست بدهد.
زيرا واشنگتن اطمينان داشت كه مي‌تواند جريان‌هاي اسلامي را كه زماني با كمك آمريكا تقويت شده بودند، تحت كنترل خويش نگه دارد.
نگراني متحدان واشنگتن از برخي سياست‌هاي كاخ سفيد
اما امروزه واشنگتن كه توان سياسي خود را بيش از اندازه ارزيابي كرده بود، دچار سردرگمي شده است و گاه خود را از سويي به سوي ديگر مي‌زند كه موجب شگفتي متحدين نزديك اين كشور مي‌شود.
به همين دليل اسرائيل و عربستان در اين شرايط پيچيده تلاش مي‌كنند كه از تحولات ژئوپلتيكي عقب نمانند و از حالت سردرگمي فعلي خارج شوند.
بنابراين در تحركات سياسي فعلي اين 2 كشور ناراحتي و نارضايتي از عملكرد آمريكا كه اكنون دست خود را به سوي ايران دراز كرده و به ادعاي تل‌آويو و «رياض» «به سوي هسته‌اي شدن ايران حركت مي‌كند»، قابل مشاهده مي‌باشد.
اين سياست موجب شده كه اسرائيل و عربستان وارد بازي با آمريكا شوند و به واشنگتن چنين پيام بدهند كه «اگر از ما دور شوي، ما به سوي روسيه خواهيم رفت».
در اين مورد درك رفتار نتانياهو قابل نياز به تأمل زيادي ندارد زيرا وي مدعي است كه هدف از سفرش به مسكو «ارزيابي ارتقاء نقش روسيه در روند سازش خاورميانه مي‌باشد».
وي چنين وانمود مي‌كند كه از برخي اختلاف‌نظرهاي مسكو و تل‌آويو بر سر مسائل منطقه‌اي در سال‌هاي اخير اطلاع ندارد.
شكست كارشكني فرانسه در بحث توافق هسته‌اي ايران
اما ترديدي نيست كه نتانياهو به مسكو زماني وارد شد كه به شدت از ناكامي «فرانسوا اولاند» رئيس جمهور فرانسه كه نتوانست خواسته اسرائيل را در مورد كارشكني در روند توافق هسته‌اي ژنو با ايران برآورده سازد، عصباني بود.
اما اولاند كه امروزه در كشور خود به عنوان ناكارآمدترين رئيس جمهور فرانسه شناخته مي‌شود، نمي‌توانست اميدهاي اسرائيل را برآورده سازد.
زيرا در تاريخ نوين فرانسه هيچ رئيس جمهور اين كشور به اين اندازه و به اين سرعت اعتبار خويش را از دست نداده بود كه امروزه فرانسوا اولاند به اين وضع ناگوار افتاده است.
از سوي ديگر، ديدار اخير اولاند از اسرائيل نيز با نااميدي زيادي براي نتانياهو همراه بود زيرا وي اميدوار بود كه فرانسه همانطور كه در روند نخست گفت‌وگوي هسته‌اي با ايران در ژنو به شدت با توافق احتمالي ميان تهران و گروه 1+5 مخالفت نشان داد، اين بار نيز شرايط سخت‌تري را به ايران دكته خواهد كرد.
با چنين اميدي نتانياهو در فرودگاه بين‌المللي «بن‌گوريان» با شعار «زنده‌باد فرانسه» از اولاند استقبال به عمل آورد. اكثر كارشناسان اين خوش‌خدمتي نخست وزير اسرائيل به رئيس جمهور فرانسه را تقدير از مواضع سرسختانه وزير خارجه اين كشور در قبال ايران در مذاكرات ژنو ارزيابي كردند كه چند روز قبل از سفر اولاند به تل‌آويو اتفاق افتاده بود (زيرا در دور نخست مذاكرات ژنو مواضع فرانسه موجب عدم توافق طرفين شد).
اما عليرغم انتظارات اسرائيلي‌ها، اولاند در سفر به تل‌آويو نشان داد كه در ارتباط با موضوع هسته‌اي ايران اعم از نظامي و صلح‌آميز فرانسه هيچ‌كاره مي‌باشد و نمي‌تواند متحد نزديك آنان شود.
زيرا اولاند در آغاز سخنراني خود در تل‌آويو بر ضرورت دست برداشتن ايران از برنامه هسته‌اي خود تأكيد كرد ولي در پايان اين سخنراني به اصطلاح «آب سردي بر روي اسرائيل ريخت».
به اين دليل كه گفت: اكنون ايران با اعمال نظارت كامل بين‌المللي بر تأسيسات هسته‌اي خود موافقت كرده است و ديگر نمي‌شود اين مورد را ناديده گرفت.
به گفته رئيس جمهور فرانسه، تهران حتي آمادگي خويش را براي توقف غني‌سازي اورانيوم 20 درصدي نيز اعلام كرده است و گفته است كه ذخاير از قبل تهيه شده از اين نوع اورانيوم را به درصد پايين‌تري خواهد رساند.
ايران آمادگي خود را براي بازديد بازرسان آژانس بين‌المللي انرژي اتمي از كارخانه آب سنگين اراك اعلام كرده كه ديگر بهانه‌اي با هدف تحت فشار قرار دادن تهران باقي نمي‌ماند. از اين رو، فرانسه ديگر نمي‌تواند موضعي مخالف با ساير اعضاي گروه 1+5 اتخاذ نمايد.
با شنيدن اين سخنان صريح رئيس جمهور فرانسه كه برخلاف انتظارات اسرائيلي‌ها بود، مقامات تل‌آويو به شدت ناراحت شدند. بدين سبب نسبت به اولاند بدبين شده و تلاش كردند كه در ادامه پذيرايي از وي مراسم را كمرنگ كنند.
كار به جايي رسيد كه در وزارت خارجه اسرائيل از اين كه اكثر وزرا از شركت در ضيافت شام نتانياهو به افتخار اولاند خودداري ورزيدند، به شدت عصباني بودند.
به اين دليل كه در اين مراسم كه از سوي فرانسه شش وزير حضور داشتند، از طرف اسرائيل تنها وزير حمل‌ونقل، معاونين وزراي خارجه و دارايي آمده بودند. البته بعدا با تأكيد و اصرار نتانياهو، «يووال اشتاينتز» وزير امنيت داخلي اسرائيل نيز در اين ضيافت حاضر شد.
تداوم مواضع ضدروسي تل‌آويو
با اين حال، چنين اتفاقاتي براي دستگاه سياست خارجي اسرائيل تصادفي نيست زيرا مي‌توان مثال‌هاي زيادي از نوع برخورد ديپلمات‌هاي اسرائيل با كشورهاي خارجي و بويژه روسيه زد كه حاكي از مواضع ضدروسي تل‌آويو مي‌باشد.
چنانچه در سال 2011 براي ديدار «ديميتري مدودف» رئيس جمهوري وقت روسيه از اسرائيل تدارك زيادي ديده بودند. به اين دليل كه قرار بود وي بيش از 500 تن از صاحبان سرمايه و فعالين اقتصادي روسيه را با خود به اسرائيل ببرد و توافق‌نامه‌هاي زيادي ميان طرفين به امضا برسد.
مقامات وزارتخانه‌هاي امور خارجه روسيه و اسرائيل براي اين سفر يك سال و نيم آمادگي ديده بودند. ولي در آخرين لحظات به بهانه اعتصاب كارمندان وزارت امور خارجه اسرائيل كه خواستار افزايش حقوق خويش شده بودند، اين سفر لغو شد.
زيرا براي كارمندان اين نهاد تلاش براي رسيدن به حقوق و امتيازات خود از سفر رئيس جمهور روسيه مهمتر بود.
اما نكته قابل‌ملاحظه اين است كه پس از چند روز به خاطر سفر خانم «آنگلا مركل» صدراعظم آلمان به اسرائيل اين كارمندان به اصطلاح «مظلوم و مستضعف» وزارت خارجه اسرائيل دست از اعتصاب برداشتند.
اين نوع برخورد اسرائيل به 2 مورد مشابه (يعني كارشكني در سفر رئيس جمهور روسيه و استقبال از صدراعظم آلمان) نشان مي‌دهد كه در تل‌آويو نسبت به روسيه چه ديدگاهي وجود دارد.
البته در روسيه نيز در برخورد با اسرائيل از همين روش استفاده مي‌كنند كه نمونه آن ديدار اخير بنيامين نتانياهو نخست وزير اسرائيل از مسكو بود.
وي تلاش كرد كه اهميت اين ديدار را برجسته جلوه دهد. زيرا در ديدار با ولاديمير پوتين تأكيد داشت كه به ادعاي خود «ما هر باري كه با هم گفت‌وگو مي‌كنيم، يكديگر را بهتر مي‌فهميم و مناسبات ما خوبتر مي‌شود».
ولي اين حرف‌ها صرفا براي پروتكل است و در روسيه نيز اين نكته را خوب درك كرده‌اند كه در پشت‌پرده اين تعارفات سياسي چه اهدافي نهفته است.
ادامه دارد...
انتهاي پيام/خ
شنبه 23 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
گوناگون
پربازدیدترینها